topiła, niżli w brzegi ustąpiła.
Tam w oliwnym wziąwszy lesie, gołębiczka różdżkę niesie, skąd nadzieją Noe rączy śle do nieba głos gorący.
Ty też w twoim przyszłym pławie tej kotwicy ufaj prawie, choć w bok podczas Ewry biją i dnem deski wodę piją.
A tam mając zawżdy oko, Cynozura gdzie wysoko drogę wiosłom pokazuje, płyń, jakoć Bóg rozkazuje.
A rozpiąwszy żagiel biały, gdy zefiry będą wiały, mierz do portu już szczęśliwie, ale – wierz mi – i lękliwie.
Siła, niżli staną w brzegu, wstręt pokruszył galer w biegu, a nie płynie nikt bezpiecznie, jedno kto już z Bogiem wiecznie.
Temu
topiła, niżli w brzegi ustąpiła.
Tam w oliwnym wziąwszy lesie, gołębiczka różdżkę niesie, skąd nadzieją Noe rączy śle do nieba głos gorący.
Ty też w twoim przyszłym pławie tej kotwicy ufaj prawie, choć w bok podczas Ewry biją i dnem deski wodę piją.
A tam mając zawżdy oko, Cynozura gdzie wysoko drogę wiosłom pokazuje, płyń, jakoć Bóg rozkazuje.
A rozpiąwszy żagiel biały, gdy zefiry będą wiały, mierz do portu już szczęśliwie, ale – wierz mi – i lękliwie.
Siła, niżli staną w brzegu, wstręt pokruszył galer w biegu, a nie płynie nikt bezpiecznie, jedno kto już z Bogiem wiecznie.
Temu
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 291
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
