ręku/ z weselem/ królem go witali Izraelskim: i Synem Dawidowym zwali. Ośmieliwszy się Piłat/ wyiźrzy/ ano roty/ I wielki nacisk ludu stoi przede wroty. Krzyczą: Panie starosto/ pokoj przynosimy/ Wielka sprawa: o posłuch łaskawy prosimy. Wniść teraz do Waszmości zgoła nie możemy: Dzień bliski Wielkonocny/ zakonu strzeżemy. Zapamiętała trzodo/ jednym przestąpieniem Niemych progów/ skrupułu używasz z sumnieniem. A krwie niewinnej przelać/ i zabić niesłusznie Człowieka/ za grzech nie masz: i owszem bezdusznie Zapamiętawszy/ nierzkąc zakonu i prawa/ Lecz i samego Boga/ który zakon dawa. Krwią napełnionych ręku/ na swesz pokolenie/
ręku/ z weselem/ krolem go witáli Izráelskim: y Synem Dawidowym zwáli. Ośmieliwszy się Piłat/ wyiźrzy/ áno roty/ I wielki naćisk ludu stoi przede wroty. Krzyczą: Pánie stárosto/ pokoy przynośimy/ Wielka spráwá: o posłuch łáskáwy prośimy. Wniść teraz do Wászmośći zgołá nie możemy: Dźień bliski Wielkonocny/ zakonu strzeżemy. Zápámiętáła trzodo/ iednym przestąpieniem Niemych progow/ skrupułu vżywasz z sumnieniem. A krwie niewinney przelać/ y zábić niesłusznie Człowieká/ zá grzech nie masz: y owszem bezdusznie Zápámiętawszy/ nierzkąc zakonu y práwá/ Lecz y sámego Bogá/ ktory zakon dawa. Krwią nápełnionych ręku/ ná swesz pokolenie/
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 38.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
. Abyście mówią oddali takiego szatanowi na zatracenie ciała; żeby duch był zachowany w on dzień PAna JEzusa. 6. Nie dobrać to chluba wasza. Azaż nie wiecie/ iż trocha kwasu wszystko zaczynienie zakwasza? 7. WYczyściesz tedy stary kwas/ abyście byli nowym zaczynieniem jako przaśnymi jesteście. Abowiem Baranek nasz Wielkonocny za nas ofiarowany jest/ to jest CHrystus. 8. A tak obchodźmy Święto nie w starym kwasie/ ani w kwasie złości i rozpusty; ale w przaśnikach szczerości i prawdy. 9. PIsałem wam w liście/ abyście się nie mieszali z wszetecznikami. 10. Ale nie zgoła z wszetecznikami tego świata/
. Abyśćie mowią oddáli tákiego szátánowi ná zátrácenie ćiáłá; żeby duch był záchowány w on dźień PAná JEzusá. 6. Nie dobrać to chlubá wászá. Azaż nie wiećie/ iż trochá kwásu wszystko zácżynienie zákwaszá? 7. WYcżyśćiesz tedy stáry kwás/ ábyśćie byli nowym zácżynieniem jáko przáśnymi jesteśćie. Abowiem Báránek nász Wielkonocny zá nas ofiárowány jest/ to jest CHrystus. 8. A ták obchodźmy Swięto nie w stárym kwáśie/ áni w kwáśie złośći y rozpusty; ále w przásnikách szcżerośći y prawdy. 9. PIsáłem wam w liśćie/ ábyśćie śię nie mieszáli z wszetecżnikámi. 10. Ale nie zgołá z wszetecżnikámi tego świátá/
Skrót tekstu: BG_1Kor
Strona: 179
Tytuł:
Biblia Gdańska, Pierwszy list do Koryntian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
słonecznego 11. minutami. co raz to prędzej w rzeczy było, niżeli kalendarz opisywał, Tak, że przez lat 1257. które wypłyneły od Concilium Niceńskiego, aż do poprawy kalendarza wstecz się cofneło aequinoctium wiosnowe od dnia 21. Marca na dzień 11. Marca, na dni 10 Zupełnych, a zatym cofnoł i czas Wielkonocny. XX. Drugi defekt starego Kalendarza był ten, iż złota liczba w nim rozłożona nie obrze okazowała Nowie jy inne kwadry Księżycowe, bo nie rychlej kilką dniami. Co tak się wywodzi. Według liczby XIV w informacyj IV. Juliusz stanowiąc złotą liczbę do oznaczania Nowiu Księżyca, w jednejże kwocie brał lat słonecznych 19
słonecznego 11. minutámi. co raz to prędzey w rzeczy było, niżeli kálendarz opisywał, Ták, że przez lat 1257. ktore wypłyneły od Concilium Niceńskiego, aż do poprawy kálendarza wstecz się cofneło aequinoctium wiosnowe od dnia 21. Marca ná dzień 11. Márca, ná dni 10 Zupełnych, á zátym cofnoł y czas Wielkonocny. XX. Drugi defekt stárego Kálendarza był ten, iż złota liczba w nim rozłożona nie obrze okázowałá Nowie iy inne kwádry Xiężycowe, bo nie rychley kilką dniami. Co ták się wywodzi. Według liczby XIV w informacyi IV. Iuliusz stánowiąc złotą liczbę do oznaczania Nowiu Xiężyca, w iedneyże kwocie brał lat słonecznych 19
Skrót tekstu: BystrzInfChron
Strona: 12
Tytuł:
Informacja chronograficzna o kalendarzu
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
; niesieć niemniej chorągiew wesołą z poboju, z którą naprzód on spieszy do twego pokoju. Przyjmiże go z tej miary i daj mu gospodę, położywszy przedeń chleb i zdrojową wodę, a ten, co sam podróżne w dom przyjmować radzi, odmierzy-ć to, gdy drugi cnotliwej czeladzi. 2. Pielgrzym wielkonocny
KLEOFAS Czas – woła – z brudu ustępić złego, krwią, ach, niewinną, krwią oblanego, bo czego tu już czekamy dalej, gdyśmy tak jako błędni zostali bez Ojca, wodza, stróża w tej kniejej, gdzie nie masz dobrym zdrowia nadziejej? Trzeba nam było, trzeba stąd raniej, niż co
; niesieć niemniej chorągiew wesołą z poboju, z którą naprzód on spieszy do twego pokoju. Przyjmiże go z tej miary i daj mu gospodę, położywszy przedeń chleb i zdrojową wodę, a ten, co sam podróżne w dom przyjmować radzi, odmierzy-ć to, gdy drugi cnotliwej czeladzi. 2. Pielgrzym wielkonocny
KLEOFAS Czas – woła – z brudu ustępić złego, krwią, ach, niewinną, krwią oblanego, bo czego tu już czekamy daléj, gdyśmy tak jako błędni zostali bez Ojca, wodza, stróża w tej kniejej, gdzie nie masz dobrym zdrowia nadziejej? Trzeba nam było, trzeba stąd raniej, niż co
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 112
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
