Czeski przywłaszczył sobie to Państwo, odstrychnąwszy je od Polski, toż sami się potym stało, i inszemi Ksiąstwami Śląskiemi, że wszystkie odstrychnione od Polski, do tego czasu ani się o to Rycerskim, i Staropolskim Sercem upomnieli Polacy. Roku 1252. w Bochni sól naleziona przez interpozycją Kingi abo Z. Kunegundy, której pierścień wrzucony w szyby solne w Węgrzech, tu w Bochni znaleźć się miał. R. 1253 Bolesław Pudyk abo wstydliwy wyprawił Posłów do Rzymu za perswazją Prandoty Biskupa Krakowskiego prosząc Ojca Z. o Kanonizacją Z. Stanisława, która Kanonizacja z jakimi Cudami od Innocentego IV. w Asyżu nastąpiła, i z jakim aplauzeum w Krakowie odprawiona,
Czeski przywłaszczył sobie to Państwo, odstrychnąwszy je od Polski, toż sami śię potym stało, i inszemi Xiąstwami Sląskiemi, że wszystkie odstrychnione od Polski, do tego czasu ani śię o to Rycerskim, i Staropolskim Sercem upomnieli Polacy. Roku 1252. w Bochni sól naleźiona przez interpozycyą Kingi abo S. Kunegundy, którey pierśćień wrzucony w szyby solne w Węgrzech, tu w Bochni znaleść śię miał. R. 1253 Bolesław Pudyk abo wstydliwy wyprawił Posłów do Rzymu za perswazyą Prandoty Biskupa Krakowskiego prosząc Oyca S. o Kanonizacyą S. Stanisława, która Kanonizacya z jakiemi Cudami od Innocentego IV. w Assyżu nastąpiła, i z jakim applauzeum w Krakowie odprawiona,
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 32
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
fałszywe i złe grzechu nakogo włożenie/ tegdy człowiek czyni podobi się Baziliszkowi/ który żadnej ukąszeniem rany nie zadawszy /zabija jednak człowieka; ponieważ ten nie tknąwszy żadnego tylko w uszy przełożonych fałsz włożywszy taki/ dla którego oprawdzić się trudno/ wielu traci. Takci Patriarcha Józef od żony Pytifaronowej plugawej nierządnice spotwarzony do więzienia wrzucony/ tak Nabot ukąszony/ tak od Sędziów i starców ludu Izraelskiego pobożna Zuzanna spotwarzona. Tak Bellerofon od Antei do Prętusa udany/ tak Fędra do Tezeusa małżonka z Herkulesem zewnętrznego zwroconego piekła Hippolita kłamliwie oskarżyła. Ta potwarz że się przy wszystkich dworach tak świeckich Panów; jako i duchownych Prałatów wkrzewiła/ śmiałbym ich
fałszywe y złe grzechu nákogo włożenie/ tegdy człowiek czyni podobi się Báziliszkowi/ ktory żadney vkąszeniem rány nie zádawszy /zábiia iednák człowieká; ponieważ ten nie tknąwszy żadnego tylko w vszy przełożonych fałsz włożywszy táki/ dla ktorego oprawdźić się trudno/ wielu tráći. Tákći Pátriárchá Iozeph od żony Pytifáronowey plugáwey nierządnice spotwarzony do więźienia wrzucony/ ták Nábot vkąszony/ ták od Sędźiow y stárcow ludu Izráelskiego pobożna Zuzánná spotwarzoná. Ták Bellerophon od Antei do Prętusá vdány/ ták Phędrá do Tezeusá małżonká z Herkulesem zewnętrznego zwroconego piekłá Hippolitá kłamliwie oskárżyłá. Tá potwarz że się przy wszystkich dworách ták swieckich Pánow; iáko y duchownych Práłatow wkrzewiłá/ smiałbym ich
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 164.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Niepobożny rozumiał uczynek tak święty, Mówiąc, żeby to było już na wieki na się Proteusa rozgniewać, żeby znowu zasię Wypuścił wszytkie swoje morskie stada z wody Na wyspę i odnowił zapomnione szkody;
XLVII.
I że obrażonego lepiej prosić boga O pokój, który odnieść jedna była droga: Aby występnik w morze zaraz niemieszkanie Beł wrzucony na jego gniewu ubłaganie. Tak od jednej pochodnie zapala się druga, Że się świeci ulica wszytka, jako długa; Tak gniew z jednego serca idzie do drugiego, Który chce w morze wrzucić rycerza zacnego.
XLVIII.
Ci z procami, a ci się zbiegają z łukami, Ci z mieczmi i rożnami, a ci
Niepobożny rozumiał uczynek tak święty, Mówiąc, żeby to było już na wieki na się Proteusa rozgniewać, żeby znowu zasię Wypuścił wszytkie swoje morskie stada z wody Na wyspę i odnowił zapomnione szkody;
XLVII.
I że obrażonego lepiej prosić boga O pokój, który odnieść jedna była droga: Aby występnik w morze zaraz niemieszkanie Beł wrzucony na jego gniewu ubłaganie. Tak od jednej pochodnie zapala się druga, Że się świeci ulica wszytka, jako długa; Tak gniew z jednego serca idzie do drugiego, Który chce w morze wrzucić rycerza zacnego.
XLVIII.
Ci z procami, a ci się zbiegają z łukami, Ci z mieczmi i rożnami, a ci
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_I
Strona: 238
Tytuł:
Orland Szalony, cz. 1
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
ten kościół stoi.
Ex opposito jest fontannna tegoż kościoła in memoriam kędy była fovea skąd egrediebatur ignis, także szkodzący całemu miastu. Gdy nie wiedzieli, co by z tym radzie mieli, adibant oracula, które hunc dedere responsum, iż się ten ogień nie uspokoi, aż póki który szlachcic rzymski nie będzie wrzucony. Na które oraculum gdy stupebant, Curctius, eques Romanus pro gloria et totius patriae salute cupidus mortis, sponte, przybrawszy się pięknie i z koniem insiluit illum locum. Kędy jeden perditus totam salvavit patriam, ponieważ już wiejcej stamtąd flamma non prodibat nocua. In memoriam takowej rezolucjej tego młodzieńca perpetuam, curarunt na tym miejs
ten kościoł stoi.
Ex opposito jest fontanna tegoż kościoła in memoriam kędy była fovea skąd egrediebatur ignis, także szkodzący całemu miastu. Gdy nie wiedzieli, co by z tym radzie mieli, adibant oracula, które hunc dedere responsum, iż się ten ogień nie uspokoi, aż poko który szlachcic rzymski nie będzie wrzucony. Na które oraculum gdy stupebant, Curctius, eques Romanus pro gloria et totius patriae salute cupidus mortis, sponte, przybrawszy się pięknie i z koniem insiluit illum locum. Kędy jeden perditus totam salvavit patriam, ponieważ już wiejcej stamtąd flamma non prodibat nocua. In memoriam takowej rezolucjej tego młodzieńca perpetuam, curarunt na tym miejs
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 232
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
siebie wszytkich synów swoich aby im był dał błogosławieństwo ojcowskie. I naprzód włożywszy ręce swoje na Józefa/ pocznie wyliczać wszytkie jego nieszczęścia i przygody/ które cierpiał/ naprzód od braci własnej/ będąc zaprzedany Izraelitom/ potym od paniej swojej/ od której był spotwarzony/ nakoniec od Pana samego/ od którego był do więzienia wrzucony/ a wszędzie powiada był przez możną rękę Boga Jakobowego wyzwolon. . Pererius i Abulensis powiadają/ iż to słówko Potentis, a po Żydowsku Abbir, jest słowo jedno z przezwisk Bożych. W którym znajdują się te trzy litery. Alef, Bet, Relch, które to litery zaczynają imię Trójce Przenaświętszej. Ab,
śiebie wszytkich synow swoich áby im był dał bło^o^słáwieństwo oycowskie. Y naprzod włożywszy ręce swoie ná Iozephá/ pocznie wyliczáć wszytkie iego nieszczęśćia y przygody/ ktore ćierpiáł/ naprzod od bráći własney/ będąc záprzedány Izráelitom/ potym od pániey swoiey/ od ktorey był zpotwarzony/ nákoniec od Páná sámego/ od ktorego był do więźienia wrzucony/ á wszędźie powiada był przez możną rękę Boga Iakobowego wyzwolon. . Pererius y Abulensis powiádáią/ iż to słowko Potentis, á po Zydowsku Abbir, iest słowo iedno z przezwisk Bożych. W ktorym znáyduią się te trzy litery. Aleph, Beth, Relch, ktore to litery záczynáią imię Troyce Przenaświętszey. Ab,
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 14
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
przenadroższą/ mówiąc przez Łukasza świętego Ewangelistę: Ego dispono vobis, sicut disposuit mihi Pater meus regnum, vt edatis et bibatis super mensam meam in regno meo. Aby każdy wierny/ omywszy się w jezierze pokuty świętej/ i łez prawdziwych/ mógł przystępować do tego stołu jego świętego. A po dokończeniu tego nędznego żywota/ wrzucony w rzekę Aquae salientis in vitam aeternam. zażywał widzenia Bóstwa jego świętego/ będąc stąd sam jasnym jako słońce/ w Bóstwo Pana Chrystusowe przyobleczony. I dla tego to ten stół Chrystusów Areopagita nazwał. Conuiuim inspectionis, quod nutrit et deificat. Turrianus te słowa Dionizjusowe wykładając mówi: Ze tedy ten stół ołtarza swojego przenaświętszego Chrystus
przenadroższą/ mowiąc przez Lukaszá świętego Ewángelistę: Ego dispono vobis, sicut disposuit mihi Pater meus regnum, vt edatis et bibatis super mensam meam in regno meo. Aby káżdy wierny/ omywszy się w ieźierze pokuty świętey/ y łez prawdźiwych/ mogł przystępowáć do tego stołu iego świętego. A po dokończeniu tego nędznego żywotá/ wrzucony w rzekę Aquae salientis in vitam aeternam. záżywał widzenia Bostwá iego świętego/ będąc ztąd sam iásnym iáko słońce/ w Bostwo Páná Chrystusowe przyobleczony. Y dla tego to ten stoł Chrystusow Areopagita názwał. Conuiuim inspectionis, quod nutrit et deificat. Turrianus te słowá Dionizyusowe wykładáiąc mowi: Ze tedy ten stoł ołtarzá swoiego przenaświętszego Chrystus
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 76
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
temu, co w nieprzejednany gniew Boski padnie i będzie skazany na śmierć bez końca do piekła srogiego, ognia wiecznego. Już Bóg swojego nie będzie kasował dekretu ani będzie się litował nad więźniem wiecznie katownie cierpiącym, umierającym. Już sama Boska moc piekło zamknyła, zamki, zapory dobrze opatrzyła, od wrót piekielnych klucz w morze wrzucony, wiecznie zgubiony. Lecz i straż czuła, o, jako pilnuje więźniów nieszczęsnych, która ich morduje, każdego wedle uczynku przeszłego popełnionego. Czym kto popełnił więcej nieprawości, tym też będzie miał więcej mąk, przykrości – nie umniejszą mąk namniej bogatemu panu wielkiemu. Isai. 33, u. 1 Habac. 2,
temu, co w nieprzejednany gniew Boski padnie i będzie skazany na śmierć bez końca do piekła srogiego, ognia wiecznego. Już Bóg swojego nie będzie kasował dekretu ani będzie się litował nad więźniem wiecznie katownie cierpiącym, umierającym. Już sama Boska moc piekło zamknyła, zamki, zapory dobrze opatrzyła, od wrót piekielnych klucz w morze wrzucony, wiecznie zgubiony. Lecz i straż czuła, o, jako pilnuje więźniów nieszczęsnych, która ich morduje, każdego wedle uczynku przeszłego popełnionego. Czym kto popełnił więcej nieprawości, tym też będzie miał więcej mąk, przykrości – nie umniejszą mąk namniej bogatemu panu wielkiemu. Isai. 33, v. 1 Habac. 2,
Skrót tekstu: BolesEcho
Strona: 83
Tytuł:
Przeraźliwe echo trąby ostatecznej
Autor:
Klemens Bolesławiusz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jacek Sokolski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
że to Osman/ który ze trzech stron i działa rychtował/ przeciwko Obozom Koronnym; i Jańczary swoje/ których miał na 40. tysięcy/przywodził? Ono go wrzucają do grobu/ i bratowemu trupowi/ bratobójcę ofiarują. Wymkniony jest z Szaraju swego/ jako płonka niepożyteczna/ od czekana skrwawiony/ od powroza udawiony/ wrzucony miedzy drugie/ których takież cięciwy dawiły. Zawyj porto Turecka (mówi do ciebie Prorok) zawyj/ i zawołaj Miasto Carogrodzkie: Obalony Osman przeklęty/ okrutny; Przyszedł dym od Aquilonu/ gniewy przyszły Jańczarskie i Spahiów/ dla Aquilonu/ dla Polaków/ dla Obozów Koronnych nie wziętych; dla mów jego takich ladajakich/
że to Osman/ ktory ze trzech stron y dźiáłá rychtował/ przećiwko Obozom Koronnym; y Iáńczáry swoie/ ktorych miał ná 40. tyśięcy/przywodźił? Ono go wrzucáią do grobu/ y brátowemu trupowi/ brátoboycę ofiáruią. Wymkniony iest z Szaráiu swego/ iáko płonká niepożyteczna/ od czekaná skrwáwiony/ od powrozá vdawiony/ wrzucony miedzy drugie/ ktorych tákież ćięćiwy dawiły. Záwyi porto Turecka (mowi do ćiebie Prorok) záwyi/ y záwołay Miásto Cárogrodzkie: Obálony Osman przeklęty/ okrutny; Przyszedł dym od Aquilonu/ gniewy przyszły Iáńczárskie y Spáhiow/ dla Aquilonu/ dla Polakow/ dla Obozow Koronnych nie wziętych; dla mow iego tákich ládáiákich/
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 46
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
lokowany w Kościele Świętego Krzyża w Rzymie z tablicą ową: IESUS NAZARENUS REX IUDEORUM. Te tylko trzy GOZDZIE wspomina Historia Kościelna i generalna sentencja. A zaś Grzegorz Turoński Biskup w Księdże de Gloria Martyrum, i Jan Toletus twierdzą u Drekseliusza, że były cztery GOZDZIE z których jeden w Adriatyckie po owe czasy dziwnie niespokojne Morze wrzucony, drugi obrócony na Szyszak, trzeci na wędzioła Konstantynowi Wielkiemu obrócony, a czwarty jest w Treworze Mieście Stołecznym Elektoratu Trewirskiego. Ciż racjocynują Autbores, że osobie Nogi Chrystusowe GOZDZMI były przybite do Krzyża, dwiema, nie jednym[...] ż O GOZDZIACH CHRYSTUSOWYCH
twierdzi Z. Justyn, i Irenaeus, i inni u Gretsera Autora,
lokowany w Kościele Swiętego Krzyża w Rzymie z tablicą ową: IESUS NAZARENUS REX IUDEORUM. Te tylko trzy GOZDZIE wspomina Historya Kościelna y generalna sentencya. A zaś Grzegorz Turonski Biskup w Księdże de Gloria Martyrum, y Ian Toletus twierdzą u Drexeliuszá, że były cztery GOZDZIE z ktorych ieden w Adryatyckie po owe czasy dziwnie niespokoyne Morze wrzucony, drugi obrocony na Szyszak, trzeci na wędzioła Konstantynowi Wielkiemu obrocony, a czwarty iest w Treworze Mieście Stołecznym Elektoratu Trewirskiego. Ciż racyocynuią Autbores, że osobie Nogi Chrystusowe GOZDZMI były przybite do Krzyża, dwiema, nie iednym[...] ż O GOZDZIACH CHRYSTUSOWYCH
twierdzi S. Iustyn, y Irenaeus, y inni u Gretsera Autora,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 148
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
całe, a drugie na kilka części podzielone, i udzielone różnym miejscom. Trzecia że gdy Zbawiciela Świata przybijano, nie jeden mógł się złamac GOZDZ, i był porzucony, a inny wzięty cały i mocny, a tamte połamane przez wiernych schowane, lubo o tym niemasz tracycyj Czwarta racja, że ów w Adriatyckie morze wrzucony mógł być od Chrześcijan znałeziony i oddany do Kościoła. Piąta racja, że GOZDZIE inne mogą być o prawdziwe i rzetelne owe pociemniene i rozdane Prawowiernym tęż moc i świętosc mające przy łasce Pana Boga i wierze ludzi Szósta tandem racja może cogitari non repugnans, że ów GOZDZ z szyszaka czyli z Korony Konstantyna Cesarza mógł być wzięty
całe, a drugie na kilka częsci podzielone, y udzielone rożnym mieyscom. Trzecia że gdy Zbawiciela Swiatá przybiiano, nie ieden mogł się złamac GOZDZ, y był porzucony, á inny wzięty cały y mocny, a tamte połamáne przez wiernych schowane, lubo o tym niemasz tracycyi Czwarta racya, że ow w Adryatyckie morze wrzucony mogł bydź od Chrześcian znáłeziony y oddány do Kościoła. Piąta racya, że GOZDZIE inne mogą bydż o prawdziwe y rzetelne owe pociemniene y rozdane Prawowiernym tęż moc y swiętosc maiące przy łasce Pana Boga y wierze ludzi Szosta tandem racya może cogitari non repugnans, że ow GOZDZ z szyszaka czyli z Korony Konstantyná Cesárza mogł bydź wzięty
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 149
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
