ku środku zrastają. Liścia ma wiele/ Języczkom albo wąskiej Babce podobnego/ każdy zosobna z korzenia pochodzący/ ziobrowatego/ albo żyłowatego/ jeno węższego a miąższego. Rózg sitowych wiele/ obłych/ gładkich z miedzy liścia/ na łokieć wzwyż z korzenia wyrastających. W wierzchu tych główki okrągłe/ dziurek pełne/ jako w woszczynach/ w których kwiateczki zrumienna białe tkwią. Z tych potym nasienie w onychże komoreczkach barzo drobne/ a same główki na wierzchu pyrzasto wełniste. Nasienie/ jako i ziele wszystko/ cierpkiego i stwierdzającego smaku. Dla tego tym imieniem/ tak od Łacinników Statice, jako i od nas Zawciągiem nazwane/ że potężnie wszelakie
ku środku zrastáią. Liśćia ma wiele/ Ięzyczkom álbo wąskiey Bábce podobnego/ káżdy zosobná z korzeniá pochodzący/ źiobrowáteg^o^/ álbo żyłowátego/ ieno węższeg^o^ á miąższe^o^. Rozg śitowych wiele/ obłych/ głádkich z miedzy liśćia/ ná łokieć wzwysz z korzeniá wyrastáiących. W wierzchu tych głowki okrągłe/ dźiurek pełne/ iáko w wosczynách/ w ktorych kwiateczki zrumienná białe tkwią. Z tych potym naśienie w onychże komoreczkách bárzo drobne/ á sáme głowki ná wierzchu pyrzásto wełniste. Naśienie/ iáko y źiele wszystko/ ćierpkiego y ztwierdzáiącego smáku. Dla tego tym imieniem/ ták od Láćinnikow Statice, iáko y od nas Záwćiągiem názwáne/ że potężnie wszelákie
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 128
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
, żeby się przeczyścieły i odużały. A to lekarstwo ma być syta trochę bogatsza, niżli ona była na popłokanie robiona, to jest, ma być ze czterech części wody, a piątej miodu uczyniona; miód biorąc z woszczynami; a to dla tego, że woszczyny będą pływać po wierzchu syty, i pczoły na woszczynach osiadając, nie topiąc się w sycie, będą sytę brały. A tę sytę nie w korytach, ani w żadnem wielkiemnaczyniu dawać, ale na małych szelągowych miseczkach glinianych: postawiwszy przed każdym ulem osobną miseczkę; żeby pczoły nie w kupie na tę sytę padały, bo by się siekly, i była by w nich wielka
, żeby się przeczyśćieły y odużáły. A to lekárstwo ma bydź sytá trochę bogátsza, niżli oná byłá ná popłokánie robiona, to iest, ma bydź ze czterech częśći wody, á piątey miodu vczyniona; miod biorąc z woszczynámi; á to dla tego, że woszczyny będą pływáć po wierzchu syty, y pczoły ná woszczynach ośiadáiąc, nie topiąc się w syćie, będą sytę bráły. A tę sytę nie w korytach, áni w żadnem wielkiemnaczyniu dáwáć, ále ná máłych szelągowych miseczkach gliniánych: postáwiwszy przed káżdym vlem osobną miseczkę; żeby pczoły nie w kupie ná tę sytę padáły, bo by się śiekly, y byłá by w nich wielka
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Bij
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
, co raz do niej pczołom przez onę smrodliwą starą robotę chodzić, i zaś schodzić, wielka to mięszkanina prze dalekość, i zaraza przez smród: właśnie jakoby kto z jadalnej izby, przez smrodliwe wychody, i ścierwu pełne miejsca, do pańskiego pokoju chodzić i odchodzić musiał.
Trzecia, i on miód nowy w starych woszczynach, co je przez zimę wyjadły, urobiony, nigdy nie będzie tak dobry, jako w młodym wosku; a i to szkoda; bo lepiej i te woszczyny wziąć, i drugie potym nowe. A jeśliby kto rozumiał, że prędsza robota będzie w starych woszczynach, tedy niech to wie każdy, zetym nic
, co raz do niey pczołom przez onę smrodliwą stárą robotę chodźić, y záś schodźić, wielka to mięszkaniná prze dálekość, y zarázá przez smrod: właśnie iákoby kto z iadálney izby, przez smrodliwe wychody, y śćierwu pełne mieyscá, do pańskiego pokoiu chodźić y odchodźić muśiał.
Trzecia, y on miod nowy w stárych woszczynach, co ie przez źimę wyiádły, vrobiony, nigdy nie będźie ták dobry, iáko w młodym wosku; á y to szkodá; bo lepiey y te woszczyny wźiąć, y drugie potym nowe. A iesliby kto rozumiał, że prętsza robotá będźie w stárych woszczynach, tedy niech to wie kożdy, zetym nic
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Biiij
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
musiał.
Trzecia, i on miód nowy w starych woszczynach, co je przez zimę wyjadły, urobiony, nigdy nie będzie tak dobry, jako w młodym wosku; a i to szkoda; bo lepiej i te woszczyny wziąć, i drugie potym nowe. A jeśliby kto rozumiał, że prędsza robota będzie w starych woszczynach, tedy niech to wie każdy, zetym nic niepospieszy: bo pczoła we dnie materią tylko nosi, a w nocy robi: i miodem a czerwiem założywszy one stare woszczyny, ile go jej zstawało ze dniowego nanoszenia, próżnuje potym dnia czekając: a kiedy ich nie ma, to je robi: i będzie
muśiał.
Trzecia, y on miod nowy w stárych woszczynach, co ie przez źimę wyiádły, vrobiony, nigdy nie będźie ták dobry, iáko w młodym wosku; á y to szkodá; bo lepiey y te woszczyny wźiąć, y drugie potym nowe. A iesliby kto rozumiał, że prętsza robotá będźie w stárych woszczynach, tedy niech to wie kożdy, zetym nic niepospieszy: bo pczołá we dnie máteryą tylko nośi, á w nocy robi: y miodem á czerwiem záłożywszy one stáre woszczyny, ile go iey zstawáło ze dniowego nánoszenia, proznuie potym dniá czekáiąc: á kiedy ich nie ma, to ie robi: y będźie
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Biiij
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
który napotężniejszy rój, chociaj roboty woskowej do dna dociągnie w czas, tak miodem zarobieł, żeby między plastrami, suszu, to jest pustych woszczyn nic było: a łacna to przyczyna: roją się czasem pczoły i przez Sierpień: otosz co na roje, bądź te co wyszły, bądź które zaparczeją, i ostaną w woszczynach, zarobieły; to wychędażają, skoro nowe woszczyny, miodem zarobią, i znowu one co w nich czerw był wychędożone, miodem zarabiają. Nauka KOLO PASIEK.
A iż miedzy ostatnim czasem rojenia a podbieraniem pszczół, barzo krótki czas jest, nie podobna rzecz, żeby i wychedożyły one plugastwa; i wszystkie miodem zarobiły.
ktory nápotężnieyszy róy, chociáy roboty woskowey do dná dociągnie w czás, ták miodem zárobieł, żeby między plástrámi, suszu, to iest pustych woszczyn nic było: á łácná to przyczyná: roią się czásem pczoły y przez Sierpień: otosz co ná roie, bądź te co wyszły, bądź ktore zápárcżeią, y ostáną w woszczynach, zárobieły; to wychędáżáią, skoro nowe woszczyny, miodem zárobią, y znowu one co w nich czerẃ był wychędożone, miodem zárábiáią. NAVKA KOLO PASIEK.
A iż miedzy ostátnim czásem roieniá á podbierániem pczół, bárzo krotki czás iest, nie podobná rzecz, żeby y wychedożyły one plugástwá; y wszystkie miodem zárobiły.
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: D
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
