.
Co jeśliz Bestii i Prorokowi dano jest wielkie rzeczy mówić/ i przemagać świętych/ aby krew ich aż do upicia i zrzuczenia prawie gardła pił/ ale przečię przy Baranku wygrana zostanie/ bo on jest Królem nad królmi/ i Panem panujących: a Bestii przecię i z Prorokiem szwank wziać przyjdzie. Inszej tedy rzeczy o Wielmożne Książę trzeba tobie szukać/ która acz się sama w ręce ciśnie/ jeden przykład przywiedziemyć.
Najmędrszy z Królów wszytkich Salomon: Pytam/ co za przyczyna była Sater abo Zborów po górach stawiania/ chwaląc Astarota Chamocha i Molocha/ jako prędko dobudował Kościoła Bogu Izraelskiemu z rozkazania jego.
Prosiemy zbierz się/ a rzeczom sumnienia
.
Co iesliz Bestyey y Prorokowi dano iest wielkie rzeczy mowić/ y przemágáć świętych/ áby krew ich áż do vpićia y zrzuczenia práwie gárdłá pił/ ále przečię przy Báránku wygrána zostánie/ bo on iest Krolem nád krolmi/ y Pánem pánuiących: á Bestyey przećię y z Prorokiem szwánk wźiać przyidźie. Inszey tedy rzecży o Wielmożne Xiąże trzebá tobie szukać/ ktora ácz się sámá w ręce ćiśnie/ ieden przykład przywiedżiemyć.
Naymędrszy z Krolow wszytkich Sálomon: Pytam/ co za przyczyná była Sáter ábo Zborow po gorách stáwiánia/ chwaląc Astárotá Chámochá y Molochá/ iáko prędko dobudował Kośćioła Bogu Izráelskiemu z roskazánia iego.
Prośiemy zbierz się/ á rzeczom sumnienia
Skrót tekstu: ZrzenNowiny
Strona: Dv
Tytuł:
Nowe nowiny z Czech, Tatar i Węgier
Autor:
Jan Zrzenczycki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
oko me nawracam/ pojrzawszy tu na zgruchotania jedne/ widzę że i kopia skruszona/ buława o grób uderzona/ Orzeł zasmucony/ Herby żałobą przyodziane/ serca krwią zalane/ patrzą na powagę jego Senatorską/ patrzą na pogrzeb/ a tym bolesniej serca urażają/ im siebie zagrzebionych z Ojczyzny podporą widzą. I już podobno Jaśnie Wielmożne Potomstwo tej niezwalczonej zawodnicce dań niejaką postąpisz? I rozumieszże Jaśnie Oświecony Senacie/ że ta Atalãta triumfu w Koronie Polskiej nigdy niezwalczonej sobie zażyła: I trzymasz to zapewne Rzeczypospolita? że śmierć co zamysłem stroić zaczęła/ to już rzeczywiście dokonała? Będziesz że tego mniemania Ojczyzno nasza? że Nasz Jaśnie Wiel: Wojewoda w garści
oko me náwrácam/ poyrzawszy tu na zgruchotánia iedne/ widzę że y kopia skruszona/ buławá o grob vderzona/ Orzeł zasmucony/ Herby żałobą przyodźiane/ serca krwią zálane/ pátrzą ná powagę ie^o^ Senatorską/ pátrzą ná pogrzeb/ á tym bolesniey serca vráżáią/ im śiebie zagrzebionych z Oyczyzny podporą widzą. Y iuż podobno Iásnie Wielmożne Potomstwo tey niezwalczoney záwodnicce dań nieiaką postąpisz? Y rozumieszże Iásnie Oświecony Senaćie/ że ta Atalãtá tryumphu w Koronie Polskiey nigdy niezwalczoney sobie záżyłá: Y trzymasz to zápewne Rzeczypospolita? że śmierć co zámysłem stroić záczełá/ to iuż rzeczywiśćie dokonáłá? Będźiesz że tego mniemánia Oyczyzno nászá? że Nász Iásnie Wiel: Woiewodá w gárśći
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 143
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
