synów swoich dwóch: starszego, naówczas oboźnego, a teraźniejszego marszałka wielkiego W. Ks. Lit., z Heleną, wojewodzanką wileńską, z damą piękną, mądrą i wielkiej siły, że podkowy łomać mogła; a drugiego, naówczas starostę Wierzbowskiego, potem kasztelana witebskiego, z Marianną i zaraz wszystkie dobra Teresie, wojewodzance wileńskiej, siostrze jej, zajeżdża. Została się tedy Teresa bez żadnych dóbr w opłakanym dosyć
stanie, gdyż i dóbr nie miała, i ekstraordynaryjnie się roztyła, tak dalece, że nikogo zwabić do siebie nie mogła.
Tymczasem Massalski, naówczas wojewoda mścisławski, a teraźniejszy kasztelan wileński, hetman polny W. Ks. Lit
synów swoich dwóch: starszego, naówczas oboźnego, a teraźniejszego marszałka wielkiego W. Ks. Lit., z Heleną, wojewodzanką wileńską, z damą piękną, mądrą i wielkiej siły, że podkowy łomać mogła; a drugiego, naówczas starostę Wierzbowskiego, potem kasztelana witebskiego, z Marianną i zaraz wszystkie dobra Teresie, wojewodzance wileńskiej, siestrze jej, zajeżdża. Została się tedy Teresa bez żadnych dóbr w opłakanym dosyć
stanie, gdyż i dóbr nie miała, i ekstraordynaryjnie się roztyła, tak dalece, że nikogo zwabić do siebie nie mogła.
Tymczasem Massalski, naówczas wojewoda mścisławski, a teraźniejszy kasztelan wileński, hetman polny W. Ks. Lit
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 315
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
i pod swoją kopertą list mój posłał, a zatem wkrótce prezentę królewską otrzymał, bo, jako duchowny wakans, król jeszcze w Dreźnie podpisał. Księdzu Łopacińskiemu szło także o sekretarią lit. wakującą, który także mocno mi się w przyjaźni swojej asekurował. Nawet sam ksiądz Massalski, naówczas referendarz lit., chcąc dopiąć koadiutorii wileńskiej, począł mnie lepiej respektować.
Wiedziała o tym dama, o którą konkurowałem, teraźniejsza żona moja, i zaczęła mieć dla mnie konsyderacją. Wiedząc zatem, że żona moja bez pozwolenia matki swojej, kasztelanowej witebskiej, nie będzie rezolwowana dać mi deklaracji swojej, dla ubłagania męża jej, kasztelana witebskiego, użyłem do
i pod swoją kopertą list mój posłał, a zatem wkrótce prezentę królewską otrzymał, bo, jako duchowny wakans, król jeszcze w Dreźnie podpisał. Księdzu Łopacińskiemu szło także o sekretarią lit. wakującą, który także mocno mi się w przyjaźni swojej asekurował. Nawet sam ksiądz Massalski, naówczas referendarz lit., chcąc dopiąć koadiutorii wileńskiej, począł mnie lepiej respektować.
Wiedziała o tym dama, o którą konkurowałem, teraźniejsza żona moja, i zaczęła mieć dla mnie konsyderacją. Wiedząc zatem, że żona moja bez pozwolenia matki swojej, kasztelanowej witebskiej, nie będzie rezolwowana dać mi deklaracji swojej, dla ubłagania męża jej, kasztelana witebskiego, użyłem do
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 514
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
od rzeki. Zwane corruptè tym imieniem ab aevo, a raczej nazwać się powinno było Ostrów, niby Wysep, pagórek, po Rusku Ostrób, albo Ostróg, gdyż Zamek stoi na pagórku, niby na insułce, w którym Zamku zrujnowanym, stoi pusta zrujnowana Cerkiew, dla Schizmy i rebelii przeciw Księżnie Annie Alojzyj Chodkiewiczowy Wojewodzinie Wileńskiej Hetmanowy Wielkiej Litewskiej podniesionej, wyklęta; skąd piękny marmurowy Nadgrobek z pięknym Elogium Łacińskim i Polskim Aldksandra Książęcia Ostrogskiego Wojewody Wołyńskiego przy śmierci Unita z Łacińskim Kościołem, Ojca Anny Chodkiewiczowej, tu niżej wspomnionej do Kościoła Societatis Jezu jest przeniesiony: gdzie wspaniałe bardzo wielkie mają Kolegium i Szkoły, Konwikt na Dzieci Szlachętne. Wtymże Jezuickim
od rzeki. Zwane corruptè tym imieniem ab aevo, a raczey nazwać się powinno było Ostrow, niby Wysep, pagorek, po Rusku Ostrob, albo Ostrog, gdyż Zamek stoi na pagorku, niby na insułce, w ktorym Zamku zruynowanym, stoi pusta zruynowana Cerkiew, dla Schizmy y rebellii przeciw Xiężnie Annie Aloyzyi Chodkiewiczowy Woiewodzinie Wileńskiey Hetmanowy Wielkiey Litewskiey podniesioney, wyklęta; zkąd piękny marmurowy Nadgrobek z pięknym Elogium Łacińskim y Polskim Aldxandra Xiążęcia Ostrogskiego Woiewody Wołyńskiego przy śmierci Unita z Łacinskim Kościołem, Oyca Anny Chodkiewiczowey, tu niżey wspomnioney do Koscioła Societatis IESU iest przeniesiony: gdzie wspaniałe bardzo wielkie maią Kollegium y Szkoły, Konwikt na Dzieci Szlachętne. Wtymże Iezuickim
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 246
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
