Udach wiszący; Inaczej ten Puginał Hiszpańską zwali bronią 3tio Haste, albo Kopie do rzucania. 4to Parmae albo Clipei tojest Tarcze Okrągłe od okrągłości i równości nazwane, alias od słowa par równość znaczącego się: była z drzewa, skorą pokryta. 5to Galea, Hełm albo Szyszak, ze skory Wołowej, Psiej, Kozlej, Wilczej, Lisiej, albo wełny zrobiona u Letnich znaków Velites nazwanych. 6to Cassis Przyłbicia żelazna. 7mo. Scutum, tojest Pawęza, Tarcza z rzemienia formowana formą owalną a Secando tojest od przecinania, albo ab excutiendo od odrzucania, odbicia. Na tych Tarczach Poete i Rzymianie miewali różne Signa i Figury, Bogów, Ludzi,
Udach wiszący; Inaczey ten Puginał Hiszpańską zwali bronią 3tio Hastae, álbo Kopie dó rzucania. 4to Parmae albo Clypei toiest Tarcze Okrągłe od okrągłości y rowności nazwane, alias od słowa par rowność znaczącego się: była z drzewa, skorą pokryta. 5to Galea, Hełm albo Szyszak, ze skory Wołowey, Psiey, Kozley, Wilczey, Lisiey, albo wełny zrobiona u Letnich znakow Velites nazwanych. 6to Cassis Przyłbicia żelazna. 7mo. Scutum, toiest Pawęza, Tarcza z rzemienia formowana formą owalną à Secando toiest od przecinania, albo ab excutiendo od odrzucania, odbicia. Na tych Tarczach Pòétae y Rzymianie miewalì rożne Signa y Figury, Bogow, Ludzi,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 458
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, sympatyj i antypatij wszytkich rzeczy, czas, miejsce, sposób uważając, stosowanie i kombinowanie, co się cudem u nierozeznanych zdaje. Bardzo była in usu Persów, od nich się nauczyli Marcion i Manes. Jako to jest Magia naturalna, że Tobiasza w Piśmie Z. ślepota żołcią ryby ugojona: w bęben z skory wilczej zabębniwszy, drugi bęben z skokry baraniej rwie się i pada; bo wilk z baranem mają nienawiść naturalną: że Turczyn w Wenecyj ołowiem roztopionym ręce sobie umywał nic ich nie obraziwszy; że na ukąszenie jaszczurki Tarantuli nie masz innego remedium, tylko słuchać muzyki, po niej tańcować aż do potu. Alexander ab Alexandro Lib:
, sympatyi y antypatyi wszytkich rzeczy, czas, mieysce, sposob uważaiąc, stosowanie y kombinowanie, co się cudem u nierozeznanych zdaie. Bardzo była in usu Persow, od nich się nauczyli Marcion y Manes. Iako to iest Magia naturalna, że Tobiasza w Pismie S. slepota żołcią ryby ugoiona: w bęben z skory wilczey zabębniwszy, drugi bęben z skokry baraniey rwie się y páda; bo wilk z baranem maią nienawiść naturalną: że Turczyn w Wenecyi ołowiem roztopionym ręce sobie umywał nic ich nie obraziwszy; że na ukąszenie iaszczurki Tarantuli nie masz innego remedium, tylko słuchać muzyki, po niey tańcować aż do potu. Alexander ab Alexandro Lib:
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 220
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
padnie jak zdechły, a jeno wyimiesz, porwie się zdrowym i rzeskim, jako doświadczył jeden Angielczyk. Figiel aby czyj koń nie jadł.
Namazać łojem koniowi zęby, jeść nie będzie mógł póki mu tychże octem ciepłym, i rolą nieprzemyjesz. Owsa też koń tego nie tknie, który prżesiany przez rzesżoto z skory wilczej zrobione. Jak konia bystrego młodego uchować.
Niemordując go, ani walając linami o ziemię, tym go uspokoisz sposobem Weź dwie kulki ołowiane, które prżedryluj, przewlecz sznureczek, jedne wpuść w jednę ucho, a drugą w drugie, tak aby snureczki z uszu wisiały Jeno się szamotać koń pocznie w rękach kowalskich, ku
padnie iak zdechły, a ieno wyimiesz, porwie się zdrowym y rzeskim, iako doświadcżył ieden Angielcżyk. Figiel aby czyi koń nie iadł.
Namazać łoiem koniowi zęby, ieść nie będźie mogł poki mu tychże octem ciepłym, y rolą nieprzemyiesz. Owsa też koń tego nie tknie, ktory prżesiany przez rzesźoto z skory wilczey zrobione. Iak konia bystrego młodego uchować.
Niemorduiąc go, ani walaiąc linami o źiemię, tym go uspokoisz sposobem Weź dwie kulki ołowiane, ktore prżedryluy, przewlecz sznureczek, iedne wpuść w iednę ucho, a drugą w drugie, tak aby snureczki z uszu wisiały Ieno się szamotać koń pocznie w rękach kowalskich, ku
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 521
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
suchego/ nasienia pokrzywianego/ korzenia fiołkowego/ Kardamonu/ kokornalu okrągłego/ pieprzu/ migdałów gorzkich/ nasienia rzerzuchy po drag: dwu/ z miodem odszymowanym/ uczyń lekwarz abo z cukrem odwarzonym. Weź rożynek wielkich krom kostek łotów cztery: Soku fiołków bronatnych łotów cztery/ prochu liquirit: łotów dwa/ płuc lisich/ wątroby wilczej po łocie loch sani vnc: 1. Zm. niezłe tu są też i bechica, ale takie trzeba obierać/ coby Miesiąców nie poruszały. Z głowy jeśli spadać będzie/ przynaleźne są śrzodki co głowę purgują/ żwać mastikę mirrę abo złożyć za równo wszytkich wziąwszy fig/ pieprzu/ i mastiksu/ i to żwać
suchego/ náśienia pokrzywianego/ korzenia fiołkowego/ Kárdámonu/ kokornalu okrągłego/ pieprzu/ migdałow gorzkich/ náśienia rzerzuchy po drag: dwu/ z miodem odszymowánym/ vczyń lekwarz ábo z cukrem odwárzonym. Weź rożynek wielkich krom kostek łotow cztery: Soku fiołkow bronatnych łotow cztery/ prochu liquirit: łotow dwá/ płuc liśich/ wątroby wilczey po łoćie loch sani vnc: 1. Zm. niezłe tu są też y bechica, ále tákie trzebá obieráć/ coby Mieśiącow nie poruszáły. Z głowy ieśli spadáć będźie/ przynaleźne są śrzodki co głowę purguią/ żwáć mástikę mirrhę abo złożyć zá rowno wszytkich wźiąwszy fig/ pieprzu/ y mástixu/ y to żwáć
Skrót tekstu: CiachPrzyp
Strona: C3v
Tytuł:
O przypadkach białychgłów brzemiennych
Autor:
Piotr Ciachowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki, traktaty
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
: 10. Od Tysiąca[...] Belki Lit: zł: 1. g. 20. Od Królików czarnych i wszelakich, od Tysiąca, zł: 5. Od Łasic Soroka, zł: 5. Od Tysiąca Smuszek Angielskich i wszelakich innych, zł: 2. Od skóry Niedźwiedniej, gr: 5. Od skóry Wilczej, gr: 3. Od Piesków Białych i czar: gr: 1. Od błamu Birek, zł: 1. Od Wydry jednej, gr: 4. Od Soroka Gronostajów, gr: 20. Towary Ormiańskie.
OD Kobierca Adziamskiego, Perskiego i Tureckiego, z. 1. Kobierce, Dywany Perskie i Tureckie
: 10. Od Tyśiąca[...] Belki Lit: zł: 1. g. 20. Od Krolikow czarnych y wszelakich, od Tyśiąca, zł: 5. Od Łaśic Soroka, zł: 5. Od Tyśiąca Smuszek Angielskich y wszelakich innych, zł: 2. Od skury Niedźwiedniey, gr: 5. Od skury Wilczey, gr: 3. Od Pieskow Białych y czar: gr: 1. Od błamu Birek, zł: 1. Od Wydry iedney, gr: 4. Od Soroka Gronostaiow, gr: 20. Towáry Ormiáńskie.
OD Kobierca Adźiamskiego, Perskiego y Tureckiego, z. 1. Kobierce, Dywany Perskie y Tureckie
Skrót tekstu: InsWybCła
Strona: 133
Tytuł:
Instruktarz wybierania cła W. X. L. na tymże Sejmie postanowiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia J.K. M. i Rzeczypospolitej Collegium Warszawskie Scholarum Piiarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1739
Data wydania (nie wcześniej niż):
1739
Data wydania (nie później niż):
1739
juchę naczczo i na noc po sześciu łotów/ abo łyżek/ ciepło pijąc/ goi. Zielnik D. Simona Syreniusa/ Trunek rannym. Trunek kosztowny rannym.
Item, Weźmi ziela z korzeniem Kukliku/ garści sześć/ Złomignatu trzy garści/ Trzaszczek sosnowego łuczywa i pąpia jego/ Przywrotu/ Driakwie polnej/ Trojanku/ abo Wilczej stopy/ Rożyńcowego liścia po dwu garści/ Lopowego drzewa kwiatu/ Kokornaku/ Paproci kwitnącej/ abo Strusiego pióra/ Ośmundam zowią Łacinnicy/ liścia Miarzowego/ liścia z drzewa Pigwowego/ Bazanowcu po pułtory garści/ Zwyciężyjadu/ abo Tojeści ośm łotów/ Kokoryczki cztery łoty: Te wszystkie rzeczy mają być świeżo zielone i drobno usiekane/
iuchę náczczo y ná noc po sześćiu łotow/ ábo łyżek/ ćiepło piiąc/ goi. Zielnik D. Simona Syreniusa/ Trunek ránnym. Trunek kosztowny ránnym.
Item, Weźmi źiela z korzeniem Kukliku/ gárśći sześć/ Złomignatu trzy gárśći/ Trzasczek sosnowego łuczywá y pąpia iego/ Przywrotu/ Dryakwie polney/ Troiánku/ ábo Wilczey stopy/ Rożyńcowego liśćia po dwu gárśći/ Lopowego drzewá kwiátu/ Kokornaku/ Páproći kwitnącey/ ábo Struśiego piorá/ Osmundam zowią Láćinnicy/ liśćia Miarzowego/ liśćia z drzewá Pigwowego/ Bázánowcu po pułtory gárśći/ Zwyćiężyiádu/ ábo Toieśći ośm łotow/ Kokoryczki cztery łoty: Te wszystkie rzeczy máią bydź świeżo źielone y drobno vśiekáne/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 270
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
, Każe Pan wiernym swoim poznawać duchownych, Owcom pasterzów; bo nikt, jakie, z liścia nie wie, Aż widzi, aż skosztuje owocu na drzewie; I wilka, owczego li przywdzieje pokrowca, Nie poznać, czy drapieżna bestyja, czy owca; Aż skoro pocznie kąsać i owce drzeć z skóry, Zębami wyda wilczej narowy natury. 19 (N). Z LISEM ZLISIEC (ŻEBRAK Z NIEWOLEJ)
Siedzę przed kominowym w zimny dzień ogniskiem, Aż chłop młody, świeżo znać z przejechanym pyskiem, Tylko że ani głowy, ani brody goli, Prosi o wspomożenie, gdyż idzie z niewoli. Wąs, że bardziej parobcza niż żołnierska mina
, Każe Pan wiernym swoim poznawać duchownych, Owcom pasterzów; bo nikt, jakie, z liścia nie wie, Aż widzi, aż skosztuje owocu na drzewie; I wilka, owczego li przywdzieje pokrowca, Nie poznać, czy drapieżna bestyja, czy owca; Aż skoro pocznie kąsać i owce drzeć z skóry, Zębami wyda wilczej narowy natury. 19 (N). Z LISEM ZLISIEC (ŻEBRAK Z NIEWOLEJ)
Siedzę przed kominowym w zimny dzień ogniskiem, Aż chłop młody, świeżo znać z przejechanym pyskiem, Tylko że ani głowy, ani brody goli, Prosi o wspomożenie, gdyż idzie z niewoli. Wąs, że bardziej parobcza niż żołnierska mina
Skrót tekstu: PotFrasz5Kuk_III
Strona: 365
Tytuł:
Ogroda nie wyplewionego część piąta
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1688 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
/ utłucz a wyciśni z nich sok/ tym pomaczaj konia/ a owad nań nie padnie/ Cardanus pisze. Koń żeby nie jadł.
Lojem namazawszy zęby koniowi/ żadną miarą jeść nie może. Temu zabieżysz przemywszy mu gębę octem ciepłym z solą: owsa też jeść koń nie będzie/ który w rzeszocie z skory wilczej uczynionym leżał aby przewiany był. Na robactwo w sadnie abo w ranie.
Ziele rdest ususzywszy w cieniu/ utłucz na proch a zasypuj/ zarazem wypadną. Grynszpanem zasypując abo wapnem niegaszonym/ toż morzy i wypędza. Na robaki w uszach końskich.
Zabij psa/ a wyjąwszy żebro z niego oskrób dobrze mięso/ tę kość
/ vtłucz á wyćiśni z nich sok/ tym pomaczay koniá/ á owad nań nie pádnie/ Cardanus pisze. Koń żeby nie iadł.
Loiem námázawszy zęby koniowi/ żadną miárą ieść nie może. Temu zábieżysz przemywszy mu gębę octem ćiepłym z solą: owsá też ieść koń nie będźie/ ktory w rzeszoćie z skory wilczey vczynionym leżał áby przewiany był. Ná robáctwo w sádnie ábo w ránie.
Ziele rdest vsuszywszy w ćieniu/ vtłucz ná proch á zásypuy/ zárázem wypádną. Grynszpanem zásypuiąc ábo wapnem niegászonym/ toż morzy y wypędza. Ná robaki w vszách końskich.
Zábiy psá/ á wyiąwszy żebro z niego oskrob dobrze mięso/ tę kość
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Rij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
) odraziła od Ugonottów wszystek lud Francuski/ nawet i tych którzy nie wielkiemi byli Katolikami: przetoż się zjednoczyli z sobą do kupy/ i poczęli się przestrzegać/ aby ich drugi raz tak nie szarpali ci wilcy. W czym się oni postrzegszy/ aczkolwiek odmienili sposób postępków swych/ jednak nie odmienili jadowitego animuszu i natury wilczej: zaniechali jawnego okrucieństwa i tiraństwa/ aby się tylko mogli wkraść w serca ludzkie/ i osadzić się w mieściech. Ale biada będzie ludziom zawsze/ miedzy któremi oni wezmą moc: nie znidzie im nigdy na złości/ acz pokryją na czas moc swą; podobni w tym będąc wężom/ którzy zimię strapieni zimnem nie
) odráźiłá od Vgonottow wszystek lud Fráncuski/ náwet y tych ktorzy nie wielkiemi byli Kátholikámi: przetoż się ziednoczyli z sobą do kupy/ y poczęli się przestrzegáć/ áby ich drugi raz ták nie szárpáli ći wilcy. W czym się oni postrzegszy/ áczkolwiek odmienili sposob postępkow swych/ iednák nie odmienili iádowitego ánimuszu y nátury wilczey: zániecháli iáwnego okrućieństwá y tiráństwá/ áby się tylko mogli wkráść w sercá ludzkie/ y osádźić się w mieśćiech. Ale biádá będźie ludziom záwsze/ miedzy ktoremi oni wezmą moc: nie znidźie im nigdy ná złośći/ ácz pokryią ná czás moc swą; podobni w tym będąc wężom/ ktorzy źimię strapieni źimnem nie
Skrót tekstu: BotŁęczRel_III
Strona: 20
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. III
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
