nietylko w nadzieję obrony/ którą od Panów wielkich mają: ale też w nadzieję dostatków swych/ i szat strojnych/ i stowarzyszenia się z wielkiemi Pany/ do takiej hardości przyszli/ iż za nic u nich Duchowny/ za nic Szlachcic/ etc. podkaszli się z Tatarzynem w drodze/ a on sześcią abo czterema woźnikami jedzie/ ustępuj kobielowi. Trafiszli się też z nim w Wilnie: tedy w nadzieję szaty chędogiej/ i owego śrebra z niezbożnych stacji wydartego/ obaczysz jakąć uczciwość uczyni/ otrze się dobrze o bok twój/ i uczciwości powinnej zięciem kłobuka nie wyrządzić. Pisze Osorius lib.[...] . de gestis Emmanuel. regis. o
nietylko w nádźieię obrony/ ktorą od Pánow wielkich máią: ále też w nádźieię dostátkow swych/ y szat stroynych/ y stowárzyszenia się z wielkiemi Pány/ do tákiey hárdośći przyszli/ iż zá nic v nich Duchowny/ zá nic Szláchćic/ etc. podkaszli się z Tátárzynem w drodze/ á on sześćią ábo cżteremá woźnikámi iedźie/ vstępuy kobielowi. Tráfiszli się też z nim w Wilnie: tedy w nádźieię száty chędogiey/ y owego śrebrá z niezbożnych stáciy wydártego/ obacżysz iákąć vcżćiwość vcżyni/ otrze się dobrze o bok twoy/ y vcżćiwośći powinney zięćiem kłobuká nie wyrządźić. Pisze Osorius lib.[...] . de gestis Emmanuel. regis. o
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 45
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
. Dla czego/ iż myśl ludzka jest sama przez się rozumną/ cnoty wszytkie przynależą do myśli/ jako do Pana i Książęcia/ do którego rozumu przynależy przez mądrość sądzić/ przez wolą końca dobrego pragnąć/ przez radę i roztropność; przystojne śrzodki wynajdować/ śrzodek ograniczać/ i na kżtałt woźnice/ żądzą smysłami/ jako woźnikami kierować. Zaś żądze zmysłowe/ mają ten urząd/ i tę powinność/ słuchać rozumu/ tak mają być uskromione/ i nałogiem ochełznane/ aby rady słuchali rozumu/ jako konie woźnice. Cnota dwojako przynależy do władze
Druga cnota tej abo owej władzej może przynależeć dwojako: abo jako kierującej/ i wodzącej/ abo jako gruntowi
. Dla czego/ iż myśl ludzka iest sámá przez się rozumną/ cnoty wszytkie przynależą do myśli/ iáko do Páná y Kśiążęćiá/ do ktorego rozumu przynależy przez mądrość sądźić/ przez wolą końcá dobrego prágnąć/ przez rádę y rostropność; przystoyne śrzodki wynáydowáć/ śrzodek ográniczáć/ y ná kżtałt woźnice/ żądzą smysłámi/ iáko woźnikámi kierowáć. Záś żądze zmysłowe/ máią ten vrząd/ y tę powinność/ słucháć rozumu/ ták máią być vskromione/ y nałogiem ochełznáne/ áby rády słucháli rozumu/ iáko konie woźnice. Cnotá dwoiáko przynależy do włádze
Druga cnotá tey ábo owey władzey może przynależeć dwoiáko: ábo iáko kieruiącey/ y wodzącey/ ábo iáko gruntowi
Skrót tekstu: PetrSEt
Strona: 147
Tytuł:
Etyki Arystotelesowej [...] pierwsza część
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
filozofia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
