niepojęte Powtarza, a Charon go w łódź miedzy przeklęte Bierze duchy. To Orland sprawiwszy, prostuje Bieg dalej i Gradasa wściekłego najduje. I.
X.
Widział smutny Serykan, kiedy odleciała Biedna głowa Afrowi od własnego ciała; Bojaźń mu sercem trzęsie, mróz przejął wskróś żyły, Twarz pobladła, znikają przyrodzone siły. Trwoga wieszcza zginienie prędkie prorokuje, Żałość go z gniewem bodzie, a strach oblatuje; Stoi, słupowi rówien, na poły zmartwiały, Nie postrzega, gdy ciężkie razy nań spadały.
XI.
Nakoniec w boku prawem szablę piorunową Topi grabia i rzeką krew wylewa nową; Ta pod ostatniem ziobrem oba rozerwała Blachy, potem sztych
niepojęte Powtarza, a Charon go w łódź miedzy przeklęte Bierze duchy. To Orland sprawiwszy, prostuje Bieg dalej i Gradasa wściekłego najduje. I.
X.
Widział smutny Serykan, kiedy odleciała Biedna głowa Afrowi od własnego ciała; Bojaźń mu sercem trzęsie, mróz przejął wskróś żyły, Twarz pobladła, znikają przyrodzone siły. Trwoga wieszcza zginienie prędkie prorokuje, Żałość go z gniewem bodzie, a strach oblatuje; Stoi, słupowi rówien, na poły zmartwiały, Nie postrzega, gdy ciężkie razy nań spadały.
XI.
Nakoniec w boku prawem szablę piorunową Topi grabia i rzeką krew wylewa nową; Ta pod ostatniem ziobrem oba rozerwała Blachy, potem sztych
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_III
Strona: 256
Tytuł:
Orland szalony, cz. 3
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
