et in miserationibus, et sponsabo te mihiin fide; et scies quia ego Do-minus: Poślubię cię sobie na wieki/ zrękuję cię sobie w sprawiedliwości/ i w sądach/ i w miłosierdziu/ i w polutowaniu; i zrękuję cię sobie w Wierze: i poznasz żem ja jest Panem. Tę naszę Wiarę nazwał Winnicą sobie ukochaną: Vinea autem Domini exercituum Domus Israel est: Winnica Pana Zastępów jest Dom Izraelski/ i Ziemia Judzka kwiat jego ukochany. A co większa/ że i sam Chrystus/ którego wy Synem Bożym mianujecie/ rozkazał Apostołom swoim/ aby tę Winnicę sprawowali/ inszej nie szukając/ gdy do nich mówił: In via
et in miserationibus, et sponsabo te mihiin fide; et scies quia ego Do-minus: Poślubię ćię sobie ná wieki/ zrękuię ćię sobie w spráwiedliwośći/ y w sądách/ y w miłośierdźiu/ y w polutowániu; y zrękuię ćię sobie w Wierze: y poznasz żem ia iest Pánem. Tę nászę Wiárę názwał Winnicą sobie vkocháną: Vinea autem Domini exercituum Domus Israel est: Winnicá Páná Zastępow iest Dom Izráelski/ y Ziemiá Iudzka kwiát iego vkochány. A co większa/ że y sam Chrystus/ ktorego wy Synem Bożym miánuiećie/ roskazał Apostołom swoim/ áby tę Winnicę spráwowáli/ inszey nie szukáiąc/ gdy do nich mowił: In via
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 16
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
ustawy zwyczaj, nie umniejszając ani też na potym nie przyczyniając myta, powinni każdy z nich na swą osobę nabić beczek nro 5 bądź rumowych, bądź stochmalowych, co uczyni na dziesiąciu nro 50. Gdy w niedalekich komorach od szybów nabiją beczek 50, a rumem czystym, jako to za „Kasztem”, za „Winnicą”, pod „Tarnowem”, nad „Niedziałkiem”, w „Frydrychowicach” „Morsztynie”, „Zgłobicach”, „Kręcinach”, „Żurowie” i inszych tym podobnych, powinni będą mieć myta każdy z nich po gr 6, a wynosków przy nich po gr 4; które beczki nabiwszy, powinni
ustawy zwyczaj, nie umniejszając ani też na potym nie przyczyniając myta, powinni każdy z nich na swą osobę nabić beczek nro 5 bądź rumowych, bądź stochmalowych, co uczyni na dziesiąciu nro 50. Gdy w niedalekich komorach od szybów nabiją beczek 50, a rumem czystym, jako to za „Kasztem”, za „Winnicą”, pod „Tarnowem”, nad „Niedziałkiem”, w „Frydrychowicach” „Morsztynie”, „Zgłobicach”, „Kręcinach”, „Żurowie” i inszych tym podobnych, powinni będą mieć myta każdy z nich po gr 6, a wynosków przy nich po gr 4; które beczki nabiwszy, powinni
Skrót tekstu: InsGór_1
Strona: 36
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1615 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
przytym obłożyć je dobrze na żymę według z wyczaju i potrzeby, a tak na bez Rok słodkie wino, do smaku i ukontentowania twego uródży się. Podczas żymnego lata, abo kiedy się Wino nierychło dostawa, to go po trosze na agrest zrywać, aby się tym prędzej drugie dostawały grona. Jako się gnarować z Winnicą. EkonomIKI ZIEMIAŃSKIEJ, Czas zbierania grono Wina. Upatrowanie czasu urodzaju Wina. Dla słodycy grono Wina i sposób. Dla dojrzenia jagód sposób. XVI. o CHMIELNIKACH.
CMIELNIKI mieć na pamięci, aby je wcześnie zatyczyć, i według czasu koło Panny MARIEJ Narodzenia zbierać, i w przykryciu chować, aby Chmiel nie wietrzał.
przytym obłożyć ie dobrze ná żimę według z wyczáiu y potrzeby, á ták ná bez Rok słodkie wino, do smáku y vkontentowánia twego vrodżi się. Podczás żimnego látá, ábo kiedy się Wino nierychło dostawa, to go po trosze ná ágrest zrywáć, áby się tym prędzey drugie dostawáły groná. Iáko się gnárowáć z Winnicą. OEKONOMIKI ZIEMIANSKIEY, Czás zbieránia grono Winá. Vpátrowánie czásu vrodzáiu Winá. Dla słodycy grono Winá i sposob. Dla doyrzenia iágod sposob. XVI. ô CHMIELNIKACH.
CMIELNIKI mieć ná pámięći, áby ie wcześnie zátyczyć, y według czásu koło Panny MARYEY Narodzenia zbieráć, y w przykryćiu chowáć, áby Chmiel nie wietrzał.
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 18
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Ostatnich dwudni Lutego obchodzili święto Marsowe. Trzeciego dnia Kwietnia obchodzili święto które zwali Floralia/ na cześć Flory nierządnice/ w której się barzo kochał Pompejus. ta Flora miała wielki zbior i bogactwa/ które oddała umierając Rzeczypospolitej Rzymskiej. Pałac jej dziś zowią od jej przezwiska. Igrzyska które czynili na pamiątkę tej Flory bywały pod winnicą/ która jest teraz Kardynała Ferarskiego u końca góry Quirynalis/ którą teraz zowią Cauallo/ gdzie dziś jeszcze znać wał ścianami zamkniony: uczyniony był dla nagich nierządnic/ które plugawemi słowy i wszelakim ruszaniem wszetecznym tam czyniły te igrzyska. Szóstego dnia tegoż miesiąca/ na pamiątkę zwycięstwa które odnieśli z Latinów/ chodzili Rycerzowie ubrani z
Ostátnich dwudni Lutego obchodźili święto Marsowe. Trzećiego dniá Kwietniá obchodźili święto ktore zwáli Florália/ ná cześć Flory nierządnice/ w ktorey sie bárzo kochał Pompeius. tá Florá miáłá wielki zbior y bogáctwá/ ktore oddáłá umieráiąc Rzeczypospolitey Rzymskiey. Páłac iey dźiś zowią od iey przezwiská. Igrzyská ktore czynili ná pámiątkę tey Flory bywáły pod winnicą/ ktora iest teraz Kárdynała Ferárskiego u końcá gory Quirinalis/ ktorą teraz zowią Cauallo/ gdźie dźiś iescze znáć wał śćiánámi zámkniony: uczyniony był dla nágich nierządnic/ ktore plugáwemi słowy y wszelákim ruszániem wszetecznym tám czyniły te igrzyská. Szostego dniá tegoż mieśiącá/ ná pámiątkę zwyćięstwá ktore odnieśli z Látinow/ chodźili Rycerzowie ubráni z
Skrót tekstu: CesPiel
Strona: 29
Tytuł:
Pielgrzym włoski
Autor:
Franciszek Cezary
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Siebeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Przecię mu lepszy niż tamtemu wieje, Gdy w porcie Dobrej stawią go Nadzieje. Nie trzeba mu też jadąc na wesele Jak przodkom jego bić nieprzyjaciele. Już u nas dawno Janus zamknął wrota, Pokój, swoboda wszędzie kwitnie złota, Bezpiecznie rolnik za swym pługiem chodzi, Żyzna obfite plony ziemia rodzi I każdy pod swą usiadszy winnicą Nie wie o trwogach, chyba za granicą, Gdy złote sceptrum ziemskiego Jowisza Po strasznych burzach świat polski ucisza. I ty strachu mieć nie będziesz tak wiele, Jako strapiona miała niegdy Helle; Bezpieczniejszy brzeg, który Wisła porze, Niż Hellespontskie które dzieli morze; Skąd się żadnego nie obawiaj szwanku, Gdy jak owieczka przy
Przecię mu lepszy niż tamtemu wieje, Gdy w porcie Dobrej stawią go Nadzieje. Nie trzeba mu też jadąc na wesele Jak przodkom jego bić nieprzyjaciele. Już u nas dawno Janus zamknął wrota, Pokój, swoboda wszędzie kwitnie złota, Bezpiecznie rolnik za swym pługiem chodzi, Żyzna obfite plony ziemia rodzi I każdy pod swą usiadszy winnicą Nie wie o trwogach, chyba za granicą, Gdy złote sceptrum ziemskiego Jowisza Po strasznych burzach świat polski ucisza. I ty strachu mieć nie będziesz tak wiele, Jako strapiona miała niegdy Helle; Bezpieczniejszy brzeg, który Wisła porze, Niż Hellespontskie które dzieli morze; Skad się żadnego nie obawiaj szwanku, Gdy jak owieczka przy
Skrót tekstu: MorszZWybór
Strona: 350
Tytuł:
Wybór wierszy
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1658 a 1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1658
Data wydania (nie później niż):
1680
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1975
