wielką nadzieją westchną do Ciebie i gniazda w niebie w śmiertelnej dobie słać będą sobie. LXII. NA ŚKLENICĘ MalowANĄ
Popiół szkło, choć je farby malują, gdy sztuki w hucie nim wyprawują. A nie tak, kiedy pieniste konie, spuszczając z góry Słońce, niż tonie
(jeśli żegnając pogodnym okiem, zboczy się z wilgim pozad obłokiem), różnych barw tęcze światu wyprawi, jako rzemiesłnik tak szkło postawi zielonym, złotym i szafirowym pędzlem i kształtem pozorne nowym. Ale cóż po tym? Śklenica snadnie, niż się napijesz, z rąk ci wypadnie, a on spaniały kryształ w perzyny poszedł, ostatek dym niesie siny. Popiół szkło, ale
wielką nadzieją westchną do Ciebie i gniazda w niebie w śmiertelnej dobie słać będą sobie. LXII. NA ŚKLENICĘ MALOWANĄ
Popiół śkło, choć je farby malują, gdy sztuki w hucie nim wyprawują. A nie tak, kiedy pieniste konie, spuszczając z góry Słońce, niż tonie
(jeśli żegnając pogodnym okiem, zboczy się z wilgim pozad obłokiem), różnych barw tęcze światu wyprawi, jako rzemiesłnik tak śkło postawi zielonym, złotym i szafirowym pędzlem i kształtem pozorne nowym. Ale cóż po tym? Śklenica snadnie, niż się napijesz, z rąk ci wypadnie, a on spaniały kryształ w perzyny poszedł, ostatek dym niesie siny. Popiół śkło, ale
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 327
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
