JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI W NEAPOLIM
Króla od Wisły i od Manzanaru, Wielkich monarchów, mądry pośredniku, Który prawnego zabraniając swaru, Po płci królewskiej białej nieboszczyku Odbierasz spadki i intraty z Baru, Jeśli-ć od zabaw i dworskiego krzyku
Zbędzie co czasu, siadszy nad Sebetem, Zabaw się lirą i Febowym sprzętem.
Każda-ć tam wieszczej dodaje rzecz pary I rośnie-ć zewsząd do wiersza przyczyna: Stąd blisko dziwnej Puzzolskiej Pieczary Grób swego Manto pokazuje syna; Stąd cię, choć śpiący, budzi Sannazary I sławna rymem jego Mergillina, Stąd Marin, Pontan, dla których Ateny Zazdroszczą tamtej potomkom Syreny.
Lecz choć morskiego prośba Palemona I gładkiej będzie chciała Partenopy
JEGO KRÓLEWSKIEJ MOŚCI W NEAPOLIM
Króla od Wisły i od Manzanaru, Wielkich monarchów, mądry pośredniku, Który prawnego zabraniając swaru, Po płci królewskiej białej nieboszczyku Odbierasz spadki i intraty z Baru, Jeśli-ć od zabaw i dworskiego krzyku
Zbędzie co czasu, siadszy nad Sebetem, Zabaw się lirą i Febowym sprzętem.
Każda-ć tam wieszczej dodaje rzecz pary I rośnie-ć zewsząd do wiersza przyczyna: Stąd blisko dziwnej Puzzolskiej Pieczary Grób swego Manto pokazuje syna; Stąd cię, choć śpiący, budzi Sannazary I sławna rymem jego Mergillina, Stąd Marin, Pontan, dla których Ateny Zazdroszczą tamtej potomkom Syreny.
Lecz choć morskiego prośba Palemona I gładkiej będzie chciała Partenopy
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 81
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
Deukalion. Deukalion u Tessaloczyków królował, za jego weiku niesłychany też potop przypadł był w onej krainie, którym wiele ludzi poginęło. On jednak z żoną swoją (która była Stryjeczną siostrą jego) w łódź wsiadszy, góry Parnassie dopłynął, i zdrowie swoje w całe zachował. A skoro opadły powodzi one, radził się BałwanaTemidy wieszczej Boginiej, którymby sposobem ludzi w onej krainie mógł rozmnożyć. To Poeta z błędu obrośuł do onego dawnego i powszechnego Potopu, po którym ośmioro ludzi było zostało, nie dwoje. C Korycjiskie Nimfy czci. Zmyślone osoby Bogiń Morskich, o których rozumiano, że mieszkały w jaskiniej góry Parnassu, którą zwano Corycium. D
Deukálion. Deukálion v Thessáloczykow krolował, zá iego weiku niesłychány też potop przypadł był w oney kráinie, ktorym wiele ludzi poginęło. On iednak z żoną swoią (ktora byłá Stryieczną śiostrą iego) w łodź wśiadszy, gory Párnássie dopłynął, y zdrowie swoie w cáłe záchował. A skoro opádły powodźi one, rádźił się BáłwanáThemidy wieszczey Boginiey, ktorymby sposobem ludźi w oney kráinie mogł rozmnożyć. To Poëtá z błędu obrośuł do onego dawnego y powszechnego Potopu, po ktorym ośmioro ludźi było zostáło, nie dwoie. C Korycyiskie Nimphy czći. Zmyślone osoby Bogiń Morskich, o ktorych rozumiano, że mieszkáły w iaskiniey gory Párnássu, ktorą zwano Corycium. D
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 22
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
to jest, fruktyfikującym nazwali. Tu w skale mieszkała Sibylla Cumana Panna Pogańska, ale wiele prorokująca. Miejsce to potym było koszarą dla ówiec, jako pisze Iacobus Sannazarius następującym wierszem: EUROPA. Neapolitańskie Królestwo cum suis rarytatibus
Atque ubi fatidicae latuêre arcana Sibyllae, Nunc claudit saturas vespere Pastor oves.
To jest: Gdzie były wieszczej Panny, tajemnic pieczary, Tam w wieczor dla napasłych, są owiec koszary.
Nie daleko Obalin Kumejskiego Miasta, jest Miasto dziwnie starożytne Baiae, gdzie wiele Pałaców, Ogrodów bywało Rzymskich dla powietrza zdrowego według zdania Horacjusza:
Nullus in Orbe locus Baiis praelucet amaenis.
Wody też tam były ciepłe i lekarskie na różne afekcje.
to iest, fruktyfikuiącym názwáli. Tu w skale mieszkała Sibylla Cumana Panná Pogańská, ale wiele prorokuiąca. Mieysce to potym było koszarą dla ówiec, iako pisze Iacobus Sannazarius nástępuiącym wierszem: EUROPA. Neapolitańskie Krolestwo cũ suis raritatibus
Atque ubi fatidicae latuêre arcana Sibyllae, Nunc claudit saturas vespere Pastor oves.
To iest: Gdźie były wieszczey Panny, taiemnic pieczary, Tam w wieczor dla nápasłych, są owiec koszary.
Nie daleko Obalin Kumeyskiegó Miasta, iest Miasto dźiwnie starożytne Baiae, gdźie wiele Pałaców, Ogrodow bywáło Rzymskich dla powietrza zdrowego według zdaniá Horacyusza:
Nullus in Orbe locus Baiis praelucet amaenis.
Wody też tam były ciepłe y lekarskie ná rożne affekcye.
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 207
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
onszych czarownic/ tak mocno za pomocą szatańską czary zadziałane/ że żadną miarą odegnane być nie mogły. Abowiem szatan nie zawsze może ąni chce drugiemu szatanowi ustąpić. Potrzecie gdy wleczeniu czarów/ cokowiek sobie wymawiają. Jako się trafiło w mieście Szpirze/ jedna uczciwa białagłowa była uczarowana w goleniach/ która bo siebie przyzwała dla zdrowia wieszczej białejgłowy. Ta w dom wszedszy i chorą obaczywszy/ takową wymowę uczyniła. Jeśli (mowi) luski i włosów w ranie niebędzie miała/ insze wszytkie rzeczy będę mogła powybierać. Przyczynę także obrazy zaraz powiedziała (choćże ją do tego leczenia ze wsi przyzwano dwie mili od miasta) Iż tego a tego dnia swarzyła
onszych czárownic/ ták mocno zá pomocą szátáńską cżáry zádźiałáne/ że żadną miárą odegnáne być nie mogły. Abowiem szátan nie záwsze może ąni chce drugiemu szátánowi vstąpić. Potrzecie gdy wleczeniu cżárow/ cokowiek sobie wymawiáią. Iáko sie tráfiło w mieśćie Szpirze/ iedná vczćiwa białagłowá byłá vcżárowána w goleniách/ ktora bo śiebie przyzwáłá dla zdrowia wiescżey białeygłowy. Tá w dom wszedszy y chorą obácżywszy/ tákową wymowę vczyniłá. Iesli (mowi) luski y włosow w ránie niebędźie miáłá/ insze wszytkie rzeczy będę mogłá powybieráć. Przyczynę tákże obrázy záraz powiedźiáłá (choćże ią do tego leczenia ze wśi przyzwano dwie mili od miástá) Iż tego á tego dniá swárzyłá
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 188
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
