chorążego otrzymawszy i list do Przezdzieckiego na ręce moje otrzymawszy, nie posyłałem tegoż listu wcześnie Przezdzieckiemu, aby nie miał czasu do czynienia przeciwnych mi u księcia chorążego zabiegów, ale kilką dniami przed terminem wydania mi do okupna obwieszczenia tak kasacją przerzeczonego konsensu, jako i list księcia chorążego do Przezdzieckiego pisany przez woźnego do Peliszcz posłałem i relacją podanej tej kasacji w grodzie brzeskim zeznać kazałem. Musiał tedy podstarości peliski strzymać się z podaniem mi do okupna obwieszczenia, a do pana swego w mińskie województwo tak podaną kasacją, jako i list posłać. Na co nim od Przezdzieckiego przyszła do Peliszcz rezolucja, tymczasem termin podania mi
chorążego otrzymawszy i list do Przezdzieckiego na ręce moje otrzymawszy, nie posyłałem tegoż listu wcześnie Przezdzieckiemu, aby nie miał czasu do czynienia przeciwnych mi u księcia chorążego zabiegów, ale kilką dniami przed terminem wydania mi do okupna obwieszczenia tak kasacją przerzeczonego konsensu, jako i list księcia chorążego do Przezdzieckiego pisany przez woźnego do Peliszcz posłałem i relacją podanej tej kasacji w grodzie brzeskim zeznać kazałem. Musiał tedy podstarości peliski strzymać się z podaniem mi do okupna obwieszczenia, a do pana swego w mińskie województwo tak podaną kasacją, jako i list posłać. Na co nim od Przezdzieckiego przyszła do Peliszcz rezolucja, tymczasem termin podania mi
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 470
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
że cię dotąd przy łasce Bożej/ z pod tej Chorągwi nie wytrąbiono/ wątpić nie trzeba/ iż jako prawy Towarzysz/ pod jego prawem i wojskowych Artykułów obowiązkiem zostajesz/ i póki ten żołd wiedziesz/ niemylnie zostawać i chcesz i chętnie musisz. Prawa zaś te i Artykuły/ które najmilszy Wódz nasz JEZUS nie przez jakiego woźnego odwołać kazał/ ale sam swym słowem ogłosił/ swą krwią podpisał/ zebrał Ojcieć Z. Ignacy w te słowa. 4. Exerc: de V exi: Secundùm est speculari, quo pacto ipse mundi Dominus uniuersi, electos Apostolos, Discipulos et Ministros, alios per orbem mittat, qui omni hominum generi, statui,
że ćię dotąd przy łasce Bożey/ z pod tey Chorągwi nie wytrąbiono/ wątpić nie trzebá/ iż iáko práwy Towarzysz/ pod iego práwem y woyskowych Artykułow obowiązkiem zostáiesz/ y poki ten żołd wiedźiesz/ niemylnie zostáwać y chcesz y chętnie muśisz. Práwá záś te y Artykuły/ ktore náymilszy Wodz nász IEZVS nie przez iákiego woznego odwołać kázáł/ ále sam swym słowem ogłośił/ swą krwią podpisáł/ zebrał Oyćieć S. Ignacy w te słowa. 4. Exerc: de V exi: Secundùm est speculari, quo pacto ipse mundi Dominus uniuersi, electos Apostolos, Discipulos et Ministros, alios per orbem mittat, qui omni hominum generi, statui,
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 249
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
swą sprawę odprawował po polsku, tak sam, jako i przez przyjaciela, i zarazem in principali dekret ma odnieść, jednak z apelacją na trybunał, byłaliby tego potrzeba, a tam też zarazem według powiatu i regestru ma być skończona. Pozew pierwszy i wtóry ma każdy do akt grodzkich wwieść i wprowadzić albo relacją kładzenia przez woźnego, a za wtórym aby był każdy powinien peremptorie odpowiadać; a jeśliby takie pozwy stronie do wiadomości nie przyszły, za trzecim ma być obwieszczony przez urząd grodzki tego powiatu, gdzieby był possessionatus, albo chocia impossessionatus, gdzieby pod którym grodem mieszkał, żeby był powinien, stanąwszy, przysiąc, jako o żadnym pozwie
swą sprawę odprawował po polsku, tak sam, jako i przez przyjaciela, i zarazem in principali dekret ma odnieść, jednak z apelacyą na trybunał, byłaliby tego potrzeba, a tam też zarazem według powiatu i regestru ma być skończona. Pozew pierwszy i wtóry ma każdy do akt grodzkich wwieść i wprowadzić albo relacyą kładzenia przez woźnego, a za wtórym aby był każdy powinien peremptorie odpowiadać; a jeśliby takie pozwy stronie do wiadomości nie przyszły, za trzecim ma być obwieszczony przez urząd grodzki tego powiatu, gdzieby był possessionatus, albo chocia impossessionatus, gdzieby pod którym grodem mieszkał, żeby był powinien, stanąwszy, przysiąc, jako o żadnym pozwie
Skrót tekstu: SposPodCz_II
Strona: 396
Tytuł:
Sposób podania drogi do ś. sprawiedliwości i pokoju pospolitego w Koronie polskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
był karan winą sta grzywien; swe deputaty pozywać potym o to, gdyby się do domu wrócili. A ktoby nie miał stu grzywien dać, niech więzienie cierpi dwanaście niedziel w wieży i to wróci, co wziął nad powinność, a o to łupiestwo zaraz mu dać rok przed sąd tameczny albo starostę viciniorem przypozwać przez woźnego, wszak cum appellatione na trybunał. A któryby sąd apelacjej nie dopuścił, niechby ztem grzywien winy był karan.
Od zapisu, by najwiętszego, groszy 5. Także od ekstraktów wszelakich z podpisem i pieczęcią groszy 5. Od dekretów wszelakich, tak ziemskich, jako i trybunalskich, i od wszystkich kontraktów i
był karan winą sta grzywien; swe deputaty pozywać potym o to, gdyby się do domu wrócili. A ktoby nie miał stu grzywien dać, niech więzienie cierpi dwanaście niedziel w wieży i to wróci, co wziął nad powinność, a o to łupiestwo zaraz mu dać rok przed sąd tameczny albo starostę viciniorem przypozwać przez woźnego, wszak cum appellatione na trybunał. A któryby sąd apelacyej nie dopuścił, niechby stem grzywien winy był karan.
Od zapisu, by najwiętszego, groszy 5. Także od ekstraktów wszelakich z podpisem i pieczęcią groszy 5. Od dekretów wszelakich, tak ziemskich, jako i trybunalskich, i od wszystkich kontraktów i
Skrót tekstu: SposPodCz_II
Strona: 397
Tytuł:
Sposób podania drogi do ś. sprawiedliwości i pokoju pospolitego w Koronie polskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
gdzieby fortuito casu to się przydało, tedy propiorby był ad evadendum, że się nie przez zły most albo złą drogę albo złą groblą szkoda stała, jedno casu fortuito abo z przyczyny dania tego, co wiózł albo jachał.
Poddanego cudzego sługę utriusque sexus aby był powinien każdy każdemu wrócić za prośbą listowną i przez woźnego wydać szlachcicowi; także mieszczaninowi i poddanem wszystkim szlacheckim słudzy aby byli wydani za instancją panów swoich. A jeśliby nie chciał wrócić, aby peremptorie powinien go był stawić do grodu na querelam tegoż powiatu pod winą piąci set grzywien, a woźny ze dwiema szlachcicoma po proszeniu o poddanego albo sługę swego ma zarazem do akt
gdzieby fortuito casu to się przydało, tedy propiorby był ad evadendum, że się nie przez zły most albo złą drogę albo złą groblą szkoda stała, jedno casu fortuito abo z przyczyny dania tego, co wiózł albo jachał.
Poddanego cudzego sługę utriusque sexus aby był powinien każdy każdemu wrócić za prośbą listowną i przez woźnego wydać ślachcicowi; także mieszczaninowi i poddanem wszystkim ślacheckim słudzy aby byli wydani za instancyą panów swoich. A jeśliby nie chciał wrócić, aby peremptorie powinien go był stawić do grodu na querelam tegoż powiatu pod winą piąci set grzywien, a woźny ze dwiema ślachcicoma po proszeniu o poddanego albo sługę swego ma zarazem do akt
Skrót tekstu: SposPodCz_II
Strona: 399
Tytuł:
Sposób podania drogi do ś. sprawiedliwości i pokoju pospolitego w Koronie polskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
3662. (992) Sądy rugowe wielkie zagajone w Kasinie d. 21 lanuarii, A. D. 1748, przy bytności Przew. w Bogu O. Michala Sieykowskiego S. T. D., Przeora Konwentu Krakowskiego, i innych OO., niżej na dekretach podpisanych, przez Macieja Trzepaczkę, wójta, i woźnego opatrznego Stanisława Puto, w asystencji ławników od gromady wybranych i wysadzonych.
3663. (993) Sprawa trzecia - Między Rozą Kiczmalanką, aktorką, osobiscie, a Michałem Kiczmalikiem, bratem jej, pozwanym osobiscie, ponieważ Michał Kiczmalik bez konsensu sądowego przedał rolę swoją czwarcizne Wojtkowi Ruzykowi jeszcze w Wielki Czwartek przeszłego roku, na którym
3662. (992) Sądy rugowe wielkie zagaione w Kasinie d. 21 lanuarii, A. D. 1748, przy bytnosci Przew. w Bogu O. Michala Sieykowskiego S. T. D., Przeora Konwentu Krakowskiego, y innych OO., nizey na dekretach podpisanych, przez Macieia Trzepaczkę, woyta, y woznego opatrznego Stanisława Puto, w assystencyi ławnikow od gromady wybranych y wysadzonych.
3663. (993) Sprawa trzecia - Między Rozą Kiczmalanką, aktorką, osobiscie, a Michałem Kiczmalikiem, bratem iey, pozwanym osobiscie, poniewaz Michał Kiczmalik bez konsensu sądowego przedał rolę swoią czwarcizne Woytkowi Ruzykowi ieszcze w Wielki Czwartek przeszłego roku, na ktorym
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 405
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Kasinie d. 26 Novembris, R. P. 1748, przy bytności Przew. w Bogu IMC. X. Michała Sieykowskiego, S. T. Doktora, Przeora kon-
ventu Krakowskiego, kaznodziei kościoła katedralnego Krakowskiego, i innych Ojców niżej wyrażonych i podpisanych, przez Macieja Kowalczyka, nowo od gromady obranego wójta, i woźnego opatrznego Stanisława Puto, w asystencji ławników przysiężnych i na to od gromady wysadzonych.
3670. (1000) Sprawa pierwsza — Między Adamczykiem i Maciejem Kowalczykiem i Łacnym, z jednej strony, aktorami, a Skowronkową i synami jej, z drugiej strony, iż ci pierwsi w dzień S. Michała w karczmie na przymiarkach zeszedszy
Kasinie d. 26 Novembris, R. P. 1748, przy bytnosci Przew. w Bogu IMC. X. Michała Sieykowskiego, S. T. Doktora, Przeora kon-
ventu Krakowskiego, kaznodziei koscioła katedralnego Krakowskiego, y innych Oycow nizey wyrażonych y podpisanych, przez Macieia Kowalczyka, nowo od gromady obranego woyta, y woznego opatrznego Stanisława Puto, w assystencyi ławnikow przysiężnych y na to od gromady wysadzonych.
3670. (1000) Sprawa pierwsza — Między Adamczykiem y Macieiem Kowalczykiem y Łacnym, z iedney strony, aktorami, a Skowronkową y synami iey, z drugiey strony, iż ci pierwsi w dzień S. Michała w karczmie na przymiarkach zeszedszy
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 407
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
jego mości pana Kamienieckiego, małząkę i potomki jego mości tytuł, prawo, władze, panowanie i dziedzictwo tej części i gruntów do niej należących wlewam wiecznymi czasy. Wolno tedy jest i będzie pomienionemu jego mości panu Kamienieckiemu tę część mianowaną ze wszytkimi, jako się wyżej pomieniło, i ja sam zażywał do posesiej swej wieczystej przez woźnego i szlachte, których sobie przysposobi chocbe s przydania urzędowego i bez bytności mej zarazem wziąć. Której ja posesiej nie mam jego mości ani sam przez się, ani przez żadne nieprawnę osoby bronic i onej spokojnie s potomkami swymi wiecznymi czasy używać, dzierzec, pożytki wszelakie przyczyniac, komu chcąc dać, darować, przedać i wiecznymi
jego mosci pana Kamienieckiego, małząkę y potomki jego mosci tytuł, prawo, władze, panowanie y dziedzictwo tey częsci y gruntow do niey nalezących wlewam wiecznymi czasy. Wolno tedy iest y będzie pomienionemu jego mosc҃i panu Kamienieckiemu tę częsc mianowaną ze wszitkimi, iako sie wyzey pomieniło, y ia sam zazywał do posesiey swey wieczystey przez woznego y szlachte, ktorych sobie przysposobi chocbe s przydania urzędowego y bez bytnosci mey zarazem wziąc. Ktorey ia posesiey nie mam jego mosc҃i ani sam przez sie, ani przez zadne nieprawnę osoby bronic y oney spokoinie s potomkami swymi wiecznymi czasy uzywac, dzierzec, pozytki wszelakie przyczyniac, komu chcąc dac, darowac, przedac y wiecznymi
Skrót tekstu: KsŻyt
Strona: 236v
Tytuł:
Księga grodzka żytomierska
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żytomierz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1635 a 1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1635
Data wydania (nie później niż):
1644
em pewną i rękodajną sumę pieniędzy, to jest dwadzieścia tysięcy i dwa dwieście pięćdziesiąt i sedm złotych monety i liczby polskiej jɛjɛgo mści pana Łukasza Modliszowskiego, w której to sumie pieniędzy pomienionemu jego mści panu Modliszewskiemu arendownym sposobem na wytrzymanie i wypłacenie pomienionej sumy w moc, w dzierzenie skuteczne a spokojnę używanie zawiodłem i urzędownie przez woźnego generała województwa kijowskiego w rzetelną posesyją podałem i postąpił majętność moją własną dziedziczną w województwie kijowskim w powiecie zytomirskim lezącą, nikomu inszym pierwszym prawem nie zawiedzioną, miasto Stare i Nowę Korosteszów z zamkiem na nowym mieście będącym, także z budowaniem wszelkim w tem mieście będącym, z zasiewkiem zboża ozimego i z folwarkiem, z młynami
em pewną ÿ rękodaÿną sumę pieniędzÿ, to iest dwadziescia tÿsięcÿ ÿ dwa dwiescie pięcdziesiąt ÿ sedm złotych monetÿ ÿ liczbÿ polskieÿ jɛjɛgo msci pana Lukasza Modliszowskiego, w ktorey to sumie pieniędzÿ pomienionemu jɛgo msci panu Modliszewskiemu arendownÿm sposobem na wytrzymanie ÿ wÿpłacenie pomienioneÿ sumÿ w moc, w dzierzenie skuteczne a spokojnę uzÿwanie zawiodłem ÿ urzędownie przez woznego generała woiewodstwa kiiowskiego w rzetelną posesÿią podałem ÿ postąpił maiętnosc moią własną dziedziczną w woiewodstwie kiiowskim w powiecie zÿtomirskim lezącą, nikomu inszym pierszÿm prawem nie zawiedzioną, miasto Stare ÿ Nowę Korosteszow z zamkiem na nowym miescie będącÿm, takze z budowaniem wszelkim w tem miescie będącÿm, z zasiewkiem zboza ozimego ÿ s folwarkiem, z młynami
Skrót tekstu: KsŻyt
Strona: 327
Tytuł:
Księga grodzka żytomierska
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żytomierz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1635 a 1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1635
Data wydania (nie później niż):
1644
na kogo naszego w tej połowicy sioła Strucowki nie zostawując, ani wymując, sposobem zastawnym pomienionym ich ms P P Hawratyńskym, małżonkom, zawiedlismy i zastawili, i zaraz exnunc oddania i święta Świętego Marcina, święta rzymskiego, w roku teraźniejszym tysiąc sześćset czterdziestym siódmym przypadniącego, tym zapisem naszym zawodzimy i zastawujemy, i urzędownie przez woźnego i szlachciców dwóch, których sobie ich msc sposobić będą mogli do mocy, władzy, dzierzenia i spokojnej posesy podajemy i postępujemy. Której połowicy sioła Strucowki przed wykupnem tych dóbr przez jego msci pana Tyszę Bykowskiego u nas zeznawających skupowac nie mamy i do odbierania summy ich msciów P P Hawratyńskych pozywac nie będziemy mogli, i ich
na kogo naszego w tey połowicy sioła Strucowki nie zostawuiąc, ani wymuiąc, sposobem zastawnym pomienionym jch m҃s P P Hawratynskym, małzonkom, zawiedlismy y zastawili, y zaraz exnunc oddania y swięta Swiętego Marcina, swięta rzymskiego, w roku teraznieyszym tysiąc szescset czterdziestym siodmym przypadniącego, tym zapisem naszym zawodzimy y zastawuiemy, y urzędownie przez woznego y szlachcicow dwoch, ktorych sobie jch ms҃c sposobic będą mogli do mocy, władzy, dzierzenia y spokoyney possesÿ podaiemy y postępuiemy. Ktoreÿ połowicy sioła Strucowky przed wykupnem tych dobr przez jɛgo ms҃ci pana Tyszę Bykowskiego u nas zeznawaiących skupowac nie mamy y do odbierania summy jch ms҃ciow P P Hawratynskych pozywac nie będziemy mogli, y jch
Skrót tekstu: KsŻyt
Strona: 357
Tytuł:
Księga grodzka żytomierska
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żytomierz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1635 a 1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1635
Data wydania (nie później niż):
1644
