nie bez wiecznej straty Widząc w drugiej żałosne z Turkami traktaty. Farbujeć skroń rumieńcem tak niezwykła plama, Ani w nich znasz Polaków, ani siebie sama. Owych, mówię, Polaków, co swej ostrzem bronie Za lodowatych nurtów gdzieś zagnali tonie Durnego Moskwicina; onych, mówię, którzy, Kiedy się na nich tyran wschodowy oborzy, Cały świat swych zastępów zatrwożywszy gromem, Nie z polskiej, z jego ziemie odprawią go z sromem; Których, gdy pojedynkiem nie mogą, ostępem Chcą pożyć, lecz wprzód spasą swoje ścierwy sępem Szwedzi, Węgrzy, Kozacy, Multani, Wołosza, Aleć wszyscy ci wzięli pałaszem odkosza. Hamuj jednak swe treny
nie bez wiecznej straty Widząc w drugiej żałosne z Turkami traktaty. Farbujeć skroń rumieńcem tak niezwykła plama, Ani w nich znasz Polaków, ani siebie sama. Owych, mówię, Polaków, co swej ostrzem bronie Za lodowatych nurtów gdzieś zagnali tonie Durnego Moskwicina; onych, mówię, którzy, Kiedy się na nich tyran wschodowy oborzy, Cały świat swych zastępów zatrwożywszy gromem, Nie z polskiej, z jego ziemie odprawią go z sromem; Których, gdy pojedynkiem nie mogą, ostępem Chcą pożyć, lecz wprzód spasą swoje ścierwy sępem Szwedzi, Węgrzy, Kozacy, Multani, Wołosza, Aleć wszyscy ci wzięli pałaszem odkosza. Hamuj jednak swe treny
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 10
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
wspomnieć muszę, Odważny Radziwile, w ojczystym splendorze, Wielkich wodzów litewskich i hetmanów wzorze. Acz orzeł, co mu pełne dźwięku waszych czynów Trąby pierś rozdymają, sławy twej terminów
Nie kładzie, lecz w tureckiej omoczone jusze Brzmi pióro: Mikołaje, Krzysztofy, Janusze, Którzy wiecznej pamiątki, wiecznej sławy godni, Gdzie wulturnus wschodowy, gdzie zefir zachodni, Gdzie boreas północny wieje i świat ziąbi, I skąd go grzeje auster, niech lata, niech trąbi, Gdzie słońce głowę kryje i gdzie ją wynosi, Niech dzieła wiekopomnych Radziwiłów głosi. A o was co, odważni Sapiehowie, rzekę? Jednę żeście ojczyźnie zaszczytem pasiekę Z trupów nieprzyjacielskich w
wspomnieć muszę, Odważny Radziwile, w ojczystym splendorze, Wielkich wodzów litewskich i hetmanów wzorze. Acz orzeł, co mu pełne dźwięku waszych czynów Trąby pierś rozdymają, sławy twej terminów
Nie kładzie, lecz w tureckiej omoczone jusze Brzmi pióro: Mikołaje, Krzysztofy, Janusze, Którzy wiecznej pamiątki, wiecznej sławy godni, Gdzie wulturnus wschodowy, gdzie zefir zachodni, Gdzie boreas północny wieje i świat ziąbi, I skąd go grzeje auster, niech lata, niech trąbi, Gdzie słońce głowę kryje i gdzie ją wynosi, Niech dzieła wiekopomnych Radziwiłów głosi. A o was co, odważni Sapiehowie, rzekę? Jednę żeście ojczyźnie zaszczytem pasiekę Z trupów nieprzyjacielskich w
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 187
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Ekonomice, mianowicie o Dziesiecinach.
moc z macicy w ziemię, z tąd rośnie w korzeń. Zboża nie siej zaraz po deszczu. Które masz siać, wyprobuj w wodę wsypawszy, które pływa, do siejby się niezda, a choć się urodzi, to mdłe, nie omłotne. Siejąc zboża, wiatry uważać. Wschodowy wiatr do siania, szczepienia, sadzenia, nie służą, dla zimna i suchości swojej, i że pory ziemskie zamykają. Południowe wiatry do siania wyśmienite, iż ożywiają, i pory otwierają w ziemi, pomagają i sadzeniu, szczepieniu, jako też zachodnie wiatry. Co północe tak sianiu jako sadzeniu, szczepieniu, dla zimna
Ekonomice, mianowicie o Dziesiecinach.
moc z macicy w ziemię, z tąd rośnie w korzeń. ZBOZA nie siey zaraz po deszczu. Ktore masż siać, wyprobuy w wodę wsypawszy, ktore pływa, do sieyby się niezda, á choć się urodzi, to mdłe, nie omłotne. Sieiąc zboża, wiatry uważać. Wschodowy wiatr do siania, szczepienia, sadzenia, nie służą, dla zimna y suchości swoiey, y że pory ziemskie zamykaią. Południowe wiatry do siania wyśmienite, iż ożywiaią, y pory otwieraią w ziemi, pomagaią y sadzeniu, szczepieniu, iako też zachodnie wiatry. Co pułnocne tak sianiu iako sadzeniu, szczepieniu, dla zimna
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 496
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
siermięgi I nie pierwej ją wyzuł, aż go w onej guni Ludzkiego utrapienia ubiją pioruni (Żal, strach, wstyd, ból, że go z tak niewczesnego chyżu Śmierć odrze i sromotnie rozbije na krzyżu, Którym razem sama śmierć tak swe stępi noże, Że odtąd na śmierć zarżnąć nikogo nie może). Kiedy wicher wschodowy, ruszywszy świat z gruntu, Straszne burze na Polskę rzucił z Hellespontu, Chcąc ją zalać, chcąc ją w jej własnej krwi utopić, Przyszło się tedy i nam w takim razie stropić Opisanie roku zbawiennego 1621 CZĘŚĆ TRZECIA
A puściwszy na stronę niepotrzebne skargi, Stawiać tamy na fale i na przyszłe szargi. Więc, że
siermięgi I nie pierwej ją wyzuł, aż go w onej guni Ludzkiego utrapienia ubiją pioruni (Żal, strach, wstyd, ból, że go z tak niewczesnego chyżu Śmierć odrze i sromotnie rozbije na krzyżu, Którym razem sama śmierć tak swe stępi noże, Że odtąd na śmierć zarżnąć nikogo nie może). Kiedy wicher wschodowy, ruszywszy świat z gruntu, Straszne burze na Polskę rzucił z Hellespontu, Chcąc ją zalać, chcąc ją w jej własnej krwi utopić, Przyszło się tedy i nam w takim razie stropić Opisanie roku zbawiennego 1621 CZĘŚĆ TRZECIA
A puściwszy na stronę niepotrzebne skargi, Stawiać tamy na fale i na przyszłe szargi. Więc, że
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 60
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
choryzontalny cyrkuł dzielą zwyczajnie przez arkusy wertykalne. Pierwszy arkus południowy okazuje dwie kardynalne plagi, albo kraje świata: jeden południowy drugi północy. Arkus drugi poprzeczny przecnający tak cyrkuł choryzontalny z arkusem południowym na cztery części równe, jako i sam arkus południowy na dwie części równe, oznacza dwie inne kardynalne plagi albo kraje świata: jeden wschodowy drugi zachodni. Te same 4. kwadranse albo części choryzontu dzielą Chidrografowie przez arkusy wertykalne, każdy kwadrans na części 7. Zaczym wszystkich wertykalnych arkusów liczą 32. które oznaczają 32. plag albo krajów świata, w którym kraju jakie Państwo i port jest położony. Taż dywizja choryzontu na różne kraje, jest oraz wydziałem
choryzontalny cyrkuł dzielą zwyczainie przez arkusy wertykalne. Pierwszy arkus południowy okazuie dwie kardynalne plagi, álbo kráie swiata: ieden południowy drugi pułnocny. Arkus drugi poprzeczny przecnaiący ták cyrkuł choryzontalny z arkusem południowym ná cztery części rowne, iáko y sąm arkus południowy ná dwie części rowne, oznacza dwie inne kardynalne plagi álbo kráie swiata: ieden wschodowy drugi zachodni. Te same 4. kwadranse álbo części choryzontu dzielą Chidrografowie przez arkusy wertykalne, każdy kwadrans ná części 7. Záczym wszystkich wertykalnych arkusow liczą 32. ktore oznaczaią 32. plag álbo kráiow swiata, w ktorym kráiu iákie Państwo y port iest położony. Taż dywizya choryzontu ná rożne kráie, iest oraz wydziałem
Skrót tekstu: BystrzInfHydr
Strona: U2v
Tytuł:
Informacja hydrograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
fizyka, żeglarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
eksperiencja uczy: że zachodzące blado słońce za chmurę, albo z opuszką promienną wschodzące iż deszcz przynosi. Świetno zaś zachodzące i wschodzące, że pogodę. Niebo i Księżyc krwawy, że wiatry: Księżyc blady i opuszony że deszcz: biały że pogodę oznacza. Ze wiatr północy zimno i dżdże przydłuższe; albo śniegi: wiatr wschodowy pogodę, południowy nawalnice i pioruny sprowadza. Ze powietrze wilgotne a gorące i parne, deszcz gwałtowny: powietrze w lecie oziębione że śniego albo grady bliskie: powietrze mgliste, a mgłę w górę przyjmujące, że deszcz, na dół zaś pogrążające że pogodę, ominuje. Rzeczy też żyjące wiele skutków blisko następujących jako przeczuwają,
experyencya uczy: że záchodzące bládo słońce zá chmurę, álbo z opuszką promienną wschodzące iż deszcz przynosi. Swietno zaś záchodzące y wschodzące, że pogodę. Niebo y Xiężyc krwawy, że wiatry: Xiężyc blády y opuszony że deszcz: biały że pogodę oznacza. Ze wiatr pułnocny zimno y dżdze przydłuszsze; álbo śniegi: wiátr wschodowy pogodę, południowy náwalnice y pioruny sprowadza. Ze powietrze wilgotne á gorące y párne, deszcz gwałtowny: powietrze w lecie oziębione że śniego álbo grady bliskie: powietrze mgliste, á mgłę w gorę przyimuiące, że deszcz, ná doł zaś pogrążáiące że pogodę, ominuie. Rzeczy też żyiące wiele skutkow blisko nástępuiących iáko przeczuwáią,
Skrót tekstu: BystrzInfAstrol
Strona: 21
Tytuł:
Informacja astrologiczna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astrologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
się puścił. Tam nad jego spodziewanie, wiatr przeciwny i wielki w okręt uderzywszy, nawałności morskie poruszywszy, okrętem miotał, co marynarze pobaczywszy, a już we zdrowiu zwątpiszy, nań wołali: — „Daremnie się już nędzniku frasujesz, Jeśli się na swem sumnieniu źle czujesz; Alboś nie słychał, iże wiatr wschodowy Nie zawsze bywa okrętowi zdrowy?”
Podniósł zatem snadź ręce, Boga o zachowanie gorliwie modląc; ale przecię gdy według obyczaju okrętników i marynarzów w Imię Boże dla zachowania zdrowia i wiary proszono i inszy dawali, on nic dać nie chciał.
Na cóż się tobie twoje przydadzą pacierze, Kiedy nikt od ciebie jałmużny nie bierze
się puścił. Tam nad jego spodziewanie, wiatr przeciwny i wielki w okręt uderzywszy, nawałności morskie poruszywszy, okrętem miotał, co marynarze pobaczywszy, a już we zdrowiu zwątpiszy, nań wołali: — „Daremnie się już nędzniku frasujesz, Jeśli się na swém sumnieniu źle czujesz; Alboś nie słychał, iże wiatr wschodowy Nie zawsze bywa okrętowi zdrowy?”
Podniósł zatém snadź ręce, Boga o zachowanie gorliwie modląc; ale przecię gdy według obyczaju okrętników i marynarzów w Imię Boże dla zachowania zdrowia i wiary proszono i inszy dawali, on nic dać nie chciał.
Na cóż się tobie twoje przydadzą pacierze, Kiedy nikt od ciebie jałmużny nie bierze
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 143
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
. Na północych li, czy Południowych Znakach dłużej się bawi słońce?
WYrachował to Cassini, i podług pilnego tego Gwiazdarza wyrachowania, na naszych północych pułokręgu naszego znakach, dni 7. godzin 23. i 57. dłużej bawi się słońce. Gwiazdarskie. § III. O Południku.
POłudniku wpół Świat dzieli. Zachodni, Wschodowy, Gdy nań słońce wstępuje, jest czas południowy. Szerokość też miejsc ziemi, na nim się poznawa, Te jemu od Gwiazdarzy przepisane prawa. Cóż jest Południk?
JEst jedna z większych obręcz, która tak na dwie równe części kulę dzieli Świat wyrażającą, iż jedna jej połowa staje się wschodnią, druga zachodnią.
. Na pułnocnych li, czy Południowych Znakach dłużey się bawi słońce?
WYrachował to Cassini, i podług pilnego tego Gwiazdarza wyrachowania, na naszych pułnocnych pułokręgu nászego znákach, dni 7. godzin 23. i 57. dłużey bawi się słońce. Gwiazdarskie. § III. O Południku.
POłudniku wpół Swiat dzieli. Zachodni, Wschodowy, Gdy nań słońce wstępuie, iest czas południowy. Szerokość też mieyść ziemi, na nim się poznawa, Te iemu od Gwiázdarzy przepisane prawa. Cóż iest Południk?
IEst iedna z większych obręcz, która tak na dwie równe części kulę dzieli Swiat wyrażaiącą, iż iedna iey połowa staie się wschodnią, druga zachodnią.
Skrót tekstu: GiecyZiem
Strona: 15
Tytuł:
Ziemiopismo powszechne czasów naszych
Autor:
Ignacy Giecy
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
