po dwóch częściach świata rozchodzące się, wielkie bogactwa Moskwie przynoszą.
Rząd w tym Państwie jest absolutny: Sukcesja Tronu w nim i po Kądzieli idzie.
Religia w nim jest Grecka Schismatycka pod zwierzchnością Arcy-Biskupów, Biskupów i Prałatów Duchownych: Ci jednak we wszystkim dependujący od zwierzchności głowy panującej, nic stanowić ani rozpoczynać nie mogą bez wiedzy i zezwolenia jej. Cudzoziemcy tak osiedli jako przychodniowie różnej Religii, mają wolność swojej obrządków wiary. Naród Rosyjski począwszy od Piotra W. bardzo się w obyczajach odmienił: teraz równie jako inne Europejskie Państwa jest polerowany w rządach, naukach, i sztuce wojennej. P. Jaki jest podział generalny Państwa Rosyjskiego? O. Państwo
po dwoch częściach świata rozchodzące się, wielkie bogactwa Moskwie przynoszą.
Rząd w tym Państwie iest absolutny: Sukcessya Tronu w nim y po Kądzieli idzie.
Religia w nim iest Grecka Schismatycka pod zwierzchnością Arcy-Biskupow, Biskupow y Prałatow Duchownych: Ci iednak we wszystkim dependuiący od zwierzchności głowy panuiącey, nic stanowić ani rozpoczynać nie mogą bez wiedzy y zezwolenia iey. Cudzoziemcy tak osiedli iako przychodniowie rożney Religii, maią wolność swoiey obrządkow wiary. Narod Rossyiski począwszy od Piotra W. bardzo się w obyczaiach odmienił: teraz rownie iako inne Europeyskie Państwa iest polerowany w rządach, naukach, y sztuce woienney. P. Jaki iest podział generalny Państwa Rossyiskiego? O. Państwo
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 102
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
nieszczęściami jego ubolewa serce niż nasze nad oczywistym niebezpieczeństwem własnym? Śmijmyż się więc jeszcze skarżyć, nie wiem o co, i niby z nałogu na Dwór, a my sejm po sejmie już kilkanasty niepamiętnie zrywajmy. Skarżmy się o poselstwa, o sądy zadworne, o trybunały i jurysdykcyje zmięszane, narzekajmy, że obce wojska bez wiedzy i konsensu sejmów Rzplitej przez kraj z tak znaczną agrawacyją przechodzą, a my sejmy rwijmy. Niech się skarżą po pamiętnym każdemu srebrnej i miedzianej monety u nas wyniszczeniu, iż tynfy i gro-
sze, bez których kraj już się nie mógł obejść, bez sejmu wprowadzone, że interes Ordynacji do sejmu należał; egzagerujmy, że
nieszczęściami jego ubolewa serce niż nasze nad oczywistym niebezpieczeństwem własnym? Śmijmyż się więc jeszcze skarżyć, nie wiem o co, i niby z nałogu na Dwór, a my sejm po sejmie już kilkanasty niepamiętnie zrywajmy. Skarżmy się o poselstwa, o sądy zadworne, o trybunały i jurysdykcyje zmięszane, narzekajmy, że obce wojska bez wiedzy i konsensu sejmów Rzplitej przez kraj z tak znaczną aggrawacyją przechodzą, a my sejmy rwijmy. Niech się skarżą po pamiętnym każdemu srebrnej i miedzianej monety u nas wyniszczeniu, iż tynfy i gro-
sze, bez których kraj już się nie mógł obejść, bez sejmu wprowadzone, że interess Ordynacyi do sejmu należał; egzagerujmy, że
Skrót tekstu: KonSSpos
Strona: 168
Tytuł:
O skutecznym rad sposobie
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1760 a 1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1760
Data wydania (nie później niż):
1763
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma wybrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Juliusz Nowak-Dłużewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
, major et longe maxima, quam si legibus stringeretur potestas. Rumpuntur comitia ne habeamus securitatem jurium et libertatum nostrarum. Libertatum enim conseraatio unice a comitiis dependet. Żałuski, Epistote historico-familiares, tom I, pag. 170.
Nie skarżmy się tedy niewinnie i daremnie na królów i Dwór, że się interesa Rzplitej bez jej wiedzy, rady i konsensu sprawują, że czy Dwór, czy senat stan nasz szlachecki odstrychają od rządu, ale szukajmy raczej skutecznego sposobu utrzymywania sejmów, aby stan szlachecki powoli od rządów i mocy mu od panów i królów nadanej nie odpadł.
Refleksy ja trzecia. Skarżemy się tudzież, że próżne i nieskuteczne prawa, że egzekucji
, major et longe maxima, quam si legibus stringeretur potestas. Rumpuntur comitia ne habeamus securitatem jurium et libertatum nostrarum. Libertatum enim conseraatio unice a comitiis dependet. Załuski, Epistotae historico-familiares, tom I, pag. 170.
Nie skarżmy się tedy niewinnie i daremnie na królów i Dwór, że się interessa Rzplitej bez jej wiedzy, rady i konsensu sprawują, że czy Dwór, czy senat stan nasz szlachecki odstrychają od rządu, ale szukajmy raczej skutecznego sposobu utrzymywania sejmów, aby stan szlachecki powoli od rządów i mocy mu od panów i królów nadanej nie odpadł.
Refleksy ja trzecia. Skarżemy się tudzież, że próżne i nieskuteczne prawa, że egzekucyi
Skrót tekstu: KonSSpos
Strona: 170
Tytuł:
O skutecznym rad sposobie
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1760 a 1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1760
Data wydania (nie później niż):
1763
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma wybrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Juliusz Nowak-Dłużewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
i przeszłe sejmy, cały zaprzątniony pierwszych familij niesnaskami i do marszałka nie przystąpił elekcji, tylko prowizyjonalnie zgodziła się izba, aby poseł poznański zagajał. Wiele kilka niedziel o namienionych dopiero wielkich Rzpltej interesach gadania, gdzie do ostatnich coraz przychodziło gwałtów, cała izba o ewakuacyją wojsk cudzoziemskich, o zakończenie traktatem pokoju wojny szwedzkiej, bez wiedzy Rzplitej zaczętej, o uspokojenie wielkich w Księstwie Litewskim kłótni namagała się i na jedno zgadzała, ale kto miał przeciwny interes, tak coraz one do niezgody poburzał przez kilku subordynowanych posłów, że ani do obrania marszałka, ani do niczego
konkludowania przyść na tym sejmie nie mogło; na ostatek na tym się skończyło, aby króla
i przeszłe sejmy, cały zaprzątniony pierwszych familij niesnaskami i do marszałka nie przystąpił elekcyi, tylko prowizyjonalnie zgodziła się izba, aby poseł poznański zagajał. Wiele kilka niedziel o namienionych dopiero wielkich Rzpltej interessach gadania, gdzie do ostatnich coraz przychodziło gwałtów, cała izba o ewakuacyją wojsk cudzoziemskich, o zakończenie traktatem pokoju wojny szwedzkiej, bez wiedzy Rzplitej zaczętej, o uspokojenie wielkich w Księstwie Litewskim kłótni namagała się i na jedno zgadzała, ale kto miał przeciwny interess, tak coraz one do niezgody poburzał przez kilku subordynowanych posłów, że ani do obrania marszałka, ani do niczego
konkludowania przyść na tym sejmie nie mogło; na ostatek na tym się skończyło, aby króla
Skrót tekstu: KonSSpos
Strona: 250
Tytuł:
O skutecznym rad sposobie
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1760 a 1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1760
Data wydania (nie później niż):
1763
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma wybrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Juliusz Nowak-Dłużewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
zwierzchności naszej królewskiej, aby z okazji WKsięcia Janusza Sanguszki, marszałka nadwornego W. Ks. Lit., który po ojcu swoim, administratorze dóbr ordynacji ostrogskiej, illegitimus, usurpativus et abusivus possessornieprawny, nielegalny i uzurpatorski posesor, tąż ordynacją motu proprio et insciis nobis et Republica sam z własnej inicjatywy i bez wiedzy naszej i Rzeczypospolitej ważył się dyzmembrować rozczłonkować, dzielić i alienować, owszem nie dając winnej atencji na nasze admonicje ani na listy do niego powtórzone, aby tu do Warszawy przybył do nas dla poprawienia tego szkodliwego i prawom ojczystym przeciwnego dzieła, lubo dobrze i doskonale wie, że samej tylko Rzpltej należało i należy decydować o przyszłym
zwierzchności naszej królewskiej, aby z okazji WKsięcia Janusza Sanguszki, marszałka nadwornego W. Ks. Lit., który po ojcu swoim, administratorze dóbr ordynacji ostrogskiej, illegitimus, usurpativus et abusivus possessornieprawny, nielegalny i uzurpatorski posesor, tąż ordynacją motu proprio et insciis nobis et Republica sam z własnej inicjatywy i bez wiedzy naszej i Rzeczypospolitej ważył się dyzmembrować rozczłonkować, dzielić i alienować, owszem nie dając winnej atencji na nasze admonicje ani na listy do niego powtórzone, aby tu do Warszawy przybył do nas dla poprawienia tego szkodliwego i prawom ojczystym przeciwnego dzieła, lubo dobrze i doskonale wie, że samej tylko Rzpltej należało i należy decydować o przyszłym
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 442
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
dekret zaś inaczej wpisano, gdyż te słowa w tej remonstracji popodkreślane, jako to: „nigdy przedtem”, item „dopiero rok temu trzeci” eliminowano, a zamiast „kłamliwe” „opaczne” słowo położono.
Numero 43-tio. Tego punktu nie było w projekcie do dekretu ułożonym napisanego, ale inscio mebez mej wiedzy w protokół dekretowy wpisano, że „praetextuose usurpatum titulum consanguinitatis wiecznie abrogujemy” bezzasadnie przydawany tytuł pokrewieństwa na wieczność znosimy, czym chciano nam inurere notamwypalić znamię, jakoby ta kalumniatorka baba miała jaki pretekst czynienia się naszą krewną i że ten tytuł praetextuosae consanguinitatis przez dekret kondyktowy jest zgładzony; czemuż nie było napisać, że
dekret zaś inaczej wpisano, gdyż te słowa w tej remonstracji popodkreślane, jako to: „nigdy przedtem”, item „dopiero rok temu trzeci” eliminowano, a zamiast „kłamliwe” „opaczne” słowo położono.
Numero 43-tio. Tego punktu nie było w projekcie do dekretu ułożonym napisanego, ale inscio mebez mej wiedzy w protokół dekretowy wpisano, że „praetextuose usurpatum titulum consanguinitatis wiecznie abrogujemy” bezzasadnie przydawany tytuł pokrewieństwa na wieczność znosimy, czym chciano nam inurere notamwypalić znamię, jakoby ta kalumniatorka baba miała jaki pretekst czynienia się naszą krewną i że ten tytuł praetextuosae consanguinitatis przez dekret kondyktowy jest zgładzony; czemuż nie było napisać, że
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 801
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Angelów Tessalonickie/ acz wnet ustały. Oczy mu wyłupione. 5. Na Księstwo Spoletańskie czuwa Bertoldus.
Na zachodzie Bertoldus Syn Książęcia Konrada/ Księstwo Spoletańskie należące do Kościoła Rzymskiego chciał opanować/ do czego mu pomagał Gonzalivs Cesarski Cześnik. Pisał o to do Cesarza Honoriusz/ ale się on wymówił/ że się to bez jego wiedzy działo/ i przeciw jego woli; dla tego do miast rozpisał ich przysięgi kasując/ i Bertolda ustawy/ a przykazując aby Stolicy Apostołskiej oddawali posłuszeństwo. 6. Na Albigensów nowe zaciągi.
We Francyj na Albigensów Ludwika zapalał Papież aby od nich swoje Królestwo uwolnił/ jako i insi w swych ziemiach powinni zaraźliwych i złych ludzi
Angelow Thessalonickie/ acz wnet ustały. Oczy mu wyłupione. 5. Ná Xięstwo Spoletáńskie czuwa Bertoldus.
Na zachodźie Bertoldus Syn Xiążęćia Konrádá/ Xięstwo Spoletańskie nalezące do Kosćiołá Rzymskiego chćiał opanować/ do czego mu pomagał Gonzalivs Cesarski Cześnik. Pisał o to do Cesarzá Honoryusz/ ále się on wymowił/ że się to bez iego wiedzy dźiało/ i przeciw iego woli; dla tego do miast rospisał ich przyśięgi kassuiąc/ i Bertolda ustawy/ á przykázuiąc áby Stolicy Apostolskiey oddawali posłuszenstwo. 6. Ná Albigensow nowe zaćiągi.
We Francyi na Albigensow Ludwika zápalał Papież áby od nich swoie Krolestwo uwolnił/ iako i inśi w swych źiemiach powinni záráźliwych i złych ludźi
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 50
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
Chrześcijan. Zaczym zrozumiawszy go Saraceni/ muzykę mu i tanecznice przysłali; z któremi on i w ich stroju/ biesiad zażywał. Darował Sołtanowi Egipskiemu swój miecz i zbroję/ i pokoj u niego szpetnie zjednał/ i w niesławne kondycje: Bo mu tenże Sołtan (lub do tego nic nie miał/ i bez wiedzy Sołtana Damaszku/ który tamte kraje trzymał/) wszytko puścił/ co było między Jeruzalem i morzem aż do Ptolemaidy/ i rozwalinami Hierozolimy; bo Jeruzalem/ za wzięciem Damiaty/ abo utratą jej do Chrześcijan/ Saraceni byli/ z żalu i na zemstę zrujnowali/ ale tenże Sołtan/ przysobie zostawił Kościół Grobu Pańskiego
Chrześćian. Záczym zrozumiawszy go Sáráceni/ muzykę mu i tanecznice przysłali; z ktoremi on i w ich stroiu/ bieśiad záżywał. Dárował Sołtanowi Egipskiemu swoy miecz i zbroię/ i pokoy u niego szpetnie ziednał/ i w niesławne kondycye: Bo mu tenże Sołtan (lub do tego nic nie miał/ i bez wiedzy Sołtaná Dámaszku/ ktory tamte kraie trzymał/) wszytko puśćił/ co było między Ieruzalem i morzem aż do Ptolemáidy/ i rozwalinámi Hierozolimy; bo Ieruzalem/ zá wźięćiem Dámiáty/ abo utrátą iey do Chrześcian/ Saraceni byli/ z żalu i ná zemstę zruinowáli/ ále tenże Sołtan/ przysobie zostawił Kośćioł Grobu Páńskiego
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 65
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
że nie szukam chwały mojej/ i nie tak mych Królestw doczesnych jako Wiary Katolickiej rozmnożenia pragnę. Miał jednak niektóre swe nagany ten król/ bo w Kaszteli wolność Kościelną przytłumiał/ i w Kalagurytańskiej Diecezyj zakazował ofiarować co do Kościołów/ do Klasztorów/ i inszych miejsc Świętych; i owszem co Kościołom bez jego i Dziada jego wiedzy dano/ aby do skarbu Królewskiego oddano. Nad to Żydom barzo sprzyjał/ i tego znaku/ który według Konsylium Laterańskiego nosić mieli dlaróżnice od innych/ nie kazał nosić/ i lichwom drogę otworzył/ przeto Papież Biskupowi Burgeńskiemu/ i Kalagurytańskiemu Dziekanowi nakazał/ aby Króla napominali/ żeby pięknej swej sławy takimi występkami nie narażał
że nie szukam chwáły moiey/ i nie ták mych Krolestw doczesnych iáko Wiáry Kátolickiey rozmnożenia prágnę. Miał iednák niektore swe nagány ten krol/ bo w Kástelli wolność Kośćielną przytłumiał/ i w Kálagurytanskiey Dyecezyi zákázował ofiárowáć co do Kośćiołow/ do Klasztorow/ i inszych mieysc Swiętych; i owszem co Kościołom bez iego i Dźiadá iego wiedzy dano/ áby do skárbu Krolewskiego oddano. Nad to Zydom bárzo sprzyiał/ i tego znáku/ ktory według Concilium Láteráńskiego nośić mieli dlarożnice od innych/ nie kazał nośic/ i lichwom drogę otworzył/ przeto Papież Biskupowi Burgeńskiemu/ i Kalagurytáńskiemu Dźiekanowi nákazał/ áby Krolá nápomináli/ żeby piękney swey sławy tákimi występkámi nie nárażał
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 72
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
w roku 1609. ustanowione.
1mo. Rotmistrz powinien przy swojej Rocie rezydować. Absentować się nie ma bez pozwolenia Hetmańskiego, pod karą w konstytucyj roku 1693. ferowaną.
2do. We wszystkim ma się konformować konstytucjom roku 1591. i 1593.
3tio. Skupienie do koła, należy, w ciągnieniu, lub obozowaniu bez wiedzy Wodza, czyniący, także tumulty, sedycje, spiski, rady, dopieroż konfederacje, ma głowę tracić bez żadnego pardonu. Gdy zaś uciecze, tym samym infamis. Tejże karze podlega żołd zatrzymany niegodziwym sposobem wymuszający.
4to. Towarzysz bez wiedzy swego Pułkownika nie ma się od Chorągwi absentować. Ani Pułkownik w tym
w roku 1609. ustanowione.
1mo. Rotmistrz powinien przy swoiey Rocie rezydowáć. Absentowáć się nie ma bez pozwolenia Hetmańskiego, pod karą w konstytucyi roku 1693. ferowaną.
2do. We wszystkim ma się konformowáć konstytucyom roku 1591. y 1593.
3tio. Skupienie do koła, należy, w ciągnieniu, lub obozowaniu bez wiedzy Wodza, czyniący, tákże tumulty, sedycye, spiski, rády, dopieroz konfederácye, ma głowę tracić bez żadnego pardonu. Gdy zaś uciecze, tym samym infamis. Teyże kárze podlega żołd zátrzymany niegodziwym sposobem wymuszaiący.
4to. Towarzysz bez wiedzy swego Pułkownika nie ma się od Chorągwi absentować. Ani Pułkownik w tym
Skrót tekstu: BystrzInfStat
Strona: N2v
Tytuł:
Informacja statystyczna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
