Pan Bóg W. M. doczekać lat dojźrzałych/ w błogosławieństwie swoim wespołek z Jej M. Panią Małżonką W. M.dawszy oglądać wiele pociech po wszytkich dziatkach W. M. gdy W. M. na ich uczciwe sprawy/ i przystojne postępki patrząc/ nie tylko z nich/ ale też z Wnuków i Wnuczek wielką pociechę i ochłodę mieć raczysz. Pan Bóg wszechmogący niech to zdarzy/ aby W. M. i na dalsze lata/ wespołek z Jej M. Panią Małżonką/ i z tym miłym a zacnym rozkrzewionym Potomstwem W. M. żyć mogli/ ku chwale Pańskiej/ ku pociesze vczciwego a zacnego Potomstwa/ i wszytkiej
Pan Bog W. M. docżekáć lat doyźrzáłych/ w błogosłáwieństwie swoim wespołek z Iey M. Pánią Małżonką W. M.dawszy oglądáć wiele poćiech po wszytkich dźiatkách W. M. gdy W. M. ná ich vcżćiwe spráwy/ y przystoyne postępki pátrząc/ nie tylko z nich/ ále też z Wnukow y Wnucżek wielką poćiechę y ochłodę mieć raćżysz. Pan Bog wszechmogący niech to zdárzy/ áby W. M. y ná dálsze látá/ wespołek z Iey M. Pánią Małżonką/ y z tym miłym á zacnym rozkrzewionym Potomstwem W. M. żyć mogli/ ku chwale Páńskiey/ ku poćiesze vćżćiwego á zacnego Potomstwá/ y wszytkiey
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 6nlb
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
z kretą Kasjanom się dostać mogły po niem Za niespodzianą Prowincyj mutetą Aczci zarazac ich zle z Dekretu, co niem Tam ich był Cezar naznacył z zaletą Ta była Rzymskich obrotów faciata W ten ćżas nim dalej Anton je pomiata XXXI. Tym czasem; co był jeszcze za żywota Wziął polną władzą nad wojskiem Octawi, Jak wnuczek jego od Cezara; bo ta V swych Dzierżawców rok tylko zabawi. W Apollonią, ze był Idiota Dla szkół się i dzieł Rycerskich wyprawi Żeby był w obu naukach ćwiczony Mógł iść na Party stamtąd powrócony. XXXII. Z Macedoniej często się do niego Kawaleria zjeżdża dla ćwiczenia Rotmistrze, wodze, wiedząc być krewnego Cezara,
z kretą Kassyanom śię dostać mogły po niem Za ńiespodźianą Prowincyi mutetą Acżći zarazac ich zle z Dekretu, co niem Tam ich był Caezar naznacył z zaletą Ta była Rzymskich obrotow faciata W ten ćźas nim daley Anton ie pomiata XXXI. Tym czasem; co był ieszcże za zywota Wziął polną władzą nad woyskiem Octawi, Iak wnuczek iego od Caezara; bo ta V swych Dzierzawcow rok tylko zabawi. W Apollonią, ze był Idiota Dla szkoł śię y dzieł Rycerskich wyprawi Zeby był w obu naukach ćwiczony Mogł iść na Parthy ztamtąd powrocony. XXXII. Z Macedoniey często się do niego Kawallerya ziezdza dla cwicżenia Rotmistrze, wodze, wiedząc bydz krewnego Caezara,
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 63
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
oświecające, Jacek i Salomea.
10. Szczęśliwa przy Panieńskiej nieskazitelności Ma- tko! niezgaszona powszytkie wieczności niebieska pochodnio! choćbyś była Bogu owocu inszego nie wydała; felix est sterilis et non coinquinata, habebit fructum etc. choć byś była światła inszego światu nie przyniosła, tylko tę jednę Córę, tysiącami Dziatek swoich, Wnuczek twoich Panu Bogu na tym miejscu, w Panieństwie rodzącą; tylko tę jednę Najaśniejszą Ozdobę Majestaty Polskie, Węgierskie, Halickie oświecającą; dosyć byś była i ziemi, i niebu wszytkiemu roziaśniała; ale kiedyś zapaliwszy gorącego Ducha, Serafickim nauki Franciszka żarliwego ogniem; tak wiele inszych lamp gorających, Oblubieńcowi niebieskiemu wystawiła; one Agnieszki
oświecáiące, Iácek y Sálomea.
10. Szczęśliwa przy Pánieńskiey nieskáźitelnośći Má- tko! niezgászona powszytkie wiecznośći niebieska pochodnio! choćbyś byłá Bogu owocu inszego nie wydáłá; felix est sterilis et non coinquinata, habebit fructum etc. choć byś byłá świátłá inszego świátu nie przyniosłá, tylko tę iednę Corę, tyśiącámi Dźiatek swoich, Wnuczek twoich Pánu Bogu ná tym mieyscu, w Páńienstwie rodzącą; tylko tę iednę Naiáśnieyszą Ozdobę Máiestaty Polskie, Węgierskie, Hálickie oświecáiącą; dośyć byś byłá y źiemi, y niebu wszytkiemu roziáśniáła; ále kiedyś zápáliwszy gorącego Duchá, Seráfickim náuki Franćiszká żarliwego ogniem; ták wiele inszych lamp goráiących, Oblubieńcowi niebieskiemu wystáwiłá; one Agnieszki
Skrót tekstu: PiskorKaz
Strona: 785
Tytuł:
Kazania na Dni Pańskie
Autor:
Sebastian Jan Piskorski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
