Cóżeś mi kupił? Nachodzę się jako łążęka, w jednym kożuchu już to jedenasta zima; trzewiki latam półtora lata. A co u ciebie zjem? Ty sobie idziesz, paniczkujesz, a ja w domu głód mrę. Uwarzę sobie piwka, zjem ogórek, kiełbasę; a ty na smacznych kęskach jużeś utył jako wieprzek. Pamiętaj, zły człowiecze, na co przyjdziesz. Jać jako ja, ale po mojej śmierci będziesz miał taką, co cię będzie za nos wodziła”.
Mulieribus est cordolium, si alias videant se melius ornatas. Optima nulla potest eligi, alia alia peior est.
To tak u mnie każdy dzień, gdy doma
Cóżeś mi kupił? Nachodzę się jako łążęka, w jednym kożuchu już to jedenasta zima; trzewiki latam półtora lata. A co u ciebie zjem? Ty sobie idziesz, paniczkujesz, a ja w domu głód mrę. Uwarzę sobie piwka, zjem ogórek, kiełbasę; a ty na smacznych kęskach jużeś utył jako wieprzek. Pamiętaj, zły człowiecze, na co przyjdziesz. Jać jako ja, ale po mojej śmierci będziesz miał taką, co cię będzie za nos wodziła”.
Mulieribus est cordolium, si alias videant se melius ornatas. Optima nulla potest eligi, alia alia peior est.
To tak u mnie każdy dzień, gdy doma
Skrót tekstu: MatłBabBad
Strona: 181
Tytuł:
Baba abo stary inwentarz
Autor:
Prokop Matłaszewski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1690
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1690
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
koplanowi oznajmić niechciał/ by snadź i on w próżność się jaką nie wdał/ jeśliby taką tajemnicę sobie od Boga pokazaną/ bez wielkiej przyczyny oznajmił; abo ten któremu taka łaska czyniona była/ przez jakie o sobie rozumienie/ tejże łaski nie postradał. Trafiło się tym czasem iż do ogroda tego to kapłana wieprzek jednego vobgiego barzo się był chytro wnęcił: bo iż u sweg ogospodarza dla jego uboztwa nie miał czymby się był natkał: że mu szkodę czynił/ często tego ubogiego upominał żeby tego wieprzka w domu trzymał/ i samę bestią z wielkim ubiciem często z ogroda wyganiał/ jednak nic nie pomogło. Naostatek żałością
koplanowi oznaymić niechćiał/ by snadź y on w prozność sie iáką nie wdał/ iesliby táką táiemnicę sobie od Bogá pokazáną/ bez wielkiey przycżyny oznaymił; ábo ten ktoremu taka łáská czyniona byłá/ przez iákie o sobie rozumienie/ teyże łaski nie postradał. Trafiło sie tym cżásem iż do ogroda tego to kápłaná wieprzek iednego vobgiego bárzo sie był chytro wnęćił: bo iż v sweg ogospodarzá dla iego vboztwá nie miał czymby sie był natkał: że mu szkodę czynił/ często tego vbogiego vpominał żeby tego wieprzká w domu trzymał/ y samę bestyą z wielkim vbićiem często z ogroda wyganiał/ iednák nic nie pomogło. Náostátek żałosćią
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 127
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
coś ofiarował zaraz od szatana opętany był/ i na ziemię padszy rozmaite głosy wydawał. Powstawszy tedy panna/ zagniewaną twarzą/ i wielkim głosem rozkazała/ mówiąc: Wynidź z niego nędzniku/ wynidź z niego nędźniku. Na który głos szatan przez usta jego odpowiedział. Jeśli mam wyniść/[...] w kogoż wnidę? Z trefunku wieprzek mały się natrafił/ przykazałą mu tedy mówiąc: wynidź z człowieka/ a w tego wiepra wstąp/ który zaraz opuściwszy człowieka/ porwał wieprza i zabił. Ibidem lib: 3. cap: 21. Diabeł. Przykład III. Pachomius słyszał szatany rozmawiające/ o kuszeniu braciej. 199.
OCieć święty Pachomius wiela
coś ofiárował zaraz od szátáná opętány był/ y ná źiemię padszy rozmaite głosy wydawał. Powstawszy tedy pánná/ zagniewaną twarzą/ y wielkim głosem roskazałá/ mowiąc: Wynidź z niego nędzniku/ wynidź z niego nędźniku. Na ktory głos szatan przez vstá iego odpowiedźiał. Ieśli mam wyniśdź/[...] w kogoż wnidę? Z trefunku wieprzek máły sie nátrafił/ przykazałą mu tedy mowiąc: wynidź z człowieká/ a w tego wieprá wstąp/ ktory záraz opuśćiwszy człowieká/ porwał wieprzá y zabił. Ibidem lib: 3. cap: 21. Dyabeł. PRZYKLAD III. Páchomius słyszał szátány rozmawiáiące/ o kuszeniu bráćiey. 199.
OCieć święty Páchomius wiela
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 209
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
) tak wielkie jako żółwie. Dziwna rzecz, że owe bestie, gdyśmy tam byli, za ona baba kokały, a ona im dawała głogozy. Powiedziała to, że z nich będzie miała prośniaki — i podobieństwo wielkie, bo kopytka mają nierozdwojone i podługowate pyszczki. Dotychczas, rozumiem, że są jako w roku wieprzek. (42) Pod Melsztynem na Dunajcu przewoźnik ukradł łososia i kiedy go uwarzył, rozumiejąc że ryba, tak skamieniał, że chłop jak umarły stanął i zaniósł go do Zakliczyna, i zawiesił przed kościołem. To nam chłopi w Toruniu powiadali za pewne, co wozili z Warszawy szwaczki.
(43) Fogarasz, doktor
) tak wielkie jako żółwie. Dziwna rzecz, że owe bestye, gdyśmy tam byli, za ona baba kokały, a ona im dawała głogozy. Powiedziała to, że z nich będzie miała prośniaki — i podobieństwo wielkie, bo kopytka mają nierozdwojone i podługowate pyszczki. Dotychczas, rozumiem, że są jako w roku wieprzek. (42) Pod Melsztynem na Dunajcu przewoźnik ukradł łososia i kiedy go uwarzył, rozumiejąc że ryba, tak skamieniał, że chłop jak umarły stanął i zaniósł go do Zakliczyna, i zawiesił przed kościołem. To nam chłopi w Toruniu powiadali za pewne, co wozili z Warszawy szwaczki.
(43) Fogarasz, doktor
Skrót tekstu: SzemTorBad
Strona: 294
Tytuł:
Z nowinami torba kursorska
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
, lnu po wiertłu. Powinność ich płoty grodzić, dach naprawiać, przy browarze zamkowym około robienia piwa pomagać, nocną straż przy folwarku odprawiać, w żniwa na szychcie robić, po żniwach młócą w stodole pańskiej na korzec jedenasty. Obora bydła i świni. — Stadnik 1, krów pocielętnych 7, wieprzów rocznych 4, wieprzek półroczny 1, wieprzów dwuletnych 7, prosiąt 6. Resztę tego inwentarza biorą do Byszfałda, tj. krów 4, które się na opas dały, cieląt 9. Do Hartowca zaś świni rodnych 11, świni rocznych 6, gęsi 14, kur 14 starych. C. Ad praesens: stadnik 1, krów 7,
, lnu po wiertłu. Powinność ich płoty grodzić, dach naprawiać, przy browarze zamkowym około robienia piwa pomagać, nocną straż przy folwarku odprawiać, w żniwa na szychcie robić, po żniwach młócą w stodole pańskiej na korzec jedenasty. Obora bydła i świni. — Stadnik 1, krów pocielętnych 7, wieprzów rocznych 4, wieprzek półroczny 1, wieprzów dwuletnych 7, prosiąt 6. Resztę tego inwentarza biorą do Byszfałda, tj. krów 4, które się na opas dały, cieląt 9. Do Hartowca zaś świni rodnych 11, świni rocznych 6, gęsi 14, kur 14 starych. C. Ad praesens: stadnik 1, krów 7,
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 134
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
Obora bydła. — Wołów n-ro 4, krów jałowych n-ro 2, wypustków n-ro 3, cieląt tegorocznych 4, stadnik 1. Owce. — Owiec rodnych 69, owiec cejtaków 2, skopów starych n-ro 50, skopków cejtakowych n-ro 5, jagniąt owieczek 17, skopków jagniąt 20. Świnie. — Wieprzów starych 2, wieprzek roczny 1, świni rodnych 7, świni rocznych 6, stadnik wieprz 1. Ptastwo. — Indyczków n-ro 5, indyk n-ro 1, indycząt młodych n-ro 22, gęsi starych z gąsiorem 9, gęsi młodych n-ro 36, kaczek z kaczorem n-ro 3, kur starych z kogutem 9, kurcząt 8. B. Obora
Obora bydła. — Wołów n-ro 4, krów jałowych n-ro 2, wypustków n-ro 3, cieląt tegorocznych 4, stadnik 1. Owce. — Owiec rodnych 69, owiec cejtaków 2, skopów starych n-ro 50, skopków cejtakowych n-ro 5, jagniąt owieczek 17, skopków jagniąt 20. Świnie. — Wieprzów starych 2, wieprzek roczny 1, świni rodnych 7, świni rocznych 6, stadnik wieprz 1. Ptastwo. — Indyczków n-ro 5, indyk n-ro 1, indycząt młodych n-ro 22, gęsi starych z gąsiorem 9, gęsi młodych n-ro 36, kaczek z kaczorem n-ro 3, kur starych z kogutem 9, kurcząt 8. B. Obora
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 214
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
