rotmistrzem i dworem rządził, in A. 1710.
Ipan Franciszek Zawadzki, służył lat sześć; potem mu gubernę berdyczowską dałem, na niej był lat trzy, potem za towarzysz ze mną, i znowu gubernator.
Ipan Niemira, służąc lat cztery, zaciągnął się ze mną.
Ipan Łazowy, także.
Ipan Paweł Wołek, służył lat trzy; potem urzędował w Usnarzu lat dwa, potem w Kurklach lat dwa; tamże umarł. Człowiek był poczciwy.
Ipan Sipajło, służył lat sześć.
Ipan Boszkowski, służył lat dwa. Pisywał u mnie.
Ipan Andrzej Torczyło, służył lat siedm; pisywał u mnie. Człowiek słuszny.
Ipan Kazimierz
rotmistrzem i dworem rządził, in A. 1710.
Jpan Franciszek Zawadzki, służył lat sześć; potém mu gubernę berdyczowską dałem, na niéj był lat trzy, potém za towarzysz ze mną, i znowu gubernator.
Jpan Niemira, służąc lat cztery, zaciągnął się ze mną.
Jpan Łazowy, także.
Jpan Paweł Wołek, służył lat trzy; potém urzędował w Usnarzu lat dwa, potém w Kurklach lat dwa; tamże umarł. Człowiek był poczciwy.
Jpan Sipajło, służył lat sześć.
Jpan Boszkowski, służył lat dwa. Pisywał u mnie.
Jpan Andrzéj Torczyło, służył lat siedm; pisywał u mnie. Człowiek słuszny.
Jpan Kazimierz
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 392
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
.
Lub też z martwymi siadszy bohatyry Czytać na wieki dzisiejsze satyry, Aż oną moją zabawą jedyną Złe chwile miną.
Chceszli też wiedzieć moje pożywienie, Wiedz, że niewiele pragnie przyrodzenie. Cóż mi po więcej, czegoż mi potrzeba, Gdy mam dość chleba?
Przytym jagniątko, cielę, postawiony Czasem i wołek, indyk utuczony, Gdy kur a nadto nabiały, jarzyny, Cóż głod uczyni?
Już tego w mojej nie najdziesz komorze, Co więc ostatnie posyła tu morze, Radbym się obszedł bez kramu na wieki I bez apteki.
Wystałe piwo domowej roboty, I to więc doda gościowi ochoty. Jeśli też można lepszego rodzaju,
.
Lub też z martwymi siadszy bohatyry Czytać na wieki dzisiejsze satyry, Aż oną moją zabawą jedyną Złe chwile miną.
Chceszli też wiedzieć moje pożywienie, Wiedz, że niewiele pragnie przyrodzenie. Coż mi po więcej, czegoż mi potrzeba, Gdy mam dość chleba?
Przytym jagniątko, cielę, postawiony Czasem i wołek, indyk utuczony, Gdy kur a nadto nabiały, jarzyny, Coż głod uczyni?
Już tego w mojej nie najdziesz komorze, Co więc ostatnie posyła tu morze, Radbym się obszedł bez kramu na wieki I bez apteki.
Wystałe piwo domowej roboty, I to więc doda gościowi ochoty. Jeśli też można lepszego rodzaju,
Skrót tekstu: MorszZWierszeWir_I
Strona: 352
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
człowiek tylko jeden. Cóż się stało? widział znowu drugi raz toż widzenie, aliści już tam nie było wołu, ale tylko Cherubin, facies vna facies Cherub, et facies secunda facies hominis, et in tertio facies Leonis, et in quarto facies aquilae, widział naprzód Cherubina, Człowieka, Lwa, Orła. a wołek nasz kędy się zadział? Podobno ryczał nad nim Lew, Wolisko co raz się przelękło, wolał pość precz. Podobno Orzeł, co raz mu się pazurami przykrzył, i Wół ustąpił. Człowiek też podobno mruczał co raz na woła, je jako, pije jako wół: przecięż Lew pierwszy między zwierzęty, Orzeł pierwszy
człowiek tylko ieden. Coż się stáło? widźiał znowu drugi raz toż widzenie, áliśći iuż tám nie było wołu, ále tylko Cherubin, facies vna facies Cherub, et facies secunda facies hominis, et in tertio facies Leonis, et in quarto facies aquilae, widźiał naprzod Cherubiná, Człowieká, Lwá, Orłá. a wołek nász kędy się zádział? Podobno ryczał nád nim Lew, Wolisko co raz się przelękło, wolał pość precz. Podobno Orzeł, co raz mu się pázurámi przykrzył, i Woł vstąpił. Człowiek też podobno mruczał co raz ná wołá, ie iáko, pije iáko woł: przećięż Lew pierwszy między zwierzęty, Orzeł pierwszy
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 52
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
nie Cherub: ale raczej to uważam, kiedy to będzie Humanista, z-kożdym gościem dosiedzieć, jakiego takiego przywitać, nawiedzić, pożegnać: mówią wszyscy: ej Humanista, już ja obiecuję, że z-tego nie będzie Cherub, nie będzie plenitudo sapientiae. A któż z-Cherubinieje? kto będzie zupełnie mądrym, plenitudo sapientiae, wołek pracowity: zawsze w-szkole jak w-iarzmie, to to będzie Cherub. Wszak wiecie, ze i Świętego Tomasza z-Aquinu z-młodu wołkiem zwano: aż on potym Doktorem jest Anielskim, plenitudo sapientiae. z-twarzy wołu twarz Cherubina, facies bovis Cherub. DAJę PRZYCZYNĘ do mego przedsięwzięcia. Czemu to ten wół z-Cherubiniał: ba
nie Cherub: ále raczey to vważam, kiedy to będźie Humánistá, z-kożdym gośćiem dośiedźieć, iákiego tákiego przywitáć, náwiedźić, pożegnáć: mowią wszyscy: ey Humánistá, iuż ia obiecuię, że z-tego nie będźie Cherub, nie będźie plenitudo sapientiae. A ktoż z-Cherubinieie? kto będźie zupełnie mądrym, plenitudo sapientiae, wołek prácowity: zawsze w-szkole iák w-iárzmie, to to będźie Cherub. Wszák wiećie, ze i Swiętego Tomaszá z-Aquinu z-młodu wołkiem zwano: áż on potym Doktorem iest Anielskim, plenitudo sapientiae. z-twarzy wołu twarz Cherubiná, facies bovis Cherub. DAIę PRZYCZYNĘ do mego przedśięwźięćia. Częmu to ten woł z-Cherubiniał: bá
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 53
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
,W Drukarni Koleg: Soc: Jezu, u Sebeztyana Nowogorskiego. Roku Pańskiego/ 1645.
IN ARMA ILLUSTRISIMI.
INquiris causam Enisferum Militem sine fraeno, Cur ferat in dorso KORECIANVS Equus. Ensis vult pacem Patriae Domuiq; decorem, Promptum animum conctis dicere cursus equi. EIVSDEM.
Wiele robisz Autorze Zawsze poczciwego, Jak Wołek w jarzmie świętym Kościoła Bożego. Tu teraz na schyłku lat pokazałeś cnotę, Kiedyś do Druku wydał niebieską robotę. Bogdajże praca taka nam Zbawienna była, Bogdaj i między ludźmi jak najdłużej żyła. EIVSDEM.
Niechaj mi Żydzie staną wszyscy Rabinowie, Niech będą i z Podola tu Karaimowie. A Dialog niech wezmą
,W Drukárni Colleg: Soc: IESV, v Sebestyaná Nowogorskiego. Roku Páńskiego/ 1645.
IN ARMA ILLUSTRISIMI.
INquiris causam Enisferum Militem sine fraeno, Cur ferat in dorso KORECIANVS Equus. Ensis vult pacem Patriae Domuiq; decorem, Promptum animum conctis dicere cursus equi. EIVSDEM.
Wiele robisz Authorze Zawsze poczćiwego, Iák Wołek w iarzmie świętym Kośćiołá Bożego. Tu teraz ná zchyłku lat pokázałeś cnotę, Kiedyś do Druku wydał niebieską robotę. Bogdayże praca táka nam Zbáwienna byłá, Bogday y między ludźmi iák naydłużey żyłá. EIVSDEM.
Niechay mi Zydźie stáną wszyscy Rábinowie, Niech będą y z Podolá tu Káráimowie. A Dyálog niech wezmą
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 10
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
w mleko krew mieszają, Albo Kości słoniowej Malarze zadają Purpurową tinkturę: tak w nim różna wstaje Odmiana, raz blednieniem a raz się wydaje Rumieńcem świeża miłość; chce ofiary one Przerwać nie pomniąc na płeć, i lata pieszczone. Ale gdy wstyd, i Matki przytomność hamuje, Tak jako więc, gdy w polu młody wołek czuje Nadobną blisko boku towarzyszkę swego, Lub jeszcze nie ma rogu na czele pełnego: Sroży się; i z chciwości pierwszą pianą daje Znaki, że Ojcem bydłu i Wodzem nastaje; Z czego zgraja pastuchów cieszy się, i życzy; Patrząc, a on nogami piasek rwie, i ryczy. Dopiero rzecze Matka, zrozumiawszy
w mleko krew mieszáią, Albo Kośći słoniowey Málárze zádáią Purpurową tinkturę: ták w nim rożna wstáie Odmiáná, raz blednieniem á raz się wydáie Rumieńcem świeża miłość; chce ofiáry one Przerwáć nie pomniąc ná płeć, y látá pieszczone. Ale gdy wstyd, y Mátki przytomność hámuie, Ták iáko więc, gdy w polu młody wołek czuie Nadobną blisko boku towárzyszkę swego, Lub ieszcze nie ma rogu ná czele pełnego: Sroży się; y z chćiwośći pierwszą piáną dáie Znáki, że Oycem bydłu y Wodzem nástáie; Z czego zgráiá pástuchow ćieszy się, y życzy; Pátrząc, á on nogámi piasek rwie, y ryczy. Dopiero rzecze Mátká, zrozumiáwszy
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 121
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
komuś.
NIeradzę byś Mnichem był/ coć potym człowiecze/ Dawnoś ty Mnichem/ jako woda z ciebie ciecze. Jan Imię.
PAtrzaj jak wiele imion masz z jednego Jana/ Janusza/ i Hanusa/ Iwana/ Isztwąna. Jąnka/ Jaska/ Jasinka/ Jacha/ i Jasiątko/ Jeden ród/ wołek/ ciołek/ Krowka i Cielątko. Staremu Golcowi.
MŁodyś/ leć zstarą twarzą/ aleć przecię znaczy/ Lata twe/ ta gorczyczka/ żeś po stary klaczy. Wielkiemu wielkiej Dzielności Marszałkowi i Hetmanowi.
HEtmąneś mężny w polu/ i Marszałek wradzie/ Merkuryć Caduceum/ Mars Regiment kładzie W
komuś.
NIerádzę byś Mnichem był/ coć potym człowiecze/ Dawnoś ty Mnichem/ iáko wodá z ćiebie ćiecze. Iąn Imię.
PAtrzay iák wiele imion masz z iednego Iąná/ Iánuszá/ y Hánusá/ Iwaná/ Isztwąná. Iąnká/ Iáská/ Iáśinká/ Iáchá/ y Iáśiątko/ Ieden rod/ wołek/ ćiołek/ Krowká y Cielątko. Stáremu Golcowi.
MŁodyś/ leć zstárą twarzą/ áleć przećię znáczy/ Látá twe/ tá gorczyczká/ żeś po stáry kláczy. Wielkiemu wielkiey Dźielnośći Márszałkoẃi y Hetmánowi.
HEtmąneś mężny w polu/ y Márszałek wrádźie/ Merkuryć Caduceum/ Mars Regiment kłádźie W
Skrót tekstu: KochProżnEp
Strona: 67
Tytuł:
Epigramata polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
w tym Karmniku? Co wżdy z niego na potym chcesz mieć/ co dla BOga. Dopiroszci zaledwie po różnych przymowkach I krewnych i Przyjaciół/ pośle go do Szkoły Przykazawszy surowie i Pedagogowi I tym którzy są przy nim/ aby długo sypiał/ Aby rózga na ciałku jego niepostała. Roście Jaś jak cielątko/ będzie Wołek z niego. Piszą wszyscy że się Jaś uczy arcy dobrze/ Skacze z Szkoły do Szkoły/ bo ci co bo uczcą/ Chcą się Rodzicom cale w tym akomodować. Już przebiegł Retorykę i Dialektykę Już i wszytkie nauki. Szumny Retor z niego Trzech słów nieumie słusznie wyrzec i napisać. Toż z nim do
w tym Kármniku? Co wżdy z niego ná potym chcesz mieć/ co dla BOgá. Dopiroszći záledwie po rożnych przymowkách Y krewnych y Przyiaćioł/ pośle go do Szkoły Przykazawszy surowie y Pedagogowi Y tym ktorzy są przy nim/ áby długo sypiał/ Aby rozga ná ćiáłku iego niepostáłá. Rośćie Iaś ják ćielątko/ będźie Wołek z niego. Piszą wszyscy że się Iáś vczy árcy dobrze/ Skacze z Szkoły do Szkoły/ bo ći co bo vczcą/ Chcą się Rodźicom cale w tym ákomodowáć. Iuż przebiegł Rethorykę y Dialektykę Iuż y wszytkie náuki. Szumny Rethor z niego Trzech słow nievmie słusznie wyrzec y nápisáć. Toż z nim do
Skrót tekstu: OpalKSat1650
Strona: 2
Tytuł:
Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze
Autor:
Krzysztof Opaliński
Miejsce wydania:
Amsterdam
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
pszenica była przed tym; owsa składów 210. Inwentarz gruntowy pozostały
W Lipem: krowa czerwona, pod brzuchem biała, 3 nogi białe, róg lewy zbity - jedna, krowa czerwona bez odmiany jedna, jałowica z czerwoną płowa cielna jedna. Stadnik z czarna siwy jeden, stadnik przez się czarny jeden w roku trzecim, wołek czerwony pod brzuchem biały eiusdem anni, wołek czerwony z czarnym pyskiem i ogonem eiusdem, wołek czerwony przez się eiusdem, wołek czerwono-srokaty białe nogi, eiusdem, wołek czerwono-srokaty eiusdem. Jałowica czerwona srokata eiusdem, jałowica czerwona przez się eiusdem, jałowica z płowa czerwona eiusdem, jałowica czerwono-srokata eiusdem,
pszenica była przed tym; owsa składów 210. Inwentarz gruntowy pozostały
W Lipem: krowa czerwona, pod brzuchem biała, 3 nogi białe, róg lewy zbity - jedna, krowa czerwona bez odmiany jedna, jałowica z czerwoną płowa cielna jedna. Stadnik z czarna siwy jeden, stadnik przez się czarny jeden w roku trzecim, wołek czerwony pod brzuchem biały eiusdem anni, wołek czerwony z czarnym pyskiem i ogonem eiusdem, wołek czerwony przez się eiusdem, wołek czerwono-srokaty białe nogi, eiusdem, wołek czerwono-srokaty eiusdem. Jałowica czerwona srokata eiusdem, jałowica czerwona przez się eiusdem, jałowica z płowa czerwona eiusdem, jałowica czerwono-srokata eiusdem,
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 251
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
. Inwentarz gruntowy pozostały
W Lipem: krowa czerwona, pod brzuchem biała, 3 nogi białe, róg lewy zbity - jedna, krowa czerwona bez odmiany jedna, jałowica z czerwoną płowa cielna jedna. Stadnik z czarna siwy jeden, stadnik przez się czarny jeden w roku trzecim, wołek czerwony pod brzuchem biały eiusdem anni, wołek czerwony z czarnym pyskiem i ogonem eiusdem, wołek czerwony przez się eiusdem, wołek czerwono-srokaty białe nogi, eiusdem, wołek czerwono-srokaty eiusdem. Jałowica czerwona srokata eiusdem, jałowica czerwona przez się eiusdem, jałowica z płowa czerwona eiusdem, jałowica czerwono-srokata eiusdem, jałowica siwa przez się eiusdem. Wszystkiego bydła
. Inwentarz gruntowy pozostały
W Lipem: krowa czerwona, pod brzuchem biała, 3 nogi białe, róg lewy zbity - jedna, krowa czerwona bez odmiany jedna, jałowica z czerwoną płowa cielna jedna. Stadnik z czarna siwy jeden, stadnik przez się czarny jeden w roku trzecim, wołek czerwony pod brzuchem biały eiusdem anni, wołek czerwony z czarnym pyskiem i ogonem eiusdem, wołek czerwony przez się eiusdem, wołek czerwono-srokaty białe nogi, eiusdem, wołek czerwono-srokaty eiusdem. Jałowica czerwona srokata eiusdem, jałowica czerwona przez się eiusdem, jałowica z płowa czerwona eiusdem, jałowica czerwono-srokata eiusdem, jałowica siwa przez się eiusdem. Wszystkiego bydła
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 251
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
