rezydenciej/ którą sobie w swój Sabat upodobał/ święcił. I do tego przyszło/ gdy Sabat minął/ wołał Żyd Salomon/ aby go wyratowano/ lecz gospodarz nie dopuścił/ opowiadając mu zakaz urzędowy/ iż tam miał święcić i naszę Niedzielę.
Gdzieś swój Sabat odprawił miły Salomonie/ Tamże i w Chrześcijański wąchaj wdzięcznej wonie. Sabbata nostra quidem, Salomon celebrabis ibidem.
Takci Żyda przymuszono/ iż i swój Sabat/ i Niedzielę naszę musiał święcić. Pohamowani tedy mają być Tatarowie/ aby w Niedzielę i w święta nie robili/ nietylko znaczną winą na urząd/ Konstytucją Sejmową utwierdzoną: ale też i grabieżami: które grabieże do Klasztorów
residenciey/ ktorą sobie w swoy Sábbát vpodobał/ święćił. Y do tego przyszło/ gdy Sábbát minął/ wołał Zyd Sálomon/ áby go wyrátowano/ lecż gospodarz nie dopuśćił/ opowiádáiąc mu zákaz vrzędowy/ iż tám miał święćić y nászę Niedźielę.
Gdźieś swoy Sábbát odpráwił miły Sálomonie/ Támże y w Chrześćiáński wąchay wdźięcżney wonie. Sabbata nostra quidem, Salomon celebrabis ibidem.
Tákći Zydá przymuszono/ iż y swoy Sábbát/ y Niedźielę nászę muśiał święćić. Pohámowáni tedy máią być Tátárowie/ áby w Niedźielę y w świętá nie robili/ nietylko znácżną winą ná vrząd/ Constytucyą Seymową vtwierdzoną: ále też y grábieżámi: ktore grábieże do Klasztorow
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 32
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
Może też w polewkach przy jedzeniu używać na proch pereł stłuczonych/ drogich kamieni/ proszków w Aptyce gotowych Diámárgáritonis/ diatrionsaltalon/ drhodon Abbatis, laetificantis. Gvl. etc. Olejków używanie
Są też olejki/ jałowcowy/ burstynowy/ koperwaserowy/ siarczany/ gwoździkowy/ cynamonowy/ skorek pomarańczowych/ których po kropli używać/ i do wonie/ i do polewek/ i do picia. O tych olejkach mówię/ które Alchimistowie palą. Dla ubogich Bezoary. Kurze ziele.
Kurze ziele/ Tormentilla zowią/ dobre jest od jadu zachwycenia: korzeń jego na proch stłukszy/ pić z wodką szczawową/ abo i z piwem/ kto nie może mieć wodki. Możesz
Może też w polewkach przy iedzeniu vżywáć ná proch pereł stłuczonych/ drogich kámieni/ proszkow w Aptyce gotowych Diámárgáritonis/ diatrionsaltalon/ drhodon Abbatis, laetificantis. Gvl. etc. Oleykow vżywánie
Są też oleyki/ iáłowcowy/ burstynowy/ koperwaserowy/ śiárczány/ gwoźdźikowy/ cynámonowy/ skorek pomáráńczowych/ ktorych po kropli vżywáć/ y do wonie/ y do polewek/ y do pićia. O tych oleykách mowię/ ktore Alchimistowie palą. Dla vbogich Bezoáry. Kurze źiele.
Kurze źiele/ Tormentillá zowią/ dobre iest od iádu záchwycenia: korzeń iego ná proch stłukszy/ pić z wodką sczawową/ ábo y z piwem/ kto nie może mieć wodki. Możesz
Skrót tekstu: PetrSInst
Strona: D3v
Tytuł:
Instrukcja albo nauka jak się sprawować czasu moru
Autor:
Sebastian Petrycy
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
