, które słońce wyciąga z ziemi, albo ogień podziemny ewaporuje, i kopci w pułnagich prawie ludzi. Ta czarność już im rodzajem idzie, iż w żywotach matek Murzyni się zaraz poczynają i rodzą. AZJA.
XXXVI. Azja od innych części ziemi także morzami i rzekami rozgraniczona. Od pułnocy morzem lodowatym. Od wschodu Oceanem wschodnim. Od południa morzem Indyjskim; a od Afryki morżem Czerwonym. Od zachodu i Europy, morzem Medyterrańskim, morzem czarnym, rzekami Tanais, Wolga, Tobol, Oby. Długość Azyj jest na gradusów 100. a mil Niemieckich 1500. Szerokość na gradusów 75. na mil 1135. Wszystkie prawie jej kraje położone między cyrkułem
, ktore słońce wyciąga z ziemi, álbo ogień podziemny ewaporuie, y kopci w pułnagich prawie ludzi. Tá czarność iuż im rodzaiem idzie, iż w żywotach mátek Murzyni się záráz poczynáią y rodzą. AZYA.
XXXVI. Azya od innych części ziemi tákże morzami y rzekami rozgraniczoná. Od pułnocy morzem lodowatym. Od wschodu Oceanem wschodnim. Od południa morzem Indyiskim; á od Afryki morżem Czerwonym. Od zachodu y Europy, morzem Medyterrańskim, morzem czarnym, rzekami Tánáis, Wolgá, Tobol, Oby. Długość Azyi iest ná gradusow 100. á mil Niemieckich 1500. Szerokość ná gradusow 75. ná mil 1135. Wszystkie prawie iey kraie położone między cyrkułem
Skrót tekstu: BystrzInfGeogr
Strona: D2
Tytuł:
Informacja geograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Imperium poczęła się od Cesarza Augusta po zeszłej Kleopatrze Roku od Stworzenia Świata 3921. albo też 3974. albo 3900. od Żałozenia Rzymu 724. albo 709, Ta in flore była sub Regimine jednego Jednowładcy, mająe 47. Cesarzów successivè następujących, aż do Walentyniana i Walensa Braci, którzy się Rzymską podzielili Monarchią: Pierwszy Wschodnim, Drugi Zachodnim nazwawszy się Cesarzami. Tę jednak divisionem Imperyj, Honoriuszowi i Arkadyuszowi przypisują Autorowie, co jest certius.
Tu non scandalisèris Zacny Czytelniku, że lata kładę nie jednakowe, bo kilkunastu vertendo Autorów, widzę ich w tym discrepantes, przecież w swojej Chronologii in Autorytate każdego wspartych; ich tedy nie poprawuję,
Imperium poczeła się od Cesarza Augusta po zeszłey Kleopatrze Roku od Stworzenia Swiata 3921. albo też 3974. albo 3900. od Załozenia Rzymu 724. albo 709, Tá in flore była sub Regimine iednego Iednowładcy, maiąe 47. Cesarzow successivè następuiących, aż do Walentyniana y Walensa Braci, ktorzy się Rzymską podzielili Monarchią: Pierwszy Wschodnim, Drugi Zachodnim nazwawszy się Cesarzami. Tę iednak divisionem Imperii, Honoryuszowi y Arkadyuszowi przypisuią Autorowie, co iest certius.
Tu non scandalisèris Zacny Czytelniku, że lata kładę nie iednakowe, bo kilkunastu vertendo Autorow, widzę ich w tym discrepantes, przecież w swoiey Chronologii in Authoritate każdego wspartych; ich tedy nie poprawuię,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 444
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
księgę lokują. Oprawują ją w srebro, złoto, klejnoty, noszą w Procesjach, dają do całowania. W Moskwie Mieście oprawa Ewangelii, na dziesięć tysięcy czerwonych złotych kosztuje, jako piszą Autorowie. Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi O DZWONACH w Oboch Kościołach.
WKościele Zachodnim, alias Łacińskim dawniejsze Dzwonów zażywanie, niż Wschodnim, alias Greckim. Maleńkich dzwonków jeszcze w Starym Testamencie Arcy Kapłan zażywał do stroju swego, u krajów szat. Ale wielkich Dzwonów jest wynalezcą Z. Paulinus Nolański Biskup w Włoszech w Mieście Nola, w Prowincyj Kampanii; stąd po Łacinie Dzwon zowie się raz Nola od Noli Miasta, drugi raz Campana od Kampanii kraju
księgę lokuią. Oprawuią ią w srebro, złoto, kleynoty, noszą w Procesyach, daią do całowania. W Moskwie Mieście oprawa Ewangelii, na dziesięć tysięcy czerwonych złotych kosztuie, iako piszą Autorowie. Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi O DZWONACH w Oboch Kościołach.
WKościele Zachodnim, alias Łacińskim dawnieysze Dzwonow zażywanie, niż Wschodnim, alias Greckim. Maleńkich dzwonkow ieszcze w Starym Testamencie Arcy Kapłan zażywał do stroiu swego, u kraiow szat. Ale wielkich Dzwonow iest wynalezcą S. Paulinus Nolański Biskup w Włoszech w Mieście Nola, w Prowincyi Kampanii; ztąd po Łacinie Dzwon zowie się raz Nola od Noli Miasta, drugi raz Campana od Kampanii kraiu
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 70
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Protektor Lutra, Jan Brat jego Protestautum caput i Confessionis Augustanae Pryncypał we dwie lecie potym pokutujący Katolik. Teraz panuje Albertinae Stirpis Godność w Saksonii. Zoboch tam Linii są Domy Książęce. SAKsONIA WyższA albo Górna, dzieli się na 6 czyli 7. Circulos już alibi specificatos. Miasto Stołeczne Księstwa Saskiego WITTEMBERG alias Leucorea nad brzegiem wschodnim rzeki Albis, alias Elby, olim Sedes Elektorów. Ma Zamek mocny przez Fryderyka III wraz z Akademią Roku 1502 fundowany. Tu leży w Zamkowej kaplicy Marcin Luter z Kamieniem grobowym. Karolowi V. Cesarzowi tam będącemu po okazji pod Milbergą wygranej, gdy radzono Ciało Lutra wykopać i spalić, miał odpowiedzieć; Jam jest
Protektor Lutra, Ian Brat iego Protestautum caput y Confessionis Augustanae Pryncypał we dwie lecie potym pokutuiący Katolik. Teraz panuie Albertinae Stirpis Godność w Saxonii. Zoboch tam Linii są Domy Xiążęce. SAXONIA WYZSZA albo Gorna, dzieli się na 6 czyli 7. Circulos iuż alibi specificatos. Miasto Stołeczne Xięstwa Saskiego WITTEMBERG alias Leucorea nád brzegiem wschodnim rzeki Albis, alias Elby, olim Sedes Elektorow. Má Zamek mocny przez Fryderyka III wraz z Akademią Roku 1502 fundowany. Tu leży w Zamkowey kaplicy Marcin Luter z Kamieniem grobowym. Karolowi V. Cesarzowi tam będącemu po okazyi pod Milbergą wygraney, gdy radzono Ciało Lutra wykopać y spalić, miał odpowiedzieć; Iam iest
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 276
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
szedł przed nimi/ i stanął pozad im. 20. A przyszedłszy miedzy obóz Egipski/ i miedzy obóz Izraelski/ był on obłok Egipcjanom ciemny/ a Izraelczykom oświecający noc/ tak iż przystąpić nie mogli jedni do drugich przez całą noc. 21. I wyciągnął Mojżesz rękę swoję na morze/ a PAN rozpędził Morze wiatrem wschodnim gwałtownie wiejącym/ przez całą noc/ i osuszył morze: a rozstąpiły się wody. 22. I szli Synowie Izraelscy środkiem morza po suszy: a wody im były jako mur/ po prawej stronie ich/ i po lewej stronie ich. 23. A goniąc Egipczanie/ weszli za nimi: wszystkie konie Faraonowe/ wozy
szedł przed nimi/ y stánął pozad im. 20. A przyszedłszy miedzy oboz Egipski/ y miedzy oboz Izráelski/ był on obłok Egipczánom ćiemny/ á Izráelczykom oświecájący noc/ ták iż przystąpić nie mogli jedni do drugich przez cáłą noc. 21. Y wyćiągnął Mojzesz rękę swoję ná morze/ á PAN rozpędźił Morze wiátrem wschodnim gwáłtownie wiejącym/ przez cáłą noc/ y osuszył morze: á rozstąpiły śię wody. 22. Y szli Synowie Izráelscy środkiem morzá po suszy: á wody im były jáko mur/ po práwej stronie ich/ y po lewej stronie ich. 23. A goniąc Egipczánie/ weszli zá nimi: wszystkie konie Fáráonowe/ wozy
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 70
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
jej i konie. A wróciwszy się do morza/ nad brzegiem jego pokazują się Dardanelli nad jednym wąskim morzem: z którego widzieć dwie odnogi morzkie/ jedna idzie ku pułnocy/ a zowie się Golfo Lepantskie; druga ku wschodowi/ nazwane Coryntiacum. Nad brzegiem zachodnim tamtego morza/ leżą krainy Ozolów i Lokrensów: nad wschodnim leży część Focidy z miastem Delfem/ sławnym dla Oracula Apollinowych. Po prawej ręce zostaje Peloponnesus (a dziś Morea) jedna z zacniejszch peninsuł/ co ich na świecie. Leczy się z Achają jedną skibą abo krojem/ szerokim na 5. mil mniej abo więcej czasem/ ale tak mocnym/ iż gdy wiele kusiło się
iey y konie. A wroćiwszy się do morzá/ nád brzegiem jego pokázuią się Dardanelli nád iednym wąskim morzem: z ktorego widźieć dwie odnogi morzkie/ iedná idźie ku pułnocy/ á zowie się Golfo Lepántskie; druga ku wschodowi/ názwáne Corinthiacum. Nád brzegiem zachodnim támtego morzá/ leżą kráiny Ozolow y Lokrensow: nád wschodnim leży część Focidy z miástem Delfem/ sławnym dla Oráculá Appollinowych. Po práwey ręce zostáie Peloponnesus (á dźiś Morea) iedná z zacnieyszch peninsuł/ co ich ná świećie. Leczy się z Acháią iedną skibą ábo kroiem/ szerokim ná 5. mil mniey ábo więcey czásem/ ále ták mocnym/ iż gdy wiele kuśiło się
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 139
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
zdrowe/ ale wietrzne i zimne/ i grunty obfite we wszystko. Jest go w około 16. mil/ acz niektórzy czynią je więtszym: ma w sobie około 200000. ludzi: ale budowania nie ma okazałego/ bo wiele ich mieszka pod ziemią: domy też mają z gliny/ i z błota polepione/ obyczajem wschodnim. Jest tam dosyć fontann/ strumieniów/ ogrodów. Było przedtym stolicą królów Perskich; lecz je Tamas przeniósł do Cabin. Było spustoszone od Selima/ a potym od Solimana/ bo nie ma murów: a potym je wziął Osman Hetman Amutata króla Tureckiego/ i założył tam dobrą fortecę. Ta Prowincja graniczy z jeziorem Van
zdrowe/ ále wietrzne y źimne/ y grunty obfite we wszystko. Iest go w około 16. mil/ ácz niektorzy czynią ie więtszym: ma w sobie około 200000. ludźi: ále budowánia nie ma okazáłego/ bo wiele ich mieszka pod źiemią: domy też máią z gliny/ y z błota polepione/ obyczáiem wschodnim. Iest tám dosyć fontan/ strumieniow/ ogrodow. Było przedtym stolicą krolow Perskich; lecz ie Támás przeniosł do Cábin. Było spustoszone od Selimá/ á potym od Solimaná/ bo nie ma murow: á potym ie wźiął Osman Hetman Amutátá krolá Tureckiego/ y záłożył tám dobrą fortecę. Tá Prouincia grániczy z ieźiorem Van
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 192
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
równa z Kairem: bo tam/ jako udają/ na dzień ziadają około 300 wołów/ oprócz inszych miąs. Jest też wielkie miasto Nacaria/ które tam leży na południe. A przebywszy Deltę/ na przodku jej jest Bulaco miasto bez murów/ i bez okopu/ jako i insze wszytkie/ Egipskie. Leży nad brzegiem wschodnim/ mając piękne domy i ogrody/ a położenia jest długiego/ ale wąskiego. Było przedtym jakoby wsią abo mieszkaniem Cirkasów: jest tam skład dla wszystkich miast leżących na pułnocy od Kairu. Ma dosyć domów dla kupców/ w których handlują/ i towary chowają. Prosto przeciw temu miastu ku zachodowi/ stoi na pustyniach kościół
rowna z Káirem: bo tám/ iáko vdáią/ ná dźień ziadáią około 300 wołow/ oprocz inszych miąs. Iest też wielkie miásto Nácária/ ktore tám leży ná południe. A przebywszy Deltę/ ná przodku iey iest Bulaco miásto bez murow/ y bez okopu/ iáko y insze wszytkie/ AEgyptskie. Leży nád brzegiem wschodnim/ máiąc piękne domy y ogrody/ á położenia iest długiego/ ále wąskiego. Było przedtym iákoby wśią ábo mieszkániem Cirkássow: iest tám skład dla wszystkich miast leżących ná pułnocy od Káiru. Ma dosyć domow dla kupcow/ w ktorych hándluią/ y towáry chowáią. Prosto przećiw temu miástu ku zachodowi/ stoi ná pustyniách kośćioł
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 217
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Stolicy Rzymskiej ze wszytkim Wschodnim Państwem/ które obiecał do jedności z Kościołem Rzymskim prowadzić/ oświadczając: i tak oraz i Rodzica swego Isaacjusza oślepionego od Aleksyusza/ Państwu wschodniemu/ i wolności/ z sobą przywrócił. 2. Wenetowie wyklęci od Papieża. 3. Szczęści się wojsku Chrześcijańskiemu na wschodzie. 4. Aleksy młody Cesarzem wschodnim obrany.
Bułgarskie Książę znowu u Papieża przez Posły swe nalegał o Koronę/ o Patriarchę nie bez upominków. Namieniał i to/ że go Grecy do siebie wzywali/ Koronę mu obiecując; ale ja/ mówi/ wolę być sługą Z. Piotra/ i Namiestnika jego. Tym poselstwem i uznaniem zwierzchności Świętego Piotra/ ucieszony
Stolicy Rzymskiey ze wszytkim Wschodnim Páństwem/ ktore obiecáł do iednośći z Kośćiołem Rzymskim prowádźic/ oświadczáiąc: i ták oraz i Rodźicá swego Isáácyuszá oślepionego od Alexyuszá/ Páństwu wschodniemu/ i wolnośći/ z sobą przywroćił. 2. Wenetowie wyklęći od Papieżá. 3. Szczęśći się woysku Chrześćiánskiemu ná wschodźie. 4. Alexy młody Cesárzem wschodnim obrány.
Bulgárskie Xiążę znowu u Papieżá przez Posły swe nálegał o Koronę/ o Pátryárchę nie bez upominkow. Námieniał i to/ że go Grecy do śiebie wzywáli/ Koronę mu obiecuiąc; ále ia/ mowi/ wolę bydź sługą S. Piotrá/ i Namiestniká iego. Tym poselstwem i uznániem zwierzchnośći Swiętego Piotrá/ ućieszony
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 14
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
ukarał/ dla odszczepieństwa od Kościoła Rzymskiego! Za nowiną zaś wziętego Carogrodu/ Jerozolima tak się zatrwożyła/ że wiele się z tamtąd gdzie indziej przenosiło/ i Jeruzalem bez ludzi zostawało. 1. Aleksy młodszy, Cesarz wschodni, uduszony. 2. Mirtylus buntownik, czyni się Cesarżem, wnet zginął. 3. Baldwin Cesarzem wschodnim obrany, a Mirtylus oślepiony zginął. Wiek 13. Rok P. 1204. Innocen. III. 7. Bald. Ces. Wschód. 1. 4. Sposób, jakim obrany Baldwin. Nowy Patriarcha Carogrodzki potwierdzony. 5. Ottocarus Czeskie Książę, tytuł Królewski od Papieża bierze, i Książę Bułgarskie.
Ottocarus Książę
ukarał/ dla odszczepieństwa od Kośćiołá Rzymskiego! Zá nowiną záś wźiętego Cárogrodu/ Ierozolimá ták się zátrwożyłá/ że wiele się z támtąd gdźie indźiey przenośiło/ i Ieruzalem bez ludźi zostawáło. 1. Alexy młodszy, Cesarz wschodni, uduszony. 2. Mirtylus buntownik, czyni się Cesárżem, wnet zginął. 3. Báldwin Cesárzem wschodnim obrány, á Mirtylus oślepiony zginął. Wiek 13. Rok P. 1204. Innocen. III. 7. Bald. Ces. Wschod. 1. 4. Sposob, iákim obrány Báldwin. Nowy Pátryárchá Cárogrodzki potwierdzony. 5. Ottocárus Czeskie Xiążę, tytuł Krolewski od Papieżá bierze, i Xiążę Bulgárskie.
Ottocarus Xiążę
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 16
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695