wszytko/ pamiątka wieczna pozostanie Zalów Adonia mego/ i w długim lat rzędzie Śmierci kształt/ mych bołów znak/ bądź mi święcon I krew kwiatkiem mi się stań. tobieli się zdało Persefono/ w cuchnacą miętkę/ niegdy ciało Pchnąć niewieście? a mnieby Cynarowicowa Zmiana miała mieść zazdrość? takie rzekszy słowa/ Krwie wonnym/ przykropiła/ Nektarem jak trzeba. Ta właśnie/ jak przeyźrzysta/ zachmurnego nieba/ Wodna banka wzdęła się: ani było zwłoki Gdziny/ maści tejże kwiat strzeliłz posoki. Jaki drugi co jądra w kostce przechowywa Brzoskwiń wydaje. wszakże nic z niego nie bywa. Bo słabo dzierżący się/ i zwiewny/ zrażają Prze
wszytko/ pamiątká wieczna pozostánie Zalow Adoniá mego/ y w długim lat rzędźie Smierći kształt/ mych bołow znak/ bądź mi święcon Y krew kwiatkiem mi sie sstań. tobieli się zdáło Persephono/ w cuchnacą miętkę/ niegdy ćiáło Pchnąć niewieśćie? á mnieby Cynárowicowá Zmiáná miáłá mieść zazdrość? tákie rzekszy słowá/ Krwie wonnym/ przykropiłá/ Nektárem iák trzebá. Ta właśnie/ iák przeyźrzysta/ zachmurnego niebá/ Wodna bánká wzdęłá się: áni było zwłoki Gdźiny/ máści teyże kwiát strzeliłz posoki. Iáki drugi co iądra w kostce przechowywa Brzoskwiń wydáie. wszákże nic z niego nie bywa. Bo słábo dźierżący się/ y zwiewny/ zráżáią Prze
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 266
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
, które na pierwszym wszystkich rzeczy progu było spółistne i przytomne Bogu”. Spaniały orle, ktoć zabystrzył oko, żeś jeden wejźrzał w to słońce głęboko? Kto odział piórem rączym, żeś tak śmiele przeniósł cheruby lotne w grubym ciele? 5. Młodzianki
To młode wojsko w obozie rumionym gdzie ciągnie tropem niewinności wonnym? Tym gdy Herodów miecz morduje ciała, nieśmiertelność je w sukienki odziała bieluchne, w jakich Panny chodzą w niebie, a to ich wodzu, Dzieciątko, dla Ciebie. Bo gdy uchodzisz za nilowe brzegi, przesyłasz Ojcu te krwawe szeregi, a one świeże palmy niosąc w ręku, nową śpiewają w pieszczonym pieśń dźwięku.
, które na pierwszym wszystkich rzeczy progu było spółistne i przytomne Bogu”. Spaniały orle, ktoć zabystrzył oko, żeś jeden wejźrzał w to słońce głęboko? Kto odział piórem rączym, żeś tak śmiele przeniósł cheruby lotne w grubym ciele? 5. Młodzianki
To młode wojsko w obozie rumionym gdzie ciągnie tropem niewinności wonnym? Tym gdy Herodów miecz morduje ciała, nieśmiertelność je w sukienki odziała bieluchne, w jakich Panny chodzą w niebie, a to ich wodzu, Dzieciątko, dla Ciebie. Bo gdy uchodzisz za nilowe brzegi, przesyłasz Ojcu te krwawe szeregi, a one świeże palmy niosąc w ręku, nową śpiewają w pieszczonym pieśń dźwięku.
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 65
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
