/ ani oduzdnego po złotemu od nich nie bierze/ barana ani kozy niech nie rusza/ dobre Tatarzynowi ogórki/ stacjej niech nie wyciągają) zboża nie psować/ oleju/ soli/ drew nie wyciągać/ złupu nieprzyjaciół nie z płaczu sąsiedzkiego niech ma/ etc. konia swego niech cudzi/ jeden drugiemu niech służy: wieszczkom nic nie dać/ w gospodzie czysto się sprawiać powinni/ a kto się powarzy niech bity będzie. Zgadza się ta ustawa z nauką Jana świętego Babtysty do Żołnierzów. b. Król zaś Francuski Klodoueus/ jako Greg. Turon. hist. Franc. lib. 2. cap. 37. pisze/ żołnierza który nad
/ áni oduzdnego po zlotemu od nich nie bierze/ báráná áni kozy niech nie rusza/ dobre Tátárzynowi ogurki/ stácyey niech nie wyćiągáią) zboża nie psowáć/ oleiu/ soli/ drew nie wyćiągáć/ złupu nieprzyiacioł nie z płácżu sąśiedzkiego niech ma/ etc. koniá swego niech cudźi/ ieden drugiemu niech służy: wieszcżkom nic nie dáć/ w gospodźie czysto się spráwiáć powinni/ á kto się powárzy niech bity będźie. Zgadza się tá vstáwá z náuką Ianá świętego Bábtysty do Zołnierzow. b. Krol záś Francuski Klodoueus/ iáko Greg. Turon. hist. Franc. lib. 2. cap. 37. pisze/ żołnierzá ktory nád
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 65
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
ma być zaszczycony sławą wybawienia ludu Rzymskiego, żon i dzieci waszych, dziewic Westalnych, Kościołów, otarzów, ojczyzny naszej słynącej, Włochów całych od pożogi, od wojny, od wszelkiej ohydy; niech Bogowie taką rzeczą stanowią o mnie, co sami zechcą, zdaję się na wszystko. A ponieważ Lentulus kryśli sobie uwierzywszy jakimsi wieszczkom, że jego imię nie wiem co za zrządzeniem odwiecznym o waszej zgubie zapowiedziało, nie mamże się ja weselić, że moje Konsulostwo z inszego jakiegoś niby zrządzenia, całość waszę ubezpiecza. O was samych tedy i Ojczyźnie myślcie: ochraniajcie siebie, żon i dziatek swoich: brońcie sławy, i życia Ludu Rzymskiego: a
ma być zaszczycony sławą wybawienia ludu Rzymskiego, żon i dzieci waszych, dziewic Westalnych, Kosciołow, otarzow, oyczyzny naszey słynącey, Włochow całych od pożogi, od woyny, od wszelkiey ohydy; niech Bogowie taką rzeczą stanowią o mnie, co sami zechcą, zdaię się na wszystko. A ponieważ Lentulus kryśli sobie uwierzywszy iakimsi wieszczkom, że iego imię nie wiem co za zrządzeniem odwiecznym o waszey zgubie zapowiedziało, nie mamże się ia weselić, że moie Konsulostwo z inszego iakiegoś niby zrządzenia, całość waszę ubespiecza. O was samych tedy i Oyczyznie myślcie: ochraniaycie siebie, żon i dziatek swoich: brońcie sławy, i życia Ludu Rzymskiego: a
Skrót tekstu: CycNagMowy
Strona: 85
Tytuł:
Mowy Cycerona przeciwko Katylinie
Autor:
Marek Tulliusz Cyceron
Tłumacz:
Ignacy Nagurczewski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy polityczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
