illa supernae civitatis quanta sint gaudia; angelorum choris interesse, cum beatissimis spiritibus gloriae Conditoris assistere, praesentem Dei vultum cernere, incircumscriptum lumen videre, nullo mortis dolore affici, incorruptionis perpetuae munere laetari. Sanctus Greg orius Clio
Ach prze co, przecz się bawiemy – pielgrzymi! W pojśrzód kości suchych wiek trawiemy, będąc wsadzeni w nieszczęsną jaskinią śmiertelności na noc, ach, niewcześną,
gdzie śmiertelny przydłuższy stos oraz pływa i bije w nas jak najcięższy los, gdzie wszelakie krótkie rzeczy, wespół grając, padają, i z nadzieją pieczy. Euterpe
Błogosławiony duch ten i szczęśliwy, do nieba który zawód swój kieruje i łańcuch z siebie zdarszy obciążliwy,
illa supernae civitatis quanta sint gaudia; angelorum choris interesse, cum beatissimis spiritibus gloriae Conditoris assistere, praesentem Dei vultum cernere, incircumscriptum lumen videre, nullo mortis dolore affici, incorruptionis perpetuae munere laetari. Sanctus Greg orius Clio
Ach prze co, przecz się bawiemy – pielgrzymi! W pojśrzód kości suchych wiek trawiemy, będąc wsadzeni w nieszczęśną jaskinią śmiertelności na noc, ach, niewcześną,
gdzie śmiertelny przydłuższy stos oraz pływa i bije w nas jak najcięższy los, gdzie wszelakie krótkie rzeczy, wespół grając, padają, i z nadzieją pieczy. Euterpe
Błogosławiony duch ten i szczęśliwy, do nieba który zawód swój kieruje i łańcuch z siebie zdarszy obciążliwy,
Skrót tekstu: WieszczArchGur
Strona: 65
Tytuł:
Archetyp
Autor:
Adrian Wieszczycki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory poetyckie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Anna Gurowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2001
które z sobą Złota i Srebra/ na 8. Milionów przyniosły/ a nad to jeszcze 600000. Talerów bitych/ i za 2. Miliony Kupieckich Towarów. z Paryża/ 5. Septembra.
Potym jako Prasident Blamont z Inszemi trzema Parlamentowemi/ pod Straż/ w Nocy złożek swoich pobrani/ i do dwóch poszosnych Karet wsadzeni i znowu także pod Mocną Strażą do Orleans/ Błois/ i Foitanebleau/ odprowadzeni/ wyprawił znowu Parlament zaraz po Południu nowych do Króla I. M. Deputatów/ którym/ musieli Adwokaci Królewscy/ u Książęcia I. M. Regenta nową o 11. przed Południem uprosić Audiencją/ która im też była pozwolona.
ktore z sobą Złotá y Srebrá/ ná 8. Millionow przyńiosły/ á nád to ieszcże 600000. Talerow bitych/ y zá 2. Milliony Kupieckich Towárow. z Paryżá/ 5. Septembrá.
Potym iáko Prásident Blamont z Inszemi trzemá Párlámentowemi/ pod Straż/ w Nocy złozek swoich pobráni/ y do dwoch poszosnych Karet wsádzeni y znowu tákże pod Mocną Strażą do Orleans/ Blois/ y Foitanebleau/ odprowadzeni/ wyprawił znowu Párláment záraz po Południu nowych do Krola I. M. Deputatow/ ktorym/ muśieli Adwokaci Krolewscy/ u Kśiążęćiá I. M. Regentá nową o 11. przed Południem uprośić Audientią/ ktora im tesz była pozwolona.
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 62
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
drzewa/ albo ludzie od starości schnać. Wtej tedy ksiedze Galenus/ jedno ab effectu dowodzi tego i zsmysłów/ że to tak się zstaje widziemy powiada oczyma/ i dowodów na to nie trzeba/ gdy ci którzy w drodze od słońca i od prace bywają upaleni/ i prawie ususzeni/ jako skoro do wody ciepłej będą wsadzeni/ zaraz ochłodnieją/ i z suchych zstają się czerstwiejszemi i wilgotniejszemi. Także którzy od mrozu wielkiego i zimna zmarzną/ przychodzą prędko ksobie i rozgrzewają się/ gdy do wanny ciepłej wody prostej wchodzą. Ale iż ta nauka Galenowa jest nie doskonała/ przywiedziemy co inszego na to pierwej z inszego Medyka/ potym i z
drzewá/ álbo ludzie od stárości schnać. Wtey tedy kśiedze Gálenus/ iedno ab effectu dowodzi tego y zsmysłow/ że to tak się zstaie widziemy powiada ocżyma/ y dowodow ná to nie trzebá/ gdy ći ktorzy w drodze od słońcá y od prace bywaią vpaleni/ y prawie vsuszeni/ iáko skoro do wody ćiepłey będą wsádzeni/ záraz ochłodnieią/ y z suchych zstaią się cżerstwieyszemi y wilgotnieyszemi. Tákże ktorzy od mrozu wielkiego y źimná zmárzną/ przychodzą prędko ksobie y rozgrzewáią się/ gdy do wánny ćiepłey wody prostey wchodzą. Ale iż tá náuká Gálenowa iest nie doskonałá/ przywiedźiemy co inszego ná to pierwey z inszego Mediká/ potym y z
Skrót tekstu: SykstCiepl
Strona: 47.
Tytuł:
O cieplicach we Skle ksiąg troje
Autor:
Erazm Sykstus
Drukarnia:
Krzysztof Wolbramczyk
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
jest z przyrodzenia wilgotna i w miarę ciepła/ wilgotnością w prawdzie swoją oną suchość/ która się uczyniła z wielkiego gorąca (a pragnienie nic innego nie jest jedno suchosc) od wilża: ciepłem zaś onem swoim zimność ogrzewa. z których słów możesz się nauczyć/ że wanna ma być przyletniejsza/ w którą pragnący mają być wsadzeni: jako zaś przeciwnym obyczajem/ ta wanna pragnienie czyni która jest gorąca/ i im barziej gorętsza będzie/ tym więtsze pragnienie czyni. Tak tedy ten wezeł rozwiązany dwojakiem sposobem/ któryć się lepiej podoba tego się trzymaj. Galen.lib. 1. de us[...] , par[...] cap. 13. et libr de Marcore
iest z przyrodzenia wilgotna y w miárę ćiepła/ wilgotnośćią w prawdźie swoią oną suchość/ ktora się vcżyniłá z wielkiego gorąca (á prágnienie nic innego nie iest iedno suchosc) od wilża: ćiepłem záś onem swoim źimność ogrzewa. z ktorych słow możesz się naucżyć/ że wánná ma bydź przyletnieysza/ w ktorą pragnący maią bydz wsadzeni: iako zaś przećiwnym obycżáiem/ tá wanna pragnienie cżyni ktora iest gorąca/ y im barźiey gorętsza będzie/ tym więtsze pragnienie cżyni. Tak tedy ten wezeł rozwiązany dwoiakiem sposobem/ ktoryć się lepiey podoba tego się trzymay. Galen.lib. 1. de vs[...] , par[...] cap. 13. & libr de Marcore
Skrót tekstu: SykstCiepl
Strona: 48.
Tytuł:
O cieplicach we Skle ksiąg troje
Autor:
Erazm Sykstus
Drukarnia:
Krzysztof Wolbramczyk
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
Które więcej swem, niżli obcem, zła ustawa Pokazuje, bo inszych jednako skazuje Na srogą śmierć i w tem się tylko poprawuje, Że nie chce, aby wszytkich, jak przed tem czyniały, Bez porządku niewiasty srogie zabijały.
XXXV.
Jeśli dziesięć lub więcej, wiatrem zapędzeni, Przybyli tam, do kluzy wnet beli wsadzeni, Skąd potem po jednemu na dzień wyjmowani I przez los, kto miał zginąć, beli wybierani W ten czas, gdy Orontea okrutna rządziła, Która tam Pomście ołtarz beła postawiła, A jeden beł z dziesiątka przez los do tej kary Obrany, aby srogie odprawił ofiary.
XXXVI.
Po wielu lat przybył tu jeden zawołany
Które więcej swem, niżli obcem, zła ustawa Pokazuje, bo inszych jednako skazuje Na srogą śmierć i w tem się tylko poprawuje, Że nie chce, aby wszytkich, jak przed tem czyniały, Bez porządku niewiasty srogie zabijały.
XXXV.
Jeśli dziesięć lub więcej, wiatrem zapędzeni, Przybyli tam, do kluzy wnet beli wsadzeni, Skąd potem po jednemu na dzień wyjmowani I przez los, kto miał zginąć, beli wybierani W ten czas, gdy Orontea okrutna rządziła, Która tam Pomście ołtarz beła postawiła, A jeden beł z dziesiątka przez los do tej kary Obrany, aby srogie odprawił ofiary.
XXXVI.
Po wielu lat przybył tu jeden zawołany
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_II
Strona: 122
Tytuł:
Orland szalony, cz. 2
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
długo nie wiedziała; Ale nie jest tak żadna tajemnica skryta, Aby nakoniec z czasem nie była odkryta.
XL.
Jeden naprzód postrzegszy, powiedział drugiemu, Dwaj zaś inszem, aż się to królowi samemu Odniosło i zawczorem tak tu powiadano, Że oboje na łóżku wespół pojmano. Król kazał, aby beli do wieże wsadzeni I jedno od drugiego różnie rozdzieleni; Onego spalić mają, a tak nieszczęśliwy Umrzeć musi i nie wiem, jeśli dotąd żywy.
XLI.
Jam poszła, abym tylko przy ogniu nie była I na tak okrucieństwo wielkie nie patrzyła; Przyznam się, że żałuję serdecznie tej szkody, Że musi zginąć człowiek tak piękny
długo nie wiedziała; Ale nie jest tak żadna tajemnica skryta, Aby nakoniec z czasem nie była odkryta.
XL.
Jeden naprzód postrzegszy, powiedział drugiemu, Dwaj zaś inszem, aż się to królowi samemu Odniosło i zawczorem tak tu powiadano, Że oboje na łóżku wespół poimano. Król kazał, aby beli do wieże wsadzeni I jedno od drugiego różnie rozdzieleni; Onego spalić mają, a tak nieszczęśliwy Umrzeć musi i nie wiem, jeśli dotąd żywy.
XLI.
Jam poszła, abym tylko przy ogniu nie była I na tak okrucieństwo wielkie nie patrzyła; Przyznam się, że żałuję serdecznie tej szkody, Że musi zginąć człowiek tak piękny
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_II
Strona: 179
Tytuł:
Orland szalony, cz. 2
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
Przeto pobożności Dostatki, które i tu respektem wieczności Przyszłej, nadzieją serce weselą człowieka, I pożytkiem dóbr przyszłych tuczą, których czeka: Bardziej, nad perły drogie, nad złoto gromadził, A tym kształtem do Nieba skarby swe prowadził. Na potym w turmach więźnie, w których osądzeni Częścią do kruszców byli, a częścią wsadzeni Od kredytorów na śmierć, pieniędzmi ratował, I każdemu we wszytkim pomodz okazował. Wszytkich ubogich, i Wdów był Ojcem łaskawym: A tak nędznych był sierot opiekunem prawym, Ze, kiedy dobrodziejstwo wyrządzał o sobie Jakiej ubogiej, mniemał, że to czynił sobie. Bo gdy miał umor Pański, a umysł wspaniały, Nie
Przeto pobożnośći Dostátki, ktore y tu respektem wiecznośći Przyszłey, nádźieią serce weselą człowieká, Y pożytkiem dobr przyszłych tuczą, ktorych czeka: Bárdźiey, nád perły drogie, nád złoto gromádźił, A tym kształtem do Niebá skárby swe prowádźił. Ná potym w turmách więźnie, w ktorych osądzeni Częścią do kruszczow byli, á częśćią wsádzeni Od kredytorow ná śmierć, pieniędzmi rátował, Y káżdemu we wszytkim pomodz okázował. Wszytkich vbogich, y Wdow był Oycem łáskáwym: A tak nędznych był śierot opiekunem práwym, Ze, kiedy dobrodźieystwo wyrządzał o sobie Iákiey vbogiey, mniemał, że to czynił sobie. Bo gdy miał vmor Páński, á vmysł wspániáły, Nie
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 255
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
voluisse deiierare, qui est Nobilis: Jakoby rzekł: Szlachcic nie zwykł przysięgać/ ale co pod cnotą szlachecką rzecze/ i komu co obieca/ to mu ziści. Decian. Vol.5. Respons. 47. n. 64.
I to wielka/ że Szlachcicy ob debitum civile, nie mogą być do więzienia wsadzeni; aluboby się też jakiego sprosnego dopuścili występku: wszakże jednak jako inni złoczyńcy nie mają być męczeni/ ani na torturze egzaminowani (Vid. Carpzov. Pract. Nov. Criminal. Pars III. Quaest. 118. in marg. n. 86. f. m. 167. ubi haec Quaestio: Quando,
voluisse deiierare, qui est Nobilis: Iákoby rzekł: Szláchćic nie zwykł przyśięgáć/ ále co pod cnotą szláchecką rzecze/ y komu co obieca/ to mu ziśći. Decian. Vol.5. Respons. 47. n. 64.
Y to wielka/ że Szláchćicy ob debitum civile, nie mogą bydź do więźienia wsádzeni; áluboby śię też iákiego sprosnego dopuśćili występku: wszákże iednák iáko inni złoczyńcy nie máią bydź męczeni/ áni ná torturze examinowáni (Vid. Carpzov. Pract. Nov. Criminal. Pars III. Quaest. 118. in marg. n. 86. f. m. 167. ubi haec Quaestio: Quando,
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: B
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
starzy Rzymianie Szlachtę miewali? A a. V. Którzy Narodowie to w prawach swoich mieli/ że nikogo/ jeno Szlachcice mądre za Sędzie przyjmowali? A a. VI. Jeśli Szlachcicowi czyli Plebejuszowi przed laty więcej wierzono? A a. b. VII. Jeśli Szlachcicy ob debitum civile mogą i mają być do więzienia wsadzeni? B. a. VIII. Jeśli Szlachcicy dla sprosnego jakiego występku mają być męczeni/ albo na torturze egzaminowani? B. a. IX. Jeśli Szlachcic/ gdy jaki haniebny grzech popełni/ aby mógł ujść karania natales suos zalecać/ rodem i szlachectwem swoim szczycić i zastawiać się może? B. a. X
stárzy Rzymiánie Szláchtę miewáli? A a. V. Ktorzy Narodowie to w práwách swoich mieli/ że nikogo/ ieno Szláchćice mądre zá Sędźie przyimowáli? A a. VI. Ieśli Szláchćicowi czyli Plebeiuszowi przed láty więcey wierzono? A a. b. VII. Ieśli Szláchćicy ob debitum civile mogą y máią bydź do więźienia wsádzeni? B. a. VIII. Ieśli Szláchćicy dla sprosnego iákiego występku máią bydź męczeni/ álbo ná torturze examinowáni? B. a. IX. Ieśli Szláchćic/ gdy iáki hániebny grzech popełni/ áby mogł uyść karánia natales suos zálecáć/ rodem y szláchectwem swoim sczyćić y zástáwiáć śię może? B. a. X
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Ddiiii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
, Siostry, dzieci, słudzy, zony, Swych ratowały jak mogły w kłopocie, A jeżeli był los nieuchroniony Pospołu przy ich gineły żywocie Proby afektów świadcząc znakomitych Gdy się na trupach gubiły zabitych. LVI. Insi uszedszy z gorącego prawa, Przez nawałności morskie potopieni, Insi, skoro to morderstwo ustawa Na Miejskie potym Urzędy wsadzeni. Inszym się do rąk wróciła buława I w Rzym z Triumfem byli wprowadzeni, Takową won czas wszego Świata Pani Rzymska potęga przygodą się zrani. LVII. Przez długie wieki, przez wielkie trudności Do tych czas rosnąc pod swym Konsulatem Gdy do najwyższej pryszła wielmożności Upasc musiała pod Triumuiratem. Jeden ją tylko z tej to społeczności
, Siostry, dzieci, słudzy, zony, Swych ratowały iak mogły w kłopocie, A iezeli był los nieuchroniony Pospołu przy ich gineły żywocie Proby affektow swiadcząc znakomitych Gdy się na trupach gubiły zabitych. LVI. Insi uszedszy z gorącego prawa, Przez nawałności morskie potopieni, Insi, skoro to morderstwo ustawa Na Mieyskie potym Vrzędy wsadzeni. Inszym się do rąk wrociła buława I w Rzym z Tryumfem byli wprowadzeni, Takową won czas wszego Swiata Pani Rzymska potęga przygodą się zrani. LVII. Przez długie wieki, przez wielkie trudnosci Do tych czas rosnąc pod swym Konsulatem Gdy do naywyższey pryszła wielmożnosci Upasc musiała pod Triumuiratem. Ieden ią tylko z tey to społecznosci
Skrót tekstu: ChrośKon
Strona: 172
Tytuł:
Pharsaliej... kontynuacja
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Klasztor Oliwski
Miejsce wydania:
Oliwa
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1693
Data wydania (nie później niż):
1693
