bo się barzo wyniszczyli. Katolicy są/ byli/ Ba i będą trwali. De resto Kęzłodzieje/ to złodzieje cali. Czemuż niewiszą rzeczesz kiedy złodziejami? Nie złodziejmi gdy źwisną będą wisielcami.
Krew Pańska. Czysta krew Pańska/ toć rąk niezmazali/ Ci którzy Pana/ bili/ krzyżowali. Kółko wieńcowe. Jeśli prawda jak mówią/ Szczęście chodzi kołem/ Przydzieli do mnie z tobą/ uderzę mu czołem. 2. Srebro/ Złoto/ ziemia/ błoto/ same cnoty to klejnoty/ Znak przyjaźni z chudej kazni/ bierz mój złocie/ Dank twej cnocie.
Karczma. Narzekał Pleban/ chodził że do karczmy kleszka
bo śię barzo wynisczyli. Kátholicy są/ byli/ Bá y będą trwáli. De resto Kęzłodźieie/ to złodźieie cáli. Czemuż niewiszą rzeczesz kiedy złodźieiámi? Nie złodźieymi gdy źwisną będą wiśielcámi.
Krew Páńska. Czysta krew Páńska/ toć rąk niezmazali/ Ci ktorzy Páná/ bili/ krzyżowali. Kołko wieńcowe. Ieśli prawdá iák mowią/ Sczęśćie chodźi kołem/ Przydźieli do mnie z tobą/ vderzę mu czołem. 2. Srebro/ Złoto/ źiemiá/ błoto/ sáme cnoty to kleynoty/ Znák przyiaźni z chudey kazni/ bierz moy złoćie/ Dank twey cnoćie.
Kárczmá. Nárzekał Pleban/ chodźił że do kárczmy kleszká
Skrót tekstu: JagDworz
Strona: Biiv
Tytuł:
Dworzanki
Autor:
Serafin Jagodyński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1621
Data wydania (nie wcześniej niż):
1621
Data wydania (nie później niż):
1621