. 29 Cerkwie ś. Wschodniej. Rozdział II. W którym się zamyka napomnienie Cerkwie Wschodniej do Syna/ który ją opuścił z drugimi pospołu.
SYnu/ oto Matka ze wszelkim błogosławieństwa Bożego winszowaniem/ stawię się przed cię/ Oto przed obliczem twoim stoję/ a z pokorą o pozwolenie łagodnej z tobą rozmowy proszę. Podnieś wielebną twą głowę/ a wesołym okiem na Matkę twą wejźrzy/ wejźrzy synu a poznaj mię/ okaż ludzkość i pokorę dziatkom przyzwoitą: przypuść mię do siebie/ a ściągnąwszy ręce przyjmi mię/ niech się nie zatwardza serce twoje: podnieś oczy swoje na zbolałą Matkę twoję/ i łaskawym weyźrzeniem zezwol jeszcze aby z raz zemną spokojnie
. 29 Cerkwie ś. Wschodniey. Rozdźiał II. W ktorym się zámyka nápomnienie Cerkwie Wschodniey do Syná/ ktory ią opuśćił z drugimi pospołu.
SYnu/ oto Mátká ze wszelkim błogosłáwieństwá Bożego winszowániem/ stáwię się przed ćię/ Oto przed oblicżem twoim stoię/ á z pokorą o pozwolenie łágodney z tobą rozmowy proszę. Podnieś wielebną twą głowę/ á wesołym okiem ná Mátkę twą weyźrzy/ weyźrzy synu á poznay mię/ okaż ludzkość y pokorę dźiatkom przyzwoitą: przypuść mię do śiebie/ á śćiągnąwszy ręce przyimi mię/ niech się nie zátwardza serce twoie: podnieś ocży swoie ná zboláłą Mátkę twoię/ y łáskáwym weyźrzeniem zezwol ieszcże áby z raz zemną spokoynie
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 22
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
tego służących/ żadną miarą nizaniecha! A tak wiele/ o Turkach początku/ Państwie/ uczynkach i postępkach/ tu się opisało. Ostatki dni Wrześniowych, które do Jesieni przysłuchają.
¤ Nów Października który będziemy mieć 19. (9) tegoż miesiąca około wieczora/ stara się/ jakoby/ po odprawieniu Lata/ wielebną Jesień zradością przywitał/ domniemam się że ta odprawa przy ochotnym Słońca świeceniu/ koniec weźmie/ jednak przywitanieledwo bez par/ które się częścią w deszcz/ indziej zaś w Wiatry resorować mogą/ wszakże na ten sposób/ że chędogie przemienienie Mokrości i suchośćo obaczyć się da Dobrzeby na czas i przyleżytność baczność mieć/ którą
tego służących/ żadną miárą nizániecha! A ták wiele/ o Turkách początku/ Pánstwie/ uczynkách y postępkách/ tu śię opisało. Ostátki dni Wrześniowych, ktore do Ieśieni przysłucháią.
¤ Now Páźdźierniká ktory będźiemy mieć 19. (9) tegoż mieśiącá około wieczorá/ stára śię/ iákoby/ po odpráwieniu Látá/ wielebną Ieśień zrádośćią przywitał/ domniemam śię że tá odpráwá przy ochotnym Słoncá świeceniu/ koniec weźmie/ iednák przywitánieledwo bez pár/ ktore śię częśćią w deszcz/ indźiey záś w Wiátry resorowáć mogą/ wszákże ná ten sposob/ że chędogie przemienienie Mokrośći y suchośćo obaczyć się da Dobrzeby ná czás y przyleżytność báczność mieć/ ktorą
Skrót tekstu: FurUważ
Strona: H
Tytuł:
Astrophiczne uważanie o ułożeniu powietrza
Autor:
Stefan Furman
Drukarnia:
Dawid Frydrych Rhetiusz
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
kalendarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664