. A że o tym po polsku się mówi, wejzryjmy też i na dawne Polaków nagrobki, wzbudźmy w pamięci owe zeszłe przez krzywdę wieków Zasławskich, Ostrogskich, Zbarawskich, Żółkiewskich, Tarnowskich i insze stojące jeszcze chwalebnie w wielkich sukcesorach imiona, których pobożności, świętej munificencji, walecznych czynów i obfitych w tryjumfach awantażów dowodem i wiekopomną stoją pamięcią owe konsztowne i wyśmienite kościoły, dostatnie cenobija, niedobyte fortece, liczne amunicyje i insze Bogu i Rzeczypospolitej poświęcone bazyliki i fundusze. Słodkie tych tam panów wspomnienie wzbudza do zazdrości przeszłym wiekom serce, kiedy się uważa zeszła z życiem ich ojczyzny naszej szczęśliwość, kiedy się nie bez łez przypomina owa w nich cudowna i
. A że o tym po polsku się mówi, wejzryjmy też i na dawne Polaków nagrobki, wzbudźmy w pamięci owe zeszłe przez krzywdę wieków Zasławskich, Ostrogskich, Zbarawskich, Żółkiewskich, Tarnowskich i insze stojące jeszcze chwalebnie w wielkich sukcesorach imiona, których pobożności, świętej munificencyi, walecznych czynów i obfitych w tryjumfach awantażow dowodem i wiekopomną stoją pamięcią owe konsztowne i wyśmienite kościoły, dostatnie cenobija, niedobyte fortece, liczne amunicyje i insze Bogu i Rzeczypospolitej poświęcone bazyliki i fundusze. Słodkie tych tam panów wspomnienie wzbudza do zazdrości przeszłym wiekom serce, kiedy się uważa zeszła z życiem ich ojczyzny naszej szczęśliwość, kiedy się nie bez łez przypomina owa w nich cudowna i
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 172
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
W IMIĘ PAŃSKIE, AMEN Diariusz wiedeńskiej okazji przez Najjaśniejszego. Króla Imci polskiego, Jana Trzeciego, z wiekopomną sławą narodu naszego ekspediowanej, teraz przez W. Imci Pana Mikołaja na Diakowcach Diakowskiego, podstolego latyczewskiego, natenczas w pokoju tegoż Najjaśniejszego Króla Imci służącego i pod Widniem aktu będącego, ile przy młodej natenczas aplikacyji, co rozum uważał, oko widzieć, ucho słyszeć a pamięć pojąć mogła, wypisany.
PREKUSTODYCJA LEKTOROWI Pospolita
W IMIĘ PAŃSKIE, AMEN Dyaryusz wiedeńskiej okazyji przez Najjaśniejszego. Króla Jmci polskiego, Jana Trzeciego, z wiekopomną sławą narodu naszego ekspediowanej, teraz przez W. Jmci Pana Mikołaja na Dyakowcach Dyakowskiego, podstolego latyczewskiego, natenczas w pokoju tegoż Najjaśniejszego Króla Jmci służącego i pod Widniem actu będącego, ile przy młodej natenczas aplikacyji, co rozum uważał, oko widzieć, ucho słyszeć a pamięć pojąć mogła, wypisany.
PREKUSTODYCYJA LEKTOROWI Pospolita
Skrót tekstu: DyakDiar
Strona: 33
Tytuł:
Diariusz wiedeńskiej okazji
Autor:
Mikołaj Dyakowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki, relacje
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1717 a 1720
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1720
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef A. Kosiński, Józef Długosz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Ministerstwo Obrony Narodowej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1983
Imć Pannę Wojewodzankę Inflancką z rąk Pańskich, exipsovirtutis et sanctioris Disciplinae Magisterio, za konsensem IP. Wojewody i Imci Pani Wojewodzinej Inflanckich Rodzicielskim obierasz: meretur znamienita W. M. Pana rodowitość, i własne przeciwko Królestwu IchMciom zasługi takową illibati sangvinis, i Domu Tego koniunkcją, która równym splendorem altis aequé decoribus niezwiędłą, i wiekopomną sławą, nie światu tylko Polskiemu, ale i dalszym, Europejskim krajom chwalebnie zawsze świeciła; Trzebać by tu iusta recordatione zacnego Domu IchmciowPP Grafów Śliwenów wspomnieć Genealogią, którzy z Lusacyj wyszedłszy, w Margrabstwie w Pomorskiej Ziemi, Niemczech, przed lat kilka set, Miast wiele w posesji mieli, potym podczas Ulryka de Hymen do
Imć Pannę Woiewodzankę Inflantską z rąk Pańskich, exipsovirtutis et sanctioris Disciplinae Magisterio, zá konsensem IP. Woiewody y Imci Páni Woiewodziney Inflantskich Rodzicielskim obierasz: meretur známienita W. M. Pana rodowitość, y własne przeciwko Krolestwu IchMciom zasługi tákową illibati sangvinis, y Domu Tego koniunkcyą, ktora rownym splendorem altis aequé decoribus niezwiędłą, y wiekopomną sławą, nie światu tylko Polskiemu, ále y dálszym, Europeyskim kráiom chwalebnie záwsze świeciłá; Trzebáć by tu iusta recordatione zacnego Domu IchmciowPP Graffow Sliwenow wspomnieć Genealogią, ktorzy z Lusacyi wyszedłszy, w Margrabstwie w Pomorskiey Ziemi, Niemczech, przed lat kilka set, Miast wiele w possessyi mieli, potym podczas Ulryka de Hymen do
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 39
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
światem, Tyś wszechmocnym, Tyś wiecznym, mądrym i bogatem. Ty sam sceptra rozdajesz i którym chcesz zgoła, Złote kładziesz korony na dostojne czoła;
Tyś stróżem dobrych królów, a choć karzesz, Panie, Za grzechy, krótki twój gniew, ojcowskie karanie. Tobie chwałę niesiemy zniewoloną chęcią, Twe sprawy wiekopomną głosimy pamięcią; Dziwne są sprawy twoje i godne twej ręki, Za któreć oddajemy uniżone dzięki. Tobie chwała należy, a nam zawstydzenie, Tobie cześć, nam sromota i wielkie zelżenie, Bośmyć siła zgrzeszyli, a jednak, o Boże, Grzech nasz twojej dobroci odmienić nie może. Kto by był rzekł niedawno, kiedy
światem, Tyś wszechmocnym, Tyś wiecznym, mądrym i bogatem. Ty sam sceptra rozdajesz i którym chcesz zgoła, Złote kładziesz korony na dostojne czoła;
Tyś stróżem dobrych królów, a choć karzesz, Panie, Za grzechy, krótki twój gniew, ojcowskie karanie. Tobie chwałę niesiemy zniewoloną chęcią, Twe sprawy wiekopomną głosimy pamięcią; Dziwne są sprawy twoje i godne twej ręki, Za któreć oddajemy uniżone dzięki. Tobie chwała należy, a nam zawstydzenie, Tobie cześć, nam sromota i wielkie zelżenie, Bośmyć siła zgrzeszyli, a jednak, o Boże, Grzech nasz twojej dobroci odmienić nie może. Kto by był rzekł niedawno, kiedy
Skrót tekstu: PotPieśRKuk_I
Strona: 479
Tytuł:
Pieśni różne
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1669 a 1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1680
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
do Twego Starostwa Rohatyńskiego należącym Miasteczku in cura animarum zostający Pasterz w Rohatynie Dziekan, i jeśli się chlubić godzi, gloriabor, Twój Partykularny Sługa i Estymator. Nie zgani mi żaden Cato Censorius tego przedsięwżyęcia mego, że z pracą moją o całego Świata Peregrynacyj traktującą, do Twajej Pańskiej zmierzam wenerabundus Osoby: który jako Twoich Antenatów wiekopomną Sławą i czynami chwalebnemi Świat napełniłes Sarmacki, a w Ojcu Twoim Francuskie, Niemieckie. Włoskie zlustrował Kraje przy rezonie chwalebnego wszędzie Echo; i sam po zakończonych cum plausu Szkołach, peregrynującą Osobą Twoją Europejskie, a sławą Imienia wszystkie Świata napełnisz climata finesque. Ibit Hyperboreas passim Tua fama per urbes: będziesz wsęzdzie Urbis et Orbis
do Twego Stárostwá Rohatynskiego należącym Miasteczku in cura animarum zostáiący Pasterz w Rohátynie Dziekan, y ieśli się chlubić godzi, gloriabor, Twoy Pártykulárny Sługá y Estymátor. Nie zgáni mi żaden Cato Censorius tego przedsięwżięcia mego, że z pracą moią o cáłego Swiátá Peregrynácyi tráktuiącą, do Twaiey Panskiey zmierzam venerabundus Osoby: ktory iáko Twoich Antenátow wiekopomną Sławą y czynami chwalebnemi Swiat nápełniłes Sármácki, á w Oycu Twoim Francuskie, Niemieckie. Włoskie zlustrował Kraie przy rezonie chwalebnego wszędzie Echo; y sam po zákonczonych cum plausu Szkołách, peregrynuiącą Osobą Twoią Europeyskie, á sławą Imienia wszystkie Swiata nápełnisz climata finesque. Ibit Hyperboreas passim Tua fama per urbes: będziesz wsęzdzie Urbis et Orbis
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 4
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
