Roża/ który Bożencin założył. 1367. 29. Florian Mokrski z domu Jelita. Biskupstwo Krak.
1378. 30. Zawisza z Kurozwąk z domu Roża/ Mansionarze w Kościele Krakowskim fundował.
1380 31. Jan z Radlic z domu Korab Medyk/ za tego Kościół i Klasztor Częstochowski stanął.
1392. 32. Piotr Wisz z domu Bróg/ za którego Vinuersitas Krakowska stanęła/ i Kościół Bożego Ciała. Na Biskupstwie Poznańskim umarł.
1412. 33. Wojciech Jastrzębiec tegoż domu/ za którego Klasztor Panieński w Lublinie założony. Był potym Arcybiskupem Gnieźnieńskim.
1423. 34. Sbigniew z Oleśnice z domu Dębno Kardynał/ Księstwo Siewierskie Kościołowi Krakowsk.
Roża/ ktory Bozenćin záłożył. 1367. 29. Florian Mokrski z domu Ielitá. Biskupstwo Krák.
1378. 30. Zawiszá z Kurozwąk z domu Roża/ Mánsionarze w Kośćiele Krákowskim fundował.
1380 31. Ian z Rádlic z domu Korab Medyk/ zá tego Kośćioł y Klasztor Częstochowski stánął.
1392. 32. Piotr Wisz z domu Brog/ zá ktorego Vinuersitas Krákowska stánęłá/ y Kośćioł Bożego Ciáłá. Ná Biskupstwie Poznáńskim umárł.
1412. 33. Woyćiech Iástrzębiec tegoż domu/ zá ktorego Klasztor Pánieński w Lublinie záłożony. Był potym Arcybiskupem Gnieznieńskim.
1423. 34. Sbigniew z Oleśnice z domu Dębno Kárdynał/ Xięstwo Siewierskie Kośćiołowi Krákowsk.
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 79
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
, oczym ulteriori priora non disputando protractione zostaje etc ut Sup Post Scriptum.
Dobrodzieje Dziękuję wielce wmę Panu ze o ranietam dissitum loco niezejpominasz proszę mego dobrę, abyś niemiał zazlie ze nie Swoją ręką piszę dla Słabości zdrowia mego posyłam wmę Panu kopią listu do króla Imię zktórego wPan contenta negotiationis wyrozumisz i dowisz Się z 6 rozgoworów 7 i 8 Przez Pana Śniarskiego nieomieszkam deferre wm Panu który jutro wyjezdza P S od Imię Pana Hieronima komara Sędz Ziemk: Orszank: do tegoż ze Stolice Moskiewskiej 15 Junii 1678.
Jakom zwykł każdą Pocztą ozywać Się wPanu i Dobrę memu Miłościwemu, tak i teraz mój zasgłam Pokłon
, oczym ulteriori priora non disputando protractione zostaie etc ut Sup Post Scriptum.
Dobrodzieie Dziękuię wielce wmę Panu ze o ranietam dissitum loco niezeypominasz proszę mego dobrę, abys niemiał zazlie ze nie Swoią ręką piszę dla Słabości zdrowia mego posyłam wmę Panu kopią listu do krola Jmę zktorego wPan contenta negotiationis wyrozumisz y dowisz Się z 6 rozgoworow 7 y 8 Przez Pana Sniarskiego nieomieszkam deferre wm Panu ktory iutro wyiezdza P S od Jmę Pana Hieronima komara Sędz Ziemk: Orszank: do tegoz ze Stolice Moskiewskiey 15 Junii 1678.
Jakom zwykł kazdą Pocztą ozywać Się wPanu y Dobrę memu Miłosciwemu, tak y teraz moy zasgłam Pokłon
Skrót tekstu: CzartListy
Strona: 185
Tytuł:
Kopie listów do [...] Krzysztofa Paca
Autor:
Michał Czartoryski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
prawda, że on z Francyj będzie tu miewał swoje intraty.
DZIWAKIEWICZ. A jakże? Jemu tam i szeląg z jego dochodów nie zginie, co rok będzie miał pewną summę przez weksel. Prócz tego krewnych ma tam wiele bogatych, którzy mu i teraz przysłali weksel na znaczą summę.
STARUSZKIEWICZ. Skądże to wszystko wisz Wm Pan?
DZIWAKIEWICZ. Jabym nie miał wiedzieć bywszy lat kilka w Paryżu?
STARUSZKIEWICZ. Czy znałżeś go tam Wm Pan?
DZIWAKIEWICZ. On pod ten czas był w Londynie, ale z jego Familią miałem wielką znajo-
mość. Bądź Wm Pan pewien, że to com mówił, są rzeczy tak jasne jak
prawda, że on z Francyi będzie tu miewał swoie intraty.
DZIWAKIEWICZ. A iakże? Iemu tam y szeląg z iego dochodow nie zginie, co rok będzie miał pewną summę przez wexel. Procz tego krewnych ma tam wiele bogatych, ktorzy mu y teraz przysłali wexel na znaczą summę.
STARUSZKIEWICZ. Zkądże to wszystko wisz Wm Pan?
DZIWAKIEWICZ. Iabym nie miał wiedzieć bywszy lat kilka w Paryżu?
STARUSZKIEWICZ. Czy znałżeś go tam Wm Pan?
DZIWAKIEWICZ. On pod ten czas był w Londynie, ale z iego Familią miałem wielką znaio-
mość. Bądź Wm Pan pewien, że to com mowił, są rzeczy tak iasne iak
Skrót tekstu: BohFStar
Strona: 26
Tytuł:
Staruszkiewicz
Autor:
Franciszek Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1766
Data wydania (nie wcześniej niż):
1766
Data wydania (nie później niż):
1766
Franieciu. Wymawia sobie lakub Lacny w ogrodzie zagoni do roku i rzad sliw na jeden rok, także zytniska polowice. Byli przy tym kupieniu zarebku: Grzegorz Mistarz, lawnik Kasińsky, Wojciech Knap, Jan Kąsek, mlinarz, Wojciech Piechowka, Simon Puto, lakub Kaczor, które pieniądze zaraz odebral przy zwisz mianowanych lawnikach i przy bytności O. Lukasa, faktora Kasińskiego.
3352. (682) An. 1651. Urban Wsol kupil u O. Lukasa, faktora, zarebek na przymiarkach Radowsky za zło. trzydzieści, które zaraz oddal przy bytności Grzegorza Mistarza, Wojciecha Knapa, i przy bytności ojca jego lakuba
Franieciu. Wymawia sobie lakub Lacny w ogrodzie zagoni do roku y rzad sliw na ieden rok, takze zytniska polowice. Byli przy tym kupieniu zarebku: Grzegorz Mistarz, lawnik Kasinsky, Woyciech Knap, Ian Kąsek, mlinarz, Woyciech Piechowka, Simon Puto, lakub Kaczor, ktore pieniądze zarasz odebral przy zwisz mianowanych lawnikach y przy bytnosci O. Lukasa, factora Kasinskiego.
3352. (682) An. 1651. Urban Wsol kupil u O. Lukasa, factora, zarebek na przymiarkach Radowsky za zlo. trzydziesci, ktore zarasz oddal przy bytnosci Grzegorza Mistarza, Woyciecha Knapa, y przy bytnosci oica iego lakuba
Skrót tekstu: KsKasUl_2
Strona: 356
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1651 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
, mówiąc, że ty co dzień w wojsku strzelasz z działa, a nie rozumisz i podobno nie słyszałeś takowego dyskursu naturalnego. Na to mówię, że i kotwice częstokroć po morzu idą, a przeć się nie uczą się pływać. I ja też nie dziwuję się, jeżeliby ty będąc ślusarzem, a nie wisz, jako więc zwykła być turbowana ta profesyja od ślusarzów, tak iż niewiele ich jest, którzy rozumieją, i nigdy nie będą rozumieć, jeśli nie zaniechają młotka, a nie ujmą się cyrkla. Poczynaj się tedy uczyć, jako ja ukazuję i tak wiele poważnych, którzy dobrze przede mną księgi wydali na świat o tej
, mówiąc, że ty co dzień w wojsku strzelasz z działa, a nie rozumisz i podobno nie słyszałeś takowego dyskursu naturalnego. Na to mówię, że i kotwice częstokroć po morzu idą, a przeć się nie uczą się pływać. I ja też nie dziwuję się, jeżeliby ty będąc ślusarzem, a nie wisz, jako więc zwykła być turbowana ta profesyja od ślusarzów, tak iż niewiele ich jest, którzy rozumieją, i nigdy nie będą rozumieć, jeśli nie zaniechają młotka, a nie ujmą się cyrkla. Poczynaj się tedy uczyć, jako ja ukazuję i tak wiele poważnych, którzy dobrze przede mną księgi wydali na świat o tej
Skrót tekstu: AquaPrax
Strona: 188
Tytuł:
Praxis ręczna działa
Autor:
Andrzej Dell'Aqua
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1639
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1639
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Tadeusz Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1969
matką/ i z obu imię mu służyło Ten na piętnastym roku gór odżałowawszy Ojczystych/ i mamkę swą Idę pożegnawszy/ Po obcych miejscach bujać/ i cudze lubował Rzeki widzieć/ a tą trud/ zabawką cukrował. Owa miasta Licijskie i Karyjskie grody Schadzając/ na jezioro trafił pięknej wody. Trzcina tam błotoluba/ pogotowiu płony Wisz/ ani miejsca zagrzałrogoż podostrzony. Woda wzbyt przeźrozczysta: krajami żywiących Darniów/ i ziół nad zamiar ustawnie kwitnących Nimfa tam porządzała/ wszakże nie myśliwa/ Ni do zawodu/ ni do łuku pokwapliwa. Ni do zawodu/ ni do łuku pokwaplowa. Z Najad sama z Dianą/ cną nie nakładała. Wielekroć ją tykały
mátką/ y z obu imię mu służyło Ten ná piętnastym roku gor odżáłowáwszy Oyczystych/ y mámkę swą Idę pożegnawszy/ Po obcych mieyscách buiáć/ y cudze lubował Rzeki widźieć/ á tą trud/ zabáwką cukrował. Owá miástá Lyciyskie y Kariyskie grody Schadzáiąc/ ná ieźioro tráfił piękney wody. Trzćiná tám błotoluba/ pogotowiu płony Wisz/ áni mieyscá zágrzałrogoż podostrzony. Wodá wzbyt przeźrozczysta: kráiámi zywiących Darniow/ y źioł nád zámiar vstáwnie kwitnących Nymphá tám porządzáłá/ wszákże nie myśliwa/ Ni do zawodu/ ni do łuku pokwápliwa. Ni do zawodu/ ni do łuku pokwáplowa. Z Náiad sámá z Diáną/ cną nie nákłádáłá. Wielekroć ią tykáły
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 88
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
Las trąmami zarosły/ nigdy nie walony Poczyna sięw równinie: dalej na zagony Pochodziste pogląda. tam padszy rzucają Sieci jedni; psów drudzy z smyczy wywierają. Zwierza insi pewnemi oszlady szpiegują/ I swe niebezpieczeństwo znaleźć usiłują. byłrów głęboki/ gdzie więc dżdżowe się zbiegały Potoki; na jego dnie zbytnie się skochały Gibkie wikła/ wisz lekki/ miękkie rokiciny/ Rogoż błotny/ z cewkami podłużnemi trzciny. Z tamtąd k nieprzyjaciółom wieprz wytrzasł przyszczwany: Jak z chmur ścierających się pióron wykrzosany. Młodź krzyczą; u każdego grotem opatrzony Oszczep w potężnym ręku. Ów jak wściekły bieży/ I psy rozpędza/ jak nań który się najeży/ I skolących kłem
Lás trąmámi zárosły/ nigdy nie wálony Poczyna sięw rowninie: daley ná zagony Pochodźiste pogląda. tám padszy rzucaią Sieći iedni; psow drudzi z smyczy wywieráią. Zwierzá inśi pewnemi oszlady szpieguią/ Y swe niebespieczenstwo znaleść vśiłuią. byłrow głęboki/ gdźie więc dżdżowe sie zbiegáły Potoki; ná iego dnie zbytnie się skochały Gibkie wikłá/ wisz lekki/ miękkie rokićiny/ Rogoż błotny/ z cewkámi podłużnemi trzćiny. Z támtąd k nieprzyiaćiółom wieprz wytrzasł przyszczwány: Iak z chmur śćieráiących się pioron wykrzosany. Młodź krzyczą; v káżdego grotem opátrzony Oszczep w potężnym ręku. Ow iák wśćiekły bieży/ Y psy rospądza/ iak nań ktory się náieży/ Y skolących kłem
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 199
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
ustąpionej na wieki Ukrainy wywodząc; lubo Król niemógł inaczej i cała Rzecz- pospolita widziała to przymuszenie: bo Moskwa groziła z Turkami się na Nas łączyć a zaś przez ten Sojusz w Koligacyją z Chrześcijany na Turków weszła, Król tedy JAN głośno rzekł do tego weksującego siebie Senatora: Mos Panie, nieto Waszmość mów, wisz[...] Wmość dobrze, żem temu Sojuszowi był przeciwny, i nic niewinienem; ale W. mość mów zem winien wtym: żem Waszmości tego Wakansu niedał. Taka Królów weksa, podszyty interes prywatny, pod publiczny i to niesłuszny, jest grzech podobny Herezjom, które pod Pismo Święte i że
ustąpioney nà wieki Vkrainy wywodząc; lubo Krol niemogł inaczey y cała Rzecz- pospolita widziała to przymuszenie: bo Moskwa groziła z Turkami się na Nas łączyć a zaś przez ten Sojusz w Koligacyią z Chrześciany na Turkow weszła, Krol tedy IAN głośno rzekł do tego wexuiącego siebie Senatora: Mos Panie, nieto Waszmość mow, wisz[...] Wmość dobrze, żem temu Sojuszowi był przeciwny, y nic niewinienem; ale W. mość mow zem winien wtym: żem Wászmośći tego Wakansu niedał. Taka Krolow wexa, podszyty interes prywatny, pod publiczny y to niesłuszny, iest grzech podobny Herezyom, ktore pod Pismo Swięte y że
Skrót tekstu: JabłSkrup
Strona: 23
Tytuł:
Skrupuł bez skrupułu w Polszcze
Autor:
Jan Stanisław Jabłonowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1730
Data wydania (nie wcześniej niż):
1730
Data wydania (nie później niż):
1730
barzo są obstinati; sufficiat nobis, tym, którzy p. Wojewodzie i tym sprawom jego detrahunt, to ukazać, że niepotrzebnie i bezrozumnie więtszych dowodów u niego domagają się, gdyż, by były i nawiętsze, tym ludziom żadne dosyćby nie uczyniły«.
Ale oni przecię to pismo wiszem zowią. Co to za wisz, dla Boga, którego KiM. tak się mocno ujął, że go naprzód od tych IchM. pp. posłów senatorskich, co u nas pod Stężycą byli, to jest, od ks. biskupa płockiego do siebie wziąwszy, im go aż po sejmie oddał, nie chcąc, aby do wiadomości wszytkiego senatu, a
barzo są obstinati; sufficiat nobis, tym, którzy p. Wojewodzie i tym sprawom jego detrahunt, to ukazać, że niepotrzebnie i bezrozumnie więtszych dowodów u niego domagają się, gdyż, by były i nawiętsze, tym ludziom żadne dosyćby nie uczyniły«.
Ale oni przecię to pismo wiszem zowią. Co to za wisz, dla Boga, którego KJM. tak się mocno ujął, że go naprzód od tych IchMM. pp. posłów senatorskich, co u nas pod Stężycą byli, to jest, od ks. biskupa płockiego do siebie wziąwszy, im go aż po sejmie oddał, nie chcąc, aby do wiadomości wszytkiego senatu, a
Skrót tekstu: ZniesKalCz_II
Strona: 348
Tytuł:
Zniesienie kalumnii z p. Wojewody krakowskiego i zaraz deklaracya skryptów stężyckich z strony praktyk
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
