Słuchaj, lutrze, coć wszytko do kościoła krzywo: Gdy człeka w żalu, w strachu i w chorobie ckliwo, Że wiesza na ołtarzu obiecane wota, Ubogi z wosku, bogacz ze srebra, ze złota, Ty zowiesz zabobonem. Oto stawiam świadki Na sprzeczną twoję gębę: filistyńskie zadki, Które, gdy im wrzodami Bóg zaraził krzyże, Wedle formy odlane z szczerozłotej spiże, Ułożywszy w skrzyneczkę przy Przymierza Skrzyni, Wyprawili na nowym wozie Filistyni. Więc gdy z katolikami całować sromota Serca, całujże zadki, filistyńskie wota; Kto na starym zakonie wiarę swoję sadzi, Wzgardziwszy nowym z Żydy, niczym się nie żadzi. 447. WINO
Słuchaj, lutrze, coć wszytko do kościoła krzywo: Gdy człeka w żalu, w strachu i w chorobie ckliwo, Że wiesza na ołtarzu obiecane wota, Ubogi z wosku, bogacz ze srebra, ze złota, Ty zowiesz zabobonem. Oto stawiam świadki Na sprzeczną twoję gębę: filistyńskie zadki, Które, gdy im wrzodami Bóg zaraził krzyże, Wedle formy odlane z szczerozłotej spiże, Ułożywszy w skrzyneczkę przy Przymierza Skrzyni, Wyprawili na nowym wozie Filistyni. Więc gdy z katolikami całować sromota Serca, całujże zadki, filistyńskie wota; Kto na starym zakonie wiarę swoję sadzi, Wzgardziwszy nowym z Żydy, niczym się nie żadzi. 447. WINO
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 380
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
jako mężny samson Filistinów swą je bolesną śmiercią do końca umarza. Is: 3. Ah! à planeta pedis usq; ad verticem capitis, non erat in eo sanitas! Szpilką tknąć gdzie/ nie było gdzie by rany/ gdzieby puchliny/ gdzie by siności nie było. Wszytek się stał jako jeden trądem i wrzodami osadzony. Isai: 53. Vidimus eum quasi leprosum et percussum à Deo et humiliatum. Niezostało na nim żadnego pierwszej cery znaku/ z któregoby od najznajomszego mógł być poznany. Mat: 26. O tu być mógł rzec prawdziwie Pietrze Non novi hominem. Psal: 44. Nie znam tego człowieka! Ah
iáko mężny samson Filistinow swą ie bolesną śmierćią do końcá umárza. Is: 3. Ah! à planeta pedis usq; ad verticem capitis, non erat in eo sanitas! Szpilką tknąć gdźie/ nie było gdźie by rány/ gdźieby puchliny/ gdźie by śinośći nie było. Wszytek się stáł iáko ieden trądem y wrzodámi osádzony. Isai: 53. Vidimus eum quasi leprosum et percussum à Deo et humiliatum. Niezostáło ná nim żadnego pierwszey cery znáku/ z ktoregoby od náyznaiomszego mogł być poznány. Mat: 26. O tu być mogł rzec prawdźiwie Pietrze Non novi hominem. Psal: 44. Nie znam tego człowieka! Ah
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 326
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
/ i od ludu jego/ a nie zostało i jednego. 32. Jednak Farao obciążył serce swe/ i tym razem/ a nie wypuścił ludu. ROZDZIAŁ IX Bóg znowu przez Mojżesza i Aa- Rozdz. IX. EKsODUS. Rozd. IX. rona Faraona karze. 3. Zabijaniem przez powietrze bydła. 8. wrzodami ciężkimi, 13. i gradem wielkim. 27. Ale on jeszcze zmyślając pokutę, serce ma zatwardzone. 1
. Potym rzekł PAN do Mojżesza: Wnijdź do Faraona/ a mów do niego: Tak mówi PAN/ Bóg Hebrejczyków: Wypuść lud mój/ aby mi służył: 2. Bo jeśli go ty nie będziesz
/ y od ludu jego/ á nie zostáło y jednego. 32. Iednák Fáráo obćiążył serce swe/ y tym rázem/ á nie wypuśćił ludu. ROZDZIAŁ IX Bog znowu przez Mojzesza y Aá- Rozdz. IX. EXODUS. Rozd. IX. roná Fáraona karze. 3. Zábijániem przez powietrze bydłá. 8. wrzodámi ćiężkimi, 13. y gradem wielkim. 27. Ale on ieszcże zmyślając pokutę, serce ma zátwardzone. 1
. Potym rzekł PAN do Mojzeszá: Wnijdź do Fáráoná/ á mow do niego: Ták mowi PAN/ Bog Hebrejczykow: Wypuść lud moj/ áby mi służył: 2. Bo jesli go ty nie będźiesz
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 64
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
słowu, Niech Imię jego pochwalone będzie, A usta moje w tym nie ulgną błędzie, Ażebym z żalu i ciężkości u mnie, Wyrzeć miał głupie, co i nie rozumne Job Cierpiący. Job Cierpiący Job Cierpiący Job Cierpiący Job Cierpiący. Job Cierpiący. Pieśń Wtóra. Szatan mając powtórne od BOGA pozwolenie, ciężkimi wrzodami zaraża Joba, któremu własna jego Zona urąga. Trzech zaś jego Przyjaciół zapuściwszy się do nie- Job Cierpiący go w nawiedziny, i mając nad nim politowanie, przez całe dni Viedm cicho przy nim na ziemi siedzą. Wiersz Wtóry.
Stało się znowu, gdy po małej chwili Wybrani Pańscy Boskie imię czcili, Ze też i
słowu, Niech Imię iego pochwalone będźie, A ustá moie w tym nie ulgną błędźie, Ażebym z żalu i ciężkośći u mnie, Wyrzeć miał głupie, co i nie rozumne Job Cierpiący. Job Cierpiący Job Cierpiący Job Cierpiący Job Cierpiący. Job Cierpiący. Pieśń Wtorá. Szátan maiąc powtorne od BOGA pozwolenie, ciężkimi wrzodami zaraża Jobá, któremu własna iego Zoná urąga. Trzech záś iego Przyiaćioł zapuściwszy się do nie- Job Cierpiący go w nawiedziny, i maiąc nád nim politowánie, przez całe dni Viedm ćicho przy nim ná źiemi śiedzą. Wiersz Wtory.
Stáło się znowu, gdy po małey chwili Wybráni Páńscy Boskie imię czćili, Ze też i
Skrót tekstu: ChrośJob
Strona: 10
Tytuł:
Job cierpiący
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Drukarnia Ojców Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705
