łyczaki, kitajki i insze pomierne gatunki tudzież lisy, barany, popieliczki i bielistki w ozdobę strojów swoich przejęli i nad cenę podrożyli tak dalece, że zruciwszy cale dawny swój trakt do Polski cudzoziemski transport nic nie nosi, co by powadze pańskiej i kondycji dla ozdoby przystało. Nie dopytasz się teraz w sukniach owego wieczystego półgranacia, szkarłatu, fioletu ani w materiach aksamitu, półpalcowego atłasu i adamaszku, zginęły i insze materyje od farby i gatunku uczciwie i prawcowicie przystojne. Nie znajdziesz bez trudności sobola i marmorka, lada potoczny kosmek w cenę poszedł, materyjki cudowne imiona swoje w kramy i w taksę powprowadzały, kupcy na błazeństwie jak na farynie
łyczaki, kitajki i insze pomierne gatunki tudzież lisy, barany, popieliczki i bielistki w ozdobę strojów swoich przejęli i nad cenę podrożyli tak dalece, że zruciwszy cale dawny swój trakt do Polski cudzoziemski transport nic nie nosi, co by powadze pańskiej i kondycyi dla ozdoby przystało. Nie dopytasz się teraz w sukniach owego wieczystego półgranacia, szkarłatu, fioletu ani w materyjach aksamitu, półpalcowego atłasu i adamaszku, zginęły i insze materyje od farby i gatunku uczciwie i prawcowicie przystojne. Nie znajdziesz bez trudności sobola i marmorka, lada potoczny kosmek w cenę poszedł, materyjki cudowne imiona swoje w kramy i w taksę powprowadzały, kupcy na błazeństwie jak na farynie
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 293
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
dwudziestego czwartego dnia datowanego, a w roku tysiąc sześćset dziewięćdziesiątym dziewiątym, marca dwudziestego siódmego dnia w tymże trybunale głównym W. Ks. Lit. aktykowanego, od IPani Eleonory Narkiewiczówny Podwińskiej, primi thoripierwotnie zamężnej Stanisławowej Karolowej Podbereskiej, a powtórnego Jakubowej Świeżyńskiej, WYMPanu Janowi Kazimierzowi Matuszewicowi, cześnikowi mińskiemu, z wyznaniem aktorstwa wieczystego własności dziedzicznej dóbr Rahozina IMPani Marianny z Podbereskich Matuszewicowej et cum recognitione odebranej od IMPana Matuszewica, cześnika mińskiego, sumy nec non in ulterioribus contentisza stwierdzeniem odebranej... sumy z tym się wiążącej danego;
denique testament WYMP. Jana Kazimierza Matuszewica, cześnika mińskiego, w roku tysiącznym siedemsetnym pierwszym, miesiąca oktobra dwudziestego pierwszego
dwudziestego czwartego dnia datowanego, a w roku tysiąc sześćset dziewięćdziesiątym dziewiątym, marca dwudziestego siódmego dnia w tymże trybunale głównym W. Ks. Lit. aktykowanego, od JPani Eleonory Narkiewiczówny Podwińskiej, primi thoripierwotnie zamężnej Stanisławowej Karolowej Podbereskiej, a powtórnego Jakubowej Świeżyńskiej, WJMPanu Janowi Kazimierzowi Matuszewicowi, cześnikowi mińskiemu, z wyznaniem aktorstwa wieczystego własności dziedzicznej dóbr Rahozina JMPani Marianny z Podbereskich Matuszewicowej et cum recognitione odebranej od JMPana Matuszewica, cześnika mińskiego, sumy nec non in ulterioribus contentisza stwierdzeniem odebranej... sumy z tym się wiążącej danego;
denique testament WJMP. Jana Kazimierza Matuszewica, cześnika mińskiego, w roku tysiącznym siedemsetnym pierwszym, miesiąca oktobra dwudziestego pierwszego
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 778
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Jejmości, za wypłaceniem residuitatiszaległości przez WYMPana Jana Kazimierza Matuszewica, cześnika mińskiego, zł tysiąc pięćset z tejże sumy kwitowała i tęż sumę in personam wnuka swego, wyżej wspomnionego jako dziedzica majętności Rahozina, transfundowała.” W dekret zaś, pomazawszy w projekcie ten punkt wyżej wyrażony, tak wpisano: „Z wyznaniem aktorstwa wieczystego dóbr Rahozina IPani Marianny z Podbereskich Matuszewicowej et cum recognitione odebranej od IMP. Matuszewica, cześnika mińskiego, sumy.” Powariowano zatem umyślnie cały sens i dokument, a zamiast Marcjanny napisano Mariannę.
Numero 30-mo. Zamiast WYMP. Adama Mikoszy, wyraźnie w projekcie eksprymowanego, wpisano w dekret Andrzeja Mikoszę.
Numero 31-mo. Notacja
Jejmości, za wypłaceniem residuitatiszaległości przez WJMPana Jana Kazimierza Matuszewica, cześnika mińskiego, zł tysiąc pięćset z tejże sumy kwitowała i tęż sumę in personam wnuka swego, wyżej wspomnionego jako dziedzica majętności Rahozina, transfundowała.” W dekret zaś, pomazawszy w projekcie ten punkt wyżej wyrażony, tak wpisano: „Z wyznaniem aktorstwa wieczystego dóbr Rahozina JPani Marianny z Podbereskich Matuszewicowej et cum recognitione odebranej od JMP. Matuszewica, cześnika mińskiego, sumy.” Powariowano zatem umyślnie cały sens i dokument, a zamiast Marcjanny napisano Mariannę.
Numero 30-mo. Zamiast WJMP. Adama Mikoszy, wyraźnie w projekcie eksprymowanego, wpisano w dekret Andrzeja Mikoszę.
Numero 31-mo. Notacja
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 798
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
królowi żołnierze, Bo wenecki był poseł króla upraszając, By z Turczynem wojował, o to namawiając. Atoli był do trzech lat pokój stanowiony I tamże zobopólnie był poprzysiężeny. Iwan zaś Wasielewicz, wielki kniaź moskiewski, Pustoszył swoją Moskwą wszytek kraj litewski. A że nie mają Litwa bezpieczeństwa swego, Jaśnie proszą przymierza z onym wieczystego. Na znak tego i córkę książęciu zmówili, Którą u moskiewskiego kniazia uprosili. Pisze też Miechowita sekret znamienity, Że pielgrzymka do Polski w chorobie zakrytej Przyniosła — francuską ją Polacy nazwali, Że jej wprzód Francuzowie na wojnie dostali, Gdy neapolitańskiej dostawali ziemie, A pierwej ten sekrecik znało włoskie plemię.
Neapolitańską ją Francuzowie zową
królowi żołnierze, Bo wenecki był poseł króla upraszając, By z Turczynem wojował, o to namawiając. Atoli był do trzech lat pokój stanowiony I tamże zobopólnie był poprzysiężeny. Iwan zaś Wasielewicz, wielki kniaź moskiewski, Pustoszył swoją Moskwą wszytek kraj litewski. A że nie mają Litwa bezpieczeństwa swego, Jaśnie proszą przymierza z onym wieczystego. Na znak tego i córkę książęciu zmówili, Którą u moskiewskiego kniazia uprosili. Pisze też Miechowita sekret znamienity, Że pielgrzymka do Polski w chorobie zakrytej Przyniosła — francuską ją Polacy nazwali, Że jej wprzód Francuzowie na wojnie dostali, Gdy neapolitańskiej dostawali ziemie, A pierwej ten sekrecik znało włoskie plemię.
Neapolitańską ją Francuzowie zową
Skrót tekstu: ObodzPanBar_I
Strona: 323
Tytuł:
Pandora starożytna monarchów polskich
Autor:
Aleksander Obodziński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
aby mogły do nich na miejsca im naznaczone powracac
XVI. Na Proposicją Cesarskich Plenipotentów względem Korony Polskiej i Króla I. M. Polskiego/ aby także wtesz Traktaty o Pokoj byli Inkludowanemi/ odpowiedzieli Plenipotentowie Tureccy/ ze Między wspomnienym Królem I. M. i Rzeczą Pospolitą Polską/ jest aż dotąd pewne nieporozumienie się względem wieczystego z Portą Ottomańską Pokoju. Ale jednak jeżeliby chcieli I. P. P. Polacy dochodzić czego tak względem Chocima jako i inszych takich rzeczy/ tedy mogą to Porcie przez Posłów swoich lub i listy oznajmić a stanie się im wszelaka o wszytko/ według sluszności i sprawiedliwości należyta Satisfactia.
XVII. XVIII. A Żeby
aby mogły do nich na mieysca im náznáćzone powracac
XVI. Na Propositią Cesárskich Plenipotentow względem Korony Polskiey y Krola I. M. Polskiego/ aby także wtesz Traktaty o Pokoy byli Includowánemi/ odpowiedzieli Plenipotentowie Tureccy/ ze Między wspomnienym Krolem I. M. y Rzeczą Pospolitą Polską/ iest asz dotąd pewne nieporozumienie śię względem wieczystego z Portą Ottomanską Pokoiu. Ale iednák iezeliby chcieli I. P. P. Polacy dochodźić ćzego ták względem Chocimá iako y inszych tákich rzeczy/ tedy mogą to Porcie przez Posłow swoich lub y listy oznaymić á stanie śię im wszelaka o wszytko/ wedlug slusznosci y sprawiedliwosci nalezyta Satisfactia.
XVII. XVIII. A Zeby
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 48d
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
do zapatrowania w nich panował, i we wszystkim do wielkich rzeczy, i do prawdziwej sposobił piękności, na krok nieodstępowali tej wspaniałej prostoty, na której zawisła udzielna doskonałość konsztów. Co też za cena tym Panów przyznana być powinna, którzy za wielką rzecz mieli, wybudować mocą ręki i pieniędzy obszerne mury, jedynie dla wieczystego Imienia, nieuważając zguby tylu tysięcy ludzi, dla nakarmienia ich próżności. Daleko od Rzymian się odrodzili, którzy nieśmiertelnili się robotami wspaniałemi, ale ku pospolitej wygodzie poświęconemi. Strabon mówi o tym Grobie. lib. 17. pag. 808. Lib. 36. c. 12.
Pliniusz nam w kilku słowach należycie
do zapátrowaniá w nich pánował, y we wszystkim do wielkich rzeczy, y do prawdziwey sposobił pięknośći, ná krok nieodstępowali tey wspániałey prostoty, ná ktorey zawisłá udzielná doskonáłość konsztow. Co też zá cená tym Pánow przyznáná bydź powinná, ktorzy zá wielką rzecz mieli, wybudowáć mocą ręki y pieniędzy obszerne mury, iedynie dla wieczystego Imieniá, nieuważaiąc zguby tylu tysięcy ludzi, dla nákarmięniá ich prożnośći. Daleko od Rzymian się odrodzili, ktorzy nieśmiertelnili się robotami wspaniałemi, ále ku pospolitey wygodzie poświęconemi. Strabon mowi o tym Grobie. lib. 17. pag. 808. Lib. 36. c. 12.
Pliniusz nam w kilku słowach náleżyćie
Skrót tekstu: RolJabłADziej
Strona: 66
Tytuł:
Dziejopis starożytny Egipcjanów, Kartainców, Assyryjczyków, Babilonców, Medów, Persów, Macedończyków i Greków
Autor:
Charles Rollin
Tłumacz:
Józef Aleksander Jabłonowski
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
lezącą ze wszystkiemi pożytkami małemi i wielkiemi na tej części najdującemi się puścił i podał. Tedy ja z powinności urzędu swego i według listu dobrowolnego zapisu wieczystego darownego, który zapis szyrzej w sobie we wszystkim opisuję za dobrowolnym postąpieniem i pozwoleniem przez pana Chodakowskiego dobra tę, część mianowaną, pomienionemu jego mości panu Klimczyckiemu w posesją spokojną wieczystego używania podał i uwiązał jego mości w tę dobra. A iz tych dóbr części tej, tak tam na gruncie, jako i tu przy księgach, nikt ni o czym nie bronił, pomieniony woźny zeznawszy prawdziwie, prosił, aby ta posesja zeznania jego do ksiąg zapisana była, co odzierzał, z których i ten wypis
lezącą ze wszystkiemi pozytkami małemi y wielkiemi na tey częsci nayduiącemi się puscił y podał. Tedy ja s powinnosci urzędu swego y według listu dobrowolnego zapisu wieczystego darownego, ktory zapis szyrzey w sobie we wszystkim opisuię za dobrowolnym postąpieniem y pozwoleniem przez pana Chodakowskiego dobra tę, częsc mianowaną, pomienionemu jego mości panu Klimczyckiemu w possesią spokoyną wieczystego uzywania podał y uwiązał jego mości w tę dobra. A jz tych dobr częsci tey, tak tam na gruncie, jako y tu przy xięgach, nicht ni o czym nie bronił, pomieniony wozny zeznawszy prawdziwie, prosił, aby ta possesya zeznania iego do xiąg zapisana bÿła, co odzierzał, s ktorych y ten wypis
Skrót tekstu: KsOw
Strona: 20v
Tytuł:
Księga grodzka owrucka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Owrucz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
pilniej i ciekawiej w innych rzeczy wpatrzy się istotę, jako pięknie i prawdziwie to wyraża Cicero "Gdy dusza ludzka pozna Niebo, ziemię, morza, i wszystkich naturę rzeczy, gdy skąd one pochodzą, gdzie się obracają, kiedy, i jak zginą, co w nich śmiertelnego i przemijającego, a co Boskiego jest i wieczystego, zo- baczy; w tej ona wspaniałości rzeczy, w tym widoku natury, o jak siebie pozna, jak wzgardzi i za nic to poczyta, co pospolicie najwspanialsze nazywać się zwykło." PRZEMOWA PREMOWA. Leg. 1. Cap. 25.
Fizyczna tedy nauka jest niby zwierciadłem jakimis, w którym Boga jesteśtwo,
pilniey y ciekawiey w innych rzeczy wpatrzy się istotę, iako pięknie y prawdziwie to wyraża Cicero "Gdy dusza ludzka pozna Niebo, ziemię, morza, y wszystkich naturę rzeczy, gdy zkąd one pochodzą, gdzie się obracaią, kiedy, y iak zginą, co w nich śmiertelnego y przemiiaiącego, a co Boskiego iest y wieczystego, zo- baczy; w tey ona wspaniałości rzeczy, w tym widoku natury, o iak siebie pozna, iak wzgardzi y za nic to poczyta, co pospolicie naywspanialsze nazywać się zwykło." PRZEMOWA PREMOWA. Leg. 1. Cap. 25.
Fizyczna tedy nauka iest niby zwierciadłem iakimis, w którym Boga iestestwo,
Skrót tekstu: ChróśSFizyka
Strona: 2
Tytuł:
Fizyka doświadczeniami potwierdzona
Autor:
Samuel Chróścikowski
Drukarnia:
Drukarnia Scholarum Piarum J.K.Mci i Rzeczypospolitej
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
fizyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1764
Data wydania (nie wcześniej niż):
1764
Data wydania (nie później niż):
1764
