/ i dał wiarę brackiego pokoju. Z tych pomoc/ Sydoński gość/ w nowej miał osadzie/ Gdy miasto po Faebowym stanowił dokładzie. Już Taeby stały/ już się/ Kadme/ szczęściem zdałeś Wygnaństwem: Teścia Marsa z Wenerą dostałeś: I płodu z taką żoną/ corek/ synów rosłych/ Wtąż wnuczków/ wdzięcznych fantów/ tych także podrosłych. Owa człeku dnia trzeba czekać ostatniego: Przed śmiercią/ i pogrzebem niemasz szczęśliwego. W twych fortunach wnuk naprzód wprawił cię w żal srogi/ Kadme/ i przyprawiona głowa w cudze rogi. I wy psi/ których krwią swą sycił pan chudzina. Ktobyś się pytał o tym
/ y dał wiárę bráckiego pokoiu. Z tych pomoc/ Sydoński gość/ w nowey miał osádźie/ Gdy miásto po Phaebowym stánowił dokłádźie. Iuż Taeby stały/ iuż się/ Kádme/ szczęśćiem zdałeś Wygnáństwem: Teśćiá Marsa z Wenerą dostałeś: Y płodu z táką żoną/ corek/ synow rosłych/ Wtąż wnuczkow/ wdźięcznych fántow/ tych tákze podrosłych. Owá człeku dniá trzebá czekáć ostátniego: Przed śmierćią/ y pogrzebem niemász szczęśliwego. W twych fortunách wnuk naprzod wpráwił ćię w żal srogi/ Kádme/ y przypráwiona głowá w cudze rogi. Y wy pśi/ ktorych krwią swą syćił pan chudźiná. Ktobyś się pytał o tym
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 58
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
