on żywot błogosławiony. Na ten żałosny widok przypadnie białej płci poczet, niż słońce spadnie, po gęstych raniech biegając okiem i gdzie szarłatny płynie zdrój bokiem. Nie tak brzemienny dżdżem obłok leje, kiedy z południa parny wiatr wieje,
błękitne murząc niebo chmurami i z gromem ognie czyniąc nad nami, jako tam wkoło smętną powieką wilgie łzy hojnym strumieniem cieką. A gdy tak długo w gorzkim lamencie białe nad Panem krzyczą łabęcie, Matka zaś, którą miłości troki związały więcej i żal głęboki, gdy jako ze snu po Synu pojźrzy i serca w boku przestronym dojźrzy; gdy ręce skłóte, skłóte i nogi, z których rumione płyną odnogi; gdy plagę
on żywot błogosławiony. Na ten żałosny widok przypadnie białej płci poczet, niż słońce spadnie, po gęstych raniech biegając okiem i gdzie szarłatny płynie zdrój bokiem. Nie tak brzemienny dżdżem obłok leje, kiedy z południa parny wiatr wieje,
błękitne murząc niebo chmurami i z gromem ognie czyniąc nad nami, jako tam wkoło smętną powieką wilgie łzy hojnym strumieniem cieką. A gdy tak długo w gorzkim lamencie białe nad Panem krzyczą łabęcie, Matka zaś, którą miłości troki związały więcej i żal głęboki, gdy jako ze snu po Synu pojźrzy i serca w boku przestronym dojźrzy; gdy ręce skłóte, skłóte i nogi, z których rumione płyną odnogi; gdy plagę
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 98
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
mój żałosny, któryć posyłam z kałuże sprosnej, przyłóż tym pilniej i nakłoń ucha utrapionego modlitwie ducha. Włożysz li złości na wagę, Panie, proszę, a kto Twym przed sądem stanie? Lecz na Twym łonie kto gniew hamuje i kto Cię błaga, serce nie czuje, a Twe upadłym słodkie wyroki podnoszą oczy wilgie w obłoki. Krzepi się dusza, zarazem mocni, gdy jej Twe Słowo rzekło: “Odpoczni”. Skąd ze dna biorąc pochop nadzieja, wzdycha do Pana i Dobrodzieja od straży ranej, co wita zorze, aż złote padnie słońce za morze. Niechaj Izrael serca nie traci, że go Bóg jego sam ubogaci,
mój żałosny, któryć posyłam z kałuże sprosnéj, przyłóż tym pilniej i nakłoń ucha utrapionego modlitwie ducha. Włożysz li złości na wagę, Panie, proszę, a kto Twym przed sądem stanie? Lecz na Twym łonie kto gniew hamuje i kto Cię błaga, serce nie czuje, a Twe upadłym słodkie wyroki podnoszą oczy wilgie w obłoki. Krzepi się dusza, zarazem mocni, gdy jej Twe Słowo rzekło: “Odpoczni”. Skąd ze dna biorąc pochop nadzieja, wzdycha do Pana i Dobrodzieja od straży ranej, co wita zorze, aż złote padnie słońce za morze. Niechaj Izrael serca nie traci, że go Bóg jego sam ubogaci,
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 135
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
