obnażyła. Prawieć rozum niektórych/ łańcuszków zbywają/ Srebra/ pereł/ a wstążek i Kwefów dostają. Z których wiatr/ gdy pozorny znagła kolor zwieje Aż się z płowych Płachetek co żywo naśmieje. Słowem/ tak nas dzisiejsza Moda omamiła/ Tak niepojęte głupstwo w nas zlekka wmowiła: Ze gdyby we Francjej wierzbę obłupiono/ Skorę/ za drogie wstęgi/ w Polsceby kupiono/ A w tym Moda czy mądrze Damom poradziła? Gdy Ogony do spodnic imże przyprawiła? Wieciesz co to Ogony? Nie mówiąc szeroce: Są to pyszne nadętych Szatanów karoce. Na nich oni/ jak w łodziach żeglarze pływają; Po nich się jako
obnázyłá. Práwieć rozum niektorych/ łańcuszkow zbywáią/ Srebrá/ pereł/ á wstążek y Kwefow dostaią. Z ktorych wiátr/ gdy pozorny znagłá kolor zwieie Aż się z płowych Płáchetek co żywo náśmieie. Słowem/ ták nas dźiśieysza Modá omamiłá/ Ták niepoięte głupstwo w nas zlekká wmowiłá: Ze gdyby we Francyey wierzbę obłupiono/ Skorę/ zá drogie wstęgi/ w Polszczeby kupiono/ A w tym Modá czy mądrze Dámom porádźiła? Gdy Ogony do spodnic imże przypráwiłá? Wiećiesz co to Ogony? Nie mowiąc szeroce: Są to pyszne nádętych Szatánow károce. Ná nich oni/ iak w łodźiách żeglarze pływáią; Po nich się iako
Skrót tekstu: ŁączZwier
Strona: B3v
Tytuł:
Nowe zwierciadło
Autor:
Jakub Łącznowolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
niej poszywającemu: młodzience, mowże temu woźnicy, niechai mi więcej nie wypasa, bo mu kości zmiękcę; w tym aktorka wypadła, wołając: a ty gruzła złodzieju; a jam odpowiedział: łżes, ty czarownico, i powtorzyłem słowa wyżej pomienione: żeś mi, po miedzy chodząc, gałązką kropiła i wierzbę trzesła. Zaś aktorka, na odpowiedz jego replikując, odpowiedziała, że tego dnia, jako on powiada, że ja na jego miedzy była i przepraszał ją, do tego się nie zna, bo ani na miedzy postała, ani go w ten dzień siebie przepraszającego i do siebie cokolwiek mówiącego nie widziała. Co się zaś
niey poszywaiącemu: młodzience, mowże temu woznicy, niechai mi więcey nie wypasa, bo mu kości zmiękcę; w tym aktorka wypadła, wołaiąc: a ty gruzła złodzieiu; a iam odpowiedział: łżes, ty czarownico, y powtorzyłem słowa wyżey pomienione: żeś mi, po miedzy chodząc, gałąską kropiła y wierzbę trzesła. Zaś aktorka, na odpowiedz iego replikuiąc, odpowiedziała, że tego dnia, iako on powiada, że ia na iego miedzy była y przepraszał ią, do tego się nie zna, bo ani na miedzy postała, ani go w tęn dzień siebie przepraszaiącego y do siebie cokolwiek mowiącego nie widziała. Co się zaś
Skrót tekstu: KsKrowUl_2
Strona: 641
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1698 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
polany wodą, odnawia się i odmładza. Z tego kwiatu korony w kościołach Bogów zawieszano. W koronę Amaraci alias majeranową, strojono państwo młode i Bożka wesel Himeneusza. Znaczy to ziele wesołość, ile na aktach weselnych; teraz na takich aktach rozmaryn jest in usu. Oprócz majeranu dawano na wieniec Pannom młodym olim szparagi, wierzbę, czyli koszyczko, na znak, iż w stanie małżeńskim słodycz z gorszkością miesza się. Robiono Wieńce z kwiatu bardzo wonnego Bacearis, to jest szlachtawy, oblapy wonnej; ale niemi koronowano tylko wieszczków głowy, aby od złych języków nie tykani byli. Z Lotos albo obrotnicy ziela, czyli kwiatu w wodzie się rodzącego,
polany wodą, odnawia się y odmładza. Z tego kwiatu korony w kościołach Bogow zawieszano. W korone Amaraci alias maieranową, stroiono państwo młode y Bożka wesel Himeneusza. Znacży to źiele wesołość, ile na aktach weselnych; teraz na takich aktach rozmaryn iest in usu. Oprucz maieranu dawano na wieńiec Pannom młodym olim szparagi, wierzbę, cżyli koszyczko, na znak, iż w stanie małżeńskim słodycz z gorszkością miesza się. Robiono Wieńce z kwiatu bardzo wonnego Bacearis, to iest szlachtawy, oblapy wonney; ale niemi koronowano tylko wieszczkow głowy, aby od złych ięzykow nie tykani byli. Z Lotos albo obrotnicy ziela, cżyli kwiatu w wodzie sie rodzącego,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 80
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
naciąwszy go krew z siebie sący. Liście jego, czyli skora idzie na baranki do czapek. Trawę koło niego wypasłszy, (często ono same trawę wytrawiwszy) usycha. Więcej mówiłem w części 1. Aten pod drzewami. Inne jest drzewo Vitex, alias wierzba Włoska, biało i purpurowo kwitnąca. Grecy tę wierzbę zowią Agnum Castum, że weneryczne oddala żądze. Stąd Ateńskie podściwe Matrony w Pokojach złożenia swego albo w łozkach te ziele konserwowały. Matronom pokarm przynosi, truciznę oddala, według Pliniusza. A zaś Avicenna twierdzi,iż matrony się nim podkurzywszy, pozbywają tentacyj
BRASSICA alias kapusta w ziół idzie Katalog; o której O Ziołach Historia
naciąwszy go krew z siebie sączy. Liście iego, czyli skora idzie na baranki do czapek. Trawę koło niego wypasłszy, (często ono same trawę wytrawiwszy) usycha. Więcey mowiłem w części 1. Aten pod drzewami. Inne iest drzewo Vitex, alias wierzba Włoska, biało y purpurowo kwitnąca. Grecy tę wierzbę zowią Agnum Castum, że węneryczne oddala żądze. Ztąd Ateńskie podściwe Matrony w Pokoiach złożenia swego albo w łozkach te ziele konserwowały. Matronom pokarm przynosi, truciznę oddala, według Pliniusza. A zaś Avicenna twierdzi,iż matrony się nim podkurzywszy, pozbywaią tentacyi
BRASSICA alias kapusta w zioł idzie Katalog; o ktorey O Ziołach Historya
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 336
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
trzy ćwierci roku, albo rok leży na kupie. Wodą też ów gnój koło drzewa skrapiać należy, aby drzewa nie wysuszył. Przestrzegać aby para z gnoju nie szła na kwiat albo owoc, gdyż to zaszkodzi. Zioła też smrodliwe od drzew takich, oddalać potrzeba, jako to głuchą pokrzywę, bezdrzewo, piołun, wierzbę, bo gorzkością swą szkodzą słudkim owocom. Na gnoje te potrzeba mieć moczydła, alias doły cembrowane w ziemi, albo kadzie wkopane. Ze na drzewach osobliwie jabłoni bywa wiele jabłek dobrych jest okazją suchość, która zwyczajnie dzieli rzeczy i jest mnóstwa matką. Jeśli drzewo stare mało rodzi, chciej gałęzi jego umniejszyć, albo z
trzy cwierci roku, albo rok leży na kupie. Wodą też ow gnoy koło drzewa skrapiać należy, aby drzewa nie wysuszył. Przestrzegać aby para z gnoiu nie szła na kwiat albo owoc, gdyż to zaszkodzi. Zioła też smrodliwe od drzew takich, oddalać potrzeba, iako to głuchą pokrzywę, bezdrzewo, piołun, wierzbę, bo gorzkością swą szkodzą słudkim owocom. Na gnoie te potrzeba mieć moczydła, alias doły cembrowane w ziemi, albo kadzie wkopane. Ze na drzewach osobliwie iabłoni bywa wiele iabłek dobrych iest okazyą suchość, ktora zwyczaynie dzieli rzeczy y iest mnostwa matką. Iezli drzewo stare mało rodzi, chciey gałęzi iego umnieyszyć, albo z
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 376
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
na co w nos nazad brać swe bździny. 309. GNIEW
Gniewam się. Lada baba od zgrzebnej kądziele, Lada skotak od owiec dokaże tak wiele. Nie gniewać się, chociaż kto do gniewu pobudzi,
To śmiertelnego człeka wywyższa nad ludzi. Dziecię zawiedzie, która nie imię się buku, Wereszkę z drewnianego w miękką wierzbę łuku; A rycerz, trafiwszy w sęk zawiłego dębu, Wróconą nazad kulą pozbył w gębie zębu. Mążeś, miej męskie piersi i nie bądź tak miękkiem, I sam bólu nie uznasz, stawiwszy się sękiem, I nieprzyjacielowi, że się w swej imprezie Zawiódł, chcąc cię rozgniewać, ten sztych w serce wlezie
na co w nos nazad brać swe bździny. 309. GNIEW
Gniewam się. Leda baba od zgrzebnej kądziele, Leda skotak od owiec dokaże tak wiele. Nie gniewać się, chociaż kto do gniewu pobudzi,
To śmiertelnego człeka wywyższa nad ludzi. Dziecię zawiedzie, która nie imie się buku, Wereszkę z drewnianego w miękką wierzbę łuku; A rycerz, trafiwszy w sęk zawiłego dębu, Wróconą nazad kulą pozbył w gębie zębu. Mążeś, miej męskie piersi i nie bądź tak miękkiem, I sam bólu nie uznasz, stawiwszy się sękiem, I nieprzyjacielowi, że się w swej imprezie Zawiódł, chcąc cię rozgniewać, ten sztych w serce wlezie
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 376
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
do Roku tym może przechować sposobem, w Barele dobrze opatrzonej aby nie przeciekała warstą ułożyć między dębowe liście, potym jako najlepiej zaszpuntować, i w studni albo w rzece zanurzyć, do drugiego rodzaju (jakby ją z drzewa urwał) wytrwają. Gałężye okrzesywać, ze rdzi i gruby drzewowej skorupy ku Wiośnie oskrobywać, trzeba. Wierzbę obcinać, dla lepszego krzewienia. Delikatne cudzoziemskiego Owocu drzewa pookopywać młodociane; a na Zimę gnojem ponakrywać korzenia. Ziół pewnych przysposabiać; do plewienia i chędożenia kwater, dróg, najmowac; aby nie szczuplic do innego gogospodarstwa robociżnej. Rozmaryn, i inne cudzoziemskie drzewa i krzaki, na wiatr Marcowy który jest bardzo szkodliwy niewystawiać
do Roku tym może przechowáć sposobem, w Bárele dobrze opátrzoney áby nie przećiekáłá warstą vłożyć między dębowe liśćie, potym iáko naylepiey zászpuntowáć, y w studni álbo w rzece zánurzyć, do drugiego rodzaiu (iákby ią z drzewá vrwał) wytrwáią. Gáłężie okrzesywáć, ze rdźy y gruby drzewowey skorupy ku Wiośnie oskrobywáć, trzebá. Wierzbę obćináć, dla lepszego krzewienia. Delikátne cudzoźiemskiego Owocu drzeẃá pookopywáć młodoćiáne; á na Zimę gnoiem ponákrywáć korzenia. Zioł pewnych przysposabiác; do plewienia y chędożęnia kwáter, drog, náymowác; áby nie szczuplic do innego gogospodárstwá roboćiżney. Rozmáryn, y inne cudzoźiemskie drzewá y krzaki, ná wiátr Márcowy ktory iest bárdzo szkodliwy niewystáwiáć
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 17
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
jedni zdychać, drudzy precz z tego miejsca ustępować muszą; nietylko kretom ale i wszelkiej jadowitej gadżynie ten wynalażek szkodzi: o czym Varro i Kato piszą. Gąsienić z drzewa obieranie. Przestrzegać pilnie tego. Opatrzenie i ogrodzenie Najęcie Sadów. Spizarni suplement. Szczepienie Sadów. Śliw przechowanie. PUNKTA PartykulARNE. Chędozenie drzewa. Wierzbę obcinać. Zszczepić młodym oudzożyemskie gronocu jako się obejść Zioła aby ozdobyły Sady. Na wygubienie Kretew. Otymże. O Gadzinie wszelkiej XV. o WINNICY.
WINNICA na południe ma być zasadzona, miejsce to wprzód porywszy i nagnoiwszy, na żymę macice po okopywać ziemią, potym i z gałężyami nawozem ponakrywać. Na Wiosnę zaś za
iedni zdycháć, drudzy precz z tego mieyscá vstępowáć muszą; nietylko kretom ále y wszelkiey iádowitey gádżinie ten wynálażek szkodzi: ò czym Varro y Cato piszą. Gąśięnić z drzewá obieránie. Przestrzegáć pilnie tego. Opátrzenie y ogrodzenie Naięćie Sadow. Spizárni supplement. Sczepienie Sádow. Sliw przechowánie. PVNKTA PARTICVLARNE. Chędozenie drzewá. Wierzbę obćináć. Zszczepić młodym oudzożiemskie gronocu iáko się obeyść Ziołá áby ozdobyły Sády. Ná wygubienie Kretew. Otymże. O Gádzinie wszelkiey XV. ô WINNICY.
WINNICA ná południe ma bydż zásádzona, mieysce to wprzod porywszy y nágnoiwszy, ná żimę máćice po okopywáć żięmią, potym y z gáłężiámi nawozẽ ponákrywáć. Ná Wiosnę záś zá
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 17
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
korząnków, jako tychże wygubić w Punk: XIV. fol. 17 znajdziesz. Rożą co Rok, na innym przeszadzać miejscu, aby miała kwiat bujniejszy, i pełniejszy, także dla zapachu lepszego. Drzewa okopywać, wodą podlewać, dotad póki nie zakwitną, którym tak czyniąc, ani grad ani mróz szkodżyć może. Wierzbę obcinać dla grodzy, i dla nasadzenia na Nowiu Miesiąca. Cielęta odsadzać w wtóry Kwadrze tego Miesiąca koło Pełni. Chwast w Zbozach wyplewiać: nawóz na Jęczmien który siać przed Wielką nocą, i po wielkiej nocy: na Len, kapustę, Konopie zwozić, kto tego przed zimą omieszkał. Groch w ostatni kwadrze siać,
korząnkoẃ, iáko tychże wygubić w Punk: XIV. fol. 17 znaydźiesz. Rożą co Rok, ná innym przeszadzáć mieyscu, áby miáłá kwiát buynieyszy, y pełnieyszy, tákże dla zapáchu lepszego. Drzewá okopywáć, wodą podlewáć, dotad poki nie zákwitną, ktorym ták czyniąc, áni grad áni mroz szkodżić może. Wierzbę obćináć dla grodzy, y dla násadzenia ná Nowiu Mieśiącá. Cielętá odsadzáć w wtory Kwádrze tego Mieśiącá koło Pełni. Chwast w Zbozách wyplewiáć: nawoz ná Ięczmien ktory śiać przed Wielką nocą, y po wielkiey nocy: ná Len, kápustę, Konopie zwoźić, kto tego przed źimą omieszkał. Groch w ostátni kwádrze śiać,
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 100
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
wyznaczonego miejsca w pole, ażeby wynosiło wszyst-
ki jarzyny składów 165. Która to wszystka na polu tym wydzielona jarzyna znajduje się śrzedniej krescencji.
W drugim polu wydziela się zagonów, gdzie ozimina była, 330. Która to rola zaczyna się od stajni murowany od zagona, na którym kamień wielki leży w pośrzodku w czwartą wierzbę przy tej stajni w tyle stojącą, aż do wymierzonego miejsca jednym stajem, ale już ozimina z tych zagonów i inszych, i prawie z całego pola posprzątana. Tedy w stodole pański naznacza się żyta kóp 30, taki więzi, jaka się znajdować może.
Trzecie pole ugorowe zaczyna się od drogi węgrzynowskiej za stodołami pańskimi.
wyznaczonego miejsca w pole, ażeby wynosiło wszyst-
ki jarzyny składów 165. Która to wszystka na polu tym wydzielona jarzyna znajduje się śrzedniej krescencyi.
W drugim polu wydziela się zagonów, gdzie ozimina była, 330. Która to rola zaczyna się od stajni murowany od zagona, na którym kamień wielki leży w pośrzodku w czwartą wierzbę przy tej stajni w tyle stojącą, aż do wymierzonego miejsca jednym stajem, ale już ozimina z tych zagonów i inszych, i prawie z całego pola posprzątana. Tedy w stodole pański naznacza się żyta kóp 30, taki więzi, jaka się znajdować może.
Trzecie pole ugorowe zaczyna się od drogi węgrzynowskiej za stodołami pańskimi.
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 79
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
