wierszopisów pióra i języki sławić, i chwalebnie wspominać będą. Takiej albowiem są zacności i dostojności, że na wychwalenie ich i niemowny Harocrates, i sama (którą milczenia boginią zmyślali poetowie) Angerona, ustaby swe i język rozwiązała. Zaczem i ja niechciałem milczeć, ale cokolwiek szczupłość dowcipu przemogła, ku wiekopomnej sławie i zaleceniu wysokich cnot i zasług, tak przezacnego rodzica, jako i inszych chwalebnych przodków prześwietnego domu Waszej Książęcej Mości, Pana mego miłościwego napisać i wydać mi się zdało. Do czego mi dodali ochoty urodzeni Ich M. P. Paweł Gadomski, P. Krzysztof Gosławski i P. Piotr Broczkowski, dawni i wierni
wierszopisów pióra i języki sławić, i chwalebnie wspominać będą. Takiej albowiem są zacności i dostojności, że na wychwalenie ich i niemowny Harocrates, i sama (którą milczenia boginią zmyślali poetowie) Angerona, ustaby swe i język rozwiązała. Zaczem i ja niechciałem milczeć, ale cokolwiek szczupłość dowcipu przemogła, ku wiekopomnej sławie i zaleceniu wysokich cnot i zasług, tak przezacnego rodzica, jako i inszych chwalebnych przodków prześwietnego domu Waszej Xiążęcej Mości, Pana mego miłościwego napisać i wydać mi się zdało. Do czego mi dodali ochoty urodzeni Ich MM. P. Paweł Gadomski, P. Krzysztof Gosławski i P. Piotr Broczkowski, dawni i wierni
Skrót tekstu: OdymWŻałKoniec
Strona: 317
Tytuł:
Żałośna postać Korony Polskiej
Autor:
Walenty Odymalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
skórą Szlachetne ciało, ale dusza poszła górą. Lecz jeśli nas nadzieja daremna nie łudzi, Pamiątkę cnego ojca który z synów wzbudzi. 75. JEGOMOŚCI PANU ALEKSANDROWI LUBOMIRSKIEMU, STAROŚCIE SĄDECKIEMU
Każdy twierdzi, kto cię zna, każdy to powiada, Że i ojca dziełami wyrównasz, i dziada; Zaswoiwszy życzliwe wszytkich ludzi chęci, Wiekopomnej imię swe zostawisz w pamięci. Szablą Hektor, Ulisses radą, Maro piórem, Bo jako się lwie szczenię wyznawa pazurem, Tak wrodzone twe cnoty, chociaż w wieku młodem, Przyszłego bohatyra były nam dowodem. Zmyliła, ach zmyliła okrutna śmierć szyki: Na kamieniu, co pisać mieliśmy kroniki, Nasze piszem nadzieje i
skórą Szlachetne ciało, ale dusza poszła górą. Lecz jeśli nas nadzieja daremna nie łudzi, Pamiątkę cnego ojca który z synów wzbudzi. 75. JEGOMOŚCI PANU ALEKSANDROWI LUBOMIRSKIEMU, STAROŚCIE SĄDECKIEMU
Każdy twierdzi, kto cię zna, każdy to powiada, Że i ojca dziełami wyrównasz, i dziada; Zaswoiwszy życzliwe wszytkich ludzi chęci, Wiekopomnej imię swe zostawisz w pamięci. Szablą Hektor, Ulisses radą, Maro piórem, Bo jako się lwie szczenię wyznawa pazurem, Tak wrodzone twe cnoty, chociaż w wieku młodem, Przyszłego bohatyra były nam dowodem. Zmyliła, ach zmyliła okrutna śmierć szyki: Na kamieniu, co pisać mieliśmy kroniki, Nasze piszem nadzieje i
Skrót tekstu: PotNagKuk_I
Strona: 460
Tytuł:
Nagrobki
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
treny, lamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1699
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
