którejby ich Szczęście Poniatowskiego barziej korciło, jeno że jest tylko rodowity szlachcic, że tylko ziemianin, że nie Pan z panów; ale choć przy zacnym urodzeniu swoim, fortunae suae faber, że non ex trubu Iulia, Cornelia, Claudia, choć stak dobrej i dawnej, jako i oni, familii. Podsędkostwa, Wojstwa, Stolnikostwa, Burgrabstwa, Cześnikostwa nam miernej Szlachcie, a Buławy, Krzesła, Ministeria samym tylko Ich Mościom, jako Panom z Panów, według niektórych, należą; non eadem vulgusqvé decent et lumina rerum. W ich to rękach było, im to jest własne, im to dziedziczne, inde elapsum, ad veterem dominun
ktoreyby ich Szczęśćie Poniatowskiego barźiey korćiło, ieno że iest tylko rodowity szlachćic, że tylko źiemianin, że nie Pan z panow; ale choć przy zacnym urodzeniu swoim, fortunae suae faber, że non ex trubu Iulia, Cornelia, Claudia, choć ztak dobrey y dawney, iako y oni, familii. Podsędkostwa, Woystwa, Stolnikostwa, Burgrabstwa, Cześnikostwa nam mierney Szlachćie, a Buławy, Krzesła, Ministerya samym tylko Ich Mośćiom, iako Panom z Panow, według niektórych, należą; non eadem vulgusqvé decent et lumina rerum. W ich to rękach było, im to iest własne, im to dźiedźiczne, inde elapsum, ad veterem dominun
Skrót tekstu: KonSRoz
Strona: 18
Tytuł:
Rozmowa pewnego ziemianina ze swoim sąsiadem
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733