mieć oczkasy dwa, niż oczkas przez oczko wyprawiony, bo lepszy kilnik dla obrony od obcych pszczół, dla więtszego domowem pczołom za oczkiem przestrzeństwa, i placu wolniejszego. Taki vl nowy trzeba wymyć, a nalepiej sytą, i wysuszyć, w głowie suchych woszczyn cokolwiek nalepić, na rozpuszczony wosk je sadzając: bo na gotowe woszczyny i rad rój pójdzie, i nie odbieży ula; a uczynić to, skoro krąg wierzchni wyprawisz. A kiedy się trafi vl co od jakiejkolwiek roboty pczoły spadły, że w głowie woszczyn co zostało, te jeśli są stare, złykowaciałe, (bo tam i robactwo, i czerw, i smród rozmaity bywa,)
mieć oczkásy dwá, niż oczkas przez oczko wypráwiony, bo lepszy kilnik dla obrony od obcych pczół, dla więtszego domowem pczołom zá oczkiem przestrzeństwá, y plácu wolnieyszego. Táki vl nowy trzebá wymyć, á nalepiey sytą, y wysuszyć, w głowie suchych woszczyn cokolwiek nálepić, ná rospuszczony wosk ie sadzáiąc: bo ná gotowe woszczyny y rad róy poydźie, y nie odbieży vlá; á vczynić to, skoro krąg wierzchni wypráwisz. A kiedy się tráfi vl co od iákieykolwiek roboty pczoły spádły, że w głowie woszczyn co zostáło, te iezli są stáre, złykowáćiáłe, (bo tám y robáctwo, y czerẃ, y smrod rozmáyty bywa,)
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Aiiij
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
o pnie na ule trudno, może dać bednarską robotą ule robić, jako chce długie, i miąższe, byle u jednego końca kęs szersze, a to z tego którym ma vl na dół być obrócony, a to dla pobijania obręczy. Te ule obręczami dobrze opatrzywszy, barć długą do dwu zatworów uczyniwszy, wymywszy, woszczyny na wosk w głowie nalepiwszy, postawiwszy go na kładzi na długie nieruszanie, obwinąć go plecionem powrosłem słomianem w koło zrzadka, i na owo obwinienie dopiero gliną oblepić wszytek: a kiedy oschnie, oko wywiercisz przez glinę, a na barci glinę wyrzniesz. Taki vl na lato chłodniejszy, a na zimę cieplejszy, niż
o pnie ná vle trudno, może dáć bednárską robotą vle robić, iáko chce długie, y miąższe, byle v iednego końcá kęs szersze, á to z tego ktorym ma vl ná doł bydź obrocony, á to dla pobiiánia obręczy. Te vle obręczámi dobrze opátrzywszy, bárć dlugą do dwu zatworow vczyniwszy, wymywszy, woszczyny na wosk w głowie nálepiwszy, postáwiwszy go ná kłádźi ná długie nieruszánie, obwinąć go plećionem powrosłem słomiánem w koło zrzadká, y ná owo obwinienie dopiero gliną oblepić wszytek: á kiedy oschnie, oko wywierćisz przez glinę, á ná bárći glinę wyrźniesz. Táki vl ná láto chłodnieyszy, á ná źimę ćiepleyszy, niż
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Aiiijv
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
w pasiecie jako to w zaciszej pierwej niż indziej będzie, rozumiejąc że i w polu także ciepło, pójdzie w pole; aż tam z ziębnie; i tak poginie: i dla tego zgoła przed tym czasem nie otwierać pszczół, i w pole nie puszczać, i nie podrzynać aż w ten czas. A poderznąwszy one woszczyny, które po tym podrzynaniu z ulów powyimujesz, tamże w pasiece poroskładasz, na jakich dylach, albo deszkach, ze sobie pczoły wybiorą, jeśli jem tam co bądź do roboty, bądź do żywności potrzebnego zostało: tak i wosk będziesz miał chędoży, i pczoły w swoich potrzebach się ratują: bo i ta syta,
w páśiecie iáko to w zaciszey pierwey niż indźiey będźie, rozumieiąc że y w polu tákże ćiepło, poydźie w pole; áż tám z źiębnie; y ták poginie: y dla tego zgołá przed tym czásem nie otwieráć pczół, y w pole nie puszczáć, y nie podrzynáć áż w ten czás. A poderznąwszy one woszczyny, ktore po tym podrzynániu z vlów powyimuiesz, támże w páśiece poroskładasz, ná iákich dylach, álbo deszkach, ze sobie pczoły wybiorą, jesli iem tám co bądź do roboty, bądź do żywnośći potrzebnego zostáło: ták y wosk będźiesz miał chędoży, y pczoły w swoich potrzebach się rátuią: bo y tá sytá,
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Bijv
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
jest, by nawiętszy rój, nie z je przez zimę dwu kwart miodu: wyjadszy tedy tyle, co jedno w ulu nad to zostanie miodu w plastrach, to na lato zostanie, a ona nie jedząc tego, porzuci to, a sama się polem z nowej roboty żywić będzie; i z nowego miodu w one woszczyny wyjedzione nanosi: a za tego starego miodu odbieżeniem, naprzód on miód porzucowny skwaśnieje, spleśnieje, i robacy się weń rzucą: smród zaś zatym: a potym wszytek ostatek, i woszczyny one co w nich jest, złykowacieją, że będksie wszystko jako łub: a pczoły od onego smrodu, albo pozdychają, albo
jest, by nawiętszy róy, nie z ié przez źimę dwu kwart miodu: wyiadszy tedy tyle, co iedno w vlu nád to zostánie miodu w plastrách, to ná láto zostánie, á oná nie iedząc tego, porzući to, á sámá się polem z nowey roboty żywić będźie; y z nowego miodu w one woszczyny wyiedźione nánośi: á zá tego stárego miodu odbieżęniem, naprzod on miod porzucowny skwáśnieie, spleśnieie, y robacy się weń rzucą: smrod záś zátym: á potym wszytek ostátek, y woszczyny one co w nich iest, złykowáćieią, że będxie wszystko iáko łub: á pczoły od onego smrodu, álbo pozdycháią, álbo
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Biijv
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
ona nie jedząc tego, porzuci to, a sama się polem z nowej roboty żywić będzie; i z nowego miodu w one woszczyny wyjedzione nanosi: a za tego starego miodu odbieżeniem, naprzód on miód porzucowny skwaśnieje, spleśnieje, i robacy się weń rzucą: smród zaś zatym: a potym wszytek ostatek, i woszczyny one co w nich jest, złykowacieją, że będksie wszystko jako łub: a pczoły od onego smrodu, albo pozdychają, albo pochorzeją, albo pewnie bez szwanku nie będą. Nauka KOLO PASIEK.
Druga: Matka w głowie siedzi, co raz do niej pczołom przez onę smrodliwą starą robotę chodzić, i zaś schodzić,
oná nie iedząc tego, porzući to, á sámá się polem z nowey roboty żywić będźie; y z nowego miodu w one woszczyny wyiedźione nánośi: á zá tego stárego miodu odbieżęniem, naprzod on miod porzucowny skwáśnieie, spleśnieie, y robacy się weń rzucą: smrod záś zátym: á potym wszytek ostátek, y woszczyny one co w nich iest, złykowáćieią, że będxie wszystko iáko łub: á pczoły od onego smrodu, álbo pozdycháią, álbo pochorzeią, álbo pewnie bez szwánku nie będą. NAVKA KOLO PASIEK.
Druga: Mátká w głowie śiedźi, co raz do niey pczołom przez onę smrodliwą stárą robotę chodźić, y záś schodźić,
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Biiij
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
kto z jadalnej izby, przez smrodliwe wychody, i ścierwu pełne miejsca, do pańskiego pokoju chodzić i odchodzić musiał.
Trzecia, i on miód nowy w starych woszczynach, co je przez zimę wyjadły, urobiony, nigdy nie będzie tak dobry, jako w młodym wosku; a i to szkoda; bo lepiej i te woszczyny wziąć, i drugie potym nowe. A jeśliby kto rozumiał, że prędsza robota będzie w starych woszczynach, tedy niech to wie każdy, zetym nic niepospieszy: bo pczoła we dnie materią tylko nosi, a w nocy robi: i miodem a czerwiem założywszy one stare woszczyny, ile go jej zstawało ze
kto z iadálney izby, przez smrodliwe wychody, y śćierwu pełne mieyscá, do pańskiego pokoiu chodźić y odchodźić muśiał.
Trzecia, y on miod nowy w stárych woszczynach, co ie przez źimę wyiádły, vrobiony, nigdy nie będźie ták dobry, iáko w młodym wosku; á y to szkodá; bo lepiey y te woszczyny wźiąć, y drugie potym nowe. A iesliby kto rozumiał, że prętsza robotá będźie w stárych woszczynach, tedy niech to wie kożdy, zetym nic niepospieszy: bo pczołá we dnie máteryą tylko nośi, á w nocy robi: y miodem á czerwiem záłożywszy one stáre woszczyny, ile go iey zstawáło ze
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Biiij
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
szkoda; bo lepiej i te woszczyny wziąć, i drugie potym nowe. A jeśliby kto rozumiał, że prędsza robota będzie w starych woszczynach, tedy niech to wie każdy, zetym nic niepospieszy: bo pczoła we dnie materią tylko nosi, a w nocy robi: i miodem a czerwiem założywszy one stare woszczyny, ile go jej zstawało ze dniowego nanoszenia, próżnuje potym dnia czekając: a kiedy ich nie ma, to je robi: i będzie miała na drugi dzień. I tak tym do prędszej roboty nic nie przybędzie: a ty jedno woszczyny stare mieć będziesz; cobyś miał i te stare, i z miodem
szkodá; bo lepiey y te woszczyny wźiąć, y drugie potym nowe. A iesliby kto rozumiał, że prętsza robotá będźie w stárych woszczynach, tedy niech to wie kożdy, zetym nic niepospieszy: bo pczołá we dnie máteryą tylko nośi, á w nocy robi: y miodem á czerwiem záłożywszy one stáre woszczyny, ile go iey zstawáło ze dniowego nánoszenia, proznuie potym dniá czekáiąc: á kiedy ich nie ma, to ie robi: y będźie miáłá ná drugi dzień. Y ták tym do prętszey roboty nic nie przybędźie: á ty iedno woszczyny stáre mieć będziesz; cobyś miał y te stáre, y z miodem
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Biiij
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
tylko nosi, a w nocy robi: i miodem a czerwiem założywszy one stare woszczyny, ile go jej zstawało ze dniowego nanoszenia, próżnuje potym dnia czekając: a kiedy ich nie ma, to je robi: i będzie miała na drugi dzień. I tak tym do prędszej roboty nic nie przybędzie: a ty jedno woszczyny stare mieć będziesz; cobyś miał i te stare, i z miodem drugie nowe; i w starych będziesz miał miód podlejszy, cobyś miał w nowych lepszy Rzeczesz: A wszakeś kazał i w nowe ule susz nalepiać. Odpowiadam: że tam w ule się nalepia, w których nic a nic
tylko nośi, á w nocy robi: y miodem á czerwiem záłożywszy one stáre woszczyny, ile go iey zstawáło ze dniowego nánoszenia, proznuie potym dniá czekáiąc: á kiedy ich nie ma, to ie robi: y będźie miáłá ná drugi dzień. Y ták tym do prętszey roboty nic nie przybędźie: á ty iedno woszczyny stáre mieć będziesz; cobyś miał y te stáre, y z miodem drugie nowe; y w stárych będziesz miał miod podleyszy, cobyś miał w nowych lepszy Rzeczesz: A wszákeś kazał y w nowe vle susz nálepiáć. Odpowiádam: że tám w vle się nálepia, w ktorych nic á nic
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Biiij
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
