i zak mały/ serca mego szyją W rozdętego kałduna/ ustawnie brzeg biją. Leć tę karę być słuszną/ muszę przyznać zgoła/ Sam nie idę/ dając znać/ inszym do Kościoła. Sekret.
PIgułki nierozgryżui/ Zony niedraźń Bracie/ Zobojga niepochybna/ gorzkość pujdzie na cię. Księgi Pierwsze. P. Marcinowi Wioliście.
W Małżeństwie mówisz rozkosz/ leć ty możesz przysiąc/ Ze jedna kropla miodu/ ale zżołci tysiąc. Rada do Josta.
POradzęc Joście/ dla lepszego szynku/ Nie wieniec wieszaj/ nie wiechę ku Rynku. Żeby takowe/ widząc kropidło/ Pragnące prędzej mogłeś zwabić bydło. Masz Curkę gładką; więc się niech
y zak máły/ sercá mego szyią W rozdętego káłduná/ vstáwnie brzeg biią. Leć tę karę bydź słuszną/ muszę przyznáć zgołá/ Sąm nie idę/ dáiąc znáć/ inszym do Kośćiołá. Sekret.
PIgułki nierozgryźui/ Zony niedraźń Bráćie/ Zoboygá niepochybna/ gorzkość puydźie ná ćię. Kśięgi Pierẃsze. P. Marćinowi Wioliśćie.
W Małżeństwie mowisz roskosz/ leć ty możesz przyśiądz/ Ze iedná kropla miodu/ ále zżołći tyśiąc. Rádá do Iostá.
POrádzęc Iośćie/ dla lepszego szynku/ Nie więniec wieszay/ nie wiechę ku Rynku. Zeby tákowe/ widząc kropidło/ Prágnące prędzy mogłeś zwabić bydło. Masz Curkę głádką; więc sie niech
Skrót tekstu: KochProżnEp
Strona: 45
Tytuł:
Epigramata polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
