i równe pole po pagórkach/ dogadzając piechocie swej. Nasze też wojsko sprawił I. M. Pan Hetman nad Dźwiną. A w tym X. I. M. Kurlandskie Fryderyk przyszedł z Kurlandyej ze trzema sty ludzi swych na wybór dobrych Rajtarów Szlachciców Kurlandskich/ widząc z obu stron przez Dźwinę wojska uszykowane/ chcąc i wrodzonej cnocie dogodzić/ dzielność w męstwie i wiarę swą Królowi I. M. Panu swemu/ i R. P. oświadczyć/ prawie z odważeniem zdrowia/ puścił się na drugą stronę w pław/ w posiłek wojsku naszemu/ Pan Bóg prawie cudowną rzecz ukazał/ że przez tak wielką i nie przebródną rzekę/ trafił na
y rowne pole po pagorkách/ dogadzáiąc piechoćie swey. Násze też woysko spráwił I. M. Pan Hetman nád Dźwiną. A w tym X. I. M. Kurlándskie Fryderyk przyszedł z Kurlándyey ze trzemá sty ludźi swych ná wybor dobrych Ráytárow Sláchćicow Kurlándskich/ widząc z obu stron przez Dźwinę woyská vszykowáne/ chcąc y wrodzoney cnoćie dogodźić/ dźielność w męztwie y wiárę swą Krolowi I. M. Pánu swemu/ y R. P. oświadcżyć/ práwie z odważeniem zdrowia/ puśćił sie ná drugą stronę w pław/ w pośiłek woysku nászemu/ Pan Bog práwie cudowną rzecż vkazał/ że przez ták wielką y nie przebrodną rzekę/ tráfił ná
Skrót tekstu: NowinyInfl
Strona: A3
Tytuł:
Nowiny z Inflant o szczęśliwej porażce
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Mikołaj Scharffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1605
Data wydania (nie wcześniej niż):
1605
Data wydania (nie później niż):
1605
wielu próżnych słów moich? Dosyć dubrzy, co się i przez to pobudzą, a złym i wszytek świat słów nie pomoże. A jeśliżby więc was, dziatki moje, ten tak ciężki lament mój i słowa krwawe, krzywdą zmieszane, nie przekonały, więc mi nie Iza będzie, żałosnej matce, jedno zapomniawszy ku wam wrodzonej miłości, włożyć to na Boga mego, a u niego z was prosić prędkiej a słusznej sprawiedliwości. Nie Iza mi nawet będzie dla oczyszczenia mego, jedno to dać wpisać w metrykę wszystkiego świata, aby to na was przyschło i aby to u wszech narodów pamiętno było, że wy sami jesteście przyczyną tego ostatniego upadku i
wielu próżnych słów moich? Dosyć dubrzy, co się i przez to pobudzą, a złym i wszytek świat słów nie pomoże. A jeśliżby więc was, dziatki moje, ten tak ciężki lament mój i słowa krwawe, krzywdą zmieszane, nie przekonały, więc mi nie Iza będzie, żałosnej matce, jedno zapomniawszy ku wam wrodzonej miłości, włożyć to na Boga mego, a u niego z was prosić prędkiej a słusznej sprawiedliwości. Nie Iza mi nawet będzie dla oczyszczenia mego, jedno to dać wpisać w metrykę wszystkiego świata, aby to na was przyschło i aby to u wszech narodów pamiętno było, że wy sami jesteście przyczyną tego ostatniego upadku i
Skrót tekstu: HerburtStrzałaCz_II
Strona: 168
Tytuł:
Strzała, którą Korona polska, śmiertelna już matka, strażą obtoczona, z ciężkiego więzienia swego do dziatek swych stanu rycerskiego wypuściła
Autor:
Jan Szczęsny Herburt
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
