jeszcze mało/ tylko Bóg wie/ jeśli się nam to od K. I. M. i Rzeczypospolitej wdzięcznością takie prace/ i gardłowania nagrodzą. W Stolicy na ten czas taka drogość była: za jałowicę złotych 600. bochenek chleba zło: 6. kokosz zło: 7. jaje kokosze zło: 3. za wróbla gro: 15. za srokę albo wronę złotych pułtora/ za połeć mięsa zło: 15. za kwartę masła zło: 4. Nieprzyjaciel dowiedziawszy się o takim głodzie/ począł się kupić do obozu/ trapiąc nas czestemi szturmami: w tym szpiegowie dali znać panu Referendarzowi/ iż Pożarski następuje ze 30000. do obozu:
iescze máło/ tylko Bog wie/ iesli sie nam to od K. I. M. y Rzeczypospolitey wdźięcznośćią tákie prace/ y gárdłowánia nágrodzą. W Stolicy ná ten czás táka drogość byłá: zá iáłowicę złotych 600. bochenek chlebá zło: 6. kokosz zło: 7. iáie kokosze zło: 3. zá wroblá gro: 15. zá srokę álbo wronę złotych pułtorá/ zá połeć mięsa zło: 15. zá kwartę másłá zło: 4. Nieprzyiaćiel dowiedźiawszy sie o tákim głodźie/ począł sie kupić do obozu/ trapiąc nas czestemi szturmámi: w tym szpiegowie dáli znáć pánu Referendarzowi/ iż Pożarski nástępuie ze 30000. do obozu:
Skrót tekstu: PasŻoł
Strona: C
Tytuł:
Pasja żołnierzów obojga narodów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Sicut Chol. to jest Feniks, multiplicabo dies: ale ta wersia, że nie jest conformis vulgatae edi- O FENIKsIE PTAKU
tioni Biblii Świętej, trudno jej przyjmować, consequenter i Feniksa poczytać za prawdziwego Ptaka, ponieważ Job o nim nic exprese nie wspomina, tylko Ingeniosa Tłumaczów Versio, tam o Feniksie mówi, gdzie i Wróbla nie masz.
Pliniusz Wielki Naturalium Scrutator lib. 10. Naturalnej Historyj cap 2. wspomina o Feniksie, ale go zaraz in duhium podaje temi słowy: Allatus est in Urbem (to jest do Rzymu) Faeniks, Claudii Principis censurâ, Anno Urbis (to jest po założeniu Rzymu) 800. et in Comitio propositus
Sicut Chol. to iest Phenix, multiplicabo dies: ale ta wersiá, że nie iest conformis vulgatae edi- O FENIXIE PTAKU
tioni Biblii Swiętey, trudno iey przyimowáć, consequenter y Fenixa poczytać za prawdziwego Ptaka, ponieważ Iob o nim nic exprese nie wspomina, tylkò Ingeniosa Tłumaczow Versio, tam o Fenixie mowi, gdzie y Wrobla nie masz.
Pliniusz Wielki Naturalium Scrutator lib. 10. Naturalney Historyi cap 2. wspomina o Fenixie, ale go zaraz in duhium podaie temi słowy: Allatus est in Urbem (to iest do Rzymu) Phaenix, Claudii Principis censurâ, Anno Urbis (to iest po założeniu Rzymu) 800. et in Comitio propositus
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 122
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Zabójcami Ibyka.
ZOŁTACZEK po Łacinie Charadrius, z tej racyj dziwny, że gdy wesołym na chorego człeka patrzy okiem, zdrowia melioracją i życie obiecuje; lecz wyciągnionemi w siebie z pacjenta humorami; znaczną przynofi w zdrowiu sobie szkodę; a tak według Lukaryna: sanat vicemque subit.
ZIMORODEK Alcjon, albo Alcedo, większy od wróbla Ptak, z granatowa szafirowy z wierzchu, z podspodu ponsowo białawy, przy wodach się bawiący, który te ma od Nieba beneficium pozwolone sobie, że gdy gniazdeczko z kości rybich na Morzu, lub innej wodzie uwiwszy, na niesie się, i dzieci wysiaduje; wtenczas przez dni 14 w zimie, wszystkie Morskie ustają fale
Zaboycami Ibyka.
ZOŁTACZEK po Łacinie Charadrius, z tey racyi dziwny, że gdy wesołym na chorego człeka patrzy okiem, zdrowia melioracyą y życie obiecuie; lecz wyciągnionemi w siebie z pacyenta humorami; znaczną przynofi w zdrowiu sobie szkodę; a tak według Lukarina: sanat vicemque subit.
ZIMORODEK Alcyon, albo Alcedo, większy od wrobla Ptak, z gránatowa szafirowy z wierzchu, z podspodu ponsowo białawy, przy wodach się bawiący, ktory te ma od Nieba beneficium pozwolone sobie, że gdy gniazdeczko z kości rybich na Morzu, lub inney wodzie uwiwszy, na níesie się, y dzieci wysiaduie; wtenczas przez dni 14 w zimie, wszystkie Morskie ustaią fale
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 617
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
wróble żywe i zdrowe/ i drzewo Cedrowe/ i jedwabiu Karmazynowego/ i Hysopu: 5. I rozkaże Kapłan zabić jednego wróbla nad naczyniem glinianym/ nad wodą żywą. 6. Wróbla tedy żywego weźmie/ i drzewo Cedrowe/ i jedwab karmazynowy/ i Hysop/ a omoczy to wszystko z wróblem żywym/ we krwi wróbla zabitego/ nad wodą żywą. 7. I pokropi tego który się oczyszcza od trądu siedm kroć/ i ogłosi go być czystym/ a puści wróbla żywego w pole. 8. A ten który się oczyszcza/ upierze szaty swoje/ i ogoli wszystkie włosy swoje/ a umyje się wodą/ i czystym będzie: 9
wroble żywe y zdrowe/ y drzewo Cedrowe/ y jedwabiu Kármázynowego/ y Hysopu: 5. Y rozkaże Kápłan zábić jednego wroblá nád naczyniem gliniánym/ nád wodą żywą. 6. Wroblá tedy żywego weźmie/ y drzewo Cedrowe/ y jedwab kármázynowy/ y Hysop/ á omoczy to wszystko z wroblem żywym/ we krwi wroblá zábitego/ nád wodą żywą. 7. Y pokropi tego ktory śię oczyśćia od trądu śiedm kroć/ y ogłośi go być czystym/ á puśći wroblá żywego w pole. 8. A ten ktory śię ocżyśćia/ upierze száty swoje/ y ogoli wszystkie włosy swoje/ á umyje śię wodą/ y czystym będźie: 9
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 116
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
49. A weźmie na oczyszczenie onego domu/ dwu wróblów/ i drzewo Cedrowe/ w jedwabiu karmazynu/ i Hysopu: 50. I zabije wróbla jednego nad naczyniem glinianym/ nad wodą żywą. 51. A wziąwszy drzewo Cedrowe/ i Hysop/ i jedwab karmazynowy/ i wróbla żywego/ omoczy to wszystko we krwi wróbla zabitego/ i w wodzie żywej/ a pokropi ten dom siedm kroć. 52. I tak oczyści on dom krwią wróbla onego/ i wodą żywą i wróblem żywym/ i drzewem Cedrowym/ i Hysopem/ i jedwabiem czerwonym. 53. Potym puści wróbla żywego precz za miasto w pole: tak oczyści on dom/
49. A weźmie ná oczyśćienie onego domu/ dwu wroblow/ y drzewo Cedrowe/ w jedwabiu kármázynu/ y Hysopu: 50. Y zábije wroblá jednego nád naczyniem gliniánym/ nád wodą zywą. 51. A wźiąwszy drzewo Cedrowe/ y Hysop/ y jedwab kármázynowy/ y wroblá żywego/ omocży to wszystko we krwi wroblá zábitego/ y w wodźie żywey/ á pokropi ten dom śiedm kroć. 52. Y ták oczyśći on dom krwią wroblá onego/ y wodą żywą y wroblem żywym/ y drzewem Cedrowym/ y Hysopem/ y jedwabiem czerwonym. 53. Potym puśći wroblá żywego precż zá miásto w pole: ták ocżyśći on dom/
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 118
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
50. I zabije wróbla jednego nad naczyniem glinianym/ nad wodą żywą. 51. A wziąwszy drzewo Cedrowe/ i Hysop/ i jedwab karmazynowy/ i wróbla żywego/ omoczy to wszystko we krwi wróbla zabitego/ i w wodzie żywej/ a pokropi ten dom siedm kroć. 52. I tak oczyści on dom krwią wróbla onego/ i wodą żywą i wróblem żywym/ i drzewem Cedrowym/ i Hysopem/ i jedwabiem czerwonym. 53. Potym puści wróbla żywego precz za miasto w pole: tak oczyści on dom/ i czystym będzie. 54.
TAć jest Ustawa o każdej zarazie trądu i plamy czarnej/ 55. I o trądzie na
50. Y zábije wroblá jednego nád naczyniem gliniánym/ nád wodą zywą. 51. A wźiąwszy drzewo Cedrowe/ y Hysop/ y jedwab kármázynowy/ y wroblá żywego/ omocży to wszystko we krwi wroblá zábitego/ y w wodźie żywey/ á pokropi ten dom śiedm kroć. 52. Y ták oczyśći on dom krwią wroblá onego/ y wodą żywą y wroblem żywym/ y drzewem Cedrowym/ y Hysopem/ y jedwabiem czerwonym. 53. Potym puśći wroblá żywego precż zá miásto w pole: ták ocżyśći on dom/ y czystym będźie. 54.
TAć jest Ustáwá o káżdey záráźie trądu y plámy czarney/ 55. Y o trądźie ná
Skrót tekstu: BG_Kpł
Strona: 118
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Kapłańska
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
ustrzec. Uszy miej jako Midas osłowe/ nowin o niej słuchając: Nozdrza jako wilk do wachania. Język rybi/ gdakaniu jej nie odpowiadając. Żołądek strusi/ coś twardszego niż żelazo połykać i trawić. Szyję wołową do tego mierzjonego jarzma/ quia seró detrectat onus qui subit. Nogi jelenie/ sideł uchodząc. Naturę wróbla. Sen świerczowy/ żebyś mógł spać gdy pocznie świergotać. Małżeństwo potrzebuje trzech rzeczy: Żeby był Mąż mądry, Zona czysta. Dzieci posłuszne. Inżeś chybił brodu/ gdyś powierzył Zonie zdrowia/ uczciwego/ majętności/ jako naprzykład/ powierzamy majętności Arendarzom/ pieniędzy Kupcom/ roli oraczom/ trzody pasterzom/ tajemnic
ustrzedz. Vszy miey iáko Midás osłowe/ nowin o niey słucháiąc: Nozdrzá iáko wilk do wachánia. Ięzyk rybi/ gdakániu iey nie odpowiadaiąc. Zołądek struśi/ coś twárdszego niż żelázo połykać y trawić. Szyię wołową do tego mierzionego iárzmá/ quia seró detrectat onus qui subit. Nogi ielenie/ śideł uchodząc. Náturę wrobla. Sen świerczowy/ żebyś mogł spáć gdy pocznie świergotáć. Małżeństwo potrzebuie trzech rzeczy: Zeby był Mąż mądry, Zoná czysta. Dzieći posłuszne. Inżeś chybił brodu/ gdyś powierzył Zonie zdrowia/ uczćiwego/ máiętnośći/ iáko náprzykład/ powierzamy máiętnośći Arendarzom/ pieniędzy Kupcom/ roli oraczom/ trzody pásterzom/ táiemnic
Skrót tekstu: ZłoteJarzmo
Strona: 25
Tytuł:
Złote jarzmo małżeńskie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
pobrał, i zbogaciawszy, wino pił, i zwadę uczyniwszy, człowieka zabił, a toż go teraz na śmierć wiodą.”
Zadziwiwszy się Mojżesz, rzekł: — „O Boże! dziwne są sądy Twoje, i wiesz ty komu co masz dać.”
Gdyby uboga kotka skrzydła była miała, Żadnegoby na świecie wróbla nie cierpiała. I człowiek zły bogactwo gdy przy sobie czuje, Krzywdzi drugich aż go kto możniejszy zepsuje. Gdyby Bóg więcej jednym niż drugim nie dawał, Nie wiem jeśliby zły świat Bogiem go przyznawał. Marnego człeka, gdy na urząd wsadzą, A nazbierać mu złota, srebra dadzą, Nie trzeba długo mieć go
pobrał, i zbogaciawszy, wino pił, i zwadę uczyniwszy, człowieka zabił, a toż go teraz na śmierć wiodą.”
Zadziwiwszy się Mojżesz, rzekł: — „O Boże! dziwne są sądy Twoje, i wiesz ty komu co masz dać.”
Gdyby uboga kotka skrzydła była miała, Żadnegoby na świecie wróbla nie cierpiała. I człowiek zły bogactwo gdy przy sobie czuje, Krzywdzi drugich aż go kto możniejszy zepsuje. Gdyby Bóg więcéj jednym niż drugim nie dawał, Nie wiem jeśliby zły świat Bogiem go przyznawał. Marnego człeka, gdy na urząd wsadzą, A nazbierać mu złota, srebra dadzą, Nie trzeba długo mieć go
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 136
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
