na zawiaskach żelaznych, z zamkami dwiema żelaznemi, No 2. — Trumadam zielono malowany, suknem zielonym wybity.
Portrety: Jerzy Mniszech wojewoda sandomierski35, w blejtramach, sub No 129.
Mniszech wojewoda wołyński36, w blejtramach, sub No 368.
Mniszchowa w ojewodzina wołyńska 37, w blejtramach, sub No 211.
Obrazy: Wojna Aleksandra Wielkiego, sub No 338, w blejtramach.
Ittem wojna tegoż Aleksandra, także w blejtramach, sub No 339.
Ittem wojna tegoż Aleksandra, w takichże blejtramach, sub No 340.
Zamek laszecki cum cyrkumferentijs, w ramach czarnych,
na zawiaskach żelaznych, z zamkami dwiema żelaznemi, No 2. — Trumadam zielono malowany, suknem zielonym wybity.
Portrety: Jerzy Mniszech wojewoda sendomirski35, w blejtramach, sub No 129.
Mniszech wojewoda wołyński36, w blejtramach, sub No 368.
Mniszchowa w ojewodzina wołyńska 37, w blejtramach, sub No 211.
Obrazy: Wojna Aleksandra Wielkiego, sub No 338, w blejtramach.
Ittem wojna tegoż Aleksandra, także w blejtramach, sub No 339.
Ittem wojna tegoż Aleksandra, w takichże blejtramach, sub No 340.
Zamek laszecki cum circumferentiis, w ramach czarnych,
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 46
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
, subkolektor dziada mego, okradłszy go, z pieniędzmi skarbowymi uciekł, tak dalece, że dziad mój cale bez pieniędzy został. Potem Pan Bóg dopuścił na dziada mego przypadek ognia w Wyhoniczach, tam gdzie zawsze mieszkał, tak dalece, że ze wszystkim zgorzał. Nawet bratowa jego, Barbara z Albanowskich Aleksandrowa Matuszewicowa, podwojewodzina wołyńska, i kil-
koro ludzi w tymże ogniu zgorzało. Aleksander albowiem Matuszewic, podwojewodzy wołyński, miawszy dobrą fortunę na Wołyniu pod Laszkami, a tam w pojedynku kogoś znacznego zabiwszy, z żoną i z dziećmi (uciekł do brata swego a mego dziada, i tam mieszkając pierwej sam umarł, a potem żona jego zgorzała
, subkolektor dziada mego, okradłszy go, z pieniędzmi skarbowymi uciekł, tak dalece, że dziad mój cale bez pieniędzy został. Potem Pan Bóg dopuścił na dziada mego przypadek ognia w Wyhoniczach, tam gdzie zawsze mieszkał, tak dalece, że ze wszystkim zgorzał. Nawet bratowa jego, Barbara z Albanowskich Aleksandrowa Matuszewicowa, podwojewodzina wołyńska, i kil-
koro ludzi w tymże ogniu zgorzało. Aleksander albowiem Matuszewic, podwojewodzy wołyński, miawszy dobrą fortunę na Wołyniu pod Laszkami, a tam w pojedynku kogoś znacznego zabiwszy, z żoną i z dziećmi (uciekł do brata swego a mego dziada, i tam mieszkając pierwej sam umarł, a potem żona jego zgorzała
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 381
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
cześnika mińskiego, ręką podpi-
sany; item ekstrakt relacji generalskiej z ksiąg grodzkich mińskich, w roku tysiąc sześćset dziewięćdziesiąt dziewiątym, decembra piątego dnia wydanej, pogorzenia budynków, ruchomości, dokumentów i ludzi we dworze Borsukach w województwie mińskim leżących, WYMP. Jana Kazimierza dziedzicznych, w którym ogniu WYMPani Barbara Hołubówna Aleksandrowa Matuszewicowa, podwojewodzina wołyńska, bratowa WYMP. cześnika mińskiego, a matka WYMP. Matuszewica, cześnika mozyrskiego, personaliter przed nami, sądem, ad praesens stawającego, zgorzała; item proces WYMPana Jana Kazimierza Matuszewica, cześnika mińskiego, administratora naówczas czopowego szelężnego, na IP. Ignacego Tomkowicza, subkolektora inkasenta tegoż podatku, jako zdrajcę o ujechanie ucieczkę
cześnika mińskiego, ręką podpi-
sany; item ekstrakt relacji generalskiej z ksiąg grodzkich mińskich, w roku tysiąc sześćset dziewięćdziesiąt dziewiątym, decembra piątego dnia wydanej, pogorzenia budynków, ruchomości, dokumentów i ludzi we dworze Borsukach w województwie mińskim leżących, WJMP. Jana Kazimierza dziedzicznych, w którym ogniu WJMPani Barbara Hołubówna Aleksandrowa Matuszewicowa, podwojewodzina wołyńska, bratowa WJMP. cześnika mińskiego, a matka WJMP. Matuszewica, cześnika mozyrskiego, personaliter przed nami, sądem, ad praesens stawającego, zgorzała; item proces WJMPana Jana Kazimierza Matuszewica, cześnika mińskiego, administratora naówczas czopowego szelężnego, na JP. Ignacego Tomkowicza, subkolektora inkasenta tegoż podatku, jako zdrajcę o ujechanie ucieczkę
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 784
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, w którym cudami słynie Najss. Matka, której temi czasy hojnością Michała Patockiego wprzód Pisarza Polnego Koronnego, potym Wojewody Wołyńskiego stanął srebrny Ołtarz misterną robotą i w jaśnieszej lokowany Kaplicy z przeniesieniem Obrazu, ukoronowanego Roku 1724.
WOŁYŃSKIE Województwo Roku 1434 od Władysława III. Ruskim Książętom oderwawszy. inkorporowane do Polskiej Korony, a Szlachta Wołyńska z Koronnym Rycerstwem porównana. Kazimierz IV Jagiełłowicz oderwał był do Litwy, i rządzili nim more Lithvonorum Marszałkowie Wołyńscy, ale przy Unii Księstwa z Koroną R. 1569 znowu do Polski inkorpo- Geografia Generalna i partykularna
rowane, kreowawszy Senatorów Wołyńskich. Herb tego Województwa Krzyż niby Kawalerski biały w czerwonym polu na którego srzodku przydany Orzeł Polski
, w ktorym cudami słynie Nayss. Matka, ktorey temi czasy hoynością Michała Patockiego wprzod Pisarza Polnego Koronnego, potym Woiewody Wołyńskiego stanął srebrny Ołtarz misterną robotą y w iasnieszey lokowany Kaplicy z przeniesieniem Obrazu, ukoronowanego Roku 1724.
WOŁYNSKIE Woiewodztwo Roku 1434 od Władysława III. Ruskim Xiążętom oderwawszy. inkorporowane do Polskiey Korony, a Szlachta Wołyńska z Koronnym Rycerstwem porownana. Kazimierz IV Iagiełłowicz oderwáł był do Litwy, y rządzili nim more Lithvonorum Marszałkowie Wołyńscy, ale przy Unii Xięstwa z Koroną R. 1569 znowu do Polski inkorpo- Geografia Generalna y partykularna
rowane, kreowawszy Senátorow Wołyńskich. Herb tego Woiewodztwa Krzyż niby Kawalerski biały w czerwonym polu na ktorego srzodku przydany Orzeł Polski
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 344
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
którą czas przyszły światu opisze, a ja to piszę co się actu dzieje, i w tedy gdy książka ta jest w Druku.
BRACŁAWSKIE Województwo razem olim z Wołyńską Ziemią chodziło; do Litwy było z Wołyniem przez Kazimierza Jagiełłowicza przyłączone, aż za naleganiem stanów Koronnych, August 1 do Korony przywrócił Znać stąd, iż Ziemia Wołyńska 2 w sobie zawierała Województwa, Wołyńskie i Bracławskie. Tenże August pozwolił językiem Ruskim wszystkie pisać transakcje temuż Bracławskiemu Województwu. Stolica Województwa Bracławskiego BRACŁAW nad Bugiem rzeką, erygowane od Króla Aleksandra przeciw inkursyom Tatarskim Roku 1497 gdzie jest Fara. WINNICA w tym Województwie nad Bugiem, ma Rezydencją XX Jezuitów OO Kapucynów nowej fundacyj
ktorą czas przyszły swiatu opisze, a ia to piszę co się actu dzieie, y w tedy gdy ksiąszká ta iest w Druku.
BRACŁAWSKIE Woiewodztwo razem olim z Wołyńską Ziemią chodziło; do Litwy było z Wołyniem przez Kazimierzá Iagiełłowicza przyłączone, aż za naleganiem stanow Koronnych, August 1 do Korony przywrocił Znać ztąd, iż Ziemia Wołyńska 2 w sobie zawierała Woiewodztwa, Wołyńskie y Bracławskie. Tenże August pozwolił ięzykiem Ruskim wszystkie pisać transakcye temuż Bracławskiemu Woiewodztwu. Stolica Woiewodztwa Bracławskiego BRACŁAW nad Bugiem rzeką, erigowane od Krola Alexandra przeciw inkursyom Tatarskim Roku 1497 gdzie iest Fara. WINNICA w tym Woiewodztwie nád Bugiem, ma Rezydencyą XX Iezuitow OO Kapucynow nowey fundacyi
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 355
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
konferowac Jego Królewska Mść. raczył/ Książęciu I. M. Michałowi Czartoryiskiemu Wojewodzie Bracławskiemu. Województwo Bracławskie I. M. P. Andrzejowi Potockiemu Oboźnemu Koronnemu: Oboźnostwo Koronne I. M. P. Janowi Stanisławowi Jabłonowskiemu/ Straźnikowi Koronnemu; a Straźnikostwo Koronne I. M. P. Jakubowi Potockiemu Kasztelanicowi Krakowskiemu.
Kasztelania Wołyńska po wstępie Wielmożnego Stanisława Kazimierza Bieniewskiego na Województwo Czerniechowskie/ dana jest I. M. P. Janowi Franciszkowi Lubowickiemu Kasztelanowi Chełmskiemu: a Kasztelania Chełmska I. M. P. Piaseczyńskiemu Chorążemu Nowogrodzkiemu.
I. M. P. Andrzej Przyjemski/ Kasztelanią Lęczycką puściwszy/ wziął Chełmińską. A Lęczycka konferowana jest I. M
konferowac Iego Krolewska Mść. racżył/ Xiążęćiu I. M. Michałowi Czartoryiskiemu Woiewodźie Bracławskiemu. Woiewodztwo Brácławskie I. M. P. Andrzeiowi Potockiemu Oboźnemu Koronnemu: Oboźnostwo Koronne I. M. P. Ianowi Stanisłáwowi Iabłonowskiemu/ Straźnikowi Koronnemu; á Stráźnikostwo Koronne I. M. P. Iákubowi Potockiemu Kasztelanicowi Krákowskiemu.
Kasztelánia Wołynska po wstępie Wielmożnego Stánisłáwá Káźimierza Bieniewskiego na Woiewodztwo Cżerniechowskie/ dána iest I. M. P. Ianowi Franćiszkowi Lubowickiemu Kásztelánowi Chełmskiemu: á Kásztelania Chełmská I. M. P. Piasecżynskiemu Chorążemu Nowogrodzkiemu.
I. M. P. Andrzey Przyiemski/ Kasztelanią Lęcżycką ṕuśćiwszy/ wźiął Chełminską. A Lęcżycka konferowána iest I. M
Skrót tekstu: MerkPol
Strona: 400
Tytuł:
Merkuriusz polski ordynaryjny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
Jordanowa, Drohobyczy; co jest, albo z wapnistej wody z gór spadającej Minerałowych, w których wiele Merkuriuszu ściągającego naturalnie ku gardłu wilgoć i te wola formującego.
W Tatrach górach znajdują się ZŁOTE, SREBRNE żyły, Diamenty i Rubiny według Starowolskiego: w Gruntach Elbląskich znajdują się Diamenty, Perły, Agatowy kamień: Horyń rzeka Wołyńska miewa czasem Perły w sobie: Odolanów w Województwie Kaliskim ma Hałun, Województwo Podolskie salitrę, którą tam warzą z wody, w której wprzód moczą w kadziach, ziemie z starych obor braną, albo z gór na to sposobnych jakom sam widział. Świętniki w Krakowskim wsławione SLUSARZAMI; Pancerze, karaceny i okowy do szabel robiącemi
Iordanowá, Drohobyczy; co iest, albo z wápnistey wody z gor spadáiącey Mineráłowych, w ktorych wiele Merkuryuszu ściągaiącego náturalnie ku gardłu wilgoć y te wola formuiącego.
W Tatrách gorach znayduią się ZŁOTE, SREBRNE żyły, Dyamenty y Rubiny według Starowolskiego: w Gruntach Elbląskich znáyduią się Dyamenty, Perły, Agatowy kamień: Horyń rzeka Wołyńska miewá czasem Perły w sobie: Odolanow w Woiewodztwie Kaliskim ma Hałun, Woiewodztwo Podolskie salitrę, ktorą tam wárzą z wody, w ktorey wprzod moczą w kadźiach, ziemie z starych obor bráną, albo z gor ná to sposobnych iakom sam widźiał. Swiętniki w Krákowskim wsławione SLUSARZAMI; Pancerze, karáceny y okowy do szabel robiącemi
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 333
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
za drzwi kazano. Bardzo się król im. ucieszył tego poganina rezolucyją. Po obiedzie zwyczajnymi z ks. Wotą zabawiał się dyskursami. W wieczór kazał przy sobie gąskę grać królewnie im., królewiczom ichm., imp. wojewodzinej bełskiej i imp. wojewodziance wołyńskiej młodszej, imp. kamienieckiej; bo starsza imp. wojewodzianka wołyńska na oko choruje już od kilku dni.
Imp. krakowski pisał do króla im. oznajmując, że imp. chorąży pisał do niego, jakoby imp. podskarbi W.Ks.L. miał mu dać tę przestrogę, aby się o laskę poselską nie starał, upewniając go tym, że na jego konkurencyjej sejm się
za drzwi kazano. Bardzo się król jm. ucieszył tego poganina rezolucyją. Po obiedzie zwyczajnymi z ks. Votą zabawiał się dyskursami. W wieczór kazał przy sobie gąskę grać królewnie jm., królewicom ichm., jmp. wojewodzinej bełskiej i jmp. wojewodziance wołyńskiej młodszej, jmp. kamienieckiej; bo starsza jmp. wojewodzianka wołyńska na oko choruje już od kilku dni.
Jmp. krakowski pisał do króla jm. oznajmując, że jmp. chorąży pisał do niego, jakoby jmp. podskarbi W.Ks.L. miał mu dać tę przestrogę, aby się o laskę poselską nie starał, upewniając go tym, że na jego konkurencyjej sejm się
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 76
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
posłem i ks. Wotą, przy którym gracze szachy grali.
Res dziś curiosa była: królewic im. Jakub zmyślił, że listy z Warszawy umyślnie do niego przyszły, w których czytał, jakoby imp. koniuszy W.Ks.L. miał się już ożenić w Śląsku, o czym dowiedziawszy się imp. wojewodzianka wołyńska pierścień pomienionego imci. z palca swego porzuciła, będąc bardzo z tego kontenta; podczas których immediate plotek w wieczór imp. łowczy kor. ze Lwowa na pożegnanie jadąc do Horodenki do jejmci przyjachał; jaka tam była obudwu stron konsolacja, Deus ipse scit, tych zaś, co zmyślili, wielka rekreacja; nazajutrz raniusieńko,
posłem i ks. Votą, przy którym gracze szachy grali.
Res dziś curiosa była: królewic jm. Jakub zmyślił, że listy z Warszawy umyślnie do niego przyszły, w których czytał, jakoby jmp. koniuszy W.Ks.L. miał się już ożenić w Śląsku, o czym dowiedziawszy się jmp. wojewodzianka wołyńska pierścień pomienionego jmci. z palca swego porzuciła, będąc bardzo z tego kontenta; podczas których immediate plotek w wieczór jmp. łowczy kor. ze Lwowa na pożegnanie jadąc do Horodenki do jejmci przyjachał; jaka tam była obudwu stron konsolacyja, Deus ipse scit, tych zaś, co zmyślili, wielka rekreacyja; nazajutrz raniusieńko,
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 89
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
Satanowa czambuł mil 6 od Kamieńca; dokąd, nie umieli informować te wiadomości i jak wiele tej ordy być mogło. Rozkazał zaraz król im., aby do wszystkich włości jego posłano, żeby ludzie byli ubezpieczeni.
Im. ks. Kałuski ukontentowany za kazania ztym tal. bitych odjachał do Lwowa. Imp. wojewodzina wołyńska po wczorajszym bankiecie dziada swego odjachała. Królowa im. rozkazała, aby koło pokojów wszelka była opatrzność w ochędostwie, osobliwie cokolwiek należy do naprawy i ozdoby onych. Królewiczowie ichm. z swoich wyprowadzili się, te kazano szpalerami obić dla królewny im. i wszelką w nich kazano uczynić aparencę. Po barwy pisano dla paziów,
Satanowa czambuł mil 6 od Kamieńca; dokąd, nie umieli informować te wiadomości i jak wiele tej ordy być mogło. Rozkazał zaraz król jm., aby do wszystkich włości jego posłano, żeby ludzie byli ubezpieczeni.
Jm. ks. Kałuski ukontentowany za kazania stym tal. bitych odjachał do Lwowa. Jmp. wojewodzina wołyńska po wczorajszym bankiecie dziada swego odjachała. Królowa jm. rozkazała, aby koło pokojów wszelka była opatrzność w ochędostwie, osobliwie cokolwiek należy do naprawy i ozdoby onych. Królewicowie ichm. z swoich wyprowadzili się, te kazano szpalerami obić dla królewnej jm. i wszelką w nich kazano uczynić apparencę. Po barwy pisano dla paziów,
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 110
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
