dobre to uczynki. 203 (N). SOLONE ZAJĄCE
Z swym się jeden myśliwy porządkiem chwalęcy, Prezentuje mi beczkę solonych zajęcy. „Doścze — rzekę — uciechy myśliwemu pole, Dość świeże jeść, nie moczyć zajęcy w rosole.” „Nie ja, starzy tę modę wymyślili” — prawi,
Czego zaraz łacińskim wierszykiem poprawi, Gdzie swe salsos lepores zwał poeta żarty. Rozśmieję się; a widząc, że człek był uparty, Zostawiłem go w głupiej opinijej onej, Myśląc: własnyś ci lepus, ale nie solony. 204 (D). DO ODMIENNEGO
Kto by to rzekł, znając cię, miły panie, z młodu
dobre to uczynki. 203 (N). SOLONE ZAJĄCE
Z swym się jeden myśliwy porządkiem chwalęcy, Prezentuje mi beczkę solonych zajęcy. „Dośćże — rzekę — uciechy myśliwemu pole, Dość świeże jeść, nie moczyć zajęcy w rosole.” „Nie ja, starzy tę modę wymyślili” — prawi,
Czego zaraz łacińskim wierszykiem poprawi, Gdzie swe salsos lepores zwał poeta żarty. Rozśmieję się; a widząc, że człek był uparty, Zostawiłem go w głupiej opinijej onej, Myśląc: własnyś ci lepus, ale nie solony. 204 (D). DO ODMIENNEGO
Kto by to rzekł, znając cię, miły panie, z młodu
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 317
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
