Wdzięczniejsza była droga ku Warszawie, Gdybym ten obraz widząc bez odmiany, Pielgrzym ochotny był kontentowany. Dar jest uroda, a dar znamienity, Boski, bo zinąd zgoła nienabyty. Ciesz się, cna damo, długo z daru tego. Życzyć ten, co swe od daru bożego
Ma imię, by był tak szczęśliwym wróżkiem, Jak ci życzliwym sługą i podnóżkiem. 776. Kurant. 1.
Cóż więcej żądasz, me kochanie? Wszak widzą oczy twoje Jak w zwierciedle myśli moje. I nikt w sercu mym nie postanie, Sama w nim będziesz królować, Mą wolą jak swą kierować. 2.
To mię jednak, wiedz, ciężko
Wdzięczniejsza była droga ku Warszawie, Gdybym ten obraz widząc bez odmiany, Pielgrzym ochotny był kontentowany. Dar jest uroda, a dar znamienity, Boski, bo zinąd zgoła nienabyty. Ciesz się, cna damo, długo z daru tego. Życzyć ten, co swe od daru bożego
Ma imię, by był tak szczęśliwym wrożkiem, Jak ci życzliwym sługą i podnożkiem. 776. Kurant. 1.
Coż więcej żądasz, me kochanie? Wszak widzą oczy twoje Jak w zwierciedle myśli moje. I nikt w sercu mym nie postanie, Sama w nim będziesz krolować, Mą wolą jak swą kierować. 2.
To mię jednak, wiedz, ciężko
Skrót tekstu: TrembWierszeWir_II
Strona: 267
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Jakub Teodor Trembecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1643 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1911
Plutona, gdyż Jowiszowi Niebo, Neptunowi tu namienionemu Morze a Plutonowi Piekło i ziemia sorte obtigit. Zowie się i Taenarus od miejsca Tenarus, gdzie wspaniały miał Kościół.
VULCANUS u Poetów. Claudiis Synonimicè Mulciber Deorum Fáber: bo Bożkom przeciw Gigantom oreża formujący.
APOLLO jest Bożek uatuor Artium naprżód Divinitatis skąd jest Prorokiem i Wróżkiem. 2. Sagitiandi: 3. Medicinae 4. Musicae. Na Niebie zowie się Faebus albo Słońce, na ziemi liber Pater, w Piekle Apollo. Ten a drugi Bachus wieczną od Bożków udarowani młodością aczym nie ma być malowany z brodą od Bohomazów, lecz młodo od Apelesów.
Wenus Bogini Amorum Vulcania Conjux,
Plutona, gdyż Jowiszowi Niebo, Neptunowi tu namienionemu Morźe a Plutonowi Piekło y ziemia sorte obtigit. Zowie się y Taenarus od mieysca Tenarus, gdzie wspaniały miał Kościoł.
VULCANUS u Poetow. Claudiis Synonimicè Mulciber Deorum Fáber: bo Bożkom przeciw Gigantom oreża formuiący.
APOLLO iest Bożek uatuor Artium naprżod Divinitatis zkad iest Prorokiem y Wrożkiem. 2. Sagitiandi: 3. Medicinae 4. Musicae. Na Niebie zowie się Faebus albo Słonce, na ziemi liber Pater, w Piekle Apollo. Ten á drugi Bacchus wieczną od Bożkow udarowani młòdością acżym nie ma bydz malowany z brodą od Bohomazow, lecz młodo od Apellesow.
VENUS Bògini Amorum Vulcania Conjux,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 10.
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Jeśli siła złego dwaj (mowią) na jednego/ A jakoż trzej niezwalczą jednego/ biednego? Resp. Czart/ Świat/ i Ciało/ ludzcy trzej nieprzyjaciele/ A takoż się masz z niemi/ człecze zetkać śmiele. Ciało twym niewolnikiem/ a Świat też podnóżkiem/ Czart zaś niższy podnóżka/ choć piekielnym wróżkiem. Więc przypomni/ żeś ty pan/ a nikt nie nagani/ Że podlegą jednemu Panu trzej poddani. 2. Na ciało rozum/ na świat dobrą wolą/ Na czarta/ staw tę pamięć/ gdzieć wiedzie swą wolą. 3. Bóg w Trójcy na pomocy jeśli będzie tobie/ Wszytkie piekło nie
Ieśli śiłá złego dwáy (mowią) ná iednego/ A iákoż trzey niezwalczą iednego/ biednego? Resp. Czárt/ Świát/ y Ciáło/ ludzcy trzey nieprzyiaćiele/ A tákoż śię masz z niemi/ człecze zetkáć śmiele. Ciáło twym niewolnikiem/ á Swiát też podnożkiem/ Czárt záś niższy podnożka/ choć piekielnym wrożkiem. Więc przypomni/ żeś ty pan/ á nikt nie nágáni/ Że podlegą iednemu Pánu trzey poddani. 2. Ná ćiáło rozum/ ná świat dobrą wolą/ Ná czártá/ staw tę pámięć/ gdźieć wiedźie swą wolą. 3. Bog w Troycy ná pomocy ieśli będźie tobie/ Wszytkie piekło nie
Skrót tekstu: JagDworz
Strona: Diiiv
Tytuł:
Dworzanki
Autor:
Serafin Jagodyński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1621
Data wydania (nie wcześniej niż):
1621
Data wydania (nie później niż):
1621
