pokojem zawieram. Łączmysz te dwa wykłady, psalm samemu Dawidowi kiedy ziemia jego powrócona mu, Quando terra ei restituta: z-wykładem drugim, pace compositâ, pokoj ustanowiwszy. W-ten czas się ziemie wracają, kiedy się pokoj zagości: terra restituta, pace compositâ. Kędyś jest Chocimiu? z-Wołochami zadanyś! czemuś nie jest terra restituta, kraj powrócony? bo pokoju nie masz! Inflanty odstąpione przyjdziecież do Polski? zapomniane Śląsko z-Polaczejesz że kiedy? Ukraino zawojowana będzież że terra restituta, kraj powrócony? będziesz snać! ale kiedy? pace compositâ kiedy sobie z-boju odpoczniemy, domowy i z-wielą
pokoiem záwieram. Łączmysz te dwá wykłády, psalm sámęmu Dawidowi kiedy źiemiá iego powrocona mu, Quando terra ei restituta: z-wykłádem drugim, pace compositâ, pokoy vstánowiwszy. W-ten czás się źiemie wrácáią, kiedy się pokoy zágośći: terra restituta, pace compositâ. Kędyś iest Choćimiu? z-Wołochámi zádányś! czemuś nie iest terra restituta, kray powrocony? bo pokoiu nie mász! Inflánty odstąpione przyidźiecież do Polski? zápomniáne Sląsko z-Poláczeiesz że kiedy? Vkráino záwoiowána będzież że terra restituta, kray powrocony? będźiesz snać! ále kiedy? pace compositâ kiedy sobie z-boiu odpocznięmy, domowy i z-wielą
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 2
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
i spisek uczyniwszy Poddani, przy manudukcyj Izacjusza Anioła, złapali go, ucięciem ręki i Oka wyłupieniem, i na Wielbląda twarzą do ogona wsadzeniem, tak prowadząc go po ulicach, i przez Pospólstwo, klukami ciała szarpaniem, śmiertelnie ukarali okrutnika.
61. ISACIUS Anioł od Carogrodz kich Obywatelów na Tronie osadzony, z Sycylijczykami, Wołochami, Multanami wojownik, nie co szczę śliwy, dla bojaźni Poddanych, stał się Tyranem, za co od Brata oślepiony, do smrodliwego wtrącony wię zienia.
62. ALEXIUS, Anioł, rozkoszy nie granic pilnujący, od Scytów i Wołochów zaczepiany.
63. ALEXIUS Młodszy, bojaźli-
wy i leniwy, dlatego przeciwko Francuzom i
y spisek uczyniwszy Poddani, przy manudukcyi Izacyusza Anioła, złapali go, ucięciem ręki y Oka wyłupieniem, y na Wielbląda twarzą do ogona wsadzeniem, tak prowadząc go po ulicach, y przez Pospolstwo, klukami ciała szarpaniem, smiertelnie ukarali okrutnika.
61. ISACIUS Anioł od Carogrodz kich Obywatelow na Tronie osadzony, z Sycyliyczykami, Wołochami, Multanami woiownik, nie co szczę śliwy, dla boiazni Poddanych, stał się Tyranem, za co od Brata oślepiony, do smrodliwego wtrącony wię zienia.
62. ALEXIUS, Anioł, roskoszy nie granic pilnuiący, od Scytow y Wołochow zaczepiany.
63. ALEXIUS Młodszy, boiazli-
wy y leniwy, dlatego przeciwko Francuzom y
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 480
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Legację do Sikstusa IV, uznając go Głową Kościoła. Roku 1499 za Sołtana Metropolity Kijowskiego, Aleksander Książę Kijowskie, Brat Kazimierza, na ustawne naleganie Heleny Zony Schizmatyczki, Cerkwi wystawienie w Wileńskim Zamku niepozwalał, tym Ojca jej Iwana Wasilewicza Cara Moskiewskiego obraził, i do wojny przywiódł z sobą, iż z Tatarami Perekopskiemi i Wołochami za Stefana Hospodara na niego się skonfederował, Wojska jego 4000 zniósł, wielu pozabijał. Strykowski l. 12. c. 7. ale nie złamał Prawa Aleksandra na przeciw Schizmatykom wydanego. Sam BÓG się ujął za niego, bo Roku 1500 Krzyżacy Inflantcy Moskwy znieśli 100 tysięcy, a jeden tylko Krzyżak zginął. Bredebachius.
Legacyę do Sixtusa IV, uznaiąc go Głową Kościoła. Roku 1499 za Sołtana Metropolity Kiiowskiego, Alexander Xiąże Kiiowskie, Brat Kazimierza, na ustawne naleganie Heleny Zony Schizmatyczki, Cerkwi wystawienie w Wileńskim Zamku niepozwalał, tym Oyca iey Iwana Wasilewicza Cara Moskiewskiego obraził, y do woyny przywiodł z sobą, iż z Tatarami Perekopskiemi y Wołochami ża Stefana Hospodara na niego się skonfederował, Woyska iego 4000 zniosł, wielu pozabiiał. Strykowski l. 12. c. 7. ale nie złamał Prawa Alexandra na przeciw Schizmatykom wydanego. Sam BOG się uiął za niego, bo Roku 1500 Krzyżacy Inflantcy Moskwy znieśli 100 tysięcy, á ieden tylko Krzyżak zginął. Bredebachius.
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 11
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Tatarów umiał przesladować zaprawiwszy się na nich tak dobrze,
Zastawszy Tatarowie owę w ziemi swojej depopulacyją Trupy Zon i Dzieci swoich bydła stada pozabierano Płakali na swoje nieszczęście.
Zgoła wszędzie Pan Bóg na ten czas Błogosławił Chrześcijaństwu i w Niemczech i w Wenecyjej i w Polsce. Bo i Dionidecki ponim siła dokaziwał w Wołoszech Turków z Wołochami bił z Nosił i Hospodara Dukę pojmał i przyprowadził do więzienia. w Turczech in contrarium wielkie nastąpiły trwogi szemrania i bunty przeciwko starczyznie o Nieższczęśliwą wojny Prosekucyją i o zgubienie tak wiela Ludzi co Cesarz składając na Wezera kazał go in Publico foro Udusić chcąc z siebie zwalic insultum Populi alec tego postaremu i sam potym nie
Tatarow umiał przesladować zaprawiwszy się na nich tak dobrze,
Zastawszy Tatarowie owę w ziemi swoiey depopulacyią Trupy Zon y Dzieci swoich bydła stada pozabierano Płakali na swoie nieszczęscie.
Zgoła wszędzie Pan Bog na ten czas Błogosławił Chrzescianstwu y w Niemczech y w Wenecyiey y w Polszcze. Bo y Dyonidecki ponim siła dokaziwał w Wołoszech Turkow z Wołochami bił z Nosił y Hospodara Dukę poimał y przyprowadził do więzienia. w Turczech in contrarium wielkie nastąpiły trwogi szemrania y bunty przeciwko starczyznie o Nieszszczęsliwą woyny Prosekucyią y o zgubienie tak wiela Ludzi co Cesarz składaiąc na Wezera kazał go in Publico foro Udusić chcąc z siebie zwalic insultum Populi alec tego postaremu y sąm potym nie
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 277
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
się pożądany pokój do swej kluby Stratą Wołoch, a mirem powetujem zguby; Choćby sarkał, choćby to nie zdało się komu, Podleźć, gdzie nie przeskoczym; w ostatku, do domu Z uszyma, kiedy zły targ; lecz gdy grzebień jeży, Daj ty kurowi grzędę, on jeszcze chce wieży! I Osman, Wołochami odąwszy się bardziej, Polski chce i poselstwem i przymierzem wzgardzi. O ponowę przyjaźni, o te winszowania Nowego, z którym Ozga jechał, panowania, Tudzież o potwierdzenie pakt Solimanowych, Ni-ocz nie dba, w pochlebców uwierzywszy owych; Nawet Otwinowskiemu nie dał i na oczy I tylko go zły tyran do wieże nie wtłoczy,
się pożądany pokój do swej kluby Stratą Wołoch, a mirem powetujem zguby; Choćby sarkał, choćby to nie zdało się komu, Podleźć, gdzie nie przeskoczym; w ostatku, do domu Z uszyma, kiedy zły targ; lecz gdy grzebień jeży, Daj ty kurowi grzędę, on jeszcze chce wieży! I Osman, Wołochami odąwszy się bardziej, Polski chce i poselstwem i przymierzem wzgardzi. O ponowę przyjaźni, o te winszowania Nowego, z którym Ozga jechał, panowania, Tudzież o potwierdzenie pakt Solimanowych, Ni-ocz nie dba, w pochlebców uwierzywszy owych; Nawet Otwinowskiemu nie dał i na oczy I tylko go zły tyran do wieże nie wtłoczy,
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 25
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
, Widząc świń pełne chlewy, widząc karmne woły, Czosnku gwałt, a kiedy stąd wielkość swoję waży, Królestwa się Polskiego błaznowi zabaży. Mierział go pokój, bowiem, nie patrzając końca, Porwał się, jako mówią, z motyką do słońca. Aż skoro żywot złotem Polakom okupi, Przyzna, że lepsza wojna z Wołochami, głupi. Dobrzeż tobie, Węgrzynku, było wino sadzić Niżeli się z dawnymi sąsiadami wadzić. 69. GENERAŁOWI ŻEBROWSKIEMU
Wojnę służący, zawsze umierać był gotów; Dziś, idąc do królewskich przez majdan namiotów,
Z tureckich beloardów wymierzony w poły Umarł i ciała swego żałosne popioły Tu generał Żebrowski złożył pod Żurawnem, Że
, Widząc świń pełne chlewy, widząc karmne woły, Czosnku gwałt, a kiedy stąd wielkość swoję waży, Królestwa się Polskiego błaznowi zabaży. Mierział go pokój, bowiem, nie patrzając końca, Porwał się, jako mówią, z motyką do słońca. Aż skoro żywot złotem Polakom okupi, Przyzna, że lepsza wojna z Wołochami, głupi. Dobrzeż tobie, Węgrzynku, było wino sadzić Niżeli się z dawnymi sąsiadami wadzić. 69. GENERAŁOWI ŻEBROWSKIEMU
Wojnę służący, zawsze umierać był gotów; Dziś, idąc do królewskich przez majdan namiotów,
Z tureckich beloardów wymierzony w poły Umarł i ciała swego żałosne popioły Tu generał Żebrowski złożył pod Żurawnem, Że
Skrót tekstu: PotNagKuk_I
Strona: 457
Tytuł:
Nagrobki
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
treny, lamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1699
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
