ich sława zaraz z nimi do grobu wstąpiła. Jako nadobnie pisze Poeta Horat. Carm. lib. 4. Ode. 9. Vixere fortes ante Agamemnona Multi, sed omnes illachrymabiles Vrgentur, ignoriq longa Nocte, carent quia vate suo. t. i Było i przedtym mężnych dość przed Trojańskiemi Czasy/ ale bez sławy wszytcy leżą w ziemi: I nic o nich nie wiemy: bo są zanurzeni W ciemnej nocy: iż w księgach nie są nalezieni. I zaraz tamże mówiTo jest: Mało się więc umyka coś od nikczemności Godność/ gdy zagrzebiona jest w niewiadomości. Krótkich Powieści : Paulùm sepultae distat inertiae caelata virtus.
O Patroklu jakim
ich sławá záraz z nimi do grobu wstąpiłá. Iáko nadobnie pisze Poetá Horat. Carm. lib. 4. Ode. 9. Vixere fortes ante Agamemnona Multi, sed omnes illachrymabiles Vrgentur, ignoriq longa Nocte, carent quia vate suo. t. i Było y przedtym mężnych dość przed Troiáńskiemi Cżásy/ ále bez słáwy wszytcy leżą w źiemi: Y nic o nich nie wiemy: bo są zánurzeni W ćiemney nocy: iż w kśięgách nie są náleźieni. Y záraz támże mowiTo iest: Máło się więc vmyka coś od nikcżemnośći Godność/ gdy zágrzebioná iest w niewiádomośći. Krotkich Powieśći : Paulùm sepultae distat inertiae caelata virtus.
O Pátroklu iákim
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 101
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
powierzając okrętowi/ do ubóstwa przychodzą. Także i Panięta wielkie utraty wiodą/ probując szczęścia/ starając się o urząd/ albo o dobre ożenienie: ale częstokroć na koszu zostają,
LEON gdy go pytano/ w którejby Rzeczypospolitej najbezpieczniej mieszkać? tak odpowiedział: W tej: której obywatele ani więcej trzymają/ ani mniej ale wszytcy równo. A zaś w której sprawiedliwość jest potężna/ a niesprawiedliwość słaba.
LEONIDAS gdy miał bitwę stoczyć z Persami/ których było barzo wielkie wojsko/ mówił mu jeden z Żołnierzów: Tak wielkie mnóstwo Persów: że przed strzałami ich i słońca nie będzie widzieć: na to rzekł: Cóż na tym? Więc nam lepiej
powierzáiąc okrętowi/ do vbostwá przychodzą. Tákże y Paniętá wielkie vtráty wiodą/ probuiąc szcżęśćia/ stáráiąc się o vrząd/ álbo o dobre ożenienie: ále cżęstokroć ná koszu zostáią,
LEON gdy go pytano/ w ktoreyby Rzecżypospolitey naybespiecżniey mieszkáć? ták odpowiedźiał: W tey: ktorey obywátele áni więcey trzymáią/ áni mniey ále wszytcy rowno. A záś w ktorey spráwiedliwość iest potężna/ á niespráwiedliwość słába.
LEONIDAS gdy miał bitwę stocżyć z Persámi/ ktorych było bárzo wielkie woysko/ mowił mu ieden z Zołnierzow: Ták wielkie mnostwo Persow: że przed strzałámi ich y słońcá nie będźie widźieć: ná to rzekł: Coż ná tym? Więc nam lepiey
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 139
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
I dopiero prawdziwą Cererę uznawa Matka. A tu zmarszczone Próżerpina czoło, Natychmiast w fantazją ustroi wesoło, Tak jako więc pochmurnym zakryte obłokiem Słońce, razem na niebie zaświeci szerokiem. Pierwsze śluby ponawia Ceres, i za brata Swego Córkę, za Stryja Synowicę swata. Nowe w piekle wesele, i przez Hymen drugi: Sławią wszytcy Tyrana podziemnego cugi. KONIEC. Próżerpina. Troista Historia, Próżerpina. Troista Historia, Próżerpina. Troista Historia, Próżerpina. EPITALAMIVM. Zacnej Parze Młodzi Rzymskiej, PALLADYVSZOWI i CELERYNIE.
Forte Venus blando quasium frigore somnum.etc. etc. Claud. in Epithal. Pall. et Celer. BYło, że Wenus miłości
Y dopiero prawdźiwą Cererę uznawa Mátka. A tu zmarszczone Prozerpiná czoło, Nátychmiast w fantázyą ustroi wesoło, Ták iáko więc pochmurnym zákryte obłokiem Słońce, rázem ná niebie záświeći szerokiem. Pierwsze śluby ponawia Ceres, y zá brátá Swego Corkę, zá Stryiá Synowicę swátá. Nowe w piekle wesele, y przez Hymen drugi: Sławią wszytcy Tyráná podźiemnego cugi. KONIEC. Prozerpiná. Troista Historya, Prozerpiná. Troista Historya, Prozerpiná. Troista Historya, Prozerpiná. EPITALAMIVM. Zacney Parze Młodźi Rzymskiey, PALLADYVSZOWI y CELERYNIE.
Forte Venus blando quasium frigore somnum.etc. etc. Claud. in Epithal. Pall. et Celer. BYło, że Wenus miłośći
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 49
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
