-15
suma oboja, i za Kscia Jego M. Koreckiego, i teraz, fl. 36032-15
przenosi nad postanowienie w intercisie fl. 6032-15 C Inwentarz ruchomy rzeczy Kscia Jego Mości Samuela Koreckiego ł4, które są w skarbcu spisany przez Jaśnie Oświeconego Kscia Jego Mości Mikołaja na Klewaniu Czartoryskiego kasztel ana wołyńskiego 15, i oddanych anno 1640 d.2.
Naprzód miednica z nalewką, złocista.
Roztruchanów złocistych trzy.
Konwie złociste z nakrewkami dwie.
Konwie mniejsze, złociste, z nakrewkami dwie.
Kufłów trybowanych, złocistych dwa. Srebro ze Gdańska przywiezione
Półmisków białych tuzinów dwa. Talerzów białych tuzinów dwa, bez jednego. Srebro
-15
summa oboja, i za Kscia Jego M. Koreckiego, i teraz, fl. 36032-15
przenosi nad postanowienie w intercisie fl. 6032-15 C Inwentarz ruchomy rzeczy Kscia Jego Mości Samuela Koreckiego ł4, które są w skarbcu spisany przez Jaśnie Oświeconego Kscia Jego Mości Mikołaja na Klewaniu Czartoryskiego kasztel ana wołyńskiego 15, i oddanych anno 1640 d.2.
Naprzód miednica z nalewką, złocista.
Rostruchanów złocistych trzy.
Konwie złociste z nakrewkami dwie.
Konwie mniejsze, złociste, z nakrewkami dwie.
Kufłów trybowanych, złocistych dwa. Srebro ze Gdańska przywiezione
Półmisków białych tuzinów dwa. Talerzów białych tuzinów dwa, bez jednego. Srebro
Skrót tekstu: InwKorGęb
Strona: 112
Tytuł:
Inwentarz mienia ruchomego książąt Koreckich z lat 1637-1640
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1637 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
ratione mając ipp. republikanci, ugody nie chcieli, żadnych zgoła nie dając racji nad to, że nie chcemy. Tandem rozjechali się. Protestowali się, że hetman nie chciał buławy, podskarbi kluczów, marszałek laski ustąpić. Posłali do króla posłów: ip. Ogińskiego podskarbiego nadwornego wiel. księstwa lit. i p. Wołyńskiego cum speciosis rationibus, waląc winę na Sapiehów że ugoda nie doszła. Wojsko na trzy części Litwy rozpuszczono: na Zmujdź, na Ruś i koło Grodna.
Hostilitas w tym roku wielka była: pod Dąbrowną naprzód chłopów sapieżyńskich wycięto półtrzecia tysiąca, dobytek pobrano, zboże pożęto, Karszę sługę ip. stolnika wiel. księstwa lit
ratione mając jpp. republikanci, ugody nie chcieli, żadnych zgoła nie dając racyi nad to, że nie chcemy. Tandem rozjechali się. Protestowali się, że hetman nie chciał buławy, podskarbi kluczów, marszałek laski ustąpić. Posłali do króla posłów: jp. Ogińskiego podskarbiego nadwornego wiel. księstwa lit. i p. Wołyńskiego cum speciosis rationibus, waląc winę na Sapiehów że ugoda nie doszła. Wojsko na trzy części Litwy rozpuszczono: na Zmujdź, na Ruś i koło Grodna.
Hostilitas w tym roku wielka była: pod Dąbrowną naprzód chłopów sapieżyńskich wycięto półtrzecia tysiąca, dobytek pobrano, zboże pożęto, Karszę sługę jp. stolnika wiel. księstwa lit
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 210
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
nadziei.
Tandem gdy w to weszli i combinatores et cooperatores pacis znowu reasumowany traktat, za zbliżeniem się pana z Warszawy do Janowca, i wysłała Resp. confoederata ad latus principis ad tractandum pp. komisarzów selectiores et in pauciori numero przysięgłych et ideo plenipotentiarios. Z Mało-Polski ip. starostę bełzkiego i ip. chorążego wołyńskiego. Z Wielko-Polski ip. starostę kopanickiego i ip. kasztelanica szremskiego. Z wielkiego księstwa litewskiego mnie Krzysztofa Zawiszę starostę mińskiego i ip. Scypiona starostę lidzkiego. Ex senatu przydawszy ip. Humieckiego wojewodę podolskiego, którzy do Kazimierza nad Wisłę zjechawszy, nie zastali już króla w Janowie z wielkim swoim żalem, alias co
nadziei.
Tandem gdy w to weszli i combinatores et cooperatores pacis znowu reassumowany traktat, za zbliżeniem się pana z Warszawy do Janowca, i wysłała Resp. confoederata ad latus principis ad tractandum pp. kommissarzow selectiores et in pauciori numero przysięgłych et ideo plenipotentiarios. Z Mało-Polski jp. starostę bełzkiego i jp. chorążego wołyńskiego. Z Wielko-Polski jp. starostę kopanickiego i jp. kasztelanica szremskiego. Z wielkiego księstwa litewskiego mnie Krzysztofa Zawiszę starostę mińskiego i jp. Scypiona starostę lidzkiego. Ex senatu przydawszy jp. Humieckiego wojewodę podolskiego, którzy do Kazimierza nad Wisłę zjechawszy, nie zastali już króla w Janowie z wielkim swoim żalem, alias co
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 312
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
Warmii, do Reszla, potem stanął o milę za Reszlem w pałacu biskupskim w Biszdorfie. Wielu nas jeździło do Sw. Lipki, gdzie obraz Najświętszej Panny wielkimi cudami i łaskami słynie.
W Warmii kilka niedziel odpocząwszy, wybraliśmy pieniężne kontrybucje, a skorośmy stamtąd ruszyli się, napadła na Warmią dywizja Potockiego, wojewody wołyńskiego, która Warmią wielkimi kontrybucjami i prawie rabunkiem uciemiężyła. Z Warmii marszałek konfederacki Ogiński poszedł do Królewca, do króla Stanisława, gdzie już król Stanisław, z Johansburga na rezydencją przeniósłszy się, ze wszelkimi ukoronowanej głowie przy-zwoitymi honorami przez zimę przemieszkał.
Wojsko nasze, z Warmii wyszedłszy, ruszyło się znowu nad granicę pruską do ziemi
Warmii, do Reszla, potem stanął o milę za Reszlem w pałacu biskupskim w Biszdorfie. Wielu nas jeździło do Sw. Lipki, gdzie obraz Najświętszej Panny wielkimi cudami i łaskami słynie.
W Warmii kilka niedziel odpocząwszy, wybraliśmy pieniężne kontrybucje, a skorośmy stamtąd ruszyli się, napadła na Warmią dywizja Potockiego, wojewody wołyńskiego, która Warmią wielkimi kontrybucjami i prawie rabunkiem uciemiężyła. Z Warmii marszałek konfederacki Ogiński poszedł do Królewca, do króla Stanisława, gdzie już król Stanisław, z Johansburga na rezydencją przeniósłszy się, ze wszelkimi ukoronowanej głowie przy-zwoitymi honorami przez zimę przemieszkał.
Wojsko nasze, z Warmii wyszedłszy, ruszyło się znowu nad granicę pruską do ziemi
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 101
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
do Królewca i nam oficerom dana była wolność, czy do Królewca, czy dokąd się podoba, obrócenia się.
Taka była sytuacja wojska naszego litewskiego stanisławowskiego. Massalski, potem zdawszy komendę Paszkowskiemu, strażnikowi polnemu, także pojechał do Królewca, a Paszkowski, strażnik polny, złączywszy się z resztą także dywizji Potockiego, wór jewody wołyńskiego, i Tarła, wojewody lubelskiego, dowiedziawszy się o Moskwy 700 będących pod Karolowym Krzeszłem, umyślili ich atakować. Jakoż atakowali i 50 Moskwy zabiwszy, poszli do Ostrołęki do Kurpików i tam się ulokowali, czyniąc przeciwko Moskwie wycieczki.
Tymczasem książę Wiśniowiecki, regimentarz lit., podesłał pod wojsko stanisławowskie pułkownika swego husarskiego Do
do Królewca i nam oficerom dana była wolność, czy do Królewca, czy dokąd się podoba, obrócenia się.
Taka była sytuacja wojska naszego litewskiego stanisławowskiego. Massalski, potem zdawszy komendę Paszkowskiemu, strażnikowi polnemu, także pojechał do Królewca, a Paszkowski, strażnik polny, złączywszy się z resztą także dywizji Potockiego, wór jewody wołyńskiego, i Tarła, wojewody lubelskiego, dowiedziawszy się o Moskwy 700 będących pod Karolowym Krzeszłem, umyślili ich atakować. Jakoż atakowali i 50 Moskwy zabiwszy, poszli do Ostrołęki do Kurpików i tam się ulokowali, czyniąc przeciwko Moskwie wycieczki.
Tymczasem książę Wiśniowiecki, regimentarz lit., podesłał pod wojsko stanisławowskie pułkownika swego husarskiego Do
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 102
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
em, dokąd i chorąży liwski jechał. Razem tedy do Warszawy pojechaliśmy. I w drodze, i w Warszawie różne widziałem chorążego liwskiego odmienności. Trapiło mię to, a najbardzej pewny gniew księcia kanclerza. Kazał mi zatem chorąży liwski, abym był u Ossolińskiego, naówczas chorążego nadwornego koronnego, a teraźniejszego wojewody wołyńskiego, który mię barzo dobrze przyjął, a potem chorąży liwski większą mi stateczność i afekt swój pokazywać zaczął.
Co do gniewu, turbując się o to, byłem u Karasia, cześnika buskiego, marszałka dworu Poniatowskiego, kasztelana kraków-
skiego, mego poufałego przyjaciela. Powiedziałem mu o wszystkim, radząc się, co mam
em, dokąd i chorąży liwski jechał. Razem tedy do Warszawy pojechaliśmy. I w drodze, i w Warszawie różne widziałem chorążego liwskiego odmienności. Trapiło mię to, a najbardzej pewny gniew księcia kanclerza. Kazał mi zatem chorąży liwski, abym był u Ossolińskiego, naówczas chorążego nadwornego koronnego, a teraźniejszego wojewody wołyńskiego, który mię barzo dobrze przyjął, a potem chorąży liwski większą mi stateczność i afekt swój pokazywać zaczął.
Co do gniewu, turbując się o to, byłem u Karasia, cześnika buskiego, marszałka dworu Poniatowskiego, kasztelana krakow-
skiego, mego poufałego przyjaciela. Powiedziałem mu o wszystkim, radząc się, co mam
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 357
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
ustąpiony chcąc zaprowadzić do Opola cudem naznaczoną mu Jasną Górę Roku 1382. Tu SOKAL Miasto nad Bugiem z Zamkiem. Blisko Miasta na Wyspie rzeką Bugiem i Ratą uczynionej, jest Konwent OO. Bernardynów i Kościół, w którym cudami słynie Najss. Matka, której temi czasy hojnością Michała Patockiego wprzód Pisarza Polnego Koronnego, potym Wojewody Wołyńskiego stanął srebrny Ołtarz misterną robotą i w jaśnieszej lokowany Kaplicy z przeniesieniem Obrazu, ukoronowanego Roku 1724.
WOŁYŃSKIE Województwo Roku 1434 od Władysława III. Ruskim Książętom oderwawszy. inkorporowane do Polskiej Korony, a Szlachta Wołyńska z Koronnym Rycerstwem porównana. Kazimierz IV Jagiełłowicz oderwał był do Litwy, i rządzili nim more Lithvonorum Marszałkowie Wołyńscy, ale
ustąpiony chcąc zaprowadzić do Opola cudem náznaczoną mu Iasną Gorę Roku 1382. Tu SOKAL Miasto nad Bugiem z Zamkiem. Blisko Miasta na Wyspie rzeką Bugiem y Ratą uczynioney, iest Konwent OO. Bernardynow y Kościoł, w ktorym cudami słynie Nayss. Matka, ktorey temi czasy hoynością Michała Patockiego wprzod Pisarza Polnego Koronnego, potym Woiewody Wołyńskiego stanął srebrny Ołtarz misterną robotą y w iasnieszey lokowany Kaplicy z przeniesieniem Obrazu, ukoronowanego Roku 1724.
WOŁYNSKIE Woiewodztwo Roku 1434 od Władysława III. Ruskim Xiążętom oderwawszy. inkorporowane do Polskiey Korony, a Szlachta Wołyńska z Koronnym Rycerstwem porownana. Kazimierz IV Iagiełłowicz oderwáł był do Litwy, y rządzili nim more Lithvonorum Marszałkowie Wołyńscy, ale
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 344
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
, po Rusku Ostrób, albo Ostróg, gdyż Zamek stoi na pagórku, niby na insułce, w którym Zamku zrujnowanym, stoi pusta zrujnowana Cerkiew, dla Schizmy i rebelii przeciw Księżnie Annie Alojzyj Chodkiewiczowy Wojewodzinie Wileńskiej Hetmanowy Wielkiej Litewskiej podniesionej, wyklęta; skąd piękny marmurowy Nadgrobek z pięknym Elogium Łacińskim i Polskim Aldksandra Książęcia Ostrogskiego Wojewody Wołyńskiego przy śmierci Unita z Łacińskim Kościołem, Ojca Anny Chodkiewiczowej, tu niżej wspomnionej do Kościoła Societatis Jezu jest przeniesiony: gdzie wspaniałe bardzo wielkie mają Kolegium i Szkoły, Konwikt na Dzieci Szlachętne. Wtymże Jezuickim Kościele, leżą niedawno pogrzebieni choć dawno zmarły Jan Karol Chodkiewicz Wojewoda Wileński Hetman Wielki Litewski, Geograsia Generalna i partykularna
Wielki
, po Rusku Ostrob, albo Ostrog, gdyż Zamek stoi na pagorku, niby na insułce, w ktorym Zamku zruynowanym, stoi pusta zruynowana Cerkiew, dla Schizmy y rebellii przeciw Xiężnie Annie Aloyzyi Chodkiewiczowy Woiewodzinie Wileńskiey Hetmanowy Wielkiey Litewskiey podniesioney, wyklęta; zkąd piękny marmurowy Nadgrobek z pięknym Elogium Łacińskim y Polskim Aldxandra Xiążęcia Ostrogskiego Woiewody Wołyńskiego przy śmierci Unita z Łacinskim Kościołem, Oyca Anny Chodkiewiczowey, tu niżey wspomnioney do Koscioła Societatis IESU iest przeniesiony: gdzie wspaniałe bardzo wielkie maią Kollegium y Szkoły, Konwikt na Dzieci Szlachętne. Wtymże Iezuickim Kościele, leżą niedawno pogrzebieni choć dawno zmarły Ian Karol Chodkiewicz Woiewoda Wileński Hetman Wielki Litewski, Geograsia Generalna y partykularna
Wielki
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 246
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
poetki.
(Strofa 108). Polityka tu w znaczeniu: zachowanie się.
(Strofa 117). Faluje - falować, z włoskiego fallare, falit bankrut; z tego niemieckie Fehler, felilen (Bruckner).
(Strofa 121). Siostrzenica - Silnicka ze Stratyna - Anna Konstancja Charlęska (córka Adama, miecznika wołyńskiego), primo voto żona Gabriela Silnickiego, stolnika podolskiego, który w r. 1667 otrzymał w nagrodę zasług swoich wojennych „dziedzictwem na wieczność” dobra królewskie Dubrniów i Puków w województwie ruskiem (Niesiecki). O tym Silnickim, stolniku podolskim i pułkowniku J. K. M., znachodzi się wzmianka jako „o
poetki.
(Strofa 108). Polityka tu w znaczeniu: zachowanie się.
(Strofa 117). Faluje - falować, z włoskiego fallare, falit bankrut; z tego niemieckie Fehler, felilen (Bruckner).
(Strofa 121). Siostrzenica - Silnicka ze Stratyna - Anna Konstancja Charlęska (córka Adama, miecznika wołyńskiego), primo voto żona Gabrjela Silnickiego, stolnika podolskiego, który w r. 1667 otrzymał w nagrodę zasług swoich wojennych „dziedzictwem na wieczność” dobra królewskie Dubrniów i Puków w województwie ruskiem (Niesiecki). O tym Silnickim, stolniku podolskim i pułkowniku J. K. M., znachodzi się wzmianka jako „o
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 215
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
stawić, i to efficere, aby Jej Mość bonorum in Regno consistentium; in se post decessum Illris et Magnificae Matris suae devolutorum haereditariorum, tam mobilium quam immobilium Summarumque quarumvis pecuniariarum, resignationem sufficientem iuxta formam et stylum Cancellariae cum Evictionibus, vadijs, ligamentis , uczyniła. A z osobna tamże spisawszy Donacją wedle Prawa i Statutu Wołyńskiego także z warunkami należącemi, i submissią aprobacji we Włodzimierzu, abo w któremkolwiek Grodzie Wołyńskim, tamże u tychże Akt Koronnych zeznać była powinna, a to wszytko cum assistentia et autoritate Mariti sui, in personam Wielmożnego J. M. Pana Jana Zamoyskiego Starosty Kałuskiego Brata swego, tak, żeby już in perpetuum haereditas bono
stawić, y to efficere, aby Jey Mość bonorum in Regno consistentium; in se post decessum Illris et Magnificae Matris suae devolutorum haereditariorum, tam mobilium quam immobilium Summarumque quarumvis pecuniariarum, resignationem sufficientem iuxta formam et stylum Cancellariae cum Evictionibus, vadijs, ligamentis , uczyniła. A z osobna tamże spisawszy Donatią wedle Prawa y Statutu Wołyńskiego także z warunkami należącemi, y submissią approbatiey we Włodzimierzu, abo w ktoremkolwiek Grodzie Wołyńskim, tamże u tychże Act Coronnych zeznać była powinna, a to wszytko cum assistentia et autoritate Mariti sui, in personam Wielmożnego J. M. Pana Jana Zamoyskiego Starosty Kałuskiego Brata swego, tak, żeby iusz in perpetuum haereditas bono
Skrót tekstu: InterZamKoniec
Strona: 361
Tytuł:
Intercyza ślubna
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
intercyzy
Tematyka:
gospodarstwo, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1642
Data wydania (nie wcześniej niż):
1642
Data wydania (nie później niż):
1642
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
