. Est dea iuncta deo, sed dea maior eo . 240. Żart doktorski na kapłuna.
Huius caponis alae sunt valde malae, Brachia et pectus habent suos defectus, Eiusdemque crura sunt valde praedura, Caput et pedes, haec ergo edes. 241. Recepta na bladą niemoc.
Kiedy na bladą niemoc chorowała, U wieszczek rady dziewczyna szukała. Z których jej jedna tak odpowiedziała: Końcem tych liter wyrażono stoi, Anno, recepta tej choroby twojej. 242. Mąż i żona jedno.
Mąż i żona jedno ciało, a przecię nie czuje, Mąż, kiedy mu kto inszy żonę kutneruje 243. Apoftegma.
Jedna panienka chora z wiewiorką igrała
. Est dea iuncta deo, sed dea maior eo . 240. Żart doktorski na kapłuna.
Huius caponis alae sunt valde malae, Brachia et pectus habent suos defectus, Eiusdemque crura sunt valde praedura, Caput et pedes, haec ergo edes. 241. Recepta na bladą niemoc.
Kiedy na bladą niemoc chorowała, U wieszczek rady dziewczyna szukała. Z ktorych jej jedna tak odpowiedziała: Końcem tych liter wyrażono stoi, Anno, recepta tej choroby twojej. 242. Mąż i żona jedno.
Mąż i żona jedno ciało, a przecię nie czuje, Mąż, kiedy mu kto inszy żonę kutneruje 243. Apoftegma.
Jedna panienka chora z wiewiorką igrała
Skrót tekstu: ZbierDrużWir_I
Strona: 91
Tytuł:
Collectanea...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1675 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
