serpens, to jest/ Konformowali się mądrości Wężykowej/ choć nie w obieraniu nowego Pana/ gdyż to już za wolnością Szlachecką każdego idzie/ przynamniej w zatrzymaniu dostojeństwa wiary świętej/ w wykorzenieniu błędów i Herezyj/ w ugruntowaniu praw Kościelnych/ bo to nawiększa mądrość/ kto się o wiarę o Kościół Chrystusów zastawia/ według dawnych wierszyków: Si Christum discis nihil est si caetera nescis. Si Christum nescis, nihil est si caetera discis. A kiedy to mówię/ wspomniałem sobie piękną Allusią/ którą jeden mądry człowiek uczynił/ na imię Piusa piątego Papieża. Namalował Emblema gdzie były rozmaite sposoby z których człowiek w stawić się na świecie może. Były
serpens, to iest/ Conformowáli się mądrośći Wężykowey/ choć nie w obierániu nowego Páná/ gdyż to iuż zá wolnośćią Szláchecką káżdego idźie/ przynamniey w zátrzymániu dostoieństwá wiáry świętey/ w wykorzenieniu błędow y Heresiy/ w vgruntowániu praw Kośćielnych/ bo to nawiększa mądrość/ kto się o wiárę o Kośćioł Chrystusow zástáwia/ według dawnych wierszykow: Si Christum discis nihil est si caetera nescis. Si Christum nescis, nihil est si caetera discis. A kiedy to mowię/ wspomniáłem sobie piękną Allusią/ ktorą ieden mądry człowiek vczynił/ ná imię Piusa piątego Papieżá. Námálował Emblemá gdźie były rozmáite sposoby z ktorych człowiek w stawić się ná świećie może. Były
Skrót tekstu: MijInter
Strona: 10
Tytuł:
Interregnum albo sieroctwo apostolskie
Autor:
Jacynt Mijakowski
Drukarnia:
Paweł Konrad
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
nimi/ nie tając się/ w oczach wszytkich ludzi. Kędy przykład Pański dodaje tym rzeczom powagi/ niedziwować się/ że i Poddani/ tak ci co się wojskiem bawią/ jako i ci co Prawem/ naśladują bez skrupułu jego postępków. Powiadacie że wierszyk nazwany Kuuerkl w Alkoranie, nie jest prawdziwy. Odrzucacie ośmnaście wierszyków które nam są objawione dla świętej Aisze (Zona Mahometowa tak się zwała.) Przy Abdeście albo umywaniu nie wierzycie/ aby było wolno wszytkie nogi gołe umywać/ ale tylko trochę wodą z wierzchu polać. Niegolicie nigdy wąsów/ ale tylko spodnią brodę/ co jest najprzystojniejsza ozdoba człowiekowi/ i która go najbarziej zdobi/
nimi/ nie táiąc się/ w oczách wszytkich ludźi. Kędy przykład Páński dodáie tym rzeczom powagi/ niedźiwowáć się/ że y Poddáni/ ták ći co się woyskiem báwią/ iáko y ći co Práwem/ náśláduią bez skrupułu iego postępkow. Powiádáćie że wierszyk názwány Kuuerkl w Alkoranie, nie iest prawdźiwy. Odrzucáćie osmnaśćie wierszykow ktore nam są obiáwione dla świętey Aisze (Zoná Máhometowá ták się zwałá.) Przy Abdescie álbo vmywániu nie wierzyćie/ aby było wolno wszytkie nogi gołe vmywáć/ ále tylko trochę wodą z wierzchu poláć. Niegolićie nigdy wąsow/ ále tylko spodnią brodę/ co iest nayprzystoynieysza ozdobá człowiekowi/ y ktora go naybárźiey zdobi/
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 150
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
cóż umiał według swego własnego wyznania? Nic. Hoc unum scio, quod nihil scio. To jedno wiem (mówił on) że Nic nie umiem. Niczego.
Przydam jeszcze coś mocniejszego, że Nic jest Bóg i diabeł. Bóg Duchów mocnych (a) a Diabeł pieniędzy nie mających, (b) według owych wierszyków jednego z staro-Francuskich Rymotworców (c)Oszust jeden stanąwszy rzekł w pośrzodku ludu: Ze im Diabła pokaże wszystkim; na ten cudu Oglos, lud lekkowierny z miejsc się swoich rusza, By widzieć nieczystego mógł Asmodeusza. W tym worek rozwiązawszy wielki i przestrony Rzecze: ludzie cnotliwi! wzrok swój natężony Otworzcie,
coż umiał według swego własnego wyznania? Nic. Hoc unum scio, quod nihil scio. To iedno wiem (mowił on) że Nic nie umiem. Niczego.
Przydam ieszcze coś mocnieyszego, że Nic iest Bog y diaboł. Bog Duchow mocnych (a) a Diaboł pieniędzy nie maiących, (b) według owych wierszykow iednego z staro-Francuskich Rymotworcow (c)Oszust ieden stanąwszy rzekł w pośrzodku ludu: Ze im Diabła pokaże wszystkim; na ten cudu Oglos, lud lekkowierny z mieysc się swoich rusza, By widzieć nieczystego mogl Asmodeusza. W tym worek rozwiązawszy wielki y przestrony Rzecze: ludzie cnotliwi! wzrok swoy natężony Otworzcie,
Skrót tekstu: CoqMinNic
Strona: B3v
Tytuł:
Nic francuskie na nic polskie przenicowane
Autor:
Louis Coquelet
Tłumacz:
Józef Epifani Minasowicz
Drukarnia:
Drukarnia Mitzlerowska
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
traktaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
; musiał być jaki husyt sekretny, który taką szkaradę obrazom zrobił. O SEJMIE 1752 W GRODNIE
Sejm ordynaryjny sześcioniedzielny w roku 1752, w poniedziałek po św. Michale według zwyczaju zaczęty, ciągnął się 4 niedziele. Zerwany przez Morskiego, posła sochaczewskiego. Zerwanie tego sejmu, jako i innych poprzedzających, przypisywano Czartoryskim, według wierszyków prostych po tym sejmie rozruconych: Oj, Polacy, Polacy, coście uczynili: Czarci sejmu nie chcieli, czarci go też wzięli. O GROSZACH NOWYCH
Gdy się nadał dobrze pierwszy kurs szelągów w roku 1750 z Saksonii do Polski przysłanych, sprowadzono znowu w roku 1752 grosze miedziane; te tak łatwy miały kurs jak i
; musiał być jaki husyt sekretny, który taką szkaradę obrazom zrobił. O SEJMIE 1752 W GRODNIE
Sejm ordynaryjny sześcioniedzielny w roku 1752, w poniedziałek po św. Michale według zwyczaju zaczęty, ciągnął się 4 niedziele. Zerwany przez Morskiego, posła sochaczewskiego. Zerwanie tego sejmu, jako i innych poprzedzających, przypisywano Czartoryskim, według wierszyków prostych po tym sejmie rozruconych: Oj, Polacy, Polacy, coście uczynili: Czarci sejmu nie chcieli, czarci go też wzięli. O GROSZACH NOWYCH
Gdy się nadał dobrze pierwszy kurs szelągów w roku 1750 z Saksonii do Polski przysłanych, sprowadzono znowu w roku 1752 grosze miedziane; te tak łatwy miały kurs jak i
Skrót tekstu: KitPam
Strona: 66
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jędrzej Kitowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
