i przy pierwszym wstępie prekaucyją uczynić zbawienną, określić severolaudo ruptores obrad naszych, bo inaczej i ten sejmik periclitabitur, i któż wie, czy finis coronabit opus tak potrzebne i pięknie zaczęte - -
In contra szlachcic.
1. Do tegoż to już rzeczy przychodzą M. Panowie, że nam gęby zamykać każą i wolnej szlachcie wolny głos w starodawnym „pozwalam” albo „nie pozwalam” chcą wydzierać. Po tym frenum języka naszego M. Panowie niepochybnie by nas osiodłano i dobrze ujeżdżano, za czym dum licet iniusto subtrahe colla iugo, póki tchu i języka stanie, „nie pozwalam”.
2. I ja protestor, M.
i przy pierwszym wstępie prekaucyją uczynić zbawienną, okryślić severolaudo ruptores obrad naszych, bo inaczej i ten sejmik periclitabitur, i któż wie, czy finis coronabit opus tak potrzebne i pięknie zaczęte - -
In contra szlachcic.
1. Do tegoż to już rzeczy przychodzą M. Panowie, że nam gęby zamykać każą i wolnej szlachcie wolny głos w starodawnym „pozwalam” albo „nie pozwalam” chcą wydzierać. Po tym frenum języka naszego M. Panowie niepochybnie by nas osiodłano i dobrze ujeżdżano, za czym dum licet iniusto subtrahe colla iugo, póki tchu i języka stanie, „nie pozwalam”.
2. I ja protestor, M.
Skrót tekstu: BystrzPolRzecz
Strona: 124
Tytuł:
Polak sensat ...
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1730
Data wydania (nie wcześniej niż):
1730
Data wydania (nie później niż):
1730
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
czego tych nieszczęsnych czasów przyszło, że gdy już temporum iniquitate seu hominum sive tutorum sive custodum libertatum et iurium nonnullorum sive utrorumque malitia tak się koła rozbieżały, że ordinaria remedia w truciznę się obróciły, volens nolens equestris ordo z wielką szkodą a ciężkością swoją, bacząc ex certis suspicionibus et coniecturis pericula, na wolność naprzód elekcji wolnej następujące, zatym też obawiając się introdukcjej absoluti dominii, co się z wielu miar pokazowało, causae etiam ut non causae reddebantur, skąd dawano znać, że ani pactis conventis stare, eas adimplere, także inszych powinności, na osobę swą prawem włożonych, wypełniać supereminens potestas nie była gotowa, naprzód zjazd stężycki, z sejmiku
czego tych nieszczęsnych czasów przyszło, że gdy już temporum iniquitate seu hominum sive tutorum sive custodum libertatum et iurium nonnullorum sive utrorumque malitia tak się koła rozbieżały, że ordinaria remedia w truciznę się obróciły, volens nolens equestris ordo z wielką szkodą a ciężkością swoją, bacząc ex certis suspicionibus et coniecturis pericula, na wolność naprzód elekcyej wolnej następujące, zatym też obawiając się introdukcyej absoluti dominii, co się z wielu miar pokazowało, causae etiam ut non causae reddebantur, skąd dawano znać, że ani pactis conventis stare, eas adimplere, także inszych powinności, na osobę swą prawem włożonych, wypełniać supereminens potestas nie była gotowa, naprzód zjazd stężycki, z sejmiku
Skrót tekstu: DyskRokCz_II
Strona: 424
Tytuł:
38. Dyskurs około rokoszu, przez zjazd lubelski in diem sextam Augusti miedzy Sendomierzem a Pokrzywnicą roku 1606 uchwalonego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
końca tak te, jako i przeszłe Sejmików naszych publiczne obrady szczęśliwie przyprowadzić, jedyny obicem nam uprzątnąć trzeba, to jest nie tak liberum jako licentiosum, bez żadnej uwagi bez racyj nie pozwalam.
In kontra Szlachcic. 1. Do tegoż to już rzeczy przychodzą M. Panowie, że nam gęby zamykać każą, i wolnej Szlachcie wolny głos, w starodawnym pozwalam, albo niepozwalam chcą wydzierać? Po tym frenum języka naszego M. Panowie niepochybnie by nas osiodłano, i dobrze ujeżdżano, zaczym dum licet injusto subtrahe calla jugo, póki tchu i języka stanie niepozwalam.
2. I ja protestor M. Panowie przeciwko tym Pitagóresom, którzy
końca ták te, jáko y przeszłe Seymikow nászych publiczne obrády szczęśliwie przyprowadźić, jedyny obicem nam uprzątnąć trzebá, to jest nie ták liberum jáko licentiosum, bez żádney uwagi bez rácyi nie pozwálam.
In contra Szláchcic. 1. Do tegoż to już rzeczy przychodzą M. Pánowie, że nam gęby zámykáć każą, y wolney Szláchcie wolny głos, w starodáwnym pozwálam, álbo niepozwálam chcą wydźieráć? Po tym frenum języka nászego M. Pánowie niepochybnie by nas ośiodłáno, y dobrze ujeżdżano, záczym dum licet injusto subtrahe calla jugo, poki tchu y języka stánie niepozwálam.
2. Y ja protestor M. Pánowie przećiwko tym Pitagoresom, którzy
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: M3v
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
. Zbytnie zabobonami się bawili ku źrzodłom i wodom bieżącym/ i tam się umywali z rozmaitemi cerymoniami dla otrzymania zdrowia. W prowincji Cinaloej/ która jest za nową Hiszpanią/ miedzy zachodem i pułnocą/ rozumieją jakby był jeden Bóg twórca i sprawca świata; lecz nie przyznawają mu rządu i opatrzności o człowieku/ aby nie praejudykowali wolnej wolej: przetoż nie mają ani chwały Boskiej/ ani starania o umarłych: Palą bez wszelakich obrządków trupy/ abo je rzucają w jeden dół na 600. kroków głęboki. Mechioacani/ ludzie nowej Hiszpaniej/ wiedzą o początku świata/ o stworzeniu człowieka z ziemie/ o potopie (to też pospolicie wiedzą Peruańscy i Brasiliani
. Zbytnie zabobonámi się báwili ku źrzodłom y wodom bieżącym/ y tám się vmywáli z rozmáitemi caerimoniámi dla otrzymánia zdrowia. W prouinciey Cináloey/ ktora iest zá nową Hiszpánią/ miedzy zachodem y pułnocą/ rozumieią iákby był ieden Bog tworcá y sprawcá świátá; lecz nie przyznawáią mu rządu y opátrznośći o człowieku/ áby nie praeiudikowáli wolney woley: przetoż nie máią áni chwały Boskiey/ áni stáránia o vmárłych: Palą bez wszelákich obrządkow trupy/ ábo ie rzucáią w ieden doł ná 600. krokow głęboki. Mechioacani/ ludźie nowey Hiszpániey/ wiedzą o początku świátá/ o stworzeniu człowieká z źiemie/ o potopie (to też pospolićie wiedzą Peruáńscy y Brásiliani
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 4
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
dwiema gruszkami obracającemi się gładkiemi wewnątrz obróconemi/ zupełno otworzysty/ ze dwiema drążeczkami w gruszki wprawionemi zanitowanemi/ z drążkiem płaskim na wierzchu kolczastym/ z igrzyskiem płaskim. Daje wolność językowi mierną/ najmniej nie obrażając/ i przekładać go nie dopuszczając/ czyni gębę czerstwą i zawartą/ karze dziąsła/ i lekkie czyni dzierżenie/ koniowi wolnej zejdzie się gęby/ zową go Włoszy Piniatella. Księgi Trzecie.
Munsztuk prosty/ z obróconemi wewnątrz gruszkami gładkiemi/ ze czterma kołkami wewnątrz/ z kolącemi Czankami wojennemi/ wznosi głowę/ karze dziąsła/ lekkie czyni dzierżenie/ należy koniowi płytkiej gęby i subtelnego języka. Księgi Trzecie.
Munsztuk otworzysty z obróconemi wewnątrz dzwonkami/
dwiemá gruszkámi obracáiącemi się głádkiemi wewnątrz obroconemi/ zupełno otworzysty/ ze dwiemá drążeczkámi w gruszki wpráwionemi zánitowánemi/ z drążkiem płáskim ná wierzchu kolczástym/ z igrzyskiem płáskim. Dáie wolność ięzykowi mierną/ naymniey nie obrażáiąc/ y przekłádáć go nie dopuszczáiąc/ czyni gębę czerstwą y záwártą/ karze dziąsłá/ y lekkie czyni dzierżenie/ koniowi wolney zeydzie się gęby/ zową go Włoszy Piniatella. Kśięgi Trzećie.
Munsztuk prosty/ z obroconemi wewnątrz gruszkámi głádkiemi/ ze cztermá kołkámi wewnątrz/ z kolącemi Czánkámi woiennemi/ wznośi głowę/ karze dziąsłá/ lekkie czyni dzierżenie/ należy koniowi płytkiey gęby y subtelnego ięzyká. Kśięgi Trzećie.
Munsztuk otworzysty z obroconemi wewnątrz dzwonkámi/
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: G
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
Tym ci się Z. Bazylemu, Ambrożemu, Augustynowi, Chryzostomowi, Grzegorzowi, tamtych czasów składali Astrologowie: a nie przeto uszli cenzury. Do tego: ponieważ teraźniejsi Astrologowie też fundamenta, reguły, naukę w swoich predykcjach oświadczają, którą wzięli od Chaldajczyków, Egipcjan, Arabów, a jakoż z niemi nie sprzeciwiają się wolnej woli ludzkiej? Tak to jest jak gdyby kto Kalwińską, Luterską trzymał koakcją, Jansenistów predeterminacją, a przecie się oświadczał iż te qualitates nie ubliżają wolnej woli ludzkiej. Jak gdyby dał kto komu truciznę albo filtrum: a przecie chciał utrzymać godziwą wolność w cudzej śmierci albo amorach. Lubo trucizna tylko ciało ludzkie alteruje. Jeżeli
Tym ci się S. Bazylemu, Ambrożemu, Augustynowi, Chryzostomowi, Grzegorzowi, tamtych czasow składáli Astrologowie: á nie przeto uszli censury. Do tego: ponieważ teraźnieysi Astrologowie też fundamenta, reguły, náukę w swoich predykcyach oswiadczaią, ktorą wzięli od Chaldayczykow, Egypcyan, Arabow, á iákoż z niemi nie sprzeciwiaią się wolney woli ludzkiey? Ták to iest iák gdyby kto Kalwinską, Luterską trzymał koakcyą, Jansenistow predeterminacyą, á przecie się oswiadczáł iż te qualitates nie ubliżaią wolney woli ludzkiey. Ják gdyby dał kto komu truciznę álbo filtrum: á przecie chciał utrzymáć godziwą wolność w cudzey śmierci álbo amorach. Lubo trucizna tylko ciało ludzkie álteruie. Jeżeli
Skrót tekstu: BystrzInfZup
Strona: 23
Tytuł:
Informacja zupełniejsza
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astrologia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
: ponieważ teraźniejsi Astrologowie też fundamenta, reguły, naukę w swoich predykcjach oświadczają, którą wzięli od Chaldajczyków, Egipcjan, Arabów, a jakoż z niemi nie sprzeciwiają się wolnej woli ludzkiej? Tak to jest jak gdyby kto Kalwińską, Luterską trzymał koakcją, Jansenistów predeterminacją, a przecie się oświadczał iż te qualitates nie ubliżają wolnej woli ludzkiej. Jak gdyby dał kto komu truciznę albo filtrum: a przecie chciał utrzymać godziwą wolność w cudzej śmierci albo amorach. Lubo trucizna tylko ciało ludzkie alteruje. Jeżeli determinacja przy wolnej woli ludzkiej, a gwiazdy nie operują tej determinacyj? a jakoż kto rozumnie może to przepowiedzieć, co być może, albo może nie
: ponieważ teraźnieysi Astrologowie też fundamenta, reguły, náukę w swoich predykcyach oswiadczaią, ktorą wzięli od Chaldayczykow, Egypcyan, Arabow, á iákoż z niemi nie sprzeciwiaią się wolney woli ludzkiey? Ták to iest iák gdyby kto Kalwinską, Luterską trzymał koakcyą, Jansenistow predeterminacyą, á przecie się oswiadczáł iż te qualitates nie ubliżaią wolney woli ludzkiey. Ják gdyby dał kto komu truciznę álbo filtrum: á przecie chciał utrzymáć godziwą wolność w cudzey śmierci álbo amorach. Lubo trucizna tylko ciało ludzkie álteruie. Jeżeli determinacya przy wolney woli ludzkiey, á gwiazdy nie operuią tey determinacyi? á iákoż kto rozumnie może to przepowiedzieć, co bydź może, álbo może nie
Skrót tekstu: BystrzInfZup
Strona: 23
Tytuł:
Informacja zupełniejsza
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astrologia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
wojennej, moc pokazał jawną. Ze z woli swojej i przyczyny skrytej, Odsiecz Brutusa tak słuszną, tak sławną, Którą on przeciw Ojczyźnie się świaczył, Swą wszechmocnością potłumił i wspaczył. CCXV. A mógłże nadeń Świat mieć poczciwszego? Co ani wygrać chyba sprawiedliwie, Ani być żywym, jeżeliby czego Ująć kto wolnej chciał praerogatywie; Z właszcza gdy pozbył Kolegi swojego, Którego radą stojąc, popędliwie, W kilku akcjach; przeciwko Naturze Ostrości zażył przy swojej Preturze. Koniec Księgi Piątej. Apulejus w Demetriadzie był in praesidio z pułkami przy skarbach, o czym wyżej. Vatinius w Iliryku, obadwa ci ex jusso Senatus poddali pułki swoje Brutusowi
woienney, moc pokazał iawną. Ze z woli swoiey y przyczyny skrytey, Odsiecz Brutusa tak słuszną, tak sławną, Ktorą on przeciw Oyczyznie się swiaczył, Swą wszechmocnośćią potłumił y wspaczył. CCXV. A mogłże nadeń Swiat mieć pocżciwszego? Co ani wygrać chyba sprawiedliwie, Ani być żywym, ieżeliby czego Uiąć kto wolney chciał praerogatywie; Z własżcza gdy pozbył Kollegi swoiego, Ktorego radą stoiąc, popędliwie, W kilku akcyach; przeciwko Naturze Ostrośći zażył przy swoiey Praeturze. Koniec Xięgi Piątey. Apulejus w Demetriadzie był in praesidio z pułkami przy skarbach, o czym wyzey. Vatinius w Illyryku, obadwa ci ex jusso Senatus poddali pułki swoie Brutusowi
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 267
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
