może sądzić/ bo Ecclsia non iudicat de occultis, ale to do samego Boga/ który wie i widzi skrytości serca ludzkiego odsyła. Trzecia iż takowy kusi Boga/ przeciwko pierwszemu Bożemu przykażaniu/ i pismu świętemu. Nie będziesz kusił Pana Boga twego. Czwarta że tego niemają Doktorowie za cudowną sprawę Boską/ ale za wierutne hasło szatańskie/ bo Bóg niezwykł cudów czynić bez przyczyny/ ani na swoje harde rozkazanie/ chyba diabeł na twoje oszukanie/ i to kiedy chce/ a Bóg mu dopuścił/ jako na Jobie dokazował. Pisze Cezarius lib. 9. histor. że niektórzy czarownicy chodzili powodzie jako Pan Zbawiciel/ ale gdy na okazanie
może sądzić/ bo Ecclsia non iudicat de occultis, ále to do sámego Bogá/ ktory wie y widzi skrytośći sercá ludzkiego odsyłá. Trzećia iż tákowy kusi Bogá/ przeciwko pierwszemu Bożemu przykażániu/ y pismu świętemu. Nie będziesz kuśił Pana Bogá twego. Czwarta że tego niemáią Doktorowie zá cudowną spráwę Boską/ ále zá wierutne hásło szátánskie/ bo Bog niezwykł cudow czynić bez przyczyny/ áni ná swoie hárde roskázánie/ chybá diabeł ná twoie oszukánie/ y to kiedy chce/ á Bog mu dopuśćił/ iako ná Iobie dokázował. Pisze Cezarius lib. 9. histor. że niektorzy czárownicy chodzili powodzie iáko Pan Zbáwićiel/ ale gdy ná okazánie
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 75
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
