czyni dziwowisko, Jakoby też kto śniegiem nazwał sadzę. Chceszli mię słuchać, przebierzmuj się, radzę. Nie takim cudem będzie to u ludzi; A teraz twarz twa szlachectwo paskudzi. 152. (P). JEDEN BŁAZEN TYSIĄC BŁAZNÓW UROBI
Widząc frant, że się ludzie dziwią lada czemu, Rozkazał na jarmarku obwołać woźnemu, Że takiego na swojej stajni konia chowa, Co ma w tym miejscu ogon, gdzie miała być głowa. Kto chce widzieć, gdzie nowo wystawiona buda Przyszedszy o dziewiątej, szóstak na to uda.
Nazajutrz, gdy się zbiegli różni ludzie z obu Stron miasta, kuglarz, konia za ogon do żłobu Uwiązawszy, szóstaki
czyni dziwowisko, Jakoby też kto śniegiem nazwał sadzę. Chceszli mię słuchać, przebierzmuj się, radzę. Nie takim cudem będzie to u ludzi; A teraz twarz twa szlachectwo paskudzi. 152. (P). JEDEN BŁAZEN TYSIĄC BŁAZNÓW UROBI
Widząc frant, że się ludzie dziwią leda czemu, Rozkazał na jarmarku obwołać woźnemu, Że takiego na swojej stajni konia chowa, Co ma w tym miejscu ogon, gdzie miała być głowa. Kto chce widzieć, gdzie nowo wystawiona buda Przyszedszy o dziewiątej, szóstak na to uda.
Nazajutrz, gdy się zbiegli różni ludzie z obu Stron miasta, kuglarz, konia za ogon do żłobu Uwiązawszy, szóstaki
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 265
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Szatan swój dyskurs powtórzy, Sama się Forta na ościesz otworzy. Tylko co diabeł nogę za próg wstawił, Wnet jakiś rozruch, tumult, bunt powstanie, W całej Fortecy zamięszanie sprawił, W Obywatelach ustaw połamanie, Prezydent Rządca, Rachmistrz, wkącie dyszą, Forteca wzięta zdradą jawnie słyszą. Bo ów Duch zaraz rozkazał woźnemu, Obwołać, że on wziął intromissyą,
Do tych Dóbr, potym dał znać Panu swemu, O wzięciu Zamku razem z Regencją, A ty Monarcho Wjazd swój nie odwłócznie Odpraw, nim sobie Garnizon wypocznie. Kontent Lucyper z pomyślnej nowiny, Wielu zaprasza z sobą do Fortecy, Młodych, wesołych, na nowosiedliny,
Szatan swoy dyskurs powtorzy, Sama się Forta ná ościesz otworzy. Tylko co diaboł nogę zá prog wstawił, Wnet iákiś rozruch, tumult, bunt powstanie, W całey Fortecy zámięszanie spráwił, W Obywatelach ustaw połamanie, Prezydent Rządca, Rachmistrz, wkącie dyszą, Forteca wzięta zdradą iawnie słyszą. Bo ow Duch záraz rozkázał woźnemu, Obwołać, że on wziął intromissyą,
Do tych Dobr, potym dał znać Pánu swemu, O wzięciu Zámku rázem z Regencyą, A ty Monarcho wiazd swoy nie odwłocznie Odpraw, nim sobie Garnizon wypocznie. Kontent Lucyper z pomyślney nowiny, Wielu záprasza z sobą do Fortecy, Młodych, wesołych, ná nowosiedliny,
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 186
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
samem. Jeśli jej aniołowie bez wątpienia służą, Czemuż ludzie nie mają; że drudzy przestrużą, Nie powinno tak bardzo jej nieprzyjaciołów Kłuć w oczy i równać ich do egipskich wołów. Nie mierziało to Bogu, co was dzisia parza, Gdy Żydzi nad potrzebę nanieśli podarza Na on przybytek boży, tylko każe głosić Mojżesz woźnemu, że już tego będzie dosyć. Nie wyrzucono, ale owe wszytkie zbytki, I sierć się kozia zeszła na drobniejsze nitki. Przybytkiem jest Najświętsza Panna, gdzie w dziecięcej Dobie przez całe dziewięć Bóg mieszkał miesięcy: Przyczynia, nie ujmuje pewnie chwały Bogu, Kiedy ją z tak świętego uczci kto połogu. Z obrazu się
samem. Jeśli jej aniołowie bez wątpienia służą, Czemuż ludzie nie mają; że drudzy przestrużą, Nie powinno tak bardzo jej nieprzyjaciołów Kłuć w oczy i równać ich do egipskich wołów. Nie mierziało to Bogu, co was dzisia parza, Gdy Żydzi nad potrzebę nanieśli podarza Na on przybytek boży, tylko każe głosić Mojżesz woźnemu, że już tego będzie dosyć. Nie wyrzucono, ale owe wszytkie zbytki, I sierć się kozia zeszła na drobniejsze nitki. Przybytkiem jest Najświętsza Panna, gdzie w dziecięcej Dobie przez całe dziewięć Bóg mieszkał miesięcy: Przyczynia, nie ujmuje pewnie chwały Bogu, Kiedy ją z tak świętego uczci kto połogu. Z obrazu się
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 366
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
intentowanej wytoczoną otrzymanym, za którym zyskiem po odprawionym procesie według prawa za remisą od Sądu Ziemskiego Kijowskiego wydaną na konserwatach województwa wołyńskiego. Roku tysiąc sześćset trzydziestego szóstego, dnia trzydziestego, miesiąca juny na instancją tejże pomienionej aktorki na tymże jego mości panu Aleksandrze Memiryczu, pozwanym względem zabronienia i niedopuszczenia czynienienia odprawy, w przód woźnemu z pomienionym dekretem zyskiem trybunalskim, z listem uwiązczym, od Sądu Ziemskiego Kijowskiego wydanym, do dóbr pozwanego sioła Białokurowicz jeźdzącemu za summę pieniędzy dwadzieścia tysięcy złotych polskich szkód przez nie wzywanie i gwałtowanę wybicie z dóbr sioła Starego Obychodów i miasteczka Sarnopola i wszystkich pożytków z nich przychodzących, jako i przewodów prawnych w procesach mianowanych, stronie
jntentowanej wytoczoną otrzymanym, za ktorym zyskiem po odprawionÿm processie według prawa za remisą od Sądu Ziemskiego Kiiowskiego wydaną na conserwatach województwa wołynskiego. Roku tysiąc szescset trzydziestego szostego, dñia trzydziestego, miesiąca juny na jnstantią teÿze pomienioney actorki na tymze jego mości panu Alexandrze Memiryczu, pozwanym względem zabronienia ÿ niedopuszczenia czynienienia odprawÿ, w przod woznemu s pomienionym decretem zyskiem trybunalskim, z listem uwiązczÿm, od Sądu Ziemskiego Kiiowskiego wydanym, do dobr pozwanego sioła Białokurowicz jezdzącemu za summę pieniędzy dwadziescia tÿsięcy złotych polskich szkod przez nie wzywanie y gwałtowanę wybicie z dobr sioła Starego Obychodow y miasteczka Sarnopola y wszystkich pozytkow z nich przychodzących, jako y przewodow prawnych w processach mianowanych, stronie
Skrót tekstu: KsOw
Strona: 2v
Tytuł:
Księga grodzka owrucka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Owrucz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
osiadłych i podsusiedków z ich podatą wszelaką i robocizną, i inszemi pożytkami, przychodami i przynależnościami, i siedliskami pustemi, z rudnią i ze młynami tam będącemi, w posesją spokojnego dzierzenia temuż jego mości panu Mikołajowi Wyszpolskiemu, w dzierzeniu i spokojną posesją podał i intromitował i dzierzącymi jego mość zostawił. Której posesyej pomienionemu woźnemu tak we wsi Litkowie, jako i we wsi Lipowej, i tu u ksiąg przy zeznaniu nikt nie bronił i z prawem żadnym się nie odzywał, co iz tak, a nie ynaczej pomieniony woźny prawdziwie zeznawszy, prosił, aby ta jego relacia do akt grodzkich owruckich przyjęta i spisana była, co otrzymał. ε̃.
osiadłych ÿ podsusiedkow z jch podatą wszelaką y robocizną, y inszemi pozytkami, przychodami y przynaleznosciami, y siedliskami pustemi, z rudnią y ze młynami tam będącemi, w posesią spokoynego dzierzenia temuz jego mości panu Mikołaiowi Wyszpolskiemu, w dzierzeniu y spokojną posesią podał y intromitował y dzierzącymi jego mość zostawił. Ktorey posesyey pomienionemu woznemu tak we wsi Litkowie, jako y we wsi Lipowej, y tu v xiąg przy zeznaniu nikt nie bronił y s prawem zadnym sie nie odzywał, co jz tak, a nie ynaczey pomieniony woznÿ prawdziwie zeznawszy, prosił, aby ta iego rellacia do act grodzskich owruckich przyięta y zpisana była, co otrzymał. ε̃.
Skrót tekstu: KsOw
Strona: 4v
Tytuł:
Księga grodzka owrucka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Owrucz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
czernihowskie▫ оznajmujemy tym listem naszym wszem wobec i każdemu z osobną, komu to wiedzieć naliezj, szmy szlachetnego Jana Dedowicza ze wsi Hoszowa za woźnego generalnego wojewodzstw naszych kijowskiego, wołyńskiego, bracławskiego▫ i czernihowskiego▫ obrac i postanowic• umyślilismy, jakoż tym listem naszym obieramy i postanowiamy, dając i pozwalając onemuz moc zupełną i wolność wszelaką wszystkie prawy woźnemu generalnemu przyzwoitę odprawować. Tak jednak nim on do takowego uzędu przystompi, aby przysięgę wiary• według roty w statucie opisanej, poza którymkolwiek urzędem albo sądem przynalerzytym wykonały według zwyczaju od tegoż uzendu był postrzyzony, co do wiadomości każdego podając, rozkazujemy, aby pomienione wojewodzstwa skoro przysięgę w w^swojej odda i postrzyzony będzie onegóz za prawdziwego
czernihowskie▫ оznaymuiemy tym listem naszym wszem wobec y kozdemu z osobną, komu to wiedziec naliezj, szmy szlachetnego Jana Dedowicza ze wsi Hoszowa za woznego generalnego woiewodzstw naszych kiiowskiego, wołynskiego, bracławskiego▫ y czernihowskiego▫ obrac y postanowic• umyslilismy, iakoz tym listem naszym obieramy i postanowiamy, dając y pozwalając onemuz moc zupełną y wolnosc wszelaką wszystkie prawy woznemu generalnemu przyzwoitę odprawowac. Tak iednak nim on do takowego uzędu przystompi, aby przysięgę wiary• według roty w statucie opisaney, poza ktorymkolwiek urzędem albo sądem przynalerzytym wykonały według zwyczaiu od tegoz uzęndu był postrzyzony, co do wiadomosci kozdego podaiąc, roskazuiemy, aby pomienione woiewodzstwa skoro przysięgę w w^swoiey odda y postrzyzony będzie onegoz za prawdziwego
Skrót tekstu: KsOw
Strona: 9v
Tytuł:
Księga grodzka owrucka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Owrucz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
i intromitował, i w tych wszystkich wsiach jego mości pana Hańskiego za pana sobie poddani wszyscy, ochotnie przyniosszy, powinnosc i posłuszęstwo wszelakie pełnić poczeli▫, i według praw sobie słuzących jego mość pan Wentury Hański urzędownie przez woźnego pomienionych dóbr wszystkich w spokojnej prawnej intromisiej został, której intromissiej tak jego mości panu Hańskiemu, jako i woźnemu, nikt nie bronił, i z prawem żadnym się nie odzywał. Tak tam przy podaniu, jako i tu w grodzie przy zeznaniu, co iz tak, a nie ynaczej było, pomieniony woźny prawdziwie zeznawszy prosił, aby ta jego tej intromissiej relacia do ksiąg niniejszych grodzkich owruckich zapisana była, co otrzymał. иĩ•.
y intromitował, y w tych wszystkich wsiach jego mości pana Hanskiego za pana sobie poddani wszyscy, ochotnie przyniosszy, powinnosc y posłuszęstwo wszelakie pełnic poczeli▫, y według praw sobie słuzących jego mość pan Wentury Hanski urzędownie przez woznego pomienionych dobr wszystkich w spokoyney prawneÿ jntromisieÿ został, ktorey jntromissiey tak jego mości panu Hanskiemu, jako y woznemu, nicht nie bronił, y s prawem zadnym się nie odzywał. Tak tam przy podaniu, jako y tu w grodzie przy zeznaniu, co jz tak, a nie ynaczeÿ było, pomieniony woznÿ prawdziwie zeznawszÿ prosił, aby ta iego teÿ intromissiey rellacia do xiąg ninieyszych grodzskich owruckich zapisana była, co otrzymałł. иĩ•.
Skrót tekstu: KsOw
Strona: 19v
Tytuł:
Księga grodzka owrucka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Owrucz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
dwór i czeladź ich miłościwych panów Kowalowskich, małząków, zostawali, przyjachali, tam poddanych tamecznych we dworze tamecznym z rucznicami zastawszy, i przed wrotami zamknionemi sług ich mościów panów Kowalowskich, małząków, Władysława Jasińskiego i Pawła Lipińskiego zastali, którym dekreta pomienionę przeczytawszy i o tej sprawie opowiedziawszy, jurysdykcją sądową ufundowali i omnem securitatẽ obwołać woźnemu wysz mianowanemu kazali. A ze już pomienieni słudzy Jasiński i Lipiński imieniem jej mości paniej Heleny Kowalewskiego Janowej Zahorowskiej, sędzinej ziemskiej włodzimirskiej, prawem jej mości odprawowania tej egzekucji w tych dobrach pomienionych Łuhinach i Łuhinkach zabronili i nie dopuścili. Za czym pomienieni ich mości panowie oficjalistowie grodzscy owrucscy za takową jn pugnatią tę sprawę remisą swoją
dwor y czeladz jch miłosciwych panow Kowalowskich, małząkow, zostawali, przyiachali, tam poddanych tamecznych we dworze tamecznym z rucznicami zastawszÿ, y przed wrotami zamknionemi sług jch mościów panow Kowalowskich, małząkow, Władysława Jasinskiego y Pawła Lipinskiego zastali, ktorym decreta pomienionę przeczytawszy y o tey sprawie opowiedziawszÿ, jurisdictią sądową ufundowali y omnem securitatẽ obwołac woznemu wysz mianowanemu kazali. A ze już pomienieni słudzy Jasinsky y Lipinsky jmieniem jej mości panieÿ Heleny Kowalewskiego Janowey Zahorowskiey, sędziney ziemskiey włodzimirskiey, prawem jeÿ mości odprawowania tey εxecutieÿ w tych dobrach pomienionych Łuhinach y Łuhinkach zabronili ÿ nie dopuscili. Za czym pomienieni jch mości panowie officialistowie grodzscy owrucscy za takową jn pugnatią tę sprawę remisą swoią
Skrót tekstu: KsOw
Strona: 31v
Tytuł:
Księga grodzka owrucka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Owrucz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
przyjechali, wójta tamecznego nazwanego Miska Kuchtenka zastawszy, któremu przykazali ich mości panowie oficjalistowie, aby tak mieszczanom, jako i innym poddanym chabeńskim, do gromady znisc się kazałł, jakoż za rozkazaniem pomienionego wójta, gdy się gromada zeszła do domu wojtowego, tam jurysdykcją swoję urzędową ich mości panowie oficjalistowie ufundowawszy, bezpieczęstwo wszelakie temuż woźnemu wysz pomienionemu obwołać kazawszy, banicje i aprobate pomienionę przed wojtem, gromadą i świeszczenikiem tamecznim pomienieni ich mości panowie oficjalistowie przeczytawszy, inwentarz poddanych tamecznych spisawszy, rękoma swymi podpisali, i pomienionę poddanę nemine jmpugnante do pozesyej i spokojnego dzierzenia pomienionemu jego mości panu Remianowi Surynowi, łowczemu nowogrodzskiemu podstarościemu gródskiemu owruckiemu, podali i postąpili. Jakoż
przyiechali, woyta tamecznego nazwanego Miska Kuchtenka zastawszy, ktoremu przykazali jch mości panowie officialistowie, aby tak mieszczanom, jako y innym poddanÿm chabenskim, do gromady znisc sie kazałł, jakoz za roskazaniem pomienionego woyta, gdy się gromada zeszła do domu woytowego, tam jurisdictią swoię urzędową jch mości panowie officialistowie ufundowawszy, bezpieczęstwo wszelakie temuz woznemu wysz pomienionemu obwołac kazawszy, banitie y approbate pomienionę przed woytem, gromadą y swieszczenikiem tamecznim pomienieni jch mości panowie officialistowie przeczytawszy, jnwentarz poddanych tamecznych spisawszy, rękoma swymi podpisali, y pomienionę poddanę nemine jmpugnante do pozesyeÿ y spokoynego dzierzenia pomienionemu jego mości panu Remianowi Surynowi, łowczemu nowogrodzskiemu podstarosciemu grodskiemu owruckiemu, podali i postąpili. Jakoz
Skrót tekstu: KsOw
Strona: 34v
Tytuł:
Księga grodzka owrucka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Owrucz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
jako i poddanych onego, do szkód niemałych obzałowani, których sobie na złotych pięcset być mieni przyprawili praecauendo. Tedy całości pana swego manifestans jterum atq iterum manifestowawszy jn verificationem tego wszystkiego stawił roboczych Demiana i Jakima, poddanych ze wsi mianowanej Litkowa, dla poprzysięzenia mianowanych szkód, którym ja urząd rotę^ juramentu w tę słowa napisawszy, woźnemu grodowemu na imię Janowi Simkowi słuchać kazałem, tak się w sobie mającego: My, Demian i Jakim przysięgamy Panu Bogu wszechmogącemu w Trójcy Świętej jedynemu na tym, iz tę wszystkie szkody, którę w manifestaciej i osobliwym regestrem są położonę, nam przez mianowanych kozaków z wojska pana Chanienkowego są poczynionę, na czym iz sprawiedliwie
jako y poddanÿch onego, do szkod niemałych obzałowani, ktorych sobie na złotych pięcset byc mieni przyprawili praecauendo. Tedy całosci pana swego manifestans jterum atq iterum manifestowawszÿ jn verificationem tego wszystkiego stawił roboczych Demiana y Jakima, poddanÿch ze wsi mianowaney Litkowa, dla poprzysięzenia mianowanych szkod, ktorym ja urząd rotę^ juramentu w tę słowa napisawszy, woznemu grodowemu na ymie Janowi Simkowi słuchac kazałem, tak sie w sobie maiącego: My, Demian y Jakim przysięgamÿ Panu Bogu wszechmogącemu w Troycy Swiętej jedynemu na tym, jz tę wszystkie szkody, ktorę w manifestaciey y osobliwym regestrem są połozonę, nam przez mianowanych kozakow z woyska pana Chanienkowego są poczynionę, na czym jz sprawiedliwie
Skrót tekstu: KsOw
Strona: 56
Tytuł:
Księga grodzka owrucka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Owrucz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
