tobą pospołu: Kto Leszczyński, siedzieć ma u tego tu stołu. Żeby jako ci wzgórę świątobliwie zeszli, Tak i żywi pochwały swoje tu odnieśli. Zaczem, jako Najady wodę wprzód oddadzą Z miednic złotych, obadwa wielcy się posadzą Z senatu Andrzejowie: starszy kamienieckim, Na tamten pograniczu i węgle tureckim, Przednią między wschodnimi trzyma straż biskupy. Ono! jako rozbiegłą trzodę swą do kupy Zbiera pilno, i wraca kościelnej jedności. A wprzód w łasce u pana i wszystkich miłości Płuży razem, co rzadko komu się dostaje. W nim ku pieknej naturze skłonne obyczaje, I niebieskim animusz ułożony ładem, Kościołowi wszystkiemu żywym jest przykładem. Wszystkich miłość
tobą pospołu: Kto Leszczyński, siedzieć ma u tego tu stołu. Żeby jako ci wzgórę świątobliwie zeszli, Tak i żywi pochwały swoje tu odnieśli. Zaczem, jako Najady wodę wprzód oddadzą Z miednic złotych, obadwa wielcy się posadzą Z senatu Andrzejowie: starszy kamienieckim, Na tamten pograniczu i węgle tureckim, Przednią między wschodnimi trzyma straż biskupy. Ono! jako rozbiegłą trzodę swą do kupy Zbiera pilno, i wraca kościelnej jedności. A wprzód w łasce u pana i wszystkich miłości Płuży razem, co rzadko komu się dostaje. W nim ku pieknej naturze skłonne obyczaje, I niebieskim animusz ułożony ładem, Kościołowi wszystkiemu żywym jest przykładem. Wszystkich miłość
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 131
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
/ dają mu jeść soli święconej/ i prowadzą go pierwej/ niż go zabiją wokoło kościoła/ a po mszej go jedzą. Dla których rzeczy niektórzy ich nazywają Sabatynami i Julianistami/ jako bawiących się ceremoniami Żydowskimi/ i Juliana Apostaty herezją. Udają jednak iż chcą konformować się z kościołem Rzymskim; abowiem oni sami miedzy narodami wschodnimi odprawują w przaśnym chlebie ofiarę ś. i acz przy niej nie mieszają wody do wina; powiadają jednak/ iż tak czynił zdawna kościół Łaciński. Także też żegnają się dwiema palcami/ jako i my/ nie jednym tylko jako Jakobitowie: i kładą wprzód rękę na lewe ramię/ potym na prawe; nie przeciwnym obyczajem
/ dáią mu ieść soli święconey/ y prowadzą go pierwey/ niż go zábiią wokoło kośćiołá/ á po mszey go iedzą. Dla ktorych rzeczy niektorzy ich názywáią Sábbátynámi y Iuliánistámi/ iáko báwiących się caeremoniámi Zydowskimi/ y Iulianá Apostáty haeresią. Vdáią iednák iż chcą conformowáć się z kośćiołem Rzymskim; ábowiem oni sámi miedzy narodámi wschodnimi odpráwuią w przásnym chlebie ofiárę ś. y ácz przy niey nie mieszáią wody do winá; powiádáią iednák/ iż ták czynił zdáwná kośćioł Láćiński. Tákże też żegnáią się dwiemá pálcámi/ iáko y my/ nie iednym tylko iáko Iákobitowie: y kłádą wprzod rękę ná lewe rámię/ potym ná práwe; nie przećiwnym obyczáiem
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 161
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
małe/ a trochę dalej Z. Mateusz: a ku południowi jest Batubmor: a poniżej trochę idzie jakby jedna ręka/ która się rozciąga od wschodu ku zachodowi/ aż do Ghiaue: miedzy którymi jest Tidor bogaty w Sandalowe drzewo. WYSPY MOLUKI.
LEżą pod Ekwinoctiałem na zachód od Giloli: nasławniejsze są miedzy wszystkimi wyspami wschodnimi. Więtsza część Pisarzów kładzie ich tylo pięć; Ternate/ Tidor/ Motir/ Machian z dobrym portem/ Bachian: niemasz żadnej więtszej w okrąg nad 6. leuk/ trzy ich jest we 25. mil/ widać jednę od drugiej. Grunty ich pospolicie są suche/ i takie iż zaraz w nie wsiąkają i
máłe/ á trochę dáley S. Máttheusz: á ku południowi iest Bátubmor: á poniżey trochę idźie iákby iedná ręká/ ktora się rozćiąga od wschodu ku zachodowi/ áż do Ghiáue: miedzy ktorymi iest Tidor bogáty w Sándálowe drzewo. WYSPY MOLVKI.
LEżą pod AEquinoctiałem ná zachod od Giloli: nasławnieysze są miedzy wszystkimi wyspámi wschodnimi. Więtsza część Pisárzow kłádźie ich tylo pięć; Ternate/ Tidor/ Motir/ Máchian z dobrym portem/ Báchian: niemász żadney więtszey w okrąg nád 6. leuk/ trzy ich iest we 25. mil/ widáć iednę od drugiey. Grunty ich pospolićie są suche/ y tákie iż záraz w nie wśiąkáią y
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 34
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
się trafia/ iż gwałtowne niepogody/ i nawałności morskie/ psują we mgnieniu oka/ pracą i nakłady kilku miesięcy. Tolen ma dwie miasta; jedno zowią jako i insułę/ a drugie Sant Martin. Są też tam i niektóre insze/ ale małej wagi/ i nie należy nic na tym aby je mianować. Miedzy wschodnimi/ pierwsze miejsce ma Valachria/ której wokrąg jest 10. leuk/ a ma trzy miasta znaczne: Midelborg (który jest głową wszystkiego Grabstwa) leżący we śrzodku wyspy ze dwiema kanały/ z starym i z świeżym/ które wpadają nie daleko Ramuej: Drugie miasto jest Vera (które drudzy nazywają Canfera) kędy przybywają
się tráfia/ iż gwałtowne niepogody/ y nawáłnośći morskie/ psuią we mgnieniu oká/ pracą y nakłády kilku mieśięcy. Tolen ma dwie miástá; iedno zowią iáko y insułę/ á drugie Sant Martin. Są też tám y niektore insze/ ále máłey wagi/ y nie należy nic ná tym áby ie miánowáć. Miedzy wschodnimi/ pierwsze mieysce ma Váláchria/ ktorey wokrąg iest 10. leuk/ á ma trzy miástá znáczne: Midelborg (ktory iest głową wszystkiego Grábstwá) leżący we śrzodku wyspy ze dwiemá kánały/ z stárym y z świeżym/ ktore wpadáią nie dáleko Rámuey: Drugie miásto iest Verá (ktore drudzy názywáią Cánferá) kędy przybywáią
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 76
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
